Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW)

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
0

O Alessandro Foglino είναι ένας πολυπράγμων Ιταλός. Τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στην Αθήνα για να ξεφύγει από το comfort zone του και να απολαύσει τον ελληνικό τρόπο ζωής, όπως λέει ο ίδιος. Σπούδασε σχεδιασμό προϊόντων στο Politecnico di Milano και δουλεύει ως freelance γραφίστας και εικονογράφος, διακοσμητής και ξυλουργός. Είναι μάλιστα ο συνιδρυτής του Bricheco, ενός social-carpentry την καρδιά του Μιλάνου.

Εκεί ανέπτυξε το πάθος του για το ξύλο και τα ανακυκλωμένα υλικά στην επιπλοποιία και στη διακόσμηση, πέρασαν όμως αρκετά χρόνια για να πραγματοποιήσει μία από τις ιδέες του, τη συλλογή κρανίων ζώων, τα οποία έπειτα θα επεξεργαζόταν για να μπορούν να λειτουργούν ως διακοσμητικά. Σήμερα διαθέτει μια πλούσια συλλογή που ανανεώνεται συνεχώς. Μερικά από αυτά μάλιστα τα πουλάει στο eΒay, αλλά δεν είναι και λίγα εκείνα που έχουν καταλήξει σε tattoo studios της πόλης. 

Πότε άρχισαν να σε ενδιαφέρουν τα κρανία ζώων και άρχισες να τα συλλέγεις;

Εδώ και πολλά χρόνια είχα την ιδέα να αρχίσω να συλλέγω κρανία και να δουλεύω με αυτά στα διάφορα πρότζεκτ μου. Πάντα με ενθουσίαζαν, τα βρίσκω εξαιρετικά όμορφα και ενδιαφέροντα. Ξεκίνησα τελικά τη συλλογή όταν ήρθα στην Ελλάδα.

Δεν αγοράζω κρανία, καθώς θέλω να ξέρω την προέλευσή τους. Δεν θέλω να έχω στη συλλογή μου κρανία από ζώα που έχουν σκοτωθεί σε κυνήγι ή έχουν αποκτηθεί με οποιονδήποτε άλλο, ανήθικο τρόπο.

Δεν σου έχει πει ποτέ κανείς ότι ίσως βρίσκει λίγο ανατριχιαστικό αυτό που κάνεις;

Δεν νιώθω ότι αυτό που κάνω είναι ανατριχιαστικό. Οι άνθρωποι θεωρούν ανατριχιαστικό ό,τι τους τρομάζει, π.χ. τον θάνατο. Εξάλλου, η συλλογή μου είναι 100% cruelty/creepy-free, εφόσον τα κρανία απλώς τα βρίσκω στη φύση. Νομίζω ότι το σχήμα τους είναι πολύ γοητευτικό, μια όμορφη γιορτή του κύκλου της ζωής. Είναι ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της, το μοναδικό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι, εδώ που τα λέμε. 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Πόσα κρανία έχεις στη συλλογή σου; Είναι όλα προς πώληση; Πώς αποφασίζεις την τιμή τους; 

Δεν ήταν εξαρχής ο κύριος σκοπός μου η πώληση, για να είμαι ειλικρινής. Αυτήν τη στιγμή νομίζω ότι έχω περίπου 30 κρανία. Πραγματικά, έχω χάσει το μέτρημα, καθώς τελευταία έχω πουλήσει αρκετά. Πολλά φεύγουν, γρήγορα όμως τα αντικαθιστώ. Η τιμή ενός κρανίου εξαρτάται από τη σπανιότητά του, τις διαστάσεις του και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. 

Πού ψάχνεις για κρανία; 

Κατά τη γνώμη μου, τα ελληνικά νησιά έχουν αποδειχθεί το καλύτερο μέρος μέχρι τώρα! Δάση, χωράφια και βουνά είναι γεμάτα κρανία ζώων.

Ποιου ζώου το κρανίο είναι πιο δύσκολο να βρεις;

Του δεινοσαύρου, υποθέτω.

 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Αφού βρεις ένα κρανίο, πώς ακριβώς το επεξεργάζεσαι;

Δεν μπορώ να αποκαλύψω ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο τα επεξεργάζομαι. Έχω τα μυστικά μου. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι στο Διαδίκτυο, αλλά μου αρέσει να το κάνω με τον δικό μου τρόπο! Συνήθως κάνω έναν πολύ καλό καθαρισμό, δεν χρησιμοποιώ όμως λευκαντικές χημικές ουσίες. Πολλοί ταριχευτές το κάνουν αυτό, καθώς έτσι τα κρανία δείχνουν όμορφα και «ολοκαίνουρια». Ωστόσο, εμένα δεν μου αρέσει αυτό, γιατί έτσι δεν φαίνονται φυσικά. 


Σε ενδιαφέρουν συγκεκριμένα είδη ζώων; 

Μου αρέσουν και με ενδιαφέρουν όλα τα είδη κρανίων, ωστόσο τα πιο εντυπωσιακά είναι όσα έχουν κέρατα. 

Ποιου ζώου το κρανίο δεν θα σ’ ενδιέφερε ποτέ; 

Του ανθρώπου.

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Υπάρχει κάποιο κρανίο που θα ήθελες να συλλέξεις, αλλά σου είναι πολύ δύσκολο;

Απλώς συλλέγω ό,τι βρίσκω στις βόλτες μου στη φύση. Δεν αγοράζω κρανία, καθώς θέλω να ξέρω την προέλευσή τους. Δεν θέλω να έχω στη συλλογή μου κρανία από ζώα που έχουν σκοτωθεί σε κυνήγι ή έχουν αποκτηθεί με οποιονδήποτε άλλο, ανήθικο τρόπο. 

— Σου ’χει συμβεί ποτέ κάτι περίεργο κατά τη συλλογή κρανίων;  

Είχα μια αστεία εμπειρία στη Λήμνο. Πλησίασα έναν γέρο βοσκό που είχε μερικά κατσίκια και ρώτησα ευγενικά με τα σπαστά ελληνικά μου: «Γεια σας, μήπως έχετε κρανία από κατσίκια; Ξέρετε, με κέρατα και τέτοια;». Με κοίταξε σκεφτικός για λίγο και μετά είπε: «Όχι, τα πετάμε. Θέλετε ένα πεπόνι;». Πίστεψέ με, μου έδωσε το πιο γλυκό πεπόνι που έχω φάει ποτέ. 

Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter
Ο Alessandro Foglino έφαγε το πιο γλυκό πεπόνι της ζωής του, ψάχνοντας το κρανίο ενός κατσικιού (ΝSFW) Facebook Twitter

Μπορείς να βρεις τα κρανία του Alessandro στο eΒay αλλά και στον λογαριασμό του στο Instagram


Design
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Mattias Adolfsson: «Η έμπνευση με χτυπάει σαν κεραυνός, από το πουθενά»

Design / Mattias Adolfsson: Μιλώντας με έναν κορυφαίο εικονογράφο της εποχής

Δυο-τρεις κουβέντες με τον διακεκριμένο Σουηδό γραφίστα και εικονογράφο, έναν από τους «υψηλούς προσκεκλημένους» του φετινού 7ου LAComicsFestival, που θα γίνει στη Λάρισα από τις 5 ως τις 7 Σεπτεμβρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το σύγχρονο design γίνεται πιο προσωπικό και all inclusive από ποτέ

ADM 2025: The Urban Issue / Το σύγχρονο design γίνεται πιο προσωπικό και all inclusive από ποτέ

Ιδέες που ζυμώνονταν αργά εδώ και μερικά χρόνια στον χώρο της εσωτερικής διακόσμησης ωρίμασαν και μας αποκαλύφθηκαν στις αρχές του 2025, ως οδηγός για τους χώρους στους οποίους θα κατοικήσουμε στο μέλλον.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Οbjects of Common Interest: «Θέλουμε να σου κεντρίσουμε το ενδιαφέρον και να κινητοποιήσουμε ένα συναίσθημα»

ADM 2025: The Urban Issue / Κίνηση, ελευθερία, ρευστή ταυτότητα: Το design των Οbjects of Common Interest

Οι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης τρέχουν ένα από τα πιο design studios της Ελλάδας. Πώς σκέφτονται και πώς σχεδιάζουν τα φημισμένα projects τους, όπως την εγκατάσταση εικαστικού φωτισμού που λατρεύουμε στην είσοδο της Πειραιώς 260;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

ADM 2025: The Urban Issue / Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι, ζει στον Λυκαβηττό. Από την απόρριψη του κατεστημένου και την πίστη στη χωρική εμπειρία έως τις προκλήσεις της Αθήνας και το μέλλον των νέων δημιουργών, ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας μιλά με πάθος για την ουσία, τις ευκαιρίες και τις πληγές της σύγχρονης πόλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Φασιανός στο Svenskt Tenn: Πώς βρέθηκε ο Έλληνας ζωγράφος στο πιο exclusive Σκανδιναβικό brand;

Design / Πώς βρέθηκε ο Φασιανός στο πιο exclusive Σκανδιναβικό brand;

Μια αναπάντεχη πρόταση κατέληξε σε μια έκθεση στο Svenskt Tenn, τον «βασιλιά» του Σκανδιναβικού design, που τιμά τον σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη. Εκεί, κάτω από την ίδια στέγη, τα έργα του συνομιλούν με αυτά του Γιόζεφ Φρανκ, υμνώντας τη χαρά της ζωής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Concrete Aesthetic: Γιατί βλέπουμε τόσο γκρι στην Αθήνα;

ADM 2025: The Urban Issue / Concrete Aesthetic: Γιατί βλέπουμε τόσο γκρι στην Αθήνα;

Το εμφανές σκυρόδεμα και οι γκρι τόνοι επανέρχονται στον αθηναϊκό αστικό ιστό, μεταφέροντας μαζί τους ένα φορτίο αισθητικής ιστορίας, κοινωνικών μετατοπίσεων και ψηφιακής επιρροής. Από τον μπρουταλισμό στην εποχή των hashtags, πότε η χρήση του γκρι είναι ζήτημα λειτουργίας, πότε συνήθειας και πότε συνειδητής εικόνας για το τι σημαίνει σύγχρονο;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
Μια «πράσινη» Αθήνα ως ερώτηση. Ας δούμε το κενό αλλιώς.

ADM 2025: The Urban Issue / Μια «πράσινη» Αθήνα ως ερώτηση. Ας δούμε το κενό αλλιώς.

Μπορούμε να δούμε την Αθήνα ως ένα δίκτυο με «πάρκα», συνεπή όμως απέναντι στη φύση και στην ουσία της πόλης; Πολύ περισσότερο από ένα βιβλίο, το «Για το “αττικό τοπίο” σήμερα» του Δημήτρη Φιλιππίδη είναι μια πηγή έμπνευσης που μας δίνει μια άλλη οπτική για την πόλη και το πράσινό της.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ