Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης

Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Από όποια όψη κι αν κοιτάξει κανείς το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό σχέδιο παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Φωτο: VA
14

Τη συμμετοχή τους στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το «Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης» παρουσίασαν οι συνεργάτες του γραφείου της Ζάχα Χαντίντ, Δημήτρης Κολώνης και Ζέττα Κοτσιώνη. Το μουσείο αναμένεται να αλλάξει την εικόνα της πόλης, αλλά και ολόκληρης της Πελοποννήσου. Το πρότζεκτ αυτό φέρνει νέο αέρα στην οικονομική και πολιτιστική ζωή της πόλης, καθώς σε συνδυασμό με άλλους μουσειακούς χώρους της περιφέρειας, πρόκειται να αποτελέσει σημείο αναφοράς όχι μόνο για το ευρύ κοινό, αλλά και για ανθρώπους από τον χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. 

Από όποια όψη κι αν κοιτάξει κανείς το συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό σχέδιο παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον: η βόρεια πλευρά του αντικρίζει τον ποταμό Ευρώτα, η ανατολική χαρακτηρίζεται από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και διάτρητα πάνελ, τα οποία επιτρέπουν στις ακτίνες του ήλιου να διαχυθούν σε ολόκληρο το κτίριο και να φωτίσουν περισσότερο τα εντυπωσιακά εκθέματα, ενώ η δυτική πλευρά, με τις εξίσου μεγάλες γυάλινες επιφάνειες, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα αρχαία και τα ψηφιδωτά, που είναι τοποθετημένα στον υπαίθριο χώρο. Μ'αυτό τον τρόπο δυσκολεύεται κανείς να διακρίνει με σαφήνεια τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Βέβαια, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η νότια πλευρά του κτιρίου, καθώς μέσω αυτής επικοινωνεί το μουσείο με τη σύγχρονη πόλη της Σπάρτης.

Αν και η πρόταση του γραφείου Zaha Hadid δείχνει αρκετά ρηξικέλευθη, η όψη, η ογκομετρία και οι αναλογίες του κινούνται σε μεγάλο βαθμό παράλληλα με τις υπάρχουσες, θέλοντας έτσι να παραμείνει ζωντανή η ξεχωριστή ταυτότητα του μουσείου.

Οι διάφορες διαδρομές, που συνδέουν τον κεντρικό χώρο του μουσείου με τον περιβάλλοντα χώρο, επιτρέπουν στους επισκέπτες να κινούνται με μεγάλη ευκολία σε κάθε μεριά του. Η σύγκλιση αυτών των διαδρομών γίνεται στην Ακρόπολη, όπου και βρίσκονται τα σωζόμενα ευρήματα της αρχαίας εμπορικής οδού. 

Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Φωτο: VA

Συγχρόνως, η υπερυψωμένη γυάλινη πλατφόρμα, που περνάει πάνω από τα αρχαία μνημεία, είναι αυτή που οδηγεί τους επισκέπτες στην κεντρική είσοδο του μουσείου, ενώ η εγκάρσια τομή που υπάρχει στο κτίσμα αποκαλύπτει την άμεση οπτική επαφή με τα ευρήματα που είναι αποθηκευμένα στον υπόγειο χώρο. 

Αν και η πρόταση του γραφείου Zaha Hadid δείχνει αρκετά ρηξικέλευθη, η όψη, η ογκομετρία και οι αναλογίες του κινούνται σε μεγάλο βαθμό παράλληλα με τις υπάρχουσες, θέλοντας έτσι να παραμείνει ζωντανή η ξεχωριστή ταυτότητα του μουσείου. Πέρα, όμως, από την εξωτερική του διαμόρφωση, το μουσείο εσωτερικά είναι εξαιρετικά «ευέλικτο» για τους επισκέπτες, αφού η οργάνωσή των εκθεσιακών ενοτήτων είναι τέτοια, ώστε να ανταποκρίνεται πλήρως στις σύγχρονες τάσεις της Μουσειολογίας. 

  

Στην όλη δόμηση του κτιρίου δόθηκε σημαντική έμφαση στον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας, στην προσαρμογή και ενσωμάτωση τοπικών υλικών κατασκευής, καθώς επίσης και στον φυσικό αερισμό των εσωτερικών χώρων, στους οποίους απαιτείται λεπτομερής προσοχή, έτσι ώστε να παραμείνει αλώβητη η πολιτιστική κληρονομιά που φυλάσσεται σε αυτούς. 

Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Φωτο: VA
Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Φωτο: RENDER_ACCESS_MOSAICS
Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Φωτο: TOPVIEW_SITEFAR
Η φουτουριστική πρόταση της αρχιτεκτονικής ομάδας της Ζάχα Χαντίντ για το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Facebook Twitter
Φωτο: VA

Πηγή: Archisearch

 

Design
14

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το σύγχρονο design γίνεται πιο προσωπικό και all inclusive από ποτέ

ADM 2025: The Urban Issue / Το σύγχρονο design γίνεται πιο προσωπικό και all inclusive από ποτέ

Ιδέες που ζυμώνονταν αργά εδώ και μερικά χρόνια στον χώρο της εσωτερικής διακόσμησης ωρίμασαν και μας αποκαλύφθηκαν στις αρχές του 2025, ως οδηγός για τους χώρους στους οποίους θα κατοικήσουμε στο μέλλον.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Οbjects of Common Interest: «Θέλουμε να σου κεντρίσουμε το ενδιαφέρον και να κινητοποιήσουμε ένα συναίσθημα»

ADM 2025: The Urban Issue / Κίνηση, ελευθερία, ρευστή ταυτότητα: Το design των Οbjects of Common Interest

Οι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης τρέχουν ένα από τα πιο design studios της Ελλάδας. Πώς σκέφτονται και πώς σχεδιάζουν τα φημισμένα projects τους, όπως την εγκατάσταση εικαστικού φωτισμού που λατρεύουμε στην είσοδο της Πειραιώς 260;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

ADM 2025: The Urban Issue / Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι, ζει στον Λυκαβηττό. Από την απόρριψη του κατεστημένου και την πίστη στη χωρική εμπειρία έως τις προκλήσεις της Αθήνας και το μέλλον των νέων δημιουργών, ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας μιλά με πάθος για την ουσία, τις ευκαιρίες και τις πληγές της σύγχρονης πόλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Φασιανός στο Svenskt Tenn: Πώς βρέθηκε ο Έλληνας ζωγράφος στο πιο exclusive Σκανδιναβικό brand;

Design / Πώς βρέθηκε ο Φασιανός στο πιο exclusive Σκανδιναβικό brand;

Μια αναπάντεχη πρόταση κατέληξε σε μια έκθεση στο Svenskt Tenn, τον «βασιλιά» του Σκανδιναβικού design, που τιμά τον σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη. Εκεί, κάτω από την ίδια στέγη, τα έργα του συνομιλούν με αυτά του Γιόζεφ Φρανκ, υμνώντας τη χαρά της ζωής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Concrete Aesthetic: Γιατί βλέπουμε τόσο γκρι στην Αθήνα;

ADM 2025: The Urban Issue / Concrete Aesthetic: Γιατί βλέπουμε τόσο γκρι στην Αθήνα;

Το εμφανές σκυρόδεμα και οι γκρι τόνοι επανέρχονται στον αθηναϊκό αστικό ιστό, μεταφέροντας μαζί τους ένα φορτίο αισθητικής ιστορίας, κοινωνικών μετατοπίσεων και ψηφιακής επιρροής. Από τον μπρουταλισμό στην εποχή των hashtags, πότε η χρήση του γκρι είναι ζήτημα λειτουργίας, πότε συνήθειας και πότε συνειδητής εικόνας για το τι σημαίνει σύγχρονο;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
Μια «πράσινη» Αθήνα ως ερώτηση. Ας δούμε το κενό αλλιώς.

ADM 2025: The Urban Issue / Μια «πράσινη» Αθήνα ως ερώτηση. Ας δούμε το κενό αλλιώς.

Μπορούμε να δούμε την Αθήνα ως ένα δίκτυο με «πάρκα», συνεπή όμως απέναντι στη φύση και στην ουσία της πόλης; Πολύ περισσότερο από ένα βιβλίο, το «Για το “αττικό τοπίο” σήμερα» του Δημήτρη Φιλιππίδη είναι μια πηγή έμπνευσης που μας δίνει μια άλλη οπτική για την πόλη και το πράσινό της.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
Συνθετική ακρίβεια και χωρική ενσωμάτωση στο αστικό τοπίο

ADM 2025: The Urban Issue / Συνθετική ακρίβεια και χωρική ενσωμάτωση στο αστικό τοπίο

Με σεβασμό στον χαρακτήρα του κάθε τόπου και μακριά από την τυποποίηση, το γραφείο gnb architects προτείνει συνθέσεις που ισορροπούν ανάμεσα στη μορφολογική καθαρότητα, τη λειτουργική πληρότητα και την κατασκευαστική ακρίβεια. Η διαρκής αναζήτηση για μια νέα, αυθεντική αφήγηση καθιστά το έργο τους σύγχρονο και βαθιά συνδεδεμένο με τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ARCHISEARCH.GR
«Η Σταδίου χρειάζεται την αναγέννηση»

ADM 2025: The Urban Issue / «Η Σταδίου χρειάζεται την αναγέννηση»

Καθώς η Στοά Αρσακείου αναδύεται ξανά μετά από χρόνια εγκατάλειψης, ο Θωμάς Αμαργιανός, principal architect του γραφείου BETAPLAN, εξηγεί πώς εντάσσεται αυτό το έργο αποκατάστασης σε μια ευρύτερη συζήτηση για το μέλλον του ιστορικού κέντρου της πόλης.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ

σχόλια

12 σχόλια
τζίζους! πασέ και αναμενόμενο από ZHA. H ZH υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες αρχιτεκτόνισσες και αναγνωρίζεται για το χαρακτηριστικό design line της. Πρώτον σταματήστε να εκφυλίζετε το έργο της παράγοντας παράφωνα κακέκτυπα, δεύτερον το μουσείο της Σπάρτης οφείλει να έχει το δικό του design line σε αρμονία με το context και με το ιστορικό υπάρχον κτίριο. Guess what - κανείς δεν ενδιαφέρεται να έχει κάτι που να θυμίζει ZH (τους συνεχιστές της ακόμα λιγότερο) στην πόλη του. Απλά δε μας ενδιαφέρει. Σεβαστείτε τον τόπο για τον οποίο σχεδιάζετε και αν η φαντασία σας περί καινοτομίας αρχίζει και τελειώνει σε κακοαντιγραμμένες καμπύλες, μάλλον υπάρχουν εκπαιδευτικά κοινά στην αρχιτεκτονική σας παιδεία και ελλιπή ερεθίσματα.
Ωραίες οι νέες ιδέες και η μοντέρνα αισθητική αλλά να ξέρουμε τι προιόν πουλάμε πριν αποφασίσουμε σε τι συσκευασία θα το βάλουμε και σε ποια αγορά θα κυκλοφορήσει. Ένα αρχαιολογικό μουσείο και ειδικά στην Ελλάδα πιστεύω οτι στην καλύτερη περίπτωση πρέπει να minimal, διαφορετικά να έχει το ίδιο ύφος με τα εκθέματα του. Δεν είναι τυχαίο οτι τα καλύτερα και μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου (και δε μιλώ για μουσεία μοντέρνας τέχνης) είναι κλασικά κτίρια. Πως είναι δυνατόν ένα τόσο μοντέρνο κτίριο να αναδείξει αρχαία εκθέματα; Και μην αναφέρει κανείς τη λέξη αντίθεση γιατί θα γελάσω δυνατά. Επιπλέον πως μπορεί μια μικρή πόλη σαν τη Σπάρτη να συντηρήσει ένα τέτοιο κτίριο; Πόσο ξένο μοιάζει στο περιβάλλον και τη γύρω περιοχή; Καλά αυτά τα σχέδια για διαγωνισμούς αλλά όταν πρόκειται για πραγματικά projects πρέπει να υπάρχει ρεαλισμός και πλήρης συνείδηση του τι υπάρχει πέρα απο τη μακέτα.
Ο εν λόγω διαγωνισμός ζητούσε ένα σχέδιο το οποίο θα λαμβάνει υπόψη του και θα αναδεικνύει και θα αξιοποιεί το υφιστάμενο βιομηχανικό κτίριο που σχεδίασε ο Τάκης Ζενέτος ως εργοστάσιο χυμών. Είναι αυτό το γκριζωπό τμήμα, το οποίο φαίνεται στην πλαϊνή όψη της πρότασης (τέταρτη εικόνα) και για το οποίο δεν γίνεται καμιά αναφορά στο σκεπτικό της εν λόγω πρότασης... Γατί;Κατά τα λοιπά, όντως εντυπωσιακή η φόρμα, αλλά, απολύτως ξένη με το περιβάλλον και την τοπική ταυτότητα...
Αρχικά, το ότι συνεργάζονταν με την Χαντιντ δεν σημαίνει ότι είναι η Χαντίντ. Έτσι; Όντως είναι ένα εντυπωσιακό σχέδιο αλλά το βρίσκω απολύτως αταίριαστο για τον τόπο. Σαν ένα λευκό διαστημόπλοιο που προσγειώθηκε έξω από την Σπάρτη. Δεν φαίνεται να έχουν λάβει υπόψιν τους καθόλου τον περιβάλλοντα χώρο, έστω και χρωματικά. Και όλα αυτά για γυάλινες επιφάνειες κλπ ακούγονται τελείως άκυρα. Να μην σχολιάσω δε την τελευταία εικόνα της μακέτας του εσωτερικού με τις αιωρούμενες περικεφαλαίες, τους εξώστες και τους καναπέδες. Σαν κιτς φουτουριστικό λόμπι ξενοδοχείου είναι. Ελπίζω να μην κερδίσει στο διαγωνισμό.
Δεν κέρδισε. Δεν είναι καν στις προτάσεις που διακρίθηκαν εδώ τα αποτελέσματα https://www.sadas-pea.gr/apotelesmata-toy-architektonikoy-diagonismoy-proschedion-me-thema-neo-archaiologiko-moyseio-spartis/
Εντωμεταξύ το σχέδιο που νίκησε στον διαγωνισμό είναι των MOR Architects. Μια όψη μπορείτε να δείτε εδωhttps://www.flynews.gr/neo-mouseio-spartis-mor-architects-1o-vraveio-diagwnismou/Η πρόταση δεν είναι επίσημα από το γραφείο των ZHA αλλά ανεξάρτητα των δύο παιδιών.
Την Σπάρτη -πατρίδα της γιαγιάς μου- γνωρισα παιδί το 1960. Η απλότητα και η νεοκλασσική αυστηρότητα δέσποζε. Οι άνθρωποι με βαθιά φυσική ευγένεια, διανθίζονταν και με χωριάτικες πονηριές - ίσα γιά να ξεχωρίζουν οι ενάρετοι.Αυτά γιά να πω, ότι παρ'όλο που τίποτα από αυτά δεν δεν ξαναβρίσκω σ'αυτό το πρότζεκτ, μου φαίνεται γοητευτικό, με ευελιξίες που μπορεί να οδηγήσουν σ' ενα φιλικό αύριο.
«….η ανατολική χαρακτηρίζεται από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και διάτρητα πάνελ, τα οποία επιτρέπουν στις ακτίνες του ήλιου να διαχυθούν σε ολόκληρο το κτίριο και να φωτίσουν περισσότερο τα εντυπωσιακά εκθέματα, ενώ η δυτική πλευρά, με τις εξίσου μεγάλες γυάλινες επιφάνειες, …»Κατά πόσο αυτό είναι καλό δεδομένου του όλο και θερμότερου Μεσογειακού κλίματος;Τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει το «…δόθηκε σημαντική έμφαση στον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας, ...»Μήπως πως έχουν ληφθεί υπόψη κάποιες απαραίτητες οικολογικές ευαισθησίες/ απαιτήσεις ώστε το οικοδόμημα να μην γίνεται φούρνος και ενεργειακά να είναι οικονομικά βιώσιμο/ αυτοσυντηρούμενο/ μειωμένου αποτυπώματος; Αν ναι, γιατί δεν αναφέρονται ρητά;Π.χ: Γιατί η οροφή του δεν είναι καλυμμένη από βλάστηση/ ηλιακά πάνελς/ κεραμίδι;Ή γιατί το πάρκινγκ δεν είναι υπόγειο οπότε να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη δενδροφυτεμένη επιφάνεια; Το εξωτερικό του κτηρίου δεν έχει ουδεμία σχέση με την τοπική ή παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Αυτό αποτέλεσε άραγε συνειδητή επιλογή ή προϊόν …διανοητικής/ καλλιτεχνικής τεμπελιάς των παραγγελιοδόχων / αρχιτεκτόνων;