«Windfall» στο Netflix: Ένα ευπρόσδεκτα ράθυμο θρίλερ οικιακής εισβολής

windfall Facebook Twitter
Το σασπένς της ταινίας προκύπτει κυρίως από το σενάριο της, από ένα εκλεπτυσμένο, παλιομοδίτικο μουσικό score και από την ένταση των ερμηνειών.
0

ΤO ΦΙΛΜ ΞΕΚΙΝΑ με εικόνες μιας έπαυλης κτισμένης σε μεσογειακό περιβάλλον και εξοπλισμένης με πισίνα. Υπάρχει κι ένας πορτοκαλεώνας γύρω της που, για όποιον έχει δει τον «Νονό», μόνο καλά μαντάτα δεν μπορεί να σημαίνει.

Η ταινία που έρχεται στο μυαλό, βέβαια, δεν είναι η εμβληματική δημιουργία του Κόπολα, που έκλεισε πριν λίγες μέρες τα 50 της χρόνια, αλλά η «Πισίνα» του Ζακ Ντερέ.

Όταν όμως ο φακός εντοπίζει το ανθρώπινο στοιχείο, αυτό τίποτα κοσμοπολίτικο δεν έχει. Πρόκειται για έναν άνδρα αμερικανικής καταγωγής, με ατημέλητα γένια, λιγδιασμένο μαλλί και ρούχα από το πανέρι, ο οποίος λιάζεται μπροστά στην πισίνα. Στη συνέχεια εισέρχεται στο εσωτερικό της έπαυλης και, όταν έρχεται η ώρα να ουρήσει, το κάνει στην ντουζιέρα.

Καθώς ετοιμάζεται να αποχωρήσει, τον βλέπουμε να σκουπίζει το πόμολο της πόρτας κι εκεί διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για διαρρήκτη. Μόνο που, λίγο πριν αφήσει το σπίτι, ακούει τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του να έρχονται. Για κακή τύχη όλων τους, γίνεται αντιληπτός και κάπως έτσι ξεκινά ένα ψυχολογικό θρίλερ οικιακής εισβολής. 

Αν λείπει κάτι για να αναβαθμιστεί το θέαμα, είναι ένας σκηνοθέτης, ο οποίος θα μετέτρεπε τους ελάσσονες χιτσκοκισμούς του υλικού σε μείζονες με πλανοθεσία που να υπηρετεί το σασπένς και με χειραγώγηση των ρυθμών (αλλά και των θεατών).

Ο Γκοντάρ έλεγε ότι για να κάνεις μια ταινία, το μόνα υλικά που χρειάζεσαι είναι ένα κορίτσι κι ένα όπλο. Το «Windfall» έχει δύο αγόρια, ένα κορίτσι κι ένα όπλο, οπότε ξεκινά με συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του γκονταρικού φιλμικού ιδεώδους. Το ένα αγόρι θέλει χρήματα, το άλλο αγόρι τα έχει και το κορίτσι βρίσκεται ανάμεσά τους, ως παρατηρητής και θύμα ταυτόχρονα.

Aν όπως λέγεται, κάθε ατυχία γεννά μια ευκαιρία, ο πάμπλουτος λευκός επιχειρηματίας που υποδύεται ο Τζέσε Πλέμονς την άδραξε και γι’ αυτό έγινε αυτό που είναι σήμερα, όπως επισημαίνει περιπαιχτικά στον ταξικά υποδεέστερο, ευαίσθητο (;) ληστή του Τζέισον Σέγκελ.

Το σενάριο που έγραψαν ο Τζάστιν Λάντερ και ο Άντριου Κέβιν Γουόκερ (της φήμης του «Seven») παίζει πολύ με αυτό το μοτίβο, καθώς παραθέτει αναποδιές, από τις οποίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκύψει μια ευκαιρία. Για ποιον και με ποιο αντικείμενο; Έχουμε την απάντηση, αλλά δεν θέλουμε να σας χαλάσουμε την έκπληξη. 

Το σασπένς της ταινίας προκύπτει κυρίως από το σενάριο της, από ένα εκλεπτυσμένο, παλιομοδίτικο μουσικό score και από την ένταση των ερμηνειών. Ο Τζέσε Πλέμονς παραδίδει μια πολύ πιο εξωστρεφή ερμηνεία από αυτές που τον έχουμε συνηθίσει, ο Σέγκελ πραγματοποιεί μια αποκαλυπτική εμφάνιση, ενσαρκώνοντας με ζήλο την αγωνία, την απόγνωση αλλά και την απειλή που προκύπτει από αυτές και όσο για τη Λίλι Κόλινς, μη βιαστείτε να τη λογαριάσετε για αδύναμο κρίκο. Η φαινομενική απάθειά της απέναντι στα γεγονότα βασίζεται σε συνειδητή χαρακτηρολογική και ερμηνευτική επιλογή.

Αν λείπει κάτι για να αναβαθμιστεί το θέαμα, είναι ένας σκηνοθέτης, ο οποίος θα μετέτρεπε τους ελάσσονες χιτσκοκισμούς του υλικού σε μείζονες με πλανοθεσία που να υπηρετεί το σασπένς και με χειραγώγηση των ρυθμών (αλλά και των θεατών).

Τη σκηνή της νυχτερινής συζήτησης ανάμεσα στον Σέγκελ και την Κόλινς π.χ., ο Χίτσκοκ θα την έστηνε με την απουσία του Πλέμονς «παρούσα» ή θα «τεμάχιζε» συχνότερα το κάδρο στα δύο, όπως κάνει ο Τσάρλι Μακντάουελ στην εισαγωγή –και μόνο–, έτσι ώστε το σασπένς να προκύπτει από την παράλληλη δράση εντός του κάδρου. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να υπερβεί και την εγγενή θεατρικότητα του υλικού. 

plemons collins Facebook Twitter
Ο Τζέσε Πλέμονς παραδίδει μια πολύ πιο εξωστρεφή ερμηνεία από αυτές που τον έχουμε συνηθίσει και τη Λίλι Κόλινς μη βιαστείτε να τη λογαριάσετε για αδύναμο κρίκο.

Πάντως, η ευπρόσδεκτη ραθυμία του «Windfall» και η στήριξή του στον διάλογο το φέρνει εγγύτερα σε γαλλόφωνους εκπροσώπους του είδους, μόνο που το σχετικό κοινό που θα έβλεπε και θα ευχαριστιόταν το ίδιο έργο αν είχε γυριστεί στα γαλλικά, εδώ είτε θα το αποφύγει, είτε θα το δει και (μάλλον) θα είναι επικριτικό απέναντί του.

Υπάρχει μια διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα θεατών που έχει την εξής προκατάληψη: ενώ το θέαμα είναι επί της ουσίας αμερικανοτραφές, μια ιδιότητα που, όπως επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία, απεχθάνονται, επειδή ομιλεί τη γαλλική δεν τους ενοχλεί καθόλου. Στα μάτια τους δίνει και μια επίφαση καλλιτεχνικότητας η γαλλική γλώσσα, άλλο που στην πραγματικότητα, όταν ακούς ανθρώπους να σου λένε πόσο αγαπούν το γαλλικό σινεμά, λιγότερες είναι οι πιθανότητες να αναφέρονται στον Σαμπρόλ και στον Σοτέ και περισσότερες στο «Θεέ μου τι σου κάναμε».

Κατά τα λοιπά, φοβάμαι ότι το έργο πηγαίνει λίγο σαν αρνί στη σφαγή, καθώς ο μέσος συνδρομητής του Netflix έχει συνηθίσει σε παραγωγές με ρυθμούς προσαρμοσμένους στο σοσιαλμιντιακά σμιλεμένο attention span του. Για όποιον, όμως, ψάχνει καλαίσθητη, αβαρή, ενήλικη διασκέδαση, το «Windfall» κάνει μια χαρά τη δουλειά, έστω κι αν θα το έχει ξεχάσει μια εβδομάδα μετά.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το ακαταμάχητο ντεμπούτο της Λουίζ Κουρβουαζιέ που σάρωσε εισπρακτικά στη Γαλλία και η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το περσινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ξεχωρίζουν αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα.
THE LIFO TEAM
Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οθόνες / Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οι Αθηναίοι σινεφίλ δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να εξασκήσουν την αγαπημένη τους καλοκαιρινή συνήθεια. Συγκεντρώσαμε όλες τις ημερομηνίες που έχουν γίνει γνωστές για την έναρξη λειτουργίας των θερινών σινεμά της πρωτεύουσας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ