«Tick, Tick… Boom!»: Άντριου Γκάρφιλντ για Όσκαρ

Άντριου Γκάρφιλντ Facebook Twitter
O Άντριου Γκάρφιλντ (σίγουρος διεκδικητής του Όσκαρ ενός πρώτου ρόλου με ενσυναίσθηση και απαιτήσεις) δίνει την ερμηνεία της καριέρας του.
0

Αν το Chorus Line των Μάικλ Μπένετ και Μάρβιν Χάμλις παραμένει το καλύτερο μιούζικαλ του Mπρόντγουεϊ για το Mπρόντγουεϊ, το θέμα του, μια ψυχο-μουσικοχορευτική προσέγγιση στα ζόρια και τις αγωνίες των χορευτών και των χορευτριών που ζουν και πεθαίνουν για την τελειότητα της παραμικρής κίνησης και στο ατελείωτο δράμα πίσω από το ψυχαγωγικό θέαμα, περιορίζεται στη σκηνή, γενναιόδωρα μεν, αν και με έντονη αυτοαναφορικότητα, αποκλείοντας τους αμύητους.

Αντίθετα, το Rent, που ανέβηκε στις off και κεντρικές σκηνές της Νέας Υόρκης είκοσι χρόνια αργότερα, το 1996, προέρχεται από την πόλη και τη ζωή που πάλλεται, συνδέεται με την εποχή, τον παλμό και τον ρυθμό της, αντανακλά τη γενιά του MTV, τα κοινωνικά προβλήματα, τις φιλοδοξίες ευρύτερου φάσματος καλλιτεχνών και τις εκλεκτικές επιρροές (σίγουρα πιο ροκ και urban) που έφερε με τη μουσική του ο δημιουργός του Τζόναθαν Λάρσον.

Το κοινό τους σημείο είναι οτι αμφότερες οι κινηματογραφικές μεταφορές τους ήταν χάλια: το Chorus Line του Ντέιβιντ Ατέμπορο ήταν μηχανικό και άψυχο και το χαοτικό Rent του Κρις Κολόμπους υποκαθιστούσε με ένα νευρικό μοντάζ την παντελή απουσία ατμόσφαιρας και ψυχής.

O Λιν Μανουέλ Μιράντα, απελευθερωμένος από τη σύμβαση της πιστής διασκευής ενός εμβληματικού και προκαθορισμένου θεατρικού, δημιουργεί κι αυτός με τη σειρά του ένα πρωτότυπο έργο, αναλύοντας με προσοχή και φαντασία το πνεύμα και τη μουσική του πρόωρα χαμένου, αλλά ενθουσιώδους σε ό,τι πρόλαβε να αφήσει ως παρακαταθήκη Λάρσον.

Το Tick, Tick… Boom! σκηνοθετήθηκε από έναν αυθεντικό θεατράνθρωπο του εικοστού πρώτου αιώνα, τον Λιν Μανουέλ Μιράντα, που έφερε τα πάνω κάτω, μουσικά και αφηγηματικά, στο αμερικανικό αλλά και παγκόσμιο μιούζικαλ με το δοξασμένο Hamilton, αφού πρώτα είχε κερδίσει πολλά Tony με το In the heights, που φέτος γυρίστηκε και σε ταινία – και δεν είναι καθόλου κακό.

Ο Μιράντα βρήκε τον τρόπο να εντάξει τη μουσική του Λάρσον σε ένα σενάριο που καλύπτει πλήρως την καλλιτεχνική του διαδρομή και να την κάνει ελκυστική σε θεατές που γνωρίζουν τη δουλειά του, σ’ αυτούς που γενικά αγαπούν το θέατρο αλλά και σε όσους δεν έχουν ιδέα για όλα αυτά και θέλουν να παρακολουθήσουν μια μη ακαδημαϊκή βιογραφία με αψάδα και ενδιαφέρον.

Ξεκινά με το κομμάτι του τίτλου, μια μελοποίηση της ανησυχίας του Λάρσον για τον χρόνο που περνά σαν βόμβα έτοιμη να σκάσει στον εφιάλτη της αφάνειας – η μαρτυρία των βιαστικών τριαντάρηδων στις αρχές των '90s που ξορκίζουν το υπαρξιακό άγχος της καταξίωσης με την ελπίδα μιας ευκαιρίας για αναγνώριση του ταλέντου και του έργου τους.

Στη συνέχεια απεικονίζει την κοινότητα των φίλων και συναγωνιστών, το πραγματικό σκηνικό της πολυπρόσωπης Bohemia των ανθρώπων που συντρόφευσαν τον Λάρσον και τον ενέπνευσαν να «πατήσει» στο La Vie Bohème και να παραδώσει το Rent, την εξαργύρωση των βιωμάτων και της ευαισθησίας του, χωρίς ποτέ να γευτεί το χειροκρότημα της επιδοκιμασίας.

Τι τραγική ειρωνεία: ο Λάρσον πέθανε ξαφνικά στα τριάντα έξι του από ανεύρυσμα αορτής, μια ημέρα πριν από την επίσημη πρεμιέρα ενός έργου που αποθεώθηκε επί δώδεκα χρόνια και του χάρισε μετά θάνατον τρία Tόνι και ένα Πούλιτζερ για δράμα.

tick tick boom Facebook Twitter
Ο Μιράντα δεν ασχολείται με το Rent καθαυτό, αλλά με τα σημεία-κλειδιά που το έφεραν στον κόσμο.

Ο Μιράντα δεν ασχολείται με το Rent καθαυτό αλλά με τα σημεία-κλειδιά που το έφεραν στον κόσμο. Με επίκεντρο έναν επί σκηνής αναδρομικό μονόλογο του Λάρσον, ξεδιπλώνει την πρώτη του δουλειά, το Superbia, που μόχθησε να παρουσιάσει, και όταν το κατάφερε απέσπασε εγκώμια και βρήκε κλειστές πόρτες. Ήταν πολύ αντιεμπορικό για το Μπρόντγουεϊ και πολύ ακριβό για τις εναλλακτικές σκηνές.

Στο παρατεταμένο κυνήγι της οντισιόν που τον παραλύει και δεν τον αφήνει να χαρεί την πολύτιμη στιγμή, ο Λάρσον παίρνει το σκληρό μάθημα της επιμονής στο όραμα του ακόμη καλύτερου έργου, που δεν είναι άλλο από το επόμενο – κάτι που αποδείχθηκε, πικρά, σωστό.

Αυτή είναι και η καλύτερη σεκάνς του Tick, Tick… Boom!, η ακρόαση και η συνειδητοποίηση, με τις θερμές συνομιλίες του με την ατζέντισσα και τον πρώην συγκάτοικο και καλύτερό του φίλο, πως η αντίστροφη μέτρηση βαραίνει πιο επιτακτικά και τους κοντινούς του ανθρώπους, και το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να γράψει γι’ αυτούς και για όσα τον έχουν συγκινήσει στη ζωή του.

Στο μεταξύ, ο Λιν Μανουέλ Μιράντα, απελευθερωμένος από τη σύμβαση της πιστής διασκευής ενός εμβληματικού και προκαθορισμένου θεατρικού, δημιουργεί κι αυτός με τη σειρά του ένα πρωτότυπο έργο, αναλύοντας με προσοχή και φαντασία το πνεύμα και τη μουσική του πρόωρα χαμένου, αλλά ενθουσιώδους σε ό,τι πρόλαβε να αφήσει ως παρακαταθήκη Λάρσον. Είναι σαν να έχει αποδομήσει τα υλικά του Rent, χωρίς να το τεμαχίζει εμφανώς.

Η ενδεικτική σκηνή στην πισίνα προδίδει κινηματογραφικότητα και γνώση της λειτουργίας του δραματικού μουσικού μοντάζ στο σινεμά, ενώ το νευρώδες Sunday, που όταν πρωτογράφτηκε ήταν ήδη ένας φόρος τιμής από τον μαθητή στον μέντορα και εμψυχωτή Στίβεν Σοντχάιμ, είναι με τη σειρά του ένα εντυπωσιακό homage στις δύο όψεις του θέατρου, στο μεροκάματο των επίδοξων ηθοποιών, που δημιουργούν σε ένα diner εν ώρα αιχμής, και στους διάσημους πελάτες, με την αφρόκρεμα των βετεράνων θρύλων να παρελαύνουν σε απανωτά cameos – διακρίνονται η Μπίμπι Νιούγουιρθ, η Τσίτα Ριβέρα, ο Τζόελ Γκρέι, η Μπερναντέτ Πίτερς και ο σπουδαίος Αντρέ ντε Σιλντς.

Με τους ήχους του ιδιώματος του Broadway musical και της ροκ να ξεπηδούν από το πιεσμένο μυαλό του ήρωα, ο Άντριου Γκάρφιλντ (σίγουρος διεκδικητής του Όσκαρ ενός πρώτου ρόλου με ενσυναίσθηση και απαιτήσεις) δίνει την ερμηνεία της καριέρας του, ειδικά στο δεύτερο μέρος της ταινίας, όταν, ευάλωτος και πλημμυρισμένος από ευγνωμοσύνη, αποδέχεται το νόημα της αποτυχίας και υποδέχεται γενναιόδωρα τις ιστορίες των άλλων, για να τις πλέξει με τη δική του.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Πίτερ Ντίνκλατζ γίνεται «Σιρανό» για τον σκηνοθέτη της «Εξιλέωσης» - Δείτε το trailer

Πολιτισμός / Ο Πίτερ Ντίνκλατζ γίνεται «Σιρανό» στη νέα ταινία του Τζο Ράιτ - Δείτε το τρέιλερ

Η νέα κινηματογραφική μεταφορά της μιούζικαλ εκδοχής της ιστορίας του Σιρανό Ντε Μπερζεράκ, που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 2018, έρχεται από τον σκηνοθέτη της «Εξιλέωσης».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ