Απολογισμός στο Φεστιβάλ Βενετίας. Κερδισμένοι και χαμένοι

Απολογισμός στο Φεστιβάλ Βενετίας. Κερδισμένοι και χαμένοι Facebook Twitter
0

ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ  έχουν ισχυρή προσωπικότητα και εκτός πλατό, κι ας μην προδίδει πυγμή το μειλίχιο ύφος και οι ευγενικοί τους τρόποι. Ο Αλεξάντερ Πέιν αποδεικνύει τη θεωρία. Αμέσως μετά τις παρατεταμένες επευφημίες για τη «Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ», το δράμα για τη δολοφονία της 5χρονης Παλαιστίνιας από ισραηλινή επιδρομή στη Γάζα, η πίεση στον ελληνικής καταγωγής Αμερικανό πρόεδρο της φετινής επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας θα πρέπει να ήταν τεράστια. Όπως συνήθως συμβαίνει, αυτός και τα μέλη που τη συναποτελούν, καλούνται να επιλέξουν μια ταινία ανάμεσα στο προσωπικό/ καλλιτεχνικό τους γούστο, και το πολιτικό επείγον που συνυφαίνεται με την σοβαρή πλευρά ενός κινηματογραφικού θεσμού. Πέρυσι οι Κάννες έδωσαν το χρυσό χάπι, δηλαδή ένα ειδικό βραβείο, στον Μοχάμεντ Ρασούλοφ με τον «Σπόρο της Ιερής Συκιάς», ενώ φέτος, δεν τα μάσησαν, χρίζοντας νικητή του Χρυσού Φοίνικα τον Τζαφάρ Παναχί με το «Ένα Απλό Ατύχημα». Ο Πέιν και οι σύντροφοι του ανακήρυξαν την Κάουθερ Μπεν Χάνια νικήτρια του Αργυρού Λέοντα, δηλαδή του (δεύτερου τη τάξει) μεγάλου βραβείου της επιτροπής. Δεν υπήρξαν ακριβώς αντιδράσεις από τους νικητές, που έβγαλαν τους ωραίους λόγους τους και σκόρπισαν χαμόγελα στους φωτογράφους, αλλά παρατηρήθηκε δημοσιογραφικό μούδιασμα, μια απορία που βγήκε και στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου αμέσως μετά τα βραβεία. Ο Πέϊν διασκέδασε τις φήμες πως ένα μέλος της επιτροπής απείλησε να παραιτηθεί αν δεν απένειμαν τον Χρυσό Λέοντα στο συνταρακτικό τηλεφωνικό χρονικό της Χιντ Ρατζάμπ και την απέλπιδα προσπάθεια των εθελοντών της Ερυθράς Ημισελήνου να τη σώσουν. Πολύ διπλωματικά, μοίρασε επαίνους και ευχές και για τις δυο κορυφαίες ταινίες που διακρίθηκαν, αν και είναι σαφές, πως ο Τζάρμους κάνει ακριβώς το ουμανιστικό σινεμά που λατρεύει ο δημιουργός του «Νεμπράσκα» και του «Πλαγίως». Το «Father Mother Sister Brother» λέει εύγλωττα και αφαιρετικά όσα δεν έχουν ειπωθεί στις πολύπλοκες οικογενειακές σχέσεις και, για να μη βαρεθεί κανείς, το κάνει με το φορμάτ ενός οικονομικού τρίπτυχου, σε ίσους χρόνους το καθένα, με σπουδαίες ερμηνείες, απευθείας βγαλμένες από το ξερό, beatnik χιούμορ της πινακοθήκης των λακωνικών χαρακτήρων του Αμερικανού σκηνοθέτη. Δεν είναι είδηση οτι μερικές φορές, ένα χρυσό τρόπαιο μεγάλου φεστιβάλ, όπως και στα Όσκαρ, βραβεύει και το σύνολο μιας αγαπητότατης, εγνωσμένης αξίας φιλμογραφία, και ο Τζάρμους, που έχει διανύσει 4 δεκαετίες αξιομνημόνευτων ιστοριών, είχε ραντεβού με την ευνοϊκή συγκυρία, δια χειρός ενός σκηνοθέτη και προεδρεύοντος, που ενθαρρύνει το πολιτικό σινεμά εκτός ευθέος πολιτικού πλαισίου.

Από την εξίσωση περίσσεψε ο Παρκ Τσαν Γουκ με το No Other Choice, ίσως γιατί το φιλμ του είναι remake του Τσεκουριού που έχει ήδη γυριστεί με επιτυχία από τον Κώστα Γαβρά, και ο Γιώργος Λάνθιμος με τη Βουγονία, την πρώτη ταινία στην καριέρα του που δεν παίρνει ούτε ένα βραβείο σε διεθνές φεστιβάλ- από τον Κυνόδοντα μέχρι το Poor Things, είχαν βραβευτεί όλες σε Κάννες και Βενετία!

Στο ρόλο του Προέδρου της Ιταλίας που διστάζει να προδώσει το καθολικό του background και να υπερψηφίσει νόμο υπέρ της ευθανασίας, ο τεράστιος Τόνι Σερβίλο, αυτοκρατορικός και ανθρώπινος όπως πάντα, πήρε το βραβείο  ανδρικής ερμηνείας για το La Grazia του Πάολο Σορεντίνο, ενώ για το “Ο Ήλιος Ανατέλλει για Όλους εμάς” του Κάι Σανγκτζούν, η Ζιν Ζιλέι τιμήθηκε με το αντίστοιχο της γυναικείας, ως σύζυγος που επανασυνδέεται με τον πρώην φυλακισμένο άνδρα της, σε μια εφιαλτική προσπάθεια να βρουν το χαμένο νήμα επικοινωνίας μετά από ένα θολό ατύχημα- δυνατή performance, σε ένα κλειστοφοβικό και επαναλαμβανόμενο δράμα.

Και μέσα στην άρνηση της κριτικής επιτροπής να αναγνωρίσει στο παλμαρές του Φεστιβάλ μερικούς από τους πιο διακεκριμένους διαγωνιζόμενους, όπως ο Λούκα Γκουαντανίνο, ο Λάσλο Νέμες και ο Νόα Μπάουμπακ, δικαίως, καθώς δεν έφεραν την καλύτερη δουλειά τους, ευνοήθηκε ένας από τους πιο  busy και buzzy εκπροσώπους του νεότερου κύματος του ανεξάρτητου σινεμά, ο Μπένι Σάφντι, ο ένας από τους αδελφούς Σάφντι, με το Smashing Machine, κερδίζοντας αναπάντεχα το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη, με την πιο αθόρυβη ταινία του- και πάλι συμφωνώντας με το αόρατο στιλ του Πέϊν.

Smashing machine: Ο θρίαμβος μιας χαμηλόφωνης σκηνοθεσίας

Απολογισμός στο Φεστιβάλ Βενετίας. Κερδισμένοι και χαμένοι Facebook Twitter
Ο Ντουέιν Τζόνσον υποδύεται τον στοχοπροσηλωμένο, όσο και προβληματικό μαχητή των ρινγκ Μαρκ Κερ.

Κάπου ανάμεσα στον Παλαιστή και τη Φάλαινα, η ιστορία ενός θηριώδους πρωταθλητή των μεικτών πολεμικών τεχνών και ταυτόχρονα η μεταμόρφωση του Ντουέϊν Τζόνσον, από τον χαμογελαστό Βράχο που γνωρίζουμε υπερβολικά καλά, σε έναν πολυλογά κατσέρ με επίπεδη μύτη, σγουρά κοντά κοκκινοκάστανα μαλλιά, λιγότερο βάρος και στιβαρή σωματοδομή, το Smashing Machine είναι το τμηματικό πορτρέτο του στοχοπροσηλωμένου, όσο και προβληματικού μαχητή των ρινγκ Μαρκ Κερ, μια αληθινή ιστορία γυρισμένη με παραδόξως συγκρατημένο στιλ από τον Μπεν Σάφντι, στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα μακριά από τον αδελφό του, Τζος, ο οποίος έρχεται και αυτός φέτος στις μεγάλες οθόνες, με το επίσης αθλητικού περιεχομένου Marty Supreme, με τον Τιμοτέ Σαλαμέ.

Αν και μας έχει συνηθίσει σε αγχώδη σκηνοθετική “κατασκοπία”, με κοντινά πλάνα και κουνημένη κάμερα μπροστά στα πρόσωπα των Πάτινσον και Σάντλερ στο Good Time και το Uncut Gems αντίστοιχα, εδώ ο Σάφντι παρακολουθεί τον ανίκητο πρωταθλητή στην σοκαριστική πρώτη του ήττα στο τουρνουά του Τόκιο το 1997, ένα απρόσμενο πλήγμα στον ηγετικό ψυχισμό του. Ψύχραιμα και χαμηλόφωνα, ο Κερ του Σάφντι είναι ένας ευγενικός γίγαντας με συμπεριφορά μειλίχια και μια εσωστρέφεια που σταδιακά αποκαλύπτεται: ο Κερ κρύβει τον εθισμό του στα οπιοειδή και το αλκοόλ, και το κλειδί στο μυστικό που έκρυβε ήταν η σύντροφός του, που υποδύεται η Έμιλι Μπλαντ και δυστυχώς δεν αξιοποιείται εκτεταμένα πέρα από τις χρήσιμες αντιδράσεις της σταμπανεβάσματα του Κερ.

Smashing machine Facebook Twitter
Το μαγνητικό ταλέντο του Τζόνσον κρατά το βλέμμα, και θα θέλαμε να δούμε τον Κερ που υποδύεται σε περισσότερες ανταλλαγές με την δικαίως παραμελημένη, και ως ένα βαθμό θιγμένη Ντον Στέιπλς της Έμιλι Μπλαντ.

Από το ρόλο του gay μπράβου με τις καλλιτεχνικές φιλοδοξίες στο Be Cool (ήταν ότι καλύτερο σε ένα άχρωμο και περιττό άρμεγμα του Get Shorty) αλλά και με την συμμετοχή του στο πολύ φιλόδοξο για τα κυβικά του Southland Tales, ο Ντουέιν Τζόνσον ξεκίνησε με βλέψεις για κάτι παραπάνω από τα στοιχειωδώς ανεκτά κοκτέιλ περιπέτειας με κωμωδία που τον έκαναν διάσημο- γνωρίζαμε πως, πέρα από συμπαθέστατη περσόνα, δεν είναι μόνο ένα βουνό από μύες. Δυστυχώς, εγκλωβίστηκε στην επιχείρηση που λέγεται The Rock και με το Smashing Machine επιχειρεί μια έξυπνη στροφή σε έναν ρόλο που προϋποθέτει υποκριτική, αλλά δεν απομακρύνεται από την εικόνα του, αφού κολυμπά στα γνώριμα ύδατα της σωματικής σύγκρουσης. Ωστόσο, εξερευνά τις αδυναμίες του χαρακτήρα, και θέτει το ερώτημα της φοβερής πίεσης που υφίσταται ένας παντοδύναμος μαχητής, και τη δυσκολία να σηκωθεί από τα πατώματα όταν οι νίκες δεν είναι πλέον δεδομένες.

Ο ρυθμός του The Smashing Machine παραμένει υπόκωφος και αργός, και ο Σάφντι δεν βρίσκει πάντα τον τρόπο να συνεφέρει κενούς χρόνους και σεκάνς που τρενάρουν χωρίς ανάπτυξη ή ενδιαφέρον. Το μαγνητικό ταλέντο του Τζόνσον κρατά το βλέμμα, αν και θα θέλαμε να δούμε τον Κερ που υποδύεται σε περισσότερες συναισθηματικές διακλαδώσεις με την παραμελημένη, και ως ένα βαθμό θιγμένη Ντον Στέιπλς της Μπλαντ, παρά με τον Μαρκ Κόουλμαν του Ράϊαν Μπέιντερ, τον προπονητή, μέντορα και αντίπαλό του στις επόμενες αναμετρήσεις.

Το Smashing Machine δεν πάει για Ρόκι ή Οργισμένο Είδωλο, αποφασίζει να αντιδράσει στον κλασικό μύθο του loser που βάζει τα γυαλιά στο σύστημα αλλά φαίνεται να ξεμένει από ανάσες αποφεύγοντας συστηματικά την παραβολή για τον θρίαμβο.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ