«Father Mother Sister Brother»: Αίμα, τσάι και σιωπή δια χειρός Τζάρμους

«Father Mother Sister Brother»: Αίμα, τσάι και σιωπή δια χειρός Τζάρμους Facebook Twitter
Οι πρωταγωνιστές του Τζάρμους την περπατούν τη ζωή, βήμα βήμα και συχνά άσκοπα, δεν τρέχουν για να προλάβουν ένα λαχανιασμένο, ανόητα φαντεζί μοντάζ.
0


Ο ΤΖΙΜ ΤΖΑΡΜΟΥΣ εφαρμόζει εδώ και δεκαετίες τη δική του θεωρία της ελαφράς σοβαρότητας, σαν να είναι οπαδός ενός παλιού σινεμά που όμως έχει εφεύρει ο ίδιος − άλλωστε έχει προτρέψει τους άλλους, όπως και τον εαυτό του, να κλέψουν ό,τι και από όπου μπορούν, ενώ έχει δηλώσει και το περίφημο «προτιμώ να γυρίσω μια ταινία για έναν τύπο που κάνει βόλτα τον σκύλο του, παρά για τον Κινέζο Αυτοκράτορα».

Οι πρωταγωνιστές του Τζάρμους την περπατούν τη ζωή, βήμα βήμα και συχνά άσκοπα, δεν τρέχουν για να προλάβουν ένα λαχανιασμένο, ανόητα φαντεζί μοντάζ. Σε έναν ειλικρινή, περίτεχνο φόρο τιμής στον master της διηγηματικής πρόζας Ρέιμοντ Κάρβερ (υπάρχουν ίχνη της Αν Μπίτι και του Φρέντρικ Μπαρτέλμε στο ύφος της ταινίας, χωρίς τη γλώσσα του «βρόμικου ρεαλισμού»), ο τελευταίος σαμουράι του αμερικανικού σινεμά παρατηρεί με τη γνωστή διακριτικότητα και τον ελλειπτικά διεισδυτικό του φακό τρία ολιγομελή οικογενειακά σετ, σε ισάριθμα και περίπου ίδιας διάρκειας κεφάλαια, που αν και δεν έχουν αυστηρά συγγενική σχέση μεταξύ τους, ενώνονται με έναν αόρατο λώρο, μερικές φορές διασκεδαστικό, αν και συχνότερα αμήχανο, όχι γιατί πέρα από την αναμονή στον διάδρομο της «πυρηνικής» οικογένειας κρύβονται εκρηκτικά μυστικά από το παρελθόν, αλλά διότι συστηματικά παραλείπονται τα… δυσκόλως εννοούμενα.

Ο τελευταίος σαμουράι του αμερικανικού σινεμά παρατηρεί με τη γνωστή διακριτικότητα και τον ελλειπτικά διεισδυτικό του φακό τρία ολιγομελή οικογενειακά σετ, σε ισάριθμα και περίπου ίδιας διάρκειας κεφάλαια.

Συνηθισμένοι στη χειμαρρώδη, υποκριτική, αναβλύζουσα μεσογειακή διαχυτικότητα μιας συνεύρεσης, η παντελής έλλειψη φλυαρίας στο «Father Mother Sister Brother» μπορεί αρχικά να ξενίσει, αλλά η ταινία κερδίζει την οικειότητα με το πέπλο των άρρητων και σημαντικών πραγμάτων, που υποκαθιστούν τα μπανάλ μικρά τίποτα.

Father Mother Sister Brother Facebook Twitter
Ο Τζιμ Τζάρμους στο 82o Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image

Στον πιο ατόφια «τζαρμουσικό» «Πατέρα», ο Άνταμ Ντράιβερ και η Μαγίμ Μπιάλικ οδηγούν στη μέση του πουθενά για να πιουν ένα τσάι, αφού πρώτα τσουγκρίσουν ποτήρια με σκέτο νερό μαζί με τον μονίμως άφραγκο πατέρα-Τομ Γουέιτς, αδιόρατα ανησυχώντας για την ψυχική του υγεία μετά την κρίση που έπαθε στην κηδεία της μητέρας τους. Υπάρχει ένα twist, που συνδέεται με τη ροκ καρδιά του Γουέιτς, και ο Τζάρμους το δωρίζει στον αδελφικό του συνοδοιπόρο στο φινάλε.

Μητέρα της σφιγμένης, άψογα και γεροντοκορίστικα ντυμένης Τιμοθέα (Κέιτ Μπλάνσετ) και της ανέμελης, σαφώς πιο πολύχρωμης Λίλιθ (Βίκι Κριπς) είναι η αγέρωχη συγγραφέας ρομαντικών best sellers Σαρλότ Ράμπλινγκ, που άλλοτε επιβλέπει σαν ματρώνα τις κόρες της μήπως και ξεστρατίσουν από το ετήσιο ραντεβού για τσάι και κρυφοκοιτάξουν τα απαγορευμένα για τα δικά τους μάτια βιβλία της, κι άλλοτε τις κοιτάζει με τη στοργή ενός τεχνίτη που τα κατάφερε και σε κάτι έμψυχο, εκτός από το άμωμα διακοσμημένο σπίτι και την επιτυχημένη καριέρα.

Με τόσες μικρές διακοσμητικές λεπτομέρειες και μιλιμετρέ εκφραστικές αποχρώσεις, σαν κλάσματα που συλλαμβάνει η κάμερα και μετατρέπει σε συμπυκνωμένη ζωή, η «Μητέρα» ξεχωρίζει αισθητά και εντυπωσιάζει με την απλότητα και το βάθος της. Είναι η ψυχή της ταινίας, η τέλεια βιτρίνα που εκθέτει όλες τις οικογενειακές δυναμικές για όποιους θέλουν να αναλογιστούν τι μπορεί να υπάρχει μέσα στις ψυχές μιας τόσο τακτοποιημένης μάνας και δυο ευγενικών κοριτσιών − το ένα αναλαμβάνει τον ρόλο της αιώνια καλής μαθήτριας και το μικρότερο αυτόν που απομένει, της χαριτωμένης που θα κλέψει το γλυκό από το τραπέζι.

Father Mother Sister Brother Facebook Twitter
Κέιτ Μπλάνσετ και Βίκι Κριπς.

Απομένουν η Ίντια Μουρ και ο Λούκα Σαμπάτ, τα δίδυμα του τελευταίου «επεισοδίου», δυο αγαπημένα και πιο χαλαρά μεταξύ τους αδέλφια σε σύγκριση με τα προηγούμενα, που μπαίνουν κι αυτά σε ένα αυτοκίνητο στο Παρίσι με προορισμό μια αβέβαιη απόφαση που ξεκουράζεται πίσω από σκονισμένα ρολά. Μοιάζει περισσότερο με ζεστή, αν και πιο αδιάφορη coda στο πολύ αμερικάνικο «Father» και το «πιο British δεν γίνεται» «Mother», αν και φέρει ψήγματα μιας προσωπικής ιστορίας από την οικογένεια του ίδιου του Τζάρμους.

Μεγαλύτερη σημασία έχει η αρμονική επικοινωνία του ποιητικού ιδιωματισμού του Τζάρμους στους ηθοποιούς του. Οι σιωπές τους πλανιούνται στις σκέψεις μας πολύ μετά το τέλος του τριπτύχου.

FATHER MOTHER SISTER BROTHER | Official Teaser Trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ