Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ Facebook Twitter
O Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δεν επιχειρεί να καταγράψει το χρονικό της γέννησης του επαναστατικού ρεύματος που ξεπήδησε από την αποφασιστικότητα μιας ομάδας γραφιάδων, όσο να υπενθυμίσει ως παραβολή δημιουργικής επινοητικότητας τη μοναδική περίπτωση ενός ιδιοφυούς και εν τέλει πολύ πρακτικού καλλιτέχνη.
0


ΣΤΑ 29 ΤΟΥ χρόνια ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ θεωρούσε εαυτόν αποτυχημένο και δεν παρέλειπε να εκφράσει πόσο αδημονεί για τη μετάβασή του πίσω από την κάμερα στα γραφεία των συνοδοιπόρων του στα «Cahiers du Cinema»: ο Κλοντ Σαμπρόλ είχε ήδη σκηνοθετήσει το «Beau Serge», ενώ ο Φρανσουά Τριφό ετοίμαζε βαλίτσες για Κάννες με τα «400 χτυπήματα», ήδη υποψιασμένος για τον θρίαμβό του, τη στιγμή που ο ίδιος έβραζε από ιδέες και τα σενάριά του δεν είχαν ακόμη βρει χρηματοδότηση.

Το 1959, ο απογοητευμένος Ελβετός αποδέχεται την πρόκληση… με κομμένη την ανάσα, και ρίχνεται στη μάχη μιας ανορθόδοξης ιστορίας, με πρωταγωνιστές τον καλό του φίλο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, μποξέρ με όρεξη, γλύκα και ελάχιστη πείρα, και την επιφυλακτική, μαγευτικά φωτογενή Τζιν Σίμπεργκ, η οποία μόλις συνερχόταν από την κακοποίηση που υπέστη από τον Ότο Πρέμιντζερ − σαν χολιγουντιανό πεφταστέρι στο Παρίσι της μποέμικης αβεβαιότητας.

Γυρισμένο σε ασπρόμαυρο, με αυθεντική όψη και σκηνογραφία, το «Nouvelle Vague» του παραγωγικότατου Αμερικανού είναι ένας θερμός χαιρετισμός στον πολυπράγμονα auteur και στην τόλμη του να αυθαδιάσει ποντάροντας όλο του το είναι, γιατί καιγόταν «να κάνει την πραγματική κριτική, που δεν είναι άλλη από την ίδια την ταινία», όπως συνήθιζε να λέει, και παράλληλα ωδή στην ακατάστατη τέχνη και τη σβελτάδα της νεότητας.

Ο Γκοντάρ ήταν σίγουρος για το «A Bout de Souffle», αν και ήταν ο μόνος που ήξερε τι ήθελε − ακόμη και ο οπερατέρ του, ο Ραούλ Κουτάρ, εκτελούσε τις αστραπιαίες οδηγίες του νευρικού master του ως εμβρόντητος εντολοδόχος, ευτυχώς με ψυχραιμία και το σταθερό χέρι τεχνίτη. Με δάνεια από τους αγαπημένους του, τον Ρενουάρ και τον Μπέργκμαν, και τα γνωστά τσιτάτα που πυροβολούσε αντί κανονικών διαλόγων, η αποσπασματικότητα του Γκοντάρ εξελίχθηκε σε είδος από μόνο του, ένα συμπίλημα ετερόκλητων στοιχείων με jump cut μοντάζ, μικρές εμφανίσεις όλων των φίλων και συνεργατών του, και χαρακτηριστική άρνηση κάθε ακαδημαϊσμού.

Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ Facebook Twitter
Ο Ομπρί Ντιλέν και η Ζόι Ντόιτς υποδύονται πειστικά την Αμερικανίδα και τον Γάλλο της γκανγκστερικής κομεντί, που έμελλε να ανατρέψει τα προγνωστικά, γράφοντας ιστορία.

Ο Ομπρί Ντιλέν και η Ζόι Ντόιτς (κόρη του σκηνοθέτη Χάουαρντ Ντόιτς, που έχει ξανασυνεργαστεί με τον Λινκλέιτερ) υποδύονται πειστικά την Αμερικανίδα και τον Γάλλο της γκανγκστερικής κομεντί, που έμελλε να ανατρέψει τα προγνωστικά, γράφοντας ιστορία. Κυρίως, ο νεοφερμένος Γκιγιόμ Μπαρμπέκ ποζάρει τέλεια ως poseur Γκοντάρ, σε μια ταινία μέσα στην ταινία που γυρίστηκε στο πνεύμα και το ύφος του σκηνοθέτη, αλλά καταφέρνει να βρει τις ανάσες της.

Κάτω από τον τίτλο του «Νέου Κύματος», ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δεν επιχειρεί να καταγράψει το χρονικό της γέννησης του επαναστατικού ρεύματος που ξεπήδησε από την αποφασιστικότητα μιας ομάδας γραφιάδων, όσο να υπενθυμίσει ως παραβολή δημιουργικής επινοητικότητας τη μοναδική περίπτωση ενός ιδιοφυούς και εν τέλει πολύ πρακτικού καλλιτέχνη, στο πιο αξέχαστο ντεμπούτο στην ιστορία του σινεμά, μετά φυσικά από εκείνο του Γουέλς με τον «Πολίτη Κέιν», που άλλωστε υπήρξε και το παράδειγμα προς μίμηση και αποφυγή για όλα τα μέλη των «Cahiers».

Σπουδαγμένος ανθρωπολόγος και μηχανικός, εκτός από θεωρητικός με κατάρτιση και φλογερή πένα, ο Γκοντάρ παρατηρούσε και κατασκεύαζε ταυτόχρονα, πιο μπροστά από όσο οι συνεργάτες του μπορούσαν να συντονιστούν μαζί του, και όλο το γύρισμα του «A Bout de Souffle» ήταν μια κραυγή για εμπιστοσύνη, κάτι που ο Λινκλέιτερ συνέλαβε απολύτως (και δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε πόσο ταυτίζεται μαζί του και τον θαυμάζει).

Γυρισμένο σε ασπρόμαυρο, με αυθεντική όψη και σκηνογραφία, το «Nouvelle Vague» του παραγωγικότατου Αμερικανού είναι ένας θερμός χαιρετισμός στον πολυπράγμονα auteur και στην τόλμη του να αυθαδιάσει ποντάροντας όλο του το είναι, γιατί καιγόταν «να κάνει την πραγματική κριτική, που δεν είναι άλλη από την ίδια την ταινία», όπως συνήθιζε να λέει, και παράλληλα ωδή στην ακατάστατη τέχνη και τη σβελτάδα της νεότητας. Τελικά χρειαζόταν ένας Αμερικανός για να αποδώσει χαριτωμένα αυτό που οι Γάλλοι ίσως να αντιμετώπιζαν με σοβαροφάνεια, προσπαθώντας να το τιμήσουν επαρκώς.

NOUVELLE VAGUE, a film by Richard Linklater

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ