Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Από αριστερά: Benedicte Couvreur, Valeria Golino, Noemie Merlant, Celine Sciamma, Adele Haenel και Luana Bajrami στην προβολή της ταινίας "Portrait Of A Lady On Fire (Portrait De La Jeune Fille En Feu)" στη διάρκεια του φετινού φεστιβάλ των Καννών. Φωτο: Matt Winkelmeyer/Getty Images/Ideal Image
0

Ενώ οι φωτορεπόρτερ εστιάζουν στα πρόσωπα, στα looks και στις τουαλέτες στο κόκκινο χαλί και τα φόρουμ εξακολουθούν να ζυγιάζουν το #metoo και τη βελτίωση των συνθηκών, ο κόσμος του σινεμά συγκρίνει και εκτιμά τις σκηνοθέτιδες που επιλέχθηκαν με σημαντικά αυξημένο ποσοστό στο φετινό διαγωνιστικό πρόγραμμα. Το στοίχημα παραμένει το ίδιο: αν θα μπορέσει κάποια από αυτές να επαναλάβει τον άθλο της Τζέιν Κάμπιον με τα «Μαθήματα Πιάνου», τη θηλυκή εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον ανδροκρατούμενο κανόνα, καταφέρνοντας να αποσπάσει τον Χρυσό Φοίνικα για δεύτερη φορά σε 72 χρόνια ‒ και ποια θα είναι αυτή;

Οι υπερθετικές γνώμες δικαίως συγκλίνουν προς τη Σελίν Σιαμά με το «Portrait de la jeune femme en feu». Μεταφράστε όπως νομίζετε τις δύο τελευταίες λέξεις: έξαψη, πάθος, φωτιά. Και οι τρεις είναι σωστές και ανταποκρίνονται στην εύφλεκτη δίνη της Ελοΐζ (Αντέλ Ενέλ, καθηλωτική), το αντικείμενο του καλλιτεχνικού και ερωτικού πόθου της ζωγράφου Μαριάν (Νοεμί Μερλάν).

Αντίθετα από τη σύγχρονη «Ζωή της Αντέλ» ή τη βικτοριανή «Υπηρέτρια», που επίσης είχαμε δει για πρώτη φορά στις Κάννες, η ταινία της δημιουργού του «Girlhood» συνδυάζει το κλασικό πλαίσιο και τη μοντέρνα προσέγγιση με μια ευπρόσδεκτη δόση θεματικού αναχρονισμού στην ιστορία που εκτυλίσσεται στη Βρετάνη του 1770.

Μαζί με τον Αλμοδόβαρ, και με τον Ταραντίνο σχεδόν εκτός συναγωνισμού (απρόβλεπτη η εκτίμηση της επιτροπής), η Γαλλίδα Σελίν Σιαμά είναι ακλόνητο φαβορί για ένα μεγάλο βραβείο και γιατί όχι το κορυφαίο, που διέφυγε στο τσακ από τη Ναόμι Καβάζε.

Η πορτρετίστα κατά παραγγελία, κόρη πεπειραμένου ζωγράφου, που τολμά να εκφράσει τα προσωπικά της συναισθήματα με τον πίνακα μιας νέας γυναίκας βαθιά θλιμμένης και ταυτόχρονα γοητευτικά αψυχολόγητης, εισχωρεί σταδιακά σε έναν απροσδόκητο κύκλο γυναικών που την απελευθερώνει οριστικά, σε μια σειρά από γεγονότα και καταστάσεις εικαστικά και αφηγηματικά συναρπαστικές.

Η χημεία ανάμεσα στις δύο πρωταγωνίστριες χτίζεται μέσα στην κρίσιμη ζώνη ανάμεσα στην αναπόφευκτη αυστηρότητα της εποχής και τις ανάσες που συλλαμβάνουν από τη διεύθυνση της Σιαμά. Με τη φροντίδα και την καθολική επιμέλεια της Σιαμά κανένα βλέμμα, ούτε μία λέξη, και καμία πινελιά, κυριολεκτικά και συμβολικά, δεν ξοδεύονται δωρεάν. Ο ρομαντισμός, όχι αυτός του μυθιστορηματικού αναστεναγμού, αλλά η ζορισμένη ψυχή που ασφυκτιά, ποθεί και ονειρεύεται, παντρεύεται με μια σοβαρή σπουδή στην Τέχνη και στην κοινωνία.

Μαζί με τον Αλμοδόβαρ, και με τον Ταραντίνο σχεδόν εκτός συναγωνισμού (απρόβλεπτη η εκτίμηση της επιτροπής), η Γαλλίδα σκηνοθέτις είναι ακλόνητο φαβορί για ένα μεγάλο βραβείο και γιατί όχι το κορυφαίο, που διέφυγε στο τσακ από τη Ναόμι Καβάζε.

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Tζέσικα Χάουσνερ. Φωτο: Getty Images/ Ideal Image


Η Αυστριακή Τζέσικα Χάουσνερ έκανε τελικά ένα λανθιμικό έργο, όπως είχαν υπονοήσει η σύνοψη και το τρέιλερ της ταινίας της «Little Joe». Ο χειρισμός της αγγλικής γλώσσας την πρόδωσε στην ακρίβεια και στο χιούμορ, σαν να μην εφαπτόταν ποτέ η creepy ιστορία των καλλιεργημένων φυτών που προκαλούν ακατανίκητη ευφορία στην υποκριτική προσέγγιση των κατά βάση Βρετανών ηθοποιών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της χειρουργικά εκτελεσμένης και γυρισμένης ταινίας ήταν η έλλειψη θεματικού πλούτου: μια ιδέα που στα χέρια των Λάνθιμου-Φιλίππου θα χρησίμευε ως εφαλτήριο για στροφές και ανατροπές στην κάμερα της Χάουσνερ μοιάζει με εξαντλημένη μικρού μήκους άσκηση. Σε σύγκριση με τη θέρμη και την ατμόσφαιρα που αναδίδει το επίσης μεταφυσικών προεκτάσεων «Atlantiques» της Ματί Ντιόπ, χάνει κατά κράτος.

Η Ζιστίν Τριέ έχει αρχίσει να ειδικεύεται σε πορτρέτα γυναικών, όχι σε κάψα αλλά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης κι ακόμα παραπέρα. Μετά τη «Βικτόρια» και πάλι η Βιρζινί Εφιρά πρωταγωνιστεί σε ταινία της, στον ρόλο της Sybil. Το όνομα Σίβυλλα μόνο ως περιπαικτικό μπορεί να εκληφθεί για μια ψυχαναλύτρια: η μάντισσες των αρχαϊκών χρόνων προφήτευαν χωρίς να ερωτηθούν, αντίθετα με τις «μισθωτές» ομολόγους τους στα μαντεία, τη στιγμή που μια ψυχίατρος απαντά συνήθως με ερωτήσεις και σκαλίζει το παρελθόν.

Όταν μια καταρρέουσα ηθοποιός (Αντέλ Εξαρχόπουλος) την πιέζει να τη δεχτεί, παρά την απόφαση της Σίμπιλ να σταματήσει τη δουλειά της για να επιστρέψει στη συγγραφή μυθιστορημάτων, έρχεται αντιμέτωπη με μια ιστορία πάθους που την εμπνέει ‒ και τελικά τη δανείζεται, για να την οικειοποιηθεί. Αλλά μπλέκει προσωπικά, εκτίθεται και ξεγυμνώνεται. Η απόσταση και ο έλεγχος πάνε περίπατο, το ίδιο και η αξιοπρέπειά της. Το χειρότερο είναι πως ανακαλύπτει ότι ο χειρότερός της φόβος, δηλαδή ότι δεν έχει ξεπεράσει τα πιο κρίσιμα εδάφια της ζωής, τον θάνατο της μητέρας της, τον χωρισμό της από τον άνδρα που πόθησε περισσότερο και από τον οποίο έχει μια μικρή κόρη, επιβεβαιώνεται.

Αποστολή Κάννες 2019: Οι γυναίκες των Καννών Facebook Twitter
Βιρζινί Εφιρά και Αντέλ Εξαρχόπουλος πρωταγωνιστούν στο Sibyl της Ζιστίν Τριέ.

Η Τριέ δεν κρύβει τη συμπάθειά της για μια ηρωίδα που πασχίζει να ορίσει εκ νέου τις χαμένες ισορροπίες της και στην προσπάθειά της να είναι «εντάξει» σε όλα τα μέτωπα να χωρέσει την ακυρωμένη επιθυμία. Δεν είναι εύκολο για τον θεατή να ξεχάσει πως μια γυναίκα σκηνοθετεί, συνεπώς βλέπει το σεξ με τα δικά της μάτια.

Η Τριέ, από τη δική της μεριά, επιμένει σε δηλώσεις της πως είναι κάτι παραπάνω από μια γυναίκα σκηνοθέτις, λέγοντας μάλιστα πως είναι παράλογο οι μισοί φοιτητές της πιο διάσημης κινηματογραφικής σχολής στο Παρίσι, της Femis, να είναι γυναίκες, αλλά οι άνδρες που τελικά υπογράφουν ταινίες μεγάλου μήκους να αποτελούν το 80% στην πράξη.

Το «Sibyl» παρουσιάζει αδυναμίες κινηματογραφικής έκφρασης σε πολλές στροφές της λοξής, αντιδεοντολογικής διαδρομής της παρεμβατικής πρωταγωνίστριας, αλλά δεν παραλείπει να επισημαίνει τις μικρές κατακτήσεις της, ακόμα και μέσα από τα μεγάλα ρεζιλίκια στα οποία επιδίδεται ‒ η Εφιρά ενηλικιώνεται ακόμη εντονότερα σε κάθε της κινηματογραφικό βήμα.

 

To γαλλικό τρέιλερ της ταινίας Sibyl

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ