Η περίπτωση της Τζιν Σίμπεργκ υπήρξε μυστηριώδης, τραγική και τελείως ανακόλουθη με τη λαμπερή, παιδιάστικη εικόνα που ανέδιδε. Τα κοντοκουρεμένα, ξανθά μαλλιά της, πολύ πριν τη διάσημη κουπ της Μία Φάροου χρόνια αργότερα, και το στρογγυλό προσωπάκι που έγινε παγκόσμια γνωστό με τη χαριτωμένη Αμερικανίδα του Γκοντάρ στο Με Κομμένη την Ανάσα, στο πλευρό του Ζαν Πολ Μπελμοντό, γεννήθηκε από την προσπάθεια του κοριτσιού από την επαρχιακή Αμερική να κάνει τη διαφορά όταν έφτασε στο Χόλιγουντ.
Η ταινία Seberg του Μπένεντικτ Άντριους, πολιτικό θρίλερ και ακαδημαϊκή βιογραφία ταυτόχρονα, ξεκινά με το περίφημο πλάνο της ηθοποιού να καίγεται, κυριολεκτικά, στην πυρά του προβοκάτορα σκηνοθέτη Ότο Πρέμιντζερ, όταν στο γύρισμα της Ιωάννας της Λορένης, οι φλόγες την άρπαξαν κατά λάθος και της άφησαν ένα σημάδι που αργότερα θα μεταφερόταν στην ψυχή της, εκτός από τις προφανείς ουλές.
Το πρόβλημα με την Τζιν Σίμπεργκ ήταν ότι είχε συνείδηση, αλλά και την επίγνωση των κοινωνικών αναταράξεων που συνέβαιναν στο περιθώριο της ήσυχης καριέρας της, κολλώντας από νωρίς το γαλλικό μικρόβιο. Μοιράζοντας τη ζωή της ανάμεσα στην ευρύχωρη έπαυλή της στο Λος Άντζελες και το διαμέρισμα στο Παρίσι, όπου ζούσε με τον συγγραφέα Ρομέν Γκαρί και τον γιο τους, προσέφερε δωρεές στους Μαύρους Πάνθηρες και γνώρισε έναν μαύρο ακτιβιστή, με τον οποίο σύναψε ερωτική σχέση. Οι μυστικές υπηρεσίες θορυβήθηκαν και μαζί με τους επαναστάτες, η μπάλα πήρε και την ενζενί με τις παράξενες για το «είδος» της ανησυχίες.
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η Σίμπεργκ καταδιώχτηκε όσο πίστευε ή μεγαλοποίησε περιστατικά εγκαταλείποντας τον εαυτό της στην παράνοια και, ενδεχομένως, τη μανιοκατάθλιψη. Το «Seberg» τάσσεται με την πρώτη εκδοχή.
Ποια νόμιζε πως ήταν η μικροσκοπική gamine που μπέρδεψε το εναλλακτικό lifestyle με την υπονομευτική συμπεριφορά; Το Χόλιγουντ είχε ξεκινήσει την απρόθυμη παραδοχή της σκυταλοδρομίας προς μια νέα εποχή, αλλά μια βολεμένη μοιχός που έμεινε έγκυος από έναν μαύρο μουσουλμάνο και χρηματοδοτούσε επικίνδυνες οργανώσεις ποζάροντας με τη γροθιά υψωμένη, παραπήγαινε.
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η Σίμπεργκ καταδιώχτηκε όσο πίστευε ή μεγαλοποίησε περιστατικά εγκαταλείποντας τον εαυτό της στην παράνοια και, ενδεχομένως, τη μανιοκατάθλιψη. Το Sebergτάσσεται με την πρώτη εκδοχή. Είναι πιο κινηματογραφική. Και σίγουρα πιο εύκολη.
Η ταινία σαφώς βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα και προφανώς δραματοποίησε άλλα τόσα, δημιουργώντας μια ημι-επινοημένη σχέση μεταξύ της Σίμπεργκ και ενός από τους πράκτορες που χάκαραν κάθε της κίνηση, νόμιμη ή παράτυπη – ο ανελέητος Έντγκαρ Χούβερ την είχε συμπεριλάβει στους εχθρούς του έθνους.
Η Κρίστεν Στιούαρτ δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά περισσότερα από το να προσαρμόσει το look της στη συννεφιασμένη ανεμελιά μιας κοπέλας που ρίσκαρε χωρίς να πολεμήσει ανοιχτά, όπως μια Τζέιν Φόντα για παράδειγμα. Αντίθετα, κούμπωσε τον ρόλο στη δική της περσόνα, που ούτως ή άλλως μοιράζει τα χαρακτηριστικά της ανάμεσα στη δική της παιδική ηλικία, στο Χόλιγουντ, και τη Γαλλία, που είναι πλέον η χώρα που την έχει αγκαλιάσει σαν δική της.
