Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us»

Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us» Facebook Twitter
Το 3ο επεισόδιο της σειράς «The Last of us», μίας από τις πλέον προβεβλημένες σειρές των τελευταίων μηνών, είναι εξαιρετικό και εξαιρετικά «επίμαχο».
0

ΑΝ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ κανείς μέχρι και σχετικά πρόσφατα αν προτιμώ το σερβίρισμα ενός κύκλου τηλεοπτικής σειράς στην αχόρταγη, «βουλιμική» ολότητά του ή σε πειθαρχημένες εβδομαδιαίες δόσεις, όπως τον παλιό καιρό, πριν από τις πλατφόρμες streaming, θα επέλεγα χωρίς πολλές δεύτερες σκέψεις το δεύτερο.

Τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρος πλέον, καθότι ναι μεν πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχεις τον χρόνο να αφομοιώσεις και να αναλογιστείς ένα ωριαίο (και βάλε, πολλές φορές) επεισόδιο μιας εκλεκτής και υψηλών προδιαγραφών σειράς πριν ριχτείς με τα μούτρα στη συνέχεια, από την άλλη όμως γίνεται συχνά κουραστική και φλύαρη (και γεμάτη spoiler, αν δεν το έχεις προλάβει ακριβώς στην ώρα του) η «δημόσια συζήτηση» που μεσολαβεί μέχρι το επόμενο.

Αυτό συμβαίνει τούτη τη βδομάδα μετά την κυκλοφορία ενός εξαιρετικού και εξαιρετικά «επίμαχου» επεισοδίου μίας από τις πλέον προβεβλημένες σειρές των τελευταίων μηνών.  

Έχουμε 2023, χρονολογία που μοιάζει φουτουριστική σε όσους μεγαλώσαμε πριν από την αλλαγή της χιλιετίας, κι όμως κάποια πράγματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει καθεστώς και ρουτίνα φέρουν ακόμα την υφή του αμφιλεγόμενου. Όπως μια μεγάλη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε χαρακτήρες του ίδιου φύλου σαν αυτή του περιβόητου πλέον τρίτου επεισοδίου του «The last of us» που προκάλεσε τόσο υπερθετικές αλλά και τόσο αρνητικές και ξινές αντιδράσεις ανάμεσα στους πολυπληθείς θεατές της σειράς του ΗΒΟ που, ως γνωστόν, έχει βασιστεί στο ομώνυμο video game.

Όπως μια μεγάλη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε χαρακτήρες του ίδιου φύλου σαν αυτή του περιβόητου πλέον τρίτου επεισοδίου του «The last of us» που προκάλεσε τόσο υπερθετικές αλλά και τόσο αρνητικές και ξινές αντιδράσεις ανάμεσα στους πολυπληθείς θεατές της σειράς του ΗΒΟ που, ως γνωστόν, έχει βασιστεί στο ομώνυμο video game.

Προσωπικά, με συγκίνησε το συγκεκριμένο επεισόδιο που είχε διάρκεια ταινίας μεγάλου μήκους και εστίασε με τρυφερότητα και διαύγεια στη ρομαντική σχέση δύο ανδρών με διαφορετικές κοσμοθεωρίες που γνωρίζονται αργά σχετικά στη ζωή και μάλιστα εν μέσω «Αποκάλυψης των ζόμπι» σε πλήρη εξέλιξη, τίποτα όμως δεν μπορεί να εμποδίσει τον έρωτά τους να αναπτυχθεί και να ανθήσει μέσα στις δεκαετίες, μέχρι το συγκινητικό τέλος που επίσης τους βρίσκει μαζί ως την αιωνιότητα.

Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us» Facebook Twitter
Το επεισόδιο εστίασε με τρυφερότητα και διαύγεια στη ρομαντική σχέση δύο ανδρών με διαφορετικές κοσμοθεωρίες που γνωρίζονται αργά σχετικά στη ζωή και μάλιστα εν μέσω «Αποκάλυψης των ζόμπι».

Αν η σειρά προσφερόταν ολόκληρη (κάτι που αντιτίθεται στην πάγια πολιτική του HBO να μην παρέχει τη δυνατότητα binge κατανάλωσης), δεν θα είχε ξεχειλίσει όλη αυτή η γνήσια συγκίνηση που κατέκλεισε το διαδίκτυο μετά την κυκλοφορία του επεισοδίου.

Δεν θα υπήρχε όμως και όλη αυτή η γκρίνια εκ μέρους όχι μόνο των αθεράπευτα ομοφοβικών και όσων βλέπουν παντού μπροστά τους «woke» μπαμπούλες και δεν μπορούν να ανεχτούν τόση «ορατότητα», αλλά και κάποιων πολύ ψαγμένων που βρήκαν το ρομαντικό στόρι πολύ «βασικό», προφανές και ανέμπνευστο. Όπως ο κριτικός του «New York», Jackson McHenry, που σ’ ένα κείμενο με τίτλο «Το κενό συναίσθημα του “The last of us”» έγραψε ότι το συγκεκριμένο επεισόδιο «προσπαθεί τόσο σκληρά να μιμηθεί την ιδέα που έχουμε για μια τηλεόραση υψηλού πρεστίζ, ώστε ξεχνά να πει οτιδήποτε καινούργιο»:  

«Το ρομάντζο τους είναι είτε γλυκό είτε εξαιρετικά προφανές, αναλόγως των αντοχών του θεατή στον συναισθηματισμό. Έχουν ένα υπέροχο δείπνο, ο Φρανκ βγάζει τον Μπιλ από το καβούκι του, επαινώντας τον συνδυασμό κουνελιού με ένα μπουκάλι Beaujolais, φλερτάρουν πάνω από το πιάνο, κάνουν έρωτα και γερνάνε μαζί, πραγματοποιώντας μια ιδανική ρομαντική συνύπαρξη σ’ έναν νεκροζώντανο κόσμο όπου βασιλεύουν οι μύκητες και τα ζόμπι. Και στο τέλος του επεισοδίου φεύγουν μαζί από τη ζωή, ενώ ακούγεται το “On the nature of daylight” του Max Richter, ένα κομμάτι που επιστρατεύεται τακτικά στη μυθοπλασία της οθόνης (από το “Arrival” μέχρι το “The Handmaid’s Tale”) για να σηματοδοτήσει μια έντονη συναισθηματική κάθαρση.

Αργότερα, όταν οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες της σειράς, ο Τζόελ και η Έλι, ανακαλύπτουν το αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Μπιλ, ακούγεται ξανά το τραγούδι που τους συνέδεσε για πάντα εκείνη την πρώτη φορά στο πιάνο, το “Long long time” με τη φωνή της Λίντα Ρόνσταντ.

Το επεισόδιο έχει την ευκαιρία και τον χρόνο να υπονομεύσει τα αναμενόμενα κλισέ, δεν δείχνει όμως καμιά προθυμία να προσφέρει οτιδήποτε μη αναμενόμενο, με τους δύο ηθοποιούς να παραμένουν παγιδευμένοι στη μεμψίμοιρη δυναμική των ξύλινων ρόλων τους». 

The Last of Us - Επεισόδιο 3, Long, Long Time - Trailer

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Daily / «The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Η σειρά του Netflix είναι οτιδήποτε θα περίμενε κανείς –και με το παραπάνω– από μια τυπική δημιουργία του Άγγλου σκηνοθέτη, περιέργως όμως το πράγμα λειτουργεί μια χαρά, παρά το άπλωμα της ιστορίας σε οχτώ επεισόδια. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Daily / Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Πέθανε πριν από λίγες μέρες στα 76 του ο επιφανής Αμερικανός πανεπιστημιακός που επί δεκαετίες καθοδηγούσε τους σπουδαστές κινηματογράφου ανά την υφήλιο με τα βιβλία του και με τον ακατάβλητο ενθουσιασμό του για το μέσο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Daily / Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Το ντοκιμαντέρ «Giannis: The Marvelous Journey» είναι μια καλοφτιαγμένη και κατά τόπους συγκινητική καταγραφή της παραμυθένιας διαδρομής του αναιμικού παιδιού από το αθηναϊκό «γκέτο», που κατέκτησε την κορυφή του κόσμου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Daily / Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Δύο δεκαετίες μετά τον θάνατό του, τα γραπτά του επιφανούς Παλαιστινιο-Αμερικανού πανεπιστημιακού, συγγραφέα και στοχαστή μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ, όπως επιβεβαιώνουν ακόμα και σκόρπια σπαράγματα από το πλούσιο και βαρυσήμαντο έργο του. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Daily / Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Ζούμε την ιδεολογική ηγεμονία μιας βαθιά σκοτεινής και καχύποπτης δεξιάς, ασχέτως του αν στην καθοδηγούμενη συχνά και προμελετημένη υστερία κατά της πανίσχυρης δήθεν woke κουλτούρας, σιγοντάρει κάθε καρυδιάς καρύδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ