Κάτω από την πόλη, μια άλλη ζωή

Κάτω από την πόλη, μια άλλη ζωή Facebook Twitter
Η βαρύτερη κληρονομιά της Αθήνας είναι ότι υπήρξε και πρέπει να ξαναγίνει «Ελλάδος παίδευσις» κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε για τον πολύ κόσμο, όχι μόνον για τους ειδικούς, με τις εκθέσεις μας και τη διδασκαλία.
1

— Με αφορμή το γεγονός ότι έχετε οριστεί στο Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου Ακρόπολης, πείτε μας πώς βλέπει ένας επιτυχημένος διευθυντής ενός κεντρικού μουσείου της Αθήνας τη δυναμική της πόλης. Είναι βαριά η κληρονομιά την οποία διαχειριζόμαστε εμείς οι Αθηναίοι, και ιδιαίτερα εσείς, οι άνθρωποι που αποφασίζετε για θέματα όπως οι εκθέσεις και η διδασκαλία της τέχνης;
Αλήθεια, ποιος είναι Αθηναίος; Η Αθήνα είναι η Αθήνα, αλλά οι άνθρωποί της δεν είναι απαραίτητα Αθηναίοι και θα σας θυμίσω το ισοκρατικό ότι «Έλληνες εισίν οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες» και επομένως «Αθηναίοι εισίν οι την Αθήνα αγαπώντες». Μόνο έτσι μπορείς να ζήσεις σε αυτή την πόλη. Aγαπώντας τη, φροντίζοντάς τη. Το παλίμψηστο του χώρου και του χρόνου της Αθήνας είναι ένα μαγνητικό πεδίο που τραβάει τους ανθρώπους τους οποίους αναζητά. Εάν κάποιοι δεν το έχουν βιώσει αυτό, γιατί μπορεί να μην το έχουν σκεφτεί καν, είναι χαμένοι από χέρι. Αυτοί θα μείνουν στη γραμματοσειρά της αφίσας μιας έκθεσης και όχι στο περιεχόμενό της. Να το πω αλλιώς: θα κοιτάξουν το τραπεζομάντηλο, δεν θα δουν το τραπέζι, την ουσία μιας έκθεσης, την τεκμηρίωσή της, να διδαχθούν, να μάθουν. Η βαρύτερη κληρονομιά της Αθήνας είναι ότι υπήρξε και πρέπει να ξαναγίνει «Ελλάδος παίδευσις» κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε για τον πολύ κόσμο, όχι μόνον για τους ειδικούς, με τις εκθέσεις μας και τη διδασκαλία.

ΛΑΚΞΓ
Κεφαλή χάλκινου αγάλματος (περ. 480 π.Χ.), αρ. ευρ. Μ4608.

— Ας μιλήσουμε για την έκθεση «Η πόλη κάτω από την πόλη - Ευρήματα από τις ανασκαφές του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου των Αθηνών» που είχατε οργανώσει στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης το 2000. Ήταν μια πολύ σημαντική περίοδος στην Αθήνα, πολύ μεγάλων αλλαγών. Ας μιλήσουμε για κάποια από τα εκθέματα αυτής της έκθεσης. Αν έπρεπε να μας μιλήσετε για ορισμένα από τα αντικείμενα που επιλέξατε και τον τρόπο με τον οποίο τα παρουσιάσατε, τι θα είχατε να μας πείτε;
Όταν συλλαμβάνω, σκέφτομαι και δημιουργώ μια έκθεση, πώς να ξεχωρίσω ένα άγαλμα από ένα κουτάλι, ένα εργαλείο από ένα όπλο, το αισθητικό κομμάτι μιας ανάγλυφης στήλης από ένα όστρακο που γράφει το όνομα του Θεμιστοκλή; Αδύνατον. Είναι όλα τόσο σημαντικά γι' αυτό το κομμάτι της ζωής που έχει φύγει, που η εικόνα του έχει φθαρεί, που έχει χαθεί, ώστε χρειάζονται όλα για να ανασυνθέσουμε έστω ένα τμήμα μιας χαμένης πραγματικότητας. Αν, όμως, με πιέσεις, αναγκαστικά θα το κάνω. Άλλωστε, το μέγεθος, η ομορφιά και η σπουδαιότητα πάντοτε μετρούν. Επομένως, θα μπορούσα να πω το χάλκινο κεφάλι, αυστηρού ρυθμού, από το φρέαρ της Ηρώδου Αττικού που βρέθηκε εντοιχισμένο. Ένα εύρημα μοναδικό, όποιον και αν παριστά. Κάποιον θεό, βέβαια, ή οτιδήποτε άλλο το οποίο το εντοίχισαν ως αποτροπαϊκό του κακού. Το κεφάλι αυτό, δηλαδή, έχει πάρει μια τελείως διαφορετική διάσταση σε σχέση με την περίοδο της δημιουργίας του, το 490-480 π.Χ. Αυτό, όμως, είναι για μένα η Αθήνα, οι ανεπαίσθητες αλλαγές που συντελούνται αδιόρατες, και γι' αυτό ονομάσαμε την έκθεση « Η πόλη κάτω από την πόλη». Ακόμα και κάτω από τα πεζοδρόμια να ανοίξεις μια τρύπα σε ένα βάθος 20, ας πούμε, εκατοστών μόνο, έχεις –πώς να το πω;– το σύρσιμο των βημάτων, τους ήχους από τις συνομιλίες των ανθρώπων που πέρασαν. Εάν υπήρχε δυνατότητα, θα ήθελα να παίρνω από τη γη όχι μόνο τη χρονολόγηση ή την αισθητική των πραγμάτων, των μνημείων, αλλά και τις ομιλίες των ανθρώπων, τη μουσική τους, το συναίσθημά τους, τις μυρωδιές τους, παρόλο που πιστεύω ότι δεν έχουν αλλάξει πολύ, τουλάχιστον έως πριν από ορισμένες δεκαετίες. Τα μενεξεδιά τους δειλινά της Αθήνας, δηλαδή, αυτό το «ω ται λιπαραί και ιοστέφανοι» του Πινδάρου.

Κάτω από την πόλη, μια άλλη ζωή Facebook Twitter
Σε ένα φρεάτιο της Ηρώδου Αττικού ανακαλύφθηκε το 2004 αυτό το χάλκινο κεφάλι πιθανόν ενός χαμένου θεού.

— Παρόλο που σας χάρισε η τύχη και η έρευνα σπουδαία ευρήματα και προσωπικότητες, τα οποία μελετήσατε και εκθέσατε, ήταν πάντα συνειδητή η επιλογή σας να αναδείξετε τον απλό άνθρωπο: πώς ζει, πώς αγαπά, πώς πεθαίνει, πώς αρρωσταίνει, πώς γίνεται καλά.
Δεν ξέρω αν θυμάστε –δεν ξέρω και αν υπάρχει ακόμη–, πάντως κάποτε υπήρχε ένα ειδικό ταμείο για να μαζεύει χρήματα το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ από τις πιλοτές, τα μπαλκόνια. Αυτό γίνεται και σήμερα. Είτε πριν από την κρίση, είτε μετά, είτε εν μέσω κρίσης, έτσι μαζεύει χρήματα η Πολιτεία. Από οπουδήποτε. Εσείς νομίζετε ότι είναι καινούργιο αυτό;

Λέει ο Αριστοτέλης ότι ο Ιππίας συγκέντρωσε χρήματα φορολογώντας τα πεζοδρόμια, τα μπαλκόνια, τα υπερώα που εξείχαν από τους τοίχους, ακόμα και από τις πόρτες που άνοιγαν προς τα έξω (για να κερδίσουν οι άνθρωποι τον χώρο προς τα μέσα, άνοιγε η πόρτα του σπιτιού τους προς τα έξω). Εάν, λοιπόν, περνούσε από το πεζοδρόμιο κάποιος, του ερχόταν το φύλλο της πόρτας στο πρόσωπο. Τι κάνανε; Αντί να χτυπάνε απέξω προς τα μέσα, χτυπούσαν από μέσα προς τα έξω για να ειδοποιήσουν τους περαστικούς ότι σκοπεύουν να ανοίξουν την πόρτα και να μην τους έρθει ξαφνικά το θυρόφυλλο στη μούρη.

Λοιπόν, πείτε μου, σας παρακαλώ, τι είναι διαφορετικό από σήμερα; Η καταπάτηση των πεζοδρομίων, οι φόροι, τα μπουγαδόνερα στον δρόμο; Εγώ θα σας πω και για άλλα μπουγαδόνερα. Μιλάει ο Σωκράτης με τον Αλκιβιάδη και ο Αλκιβιάδης του λέει «Μα, πώς είναι δυνατόν να αφήνεις τη γυναίκα σου, την Ξανθίππη, να σου φωνάζει;» (η Ξανθίππη, η γυναίκα του Σωκράτη, ήταν το φόβητρό του). «Αυτό δεν σε ενοχλεί, δάσκαλε;». Και ο Σωκράτης του απαντά –είχε πάρα πολύ ωραίες χήνες ο Αλκιβιάδης–, «Κι εσένα οι χήνες σου κράζουν και σε ενοχλούν, αλλά δεν βλέπω να κάνεις τίποτα, γιατί σου γεννούν και αυγά και χηνόπουλα. Άφησε που όταν φωνάζει η Ξανθίππη, βροντά. Κι αφού βροντά κι αστράφτει, δεν θα βρέξει;» εννοώντας ότι του έριχνε τον κουβά με το νερό στο κεφάλι.

Κάτω από την πόλη, μια άλλη ζωή Facebook Twitter
Aς κάνουμε ένα νέο εθνικό μουσείο, να το δω, να το προλάβω. Έτσι θα ήθελα τη δική μου Αθήνα.

— Η «Πόλη κάτω από την πόλη» είναι μία έκθεση που άρχισε μεν, αλλά τελείωσε πραγματικά ποτέ, αφού συνεχίζονται οι ανασκαφές στην Αθήνα;
Όντως δεν τελείωσε ποτέ, και τη συνέχειά της τη βλέπει κανείς στον τέταρτο όροφο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, όπου δημιουργήσαμε μια έκθεση που σε 20 λεπτά καταλαβαίνει κανείς για την καθημερινή ζωή στην αρχαιότητα και με ταινίες σχετικά με τη ζωή ενός παιδιού που μεγαλώνει και ανατρέφεται στην Αθήνα. Να το πω διαφορετικά: είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορεί ένα μουσείο να δίνει διεξόδους περίληψης στους επισκέπτες του. Γιατί; Διότι όσο ωραίο και να είναι ένα μεγάλο μουσείο –και το εθνικό μας μουσείο είναι ένα μοναδικό μουσείο−, πρέπει να μπορεί να κάνει τον επισκέπτη να καταλάβει, και αυτό δεν επιτυγχάνεται με την πληθώρα των πραγμάτων αλλά με το παράδειγμα.

Εγώ είχα καταθέσει μια ιδέα: το δεύτερο κτίριο δίπλα στη νεόδμητη Εθνική Βιβλιοθήκη στο Φάληρο θα έπρεπε να είναι το εθνικό μας μουσείο. Ας το πουν όπως θέλουν: Εθνικό Αρχαιολογικό, μητροπολιτικό μουσείο του Ελληνισμού ή της Ελλάδας. Πρότεινα, δηλαδή, να κατασκευάσουν εκεί ένα Μητροπολιτικό Μουσείο και μέσα σε έναν χειμώνα να μεταφέρουν ολόκληρο το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Με όλες τις προσβάσεις στους οδικούς κόμβους, χωρίς τα αρνητικά που έχει συσσωρεύσει το κέντρο της Αθήνας, με κήπους, με πωλητήρια και με την Εθνική Βιβλιοθήκη δίπλα.

Πείτε μου εσείς, ως πολίτες αυτής της πόλης, πώς θα σας φαινόταν. Το φαντάζεστε; Δηλαδή, να βρίσκεται όλος ο πολιτισμός εκεί – και να έχει και τεράστιες αποθήκες και αίθουσες εκθέσεων, πωλητήρια, τα πάντα. Ας το κάνουν ακόμα και τώρα. Και η όπερα καλή είναι. Ας έχουμε, λοιπόν, κι άλλη μία όπερα, αλλά ας κάνουμε ένα νέο εθνικό μουσείο, να το δω, να το προλάβω. Έτσι θα ήθελα τη δική μου Αθήνα.

Αρχαιολογία & Ιστορία
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Explainer: Και τελικά τι γίνεται με τα Γλυπτά του Παρθενώνα μετά τη χθεσινή ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ;

Πολιτισμός / Explainer: Και τελικά τι γίνεται με τα Γλυπτά του Παρθενώνα μετά τη χθεσινή ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ;

Τι ισχύει για τις προωθημένες συνομιλίες περί «δανεισμού» και «ανταλλαγής», τι είχε επισημάνει πριν από περίπου έναν μήνα ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, ποια η διαφορά μεταξύ «επιστροφής» και «επανένωσης» και γιατί δεν συμφέρουν τα προεκλογικά πολιτικά παιχνίδια με το ζήτημα των Γλυπτών;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Guest Editors / Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Το σχέδιο για την εγκαθίδρυση τελεφερίκ εκπλήσσει καθώς φανερώνει μια μεταστροφή του υπουργείου Πολιτισμού από πολιτικές ήπιας παρέμβασης και χαμηλού φωτισμού τις οποίες ακολούθησε για δεκαετίες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επέμβαση που έχει γίνει στον βράχο εδώ και πάνω από δύο αιώνες και ίσως τη μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ μετά την ανοικοδόμηση των τειχών.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΤΣΩΝΑΣ
Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου-Ιδρύματος Αλεξανδρινού Πολιτισμού, που σκάβει στην Αλεξάνδρεια από το 1998 μιλά για τις ανασκαφές που πραγματοποιεί εκεί, τα μέχρι στιγμής ευρήματα, τον Μεγαλέξανδρο, τη σχέση του με την Αίγυπτο και το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Netflix, στο οποίο συμμετείχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Τα κτίρια του Αλέξανδρου Νικολούδη υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Όμως γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα γι' αυτόν τον αρχιτέκτονα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Αμαλία Κωτσάκη.
THE LIFO TEAM
Βυζάντιο και Αφρική: Μια έκθεση με τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αφρική και Βυζάντιο: Τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Μέσα από σπάνια αντικείμενα η νέα έκθεση του Met αφηγείται την κεντρική θέση της Αφρικής στα διηπειρωτικά δίκτυα εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών με το Βυζάντιο.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
διαβασα με σοκ: αντι να κανουμε ανθρωπινο το κέντρο και να αυξησουμε την επισκεψιμοτητα στο απιστευων εκθεματων ΕΑΜ ονειρευομαστε α) απαξιωση υπαρχουσας επενδυση β) απαξιωση περιοχης ωστε να φτιαξουμε κατι νεο που σε 30 χρονια θα εχει απαξιωθει και αυτο....!!!!Σπαταλη (σε πορους, και περιοχες) ειναι το λιγοτερο που μπορω να σκεφτω...