Βέρνερ Χέρτζοκ: «Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της μοναξιάς»

Βέρνερ Χέρτζοκ: «Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της μοναξιάς» Facebook Twitter
Αυτή η μεγάλη μοναξιά έρχεται καταπάνω μας.
1

Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος Χέρτζοκ, το μυαλό σου γεμίζει κινηματογραφικές εικόνες αλλά και ιστορίες. Γιατί ο Χέρτζοκ δεν είναι μόνο ένας μεγάλος σκηνοθέτης αλλά και ένας μεγάλος μύστης, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, του οποίου τα επιτεύγματα ξεπερνούν τα στενά όρια της κινηματογραφικής τέχνης. Και, φυσικά, είναι ο άνθρωπος που έβγαλε όπλο στον Κλάους Κίνσκι, απειλώντας τον πως, αν εγκαταλείψει τα γυρίσματα, θα τον σκοτώσει εν ψυχρώ. Όπως εξερεύνησε τα όρια της ανθρώπινης φύσης (με κάθε τρόπο), έτσι εξερευνά και τα όρια του σινεμά, πηγαίνοντας από τη μυθοπλασία στο ντοκιμαντέρ, σχεδόν πάντα με εκπληκτικά αποτελέσματα.

Η τελευταία του ταινία, με τίτλο Οικογενειακή Ευτυχία Α.Ε., ξεκινάει από μια απίθανη αληθινή ιστορία που αφορά την ύπαρξη μιας εταιρείας στην Ιαπωνία, που επί της ουσίας «νοικιάζει» ηθοποιούς, υποδυόμενους αγαπημένα πρόσωπα που έχουν, για οποιονδήποτε λόγο, «χαθεί». Το tag line της αφίσας δεν υπερβάλλει: «Στην Ιαπωνία μπορείς να νοικιάσεις έναν πατέρα». Είναι, με άλλα λόγια, η ίδια ιστορία που είδαμε στις Άλπεις του Γιώργου Λάνθιμου, μόνο που πια είναι πραγματικότητα. Η LiFO μίλησε με τον Χέρτζοκ για την Οικογενειακή Ευτυχία Α.Ε. και, όπως θα δείτε παρακάτω, για όλα τα άλλα.

— Καλημέρα κ. Χέρτζοκ, πώς είστε;

Καλημέρα σας, είμαι μια χαρά. Ξέρετε, γυρίζω μια νέα ταινία αυτές τις μέρες, οπότε έχω αυτή την όμορφη ένταση των γυρισμάτων και της ανακάλυψης. Έπαιξα και λίγο στην τηλεοπτική σειρά φαντασίας «Mandalorian» (σ.σ. διαδραματίζεται στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων!), οπότε είμαι διαρκώς απασχολημένος.


Ο κόσμος δεν θέλει πια να κάνει παιδιά, όπως ήθελε παλιότερα, κι έτσι στις μεγαλουπόλεις οι ηλικιωμένοι υπερτερούν. Από την άλλη, υπάρχει το Διαδίκτυο, που θεωρώ πως λειτουργεί καταστροφικά, τουλάχιστον όπως το χρησιμοποιούμε.


— Ποια φιλμ της σειράς έχετε δει;

Κανένα. Ο φίλος μου ο Τζον Φαβρό, που τη σκηνοθετεί, με κάλεσε, διάβασα το σενάριο και του είπα αμέσως «ναι». Πρέπει να είμαι ειλικρινής, δεν έτυχε ποτέ μου να δω τον Πόλεμο τον Άστρων, αλλά είμαι ενήμερος, γνωρίζω τη μυθολογία. Είναι η ταινία χάρη στην οποία εκτινάχθηκε, έτσι δεν είναι; Πρέπει να το αναγνωρίσουμε.


— Αλήθεια, δεν ξεκουράζεστε ποτέ;

(γέλια) Έτσι φαίνεται στους άλλους, αλλά στην πραγματικότητα είμαι το ίδιο τεμπέλης με τους περισσότερους ανθρώπους εκεί έξω. Θα κουραζόμουν αν δούλευα στους ρυθμούς που επιτάσσουν οι ιδέες μου. Ευτυχώς ή δυστυχώς, πάντοτε έτρεχα πίσω από την έμπνευσή μου, ποτέ δεν κατόρθωσα να την προλάβω. Πού και πού, όμως, μια ιστορία τραβάει την προσοχή μου.

— Πώς ξεχωρίζει κανείς μια ιστορία απ' όλες τις άλλες που μπορεί να βρεθούν στον δρόμο του;

Κοιτάξτε, είναι σαν να ξυπνάς μέσα στη νύχτα και να συνειδητοποιείς πως πέντε διαρρήκτες έχουν μπει στο σπίτι σου. Ο ένας απ' αυτούς κρατά ένα τσεκούρι και είναι έτοιμος να σου χυμήξει. Ξέρεις εκείνη τη στιγμή με ποιον πρέπει να ασχοληθείς πρώτα!


— Έτσι συνέβη με την ιστορία της ταινίας «Οικογενειακή Ευτυχία Α.Ε.»;

Ναι, ακριβώς αυτό. Με το που την άκουσα, ήξερα ενστικτωδώς πως υπήρχε κάτι μεγάλο που έπρεπε να ειπωθεί: η μεγάλη μοναξιά του μοντέρνου πολιτισμού μας. Φυσικά, αυτό είναι πολύ πιο έκδηλο στην Ιαπωνία απ' ό,τι στη Δύση και για κάποιον λόγο έχουμε την αίσθηση πως πρόκειται για κάτι «δικό τους», πως δεν θα επεκταθεί. Η Ιαπωνία, όμως, είναι μονάχα η αρχή. Αυτή η μεγάλη μοναξιά έρχεται καταπάνω μας.


— Η σκηνή με το μηχανικό ψάρι είναι γεμάτη μελαγχολία, κι όμως δεν μπορείς να εντοπίσεις τι ακριβώς είναι αυτό που σου την προκαλεί.

Πολλές φορές μάς μένουν εικόνες που έρχονται σαν απροσδιόριστοι φορείς νοημάτων, έτσι συμβαίνει με το σινεμά που θαυμάζω προσωπικά. Απεχθάνομαι τις ταινίες που σου σερβίρουν ηθικά διδάγματα. Όταν παρουσίασα την ταινία μου Ακόμα και οι νάνοι ξεκίνησαν μικροί, με ρώτησε κάποιος: «Τι θέλετε να πείτε μ' αυτή την ταινία;». Κι εγώ του είπα πως δεν ήθελα να πω απολύτως τίποτα, απλώς να ελευθερωθώ από έναν εφιάλτη. Δεν το εννοώ κυριολεκτικά, βέβαια, αφού δεν βλέπω όνειρα. Εννοώ πως η ταινία γεννήθηκε κάποια στιγμή μέσα μου και απλώς έπρεπε να την κάνω και να ελευθερωθώ από αυτήν. Είναι ωραίο που θυμηθήκατε αυτήν τη σκηνή, για μένα είναι η πιο σημαντική στην ταινία, αυτή που υποδηλώνει τη μοναξιά που έρχεται, ένα είδωλο της οποίας είδα σε αυτό το μηχανικό ψάρι. Αν παρακολουθήσετε την εξέλιξη της ρομποτικής, θα δείτε πως δεν φτιάχνουμε πια μηχανές για να μας μαγειρεύουν ή να μας πλένουν τα ρούχα αλλά προσπαθούμε να κατασκευάσουμε συντρόφους. Αυτό μοιάζει να απασχολεί τους επιστήμονες της ρομποτικής σήμερα. Στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης κάνουν τρελά πράγματα.

Βέρνερ Χέρτζοκ: «Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της μοναξιάς» Facebook Twitter
Οι πρωταγωνιστές της Οικογενειακής Ευτυχίας Α.Ε.


— Γιατί τόση μοναξιά στα αστικά κέντρα λοιπόν;

Οι λόγοι πολλοί. Από τη μια, η υπογεννητικότητα στα αστικά κέντρα. Ο κόσμος δεν θέλει πια να κάνει παιδιά, όπως ήθελε παλιότερα, κι έτσι στις μεγαλουπόλεις οι ηλικιωμένοι υπερτερούν. Από την άλλη, υπάρχει το Διαδίκτυο, που θεωρώ πως λειτουργεί καταστροφικά, τουλάχιστον όπως το χρησιμοποιούμε. Κανείς δεν ξέρει τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα εκεί, το Facebook είναι το βασίλειο της πόζας και του ψέματος. Γι' αυτό πιστεύω πως ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της μοναξιάς. Όσο περισσότερο συνδεόμαστε, τόσο περισσότερο αποξενωνόμαστε. Ακούγεται τόσο αντιφατικό, που έπρεπε να το ζήσουμε για να το συνειδητοποιήσουμε. Ξέρετε, γύρισα ένα ντοκιμαντέρ για τον εθισμό σε αυτή την επικοινωνία (Lo and Βehold, 2018) και εκεί, ερευνώντας σχετικά με τις καταστροφικές επιπτώσεις του μανιώδους texting, έπεσα πάνω στην περίπτωση ενός κοριτσιού που σκοτώθηκε οδηγώντας, ενώ ανέβαζε posts από το κινητό της. Η κοπέλα αυτή ανέβαζε περίπου 2.200 posts την ημέρα! Το διανοείστε;


— Οπότε, τι χρειάζεται να κάνουμε για να αποσυνδεθούμε;

Μα, δεν χρειάζεται να αποσυνδεθούμε. Μόνο να εκπαιδευτούμε. Είμαστε αμόρφωτοι ακόμα σχετικά με το Ίντερνετ. Θυμηθείτε πώς ήταν τα αυτοκίνητα την εποχή του Έλβις, όλες αυτές οι μεγάλες Μπιούικ που έμοιαζαν περισσότερο με καναπέδες παρά με οχήματα! Στο Λας Βέγκας υπάρχουν ακόμα μέρη όπου μπορείς να παντρευτείς δίχως να βγεις από το αμάξι σου, να κάνεις drive-thru γάμο – «παράδοση» από τη δεκαετία του '50 στα μέρη αυτά. Επίσης, μπορείς να πάρεις και drive-thru διαζύγιο! Ναι, είναι πολύ αστείο, το ξέρω, αλλά το έχω δει με τα μάτια μου. Σιγά-σιγά, λοιπόν, αποδεσμευτήκαμε από τα αυτοκίνητά μας. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε με ρόδες, ούτε είναι φτιαγμένος για το Ίντερνετ. Ίσως, λοιπόν, κατορθώσουμε να κάνουμε με το Ίντερνετ ό,τι κάναμε με τα αυτοκίνητα, ίσως ανακαλύψουμε πάλι πόση σημασία έχουν η αφή και το άρωμα ενός ανθρώπου. Συχνά υποτιμούμε την επικοινωνία. Μικρότερος ταξίδεψα στην Ελλάδα, έχω γυρίσει δύο ταινίες εκεί.


— Να μιλήσουμε λίγο για τον Γουίτσι Ίσι, τον πρωταγωνιστή; Στην πραγματικότητα και ο ίδιος εργάζεται σε μια εταιρεία σαν κι αυτήν της ταινίας, υποδυόμενος συγγενείς, φίλους ή αγαπημένα πρόσωπα κατά παραγγελία. Πώς τον επιλέξατε;

Είχαμε επαφή από την πρώτη στιγμή, γιατί κάναμε μαζί το κάστινγκ της ταινίας, αλλά, βλέποντάς τον να δίνει οδηγίες στους ηθοποιούς, συνειδητοποίησα πως ήταν αυτό ακριβώς που ζητούσα. Του είπα «είσαι υπέροχος, πρέπει να παίξεις στην ταινία μου», αυτό ήταν όλο.


— Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που δουλεύετε με ερασιτέχνες ηθοποιούς...

Με συγχωρείτε που σας διακόπτω, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιοί, μόνο καλοί και κακοί ηθοποιοί. Δεν δίνω δεκάρα αν κάποιος έχει πτυχίο υποκριτικής, μιλάμε για σινεμά, με ενδιαφέρει η ένταση του προσώπου του.

 

Το τρέιλερ της ταινίας

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.

σχόλια

1 σχόλια