Οι τσατσάρες έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Οι τσατσάρες έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Facebook Twitter
Φωτ.: Πωλίν Κόκλα / LIFO
10

Στην είσοδο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ενός από τα ωραιότερα μουσεία του κόσμου, όπου φυλάσσεται και εκτίθεται ο ανθός της αρχαιοελληνικής τέχνης, υπενθυμίζοντας στις χιλιάδες επισκέπτες του, ποιός έθεσε το μέτρο του κάλλους στην Ιστορία της ανθρωπότητας, ορθώνεται ένα τερατικό σύμπλεγμα. Πρόκειται για τρια στρογγυλά χτένια, άλλα πλαγιαστά, άλλα ορθωμένα προς τον ουρανό, στο κέντρο ενός παρτεριού με βλάστηση ό,τι κάτσει.

Το έργο κατασκευάστηκε το 2014 και τοποθετήθηκε εκεί για να εορταστούν τα 150 χρόνια του κορυφαίου ελληνικού μουσείου, το οποίο διηύθυναν αρχικά με αληθινή γνώση, αυτοθυσία και σοβαρότητα ο Χρήστος και η Σέμνη Καρούζου.

Αν πλησιάσεις θα διακρίνεις μια πλάκα στην οποία οι συνεργοί επεξηγούν το έργο σε ελληνικά και αγγλικά: Ονομάζεται, λέει, «Προμαχώνες» δηλάδή «τμήμα οχυρού ή φρουρίου από το οποίο μάχεται κάποιος». Και συμπληρώνουν από κάτω: «Συνώνυμα: προπύργιο, έπαλξη, μετερίζι, ντάπια, ταμπούρι».

Οι τσατσάρες έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Facebook Twitter
Φωτ.: Πωλίν Κόκλα / LIFO
Οι τσατσάρες έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Facebook Twitter
Φωτ.: Πωλίν Κόκλα / LIFO

Δεν είναι το μοναδικό γελοίο δημόσιο έργο τέχνης της Αθήνας. Πλήθος αμόρφωτων ταγών έχει αφήσει την κακορίζικη σφραγίδα του στην πόλη, επιλέγοντας τέχνη με βάση την πελατειακή αμορφωσιά που συνήθως το διακρίνει. Εδώ όμως μιλάμε για ένα από τα κορυφαία σημεία της πόλης, με τεράστιο συμβολισμό.

Ελπίζουμε, όσοι είναι τώρα υπεύθυνοι, να φερθούν επιτέλους με την σοβαρότητα που αρμόζει.

Οι τσατσάρες έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Facebook Twitter
Φωτ.: Πωλίν Κόκλα / LIFO
Αρχαιολογία & Ιστορία
10

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1987 ο 18χρονος Γερμανός προσγειώνεται με ένα Cessna στην Κόκκινη Πλατεία για να αποδείξει ότι «αν κάποιος σαν εμένα μπορεί να περάσει σώος και αβλαβής στην άλλη πλευρά, τότε δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, και ίσως να μπορούμε να τα βρούμε όλοι μεταξύ μας».
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Η Μεγαλόχαρη ως αστυνομικό λαγωνικό 

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας

Μια δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει στο Βαθύ της Αστυπάλαιας και τι συνεχίζει να αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«ΒΙΑΣ»: Τα αρχαιολογικά τοπία ως ζωντανά οικοσυστήματα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καμπανούλες στους Δελφούς, Πέρδικες στο Σούνιο. Ό,τι φυτρώνει και ζει στους αρχαιολογικούς χώρους

Μια πρωτοποριακή επιστημονική προσέγγιση του πολιτιστικού τοπίου αποκαλύπτει έναν άγνωστο κόσμο χιλιάδων ζώων και φυτών σε είκοσι εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Ιστορία μιας πόλης / Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Από το Ωδείο Αθηνών έως τη Σουηδία της εξορίας, ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος δεν υπήρξε μόνο ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας, αλλά και ένας διανοούμενος που οραματίστηκε μια πιο δημοκρατική, λειτουργική και πολιτισμένη πόλη. Ποια είναι η παρακαταθήκη του στη σύγχρονη Ελλάδα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Λουκά Μπαρτατίλα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Πώς κατανοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την ψυχική ασθένεια; Ήταν θεϊκή τιμωρία, παθολογία του σώματος ή ένα υπαρξιακό βάρος που αποτυπωνόταν στη λογοτεχνία και στο θέατρο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Γιώργο Καζαντζίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για τον τρόπο με τον οποίο η αρχαιοελληνική κοινωνία εξηγούσε, απεικόνιζε και αντιμετώπιζε τις ψυχικές διαταραχές.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Ιστορία μιας πόλης / Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Κάτω από την επιφάνεια της Λαυρεωτικής κρύβεται ένας λαβύρινθος από υπόγειες στοές και μυστικά που συνδέονται με τη δύναμη της αρχαίας Αθήνας. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον γεωλόγο Μάρκο Βαξεβανόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Η Αθήνα της Μαρίας Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ιστορία μιας πόλης / Η Αθήνα της Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ποιος ήταν ο δεσμός της Μαρίας Κάλλας με την Αθήνα; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Βασίλη Λούρα, δημιουργό του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στα άδυτα του Γεντί Κουλέ με τα άνθη του κακού

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Είμαστε στον τάφο βρε παιδιά, θέλετε να μπούμε ακόμη βαθύτερα;»

Τον Οκτώβρη του 1933, ο αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις», Ε. Θωμόπουλος, επισκέφθηκε τις φυλακές του Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, περιηγήθηκε στο εσωτερικό τους και μίλησε με κατάδικους και μελλοθάνατους.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Ιστορία μιας πόλης / Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Γιατί ο Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων είναι τόσος σημαντικός για το έργο του Θουκυδίδη; Ποια ήταν η αθηναϊκή αντίληψη για τη δύναμη και τη δικαιοσύνη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Σπύρο Ράγκο, καθηγητή αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για όσα αποκαλυπτικά μάς λέει ακόμα και σήμερα ο διάλογος.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

σχόλια

7 σχόλια
Με τινος την υπογραφη τοποθετηθηκε το γλυπτο εξω απο το σημαντικοτερο μουσειο της χωρας και ενα απο τα σημαντικοτερα του πλανητη?εγινε αναθεση στη συγκεκριμενη καλλιτεχνιδα? ειναι δωρεα? υπηρξε καποιος διαγωνισμος λογω του εορτασμου των 150 χρονων του Εθνικου Αρχαιολογικου Μουσειου?Δεν οφειλει να δωσει καποια απαντηση το ΥΠΠΟ ?
Είναι άλλο πράγμα να κάνεις κριτική ενός έργου βάσει προσωπικού γούστου ή οποίας αντικειμενικόυητας θεωρείς πως κατέχεις και άλλο να μιλάς για "εκτρώματα"και "αμόρφωτους ταγούς" και από κάτω να βάζεις το ονοματεπώνυμο ενός δημιουργού (Βένια Δημητρακόπουλου). Αλήθεια την γνωρίζεται προσωπικά; Είναι αμόρφωτη; Είναι ταγός; Της ανατέθηκε το έργο με τις δολοπλοκίες που υπονοείτε στο άρθρο σας; Διαφωτίστε μας, γιατί εγώ με ένα Google Search μόνο θετικά στοιχεία βρήκα και σοβαρό βιογραφκό. Αλλά εγώ μπορεί να είμαι αμόρφωτος. Ή ασχετος. Ή ταγός. Πείτε μας!
ποιοι γνωμοδότησαν άραγε για την τοποθέτηση του γλυπτού? ο δημαρχος, ο ΥΠΠΟ, ο πρωθυπουργός? ποιος έβαλε την υπογραφή του?θα ήταν πολύ χρησιμο να γνωριζει ο πολίτης της ρημαγμένης αυτής ποληςαν ήθελαν καποιο συγχρονο γλυπτο για τον κήπο του σημαντικοτερου μουσειου της χωρας, γιατι δεν διάλεξαν άραγε ενα γλυπτο των διεθνών καταξιωμένων γλυπτών μας - του αληθινα σπουδαιου Τάκι, της Χρύσσας, του Αντωνάκου?
Ο περιβάλλων χώρος του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου αποτελεί μια μεγάλη αλάνα για τα "προσφυγόπουλα" και τα παιδιά των μεταναστών από τα γκέτο(;) της γύρω περιοχής. Αυτό από μόνο του, αποτελεί ισχυρότατο συμβολισμό στην Ελλάδα του 2019, πέρα από οποιοδήποτε έργο τέχνης.
Επιτέλους! Το έβλεπα και ελεγα ποτέ θα βγει το τερατουργημα! Κι εκείνος ο εγκαταλελειμμένος κήπος του Μουσείου? Κι εκείνο το τριτοκοσμικό καφέ? Ας ελπίσουμε ότι η νυν ηγεσία του ΥΠΠΟ θα μεριμνήσει ώστε οι χώροι που περιβάλλουν το ΕΑΜ να είναι αντάξιοι του !
Τελικά απο ότι φαίνεται στην Ελλάδα ακόμα μιλάμε με όρους της τέχνης του 19ου αιώνα. Ίσως η μοντέρνα τέχνη να μην βρίσκει γόνιμο έδαφος εδώ, πόσο μάλλον μια μετά-μοντέρνα αφήγηση. Ένας Αλβανός με είχε ρωτήσει : αν καταστραφεί αυτό το κτήριο καταστρέφεται και η Ελλάδα; Οπότε ναί οι «τσατσάρες» όπως τις αποκαλείται βγάζουν σε εμένα απόλυτο νόημα. Ιωάννης Λεσσές Ιστορικός Τέχνης
Βγάζουν νόημα σαν αισθητική ή σαν συμβολισμός;Δουλειά του κριτικού τέχνης δεν είναι να συστήνει στο ευρύ κοινό την πρωτοπορία αντί να το μέμφεται για τον επαρχιωτισμό του; Μου μύρισε ολίγον τι ελιτισμός ή μου εφάνη; Ελυτισμό ψάχνουμε. Νομιζω, δηλαδη, και με ολον τον σεβασμό μου.
Περί γούστου, αισθητικής και τέχνης έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία. Δεν μπορεί να αρέσουν όλα σε όλους, ούτε μπορεί η δημόσια τέχνη να λειτουργήσει ακριβώς με ψηφοφορία του κοινού.Το ωραίο, ως έναν βαθμό, συνήθως ορίζεται ιστορικά από αυτόν που έχει «τα φράγκα» την «εξουσία» και τις «ισχυρές γνώμες» με το μέρος του. (Με διαφόρων τύπων παραδοξότητες να συμβαίνουν κατά καιρούς...)Στην συγκεκριμένη περίπτωση πάντως το έργο εξυπηρετεί απόλυτα τον σκοπό του, κάνει αισθητή την παρουσία του, αναφέρεται στην αρχαιότητα με αφαιρετικό και πρωτοτυπο τρόπο και δεν «καπελώνει» το κτίριο αλλά έρχεται σε αρμονία και “διάλογο” με αυτό...Αν θέλετε να γκρινιάξετε για κάτι, έχετε όλο το ελεύθερο να βγάλετε το άχτι σας στη διάλυση της πινακοθήκης και τη μετατροπή της από Μοντέρνο τοπόσημο, σε «βλαχόσημο».
Η αλήθεια είναι πως είναι ένα πολύ «ωραίο» έργο, μοντέρνας σύλληψης για το χώρο, που καταφέρνει με έξυπνο τρόπο να έρθει σε αρμονία με το περιβάλλον.Όμως τι καθορίζει το ωραίο πέραν αυτών που έχουν χρήματα, εξουσία και σύμφωνες γνώμες μεταξύ τους;