Η Αυγή κριτικάρει τον Πολάκη -«Ο αγώνας κατά της διαπλοκής δεν είναι προσωπική υπόθεση»

Άρθρο για την υπόθεση του δανείου του Παύλου Πολάκη από την Attica Bank φιλοξενεί σήμερα η Αυγή. 

 
Το άρθρο της εφημερίδας έχει τίτλο: «Το θέμα Παύλο είναι...» και κατά κάποιο τρόπο νουθετεί τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας. 

Σημειώνεται ότι το άρθρο έρχεται λίγες μέρες μετά την επίθεση της ΕΦΣΥΝ στον Παύλο Πολάκη η οποία σε άρθρο της τον είχε χαρακτηρίσει: «Σαχλαμαρόμαγκα».

Ο αρθρογράφος, Ανδρεάς Πετρόπουλος, σχολιάζει σχετικά με το δάνειο του αναπληρωτή υπουργού Υγείας πως «τα πραγματικά ερωτήματα τα βάζουν οι καθημερινοί άνθρωποι, που μεγαλώνουν επίσης παιδιά με φροντιστήρια και πανεπιστήμια χωρίς την παραμικρή βοήθεια. Προφανώς – σε ένα νόμιμο δάνειο – δεν μπορεί να βάλει τα ίδια ερωτήματα το πολιτικό προσωπικό με τις διαχρονικές χορηγίες. Τελειώνει το θέμα εδώ; Όχι.

Υπάρχει και η έρμη καθημερινή πολιτική πρακτική και παρέμβαση που για την Αριστερά δεν (θα) πρέπει να μοιάζει ούτε από μακριά στους απέναντι. Κινδυνεύει όμως να μοιάσει στην περίπτωση που κάποιος θεωρεί τον εαυτό του ως τον μοναδικό και αυθεντικό εκπρόσωπο στον καθημερινό πόλεμο με το "σύστημα".

Ο αγώνας αυτός, είναι διαρκής και έρχεται η στιγμή που θα έχει και προσωπική σφραγίδα. Όμως, δεν μπορεί να μεταβάλλεται σε προσωπική υπόθεση. Δεν είναι ένας ''ανοικτός προσωπικός λογαριασμός''. Η μάχη με την διαπλοκή και τη διαφθορά είναι μια συλλογική δουλειά, έκφραση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αλλά και του βασικού πολιτικού υποκειμένου που συνεχίζει να σηκώνει στις πλάτες του» επισημαίνεται στο άρθρο.

Και καταλήγει: «Αυτό είναι κυρίως το θέμα Παύλο... Αν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία και μιλάει στους άλλους "με την γλώσσα που καταλαβαίνουν" τότε κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα τους. Κι ας τα λέει σωστά ο κουζουλός...»

Η «Αυγή», διερωτάται αν το θέμα Πολάκη είναι υπαρκτό ή κατασκευασμένο και παράγωγο όπως αναφέρει στην χοάνη της διαστρέβλωσης. «Αν είναι υπαρκτό», γράφει ο αρθρογράφος, «αντανακλά μια πρακτική, την ίδια που άνθισε στην Ελλάδα από το 1989 και κορυφώθηκε μετά το 2000 επισφραγίζοντας την χρεοκοπία του 2009; Ή το πραγματικό θέμα έχει να κάνει με το άλλο μισό της Αριστεράς, δηλαδή όχι μόνο με την ηθική, αλλά με την πρακτική και την αισθητική παρέμβαση στην πολιτική διαδικασία;»