Η θετική εκπροσώπηση της LGBT κοινότητας στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο μπορεί να αλλάξει τις ζωές πολλών ανθρώπων, κάθε ηλικίας. Μπορεί να περάσει μηνύματα και να τερματίσει μια μακρά σκοτεινή περίοδο ενοχών, καταπίεσης και δυστυχίας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, σχεδόν σε παγκόσμια κλίμακα, με ελάχιστες μόνες σοβαρές εξαιρέσεις. Τα μέλη της LGBT κοινότητας εξακολουθούν να παρουσιάζονται στην καλύτερη περίπτωση στη σκιά, στη χειρότερη σε ρόλους κλισέ καρικατούρας.
Κι, όμως, η ιστορία που είχε να μοιραστεί μία προϊσταμένη πωλήσεων σε μεγάλο βιβλιοπωλείο, ήρθε ακριβώς μετά την εξέλιξη σε ένα επεισόδιο της σειράς "Supergirl", όπου ένας από τους βασικούς χαρακτήρες αποκάλυψε ότι είναι γκέι. Την επόμενη μέρα, μία έφηβη μπήκε στο βιβλιοπωλείο που εργαζόταν στην Ιντιάνα η Mary Swangin, ζητώντας της περισσότερα βιβλία κόμικ με ιστορίες κοριτσιών που ήταν ακριβώς έτσι, όπως η ηρωίδα της σειράς.
H ύπαρξη τέτοιων σειρών δεν βοηθά μόνο νεαρούς ανθρώπους που βρίσκονται σε κρίση και έχουν ανάγκη από έναν ενθαρρυντικό λόγο, κυρίως από το οικογενειακό τους περιβάλλον, το οποίο επίσης χρειάζεται να παρακολουθεί εκπομπές τέτοιας θεματολογίας για να γνωρίζει πώς να αποδεχθεί το παιδί του.
Στη μικρή συζήτηση που είχαν η Swangin με το κορίτσι, αποκαλύφθηκε ότι εκείνο ήταν που για καιρό σχεδίαζε να βάλει τέλος στη ζωή του, ακριβώς επειδή δεν ήξερε πώς να εκφράσει τη διαφορετικότητα που βίωνε, ενώ αναζητούσε έναν θαρραλέο χαρακτήρα - έστω και fiction- για να κρατηθεί και δεν υπήρχε πουθενά. Η Swangin πρότεινε μια σειρά από βιβλία, με παρόμοιο γενναίο περιεχόμενο, η μικρή είχε λεφτά μόλις για το ένα, η υπάλληλος της αγόρασε και τα υπόλοιπα. Της τα χάρισε, με την ελπίδα ότι κάποτε θα χρειαστεί και εκείνη να βοηθήσει ένα παιδί που βιώνει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με εκείνη, βρίσκεται στη θέση που βρέθηκε εκείνη, σε απόγνωση, θέλοντας να βάλει τέλος στη ζωή της.
@sapphicgeek So, I'm out 60 bucks and I cried in the bathroom for an hour but it was damn worth it.
— ?Mary? (@sapphicgeek) December 3, 2016
"Κάπως έτσι, είμαι 60 δολάρια φτωχότερη και κλαίω εδώ και μία ώρα στο μπάνιο, αλλά σίγουρα άξιζε τον κόπο", έγραψε στο Twitter η Swangin, η οποία μέσα σε λίγα tweets είχε καταφέρει να δώσει όλο το νόημα της ιστορίας που έζησε μέσα στο βιβλιοπωλείο, μια ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούσε η ίδια πριν από μερικά χρόνια και ξαναθυμήθηκε, χάρη στην πρόνοια μίας σειράς να ασχοληθεί με έναν γκέι χαρακτήρα.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της βοήθειας που μπορούν να προσφέρουν τα media σε ανθρώπους που ζουν στη σκιά, πασχίζοντας να ανακαλύψουν ένα πρότυπο, για να μη σταματήσουν να αγωνίζονται, γράφει μεταξύ άλλων o German Lopez στο Vox, ο οποίος αναφέρεται στην καλή δουλειά που έχουν κάνει μέσα στα χρόνια εκπομπές όπως της Ellen DeGeneres και σειρές όπως το "Six Feet Under" και το "Queer as Folk". Όμως, δεν είναι αρκετό και ειδικά αν ο λόγος γίνεται για προγράμματα που εξορίζονται στη μεταμεσονύκτια ζώνη. Όλα αυτά τη στιγμή που παγκοσμίως η LGBT κοινότητα επιχειρεί -για πρώτη φορά ίσως μετά από πολλά χρόνια- να χτίσει μία νέα επικοινωνιακή πολιτική: μία πολιτική που δεν θα αντιμετωπίζει ως ταμπού το να αναφέρεται ο γάμος ομόφυλων σε τηλεοπτικές εκπομπές, σε κινηματογραφικά σενάρια κ.ο.κ.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Lopez η ύπαρξη τέτοιων σειρών δεν βοηθά μόνο νεαρούς ανθρώπους που βρίσκονται σε κρίση και έχουν ανάγκη από έναν ενθαρρυντικό λόγο, κυρίως από το οικογενειακό τους περιβάλλον, το οποίο επίσης χρειάζεται να παρακολουθεί εκπομπές τέτοιας θεματολογίας για να γνωρίζει πώς να αποδεχθεί το παιδί του.
"Δεν θα αποκάλυπτα ποιος πραγματικά είμαι και θα έμενα για χρόνια στη σκιά. Αλλά όταν το έκανα, μπορώ να πω ότι εν μέρει το οφείλω και σε τηλεοπτικές σειρές, όπως το 'Will and Grace', που έκαναν την όλη κατάσταση κάπως πιο εύκολη. Γιατί πάντα θα περίμενα για την κατάλληλη στιγμή, μέχρι να είναι έτοιμοι οι γονείς μου να το ακούσουν κι άλλο τόσο θα περίμενα μέχρι να είμαι έτοιμος εγώ να το πω. Και έχω το προνόμιο να γνωρίζω ότι οι γονείς με αποδέχονται, κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει για όλους. Ακριβώς γι' αυτούς που δεν νιώθουν ή δεν έχουν κοντά τους κανέναν, όπως το κορίτσι του βιβλιοπωλείου, το σημαντικό είναι ανοίγοντας την τηλεόραση, πηγαίνοντας στο σινεμά, να νιώθει ότι, εκεί έξω, υπάρχει ένας κόσμος που τους αγαπά και τους αποδέχεται, όπως κι αν είναι. Γι' αυτό είναι σημαντική η εκπροσώπηση της LGBT κοινότητας στα media", καταλήγει ο Lopez.
Με στοιχεία από το Vox
σχόλια