Ο άλλος Κασόγκι και η Ελληνική διαφθορά

Τον Ιούνιο του 1984 οι τίτλοι των εφημερίδων της εποχής κάνουν λόγο για την αγορά του αιώνα. Είναι επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου που αγοράζονται 40 Mirage 2000 και το πολιτικό ρεπορτάζ της ίδιας περιόδου κάνει λόγο για απευθείας ανάθεση, με εξωφρενικές τιμές στον διαμεσολαβητή και μεσάζοντα, Αντνάν Κασόγκι.

Πρόκειται για τον μεγιστάνα που κάποτε φαινόταν να κρατά  τον κόσμο (και τις υπόγειες διεθνείς σχέσεις) στα χέρια του- ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο Τύπος σχεδόν τον είχε ξεχάσει. Πιθανότατα, ελάχιστοι νέοι γνωρίζουν το πέρασμά του από την νεοελληνική ιστορία -στα χρόνια της παρακμής.

Μεταξύ των πολλών ισχυρών φίλων του, ήταν και ο πρώην πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, πολιτικός star της ελληνικής κεντρικής πολιτικής σκηνής της δεκαετίας του '80, με όλα τα σκάνδαλα και τις αμαρτίες της, αλλά και με όλη τη λάμψη και την ίντριγκα που το μεταπολιτευτικό -έτσι κι αλλιώς σαθρό- περιβάλλον θα επέτρεπε.   

Είναι η ίδια εποχή που το παρηκμασμένο και καταταλαιπωρημένο πια -εν μέσω κρίσης- Ledra Mariott είναι ο ομφαλός του εφετζίδικου ελληνικού lifestyle, των μεγάλων συνεργασιών και των διάσημων, αλλά απολύτως προκλητικών παράνομων ζευγαριών.

Είναι το σημείο στο οποίο λέγεται ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε πρόταση γάμου στη Δήμητρα Λιάνη, είναι το σημείο στο οποίο ο πρώην πρωθυπουργός συναντήθηκε άπειρες φορές με τον Κασόγκι, είναι το μέρος που ο μεγιστάνας βρισκόταν σε κάποια «σημαντική» συνάντηση με τον σεφ του "Kona Kai" να μαγειρεύει μπροστά του όσο εκείνος αποσπούσε υπογραφές και στο ενδιάμεσο έναν μασέρ να τον τρίβει για να τον απαλλάξει από την ένταση των διαπραγματεύσεων.

Η επιρροή του Κασόγκι στο ελληνικό έδαφος θα διαρκέσει όσο και η ισχύς του Ανδρέα Παπανδρέου στα πολιτικά πράγματα. Το βρώμικο '89 θα δώσει το σύνθημα για νέες επενδύσεις -όχι πάντα μακριά από τον ελλαδικό χώρο- αλλά σε απόσταση ασφαλείας από τις γνωριμίες των πρώτων χρόνων της δεκαετίας.... Ο Κασόγκι σε ένα ξενοδοχείο στο Κάιρο, το 2009.

Ήταν η εποχή που οι εφημερίδες έκαναν λόγο για την ανατολή της νέας τάξης μιζαδόρων που έμπαιναν στο παιχνίδι τον εξοπλισμών και με την πόρτα να ανοίγει ορθάνοιχτα για να τους υποδεχθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας...

Αν όλα αυτά δεν συνέβαιναν εκεί, με τον Τύπο κυριολεκτικά να ωρύεται για τις συναντήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου στο κότερο του Κασόγκι, χωρίς, όμως να μπορεί να αποδείξει πολλά, χωρίς την παραμικρή φωτογραφία, επικαλούμενος μόνο τους κομπασμούς ανθρώπων του στενού περιβάλλοντος του Παπανδρέου, που ήθελαν κάπως να παινευτούν ότι ήταν μέρος της περιφερόμενης χλιδής του Κασόγκι.

Σύμφωνα με τους ίδιους, τον τότε πρωθυπουργό τον ενδιέφερε να κρατά κοντά του κάποιον ισχυρό οικονομικό παράγοντα που να κρατά ορθάνοιχτη την πόρτα και «ζεστές» τις επαφές με τον αραβικό κόσμο.

Καλώς ή κακώς, τον Σαουδάραβα τον σέβονταν σε Ανατολή και Δύση και τα μεγέθη των γνωριμιών του, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '60, σεβαστά: ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε το παιχνίδι των εξοπλισμών, ο άνθρωπος που είχε το "ελεύθερο" στα γραφεία όλων των πρωθυπουργών της Δύσης, ο άνθρωπος που μιλούσε ως ίσος προς ίσο σε πρίγκιπες και μεγαλο-επιχειρηματίες απ' όλον τον αραβικό κόσμο.

Πέρα από τη χλιδή και την αμύθητη περιουσία που εκτεινόταν από Παρίσι, Ρώμη και Κάννες, μέχρι Βηρυττό, Ριάντ και Τζέντα, ήταν εκείνος που μέσω όλων αυτών των υψηλών γνωριμιών κατάφερε να αποκηλιδώσει την ιδιότητα «έμπορος όπλων», να τη φέρει στα μεγέθη όλων των υπόλοιπων "φωτεινών" επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, όχι τόσο στην Ανατολή, όσο στη Δύση: ακόμη και πριν από τη βαριά σκιά της τρομοκρατίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, η Δύση δεν συμπαθούσε τους επιχειρηματίες του είδους.

Ο Κασόγκι στη θαλαμηγό του Nabila, η οποία χρησιμοποιήθηκε σε ένα φιλμ του Τζέημς Μποντ και αργότερα πωλήθηκε στον Ντόναλντ Τραμπ.

Το γεγονός ότι κάποιος σαν τον Παπανδρέου από το '80 και μετά μπήκε στη διαδικασία να καταργήσει τους αντιπροσώπους ξένων εταιρειών, «για  να καταπολεμήσει τη διαφθορά στους εξοπλισμούς», είχε πολλά να πει σε έναν άνθρωπο σαν τον Κασόγκι. Ήταν η εποχή που και πάλι οι εφημερίδες έκαναν λόγο για την ανατολή της νέας τάξης μιζαδόρων που έμπαιναν στο παιχνίδι τον εξοπλισμών και με την πόρτα να ανοίγει ορθάνοιχτα για να τους υποδεχθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας... 

Την εποχή εκείνη, που τα γεγονότα της κατεβαίνουν μέχρι τις μέρες μας, κάποια αποσιωπημένα, κάποια που έφτασαν μέχρι τον Κορυδαλλό αρχίζει και το γαϊτανάκι των off shore εταιρειών, όπου σωρεύονται οι μίζες των κρατικών αξιωματούχων που σέρνονται στον κύκλο του πρωθυπουργού και των αλλοδαπών ισχυρών φίλων του. Αυτό που είχε χαρακτηριστεί ως αγορά του αιώνα, θα συνοδευθεί από άλλες αντίστοιχες αγορές, τραπεζώματα και γλέντια σε in κέντρα διασκέδασης και διακοπές μετά των συζύγων σε υπερπολυτελή τουριστικά θέρετρα.

Η επιρροή του Κασόγκι στο ελληνικό έδαφος θα διαρκέσει όσο και η ισχύς του Ανδρέα Παπανδρέου στα πολιτικά πράγματα.

Το βρώμικο '89 θα δώσει το σύνθημα για νέες επενδύσεις -όχι πάντα μακριά από τον ελλαδικό χώρο- αλλά σε απόσταση ασφαλείας από τις γνωριμίες των πρώτων χρόνων της δεκαετίας. Άλλωστε, ήταν η περίοδος που το όνομα του μεγιστάνα είχε ήδη εμπλακεί (και) στο σκάνδαλο «Ιράν - Κόντρα» επί προεδρίας Ρίγκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Ας θεωρηθεί ένας από τους ανθρώπους που το όνομα του ενεπλάκη σχεδόν σε όλες τις θεωρίες συνωμοσίας που θέριεψαν στην Ελλάδα του '80 -από τα θέματα της γηγενούς τρομοκρατίας μέχρι τα σενάρια παρακολουθήσεων της CIA- σε διάφορους δυνητικά ύποπτους στόχους-, χωρίς τελικά να αποδειχθεί τίποτα, αλλά με δεδομένο ότι υπήρξε από τους «παίκτες» που από τη χώρα μας έφυγαν ακόμη πιο πλούσιοι...