Πριν από μερικά χρόνια, μεσούσης της κρίσης, η διαπίστωση ότι η «Αθήνα έχει περισσότερες θεατρικές σκηνές/παραστάσεις από μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις» είχε χρησιμοποιηθεί πολύ, πάντα με αρνητική χροιά, για να καταδείξει την υπερπληθώρα παραστάσεων στην πόλη μας, τη γέννηση πολλών νέων «off off Broadway» σκηνών (αλλά και μπαρ, αποθηκών, σπιτιών και άλλων μη συμβατικών χώρων) σε μη θεατρικές πιάτσες, την εμφάνιση του εναλλασσόμενου ρεπερτορίου, με πολλές παραστάσεις να ανεβαίνουν διαφορετικές μέρες και ώρες της εβδομάδας στο ίδιο θέατρο. Τα σχετικά δημοσιεύματα κατέληγαν πάντα στο συμπέρασμα ότι το κοινό δεν μπορεί να αντέξει τόση προσφορά.
Να, όμως, που μέσα σε μια πενταετία πολλά φαίνεται να έχουν αλλάξει. Το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, καθώς και η πολιτική των περιορισμένων παραστάσεων που ακολουθούν φορείς όπως η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση φαίνεται να συντηρούν το ενδιαφέρον του κοινού.
Τα Δευτερότριτα δεν προορίζονται πλέον μόνο για τις «εναλλακτικές», low budget παραγωγές ή για τη συμπλήρωση του προγράμματος των ηθοποιών.
Η θεατρική σεζόν, όπως διαπιστώσαμε πέρσι –κυρίως λόγω των επιχορηγήσεων του υπουργείου Πολιτισμού που έπρεπε να «καταναλωθούν» σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα–, έχει επεκταθεί κατά πολύ μετά το Πάσχα, όχι μόνο με τις επιτυχημένες παραγωγές που παίρνουν παράταση μετά την Κυριακή των Βαΐων αλλά και με νέα έργα που ξεκινούν αργά την άνοιξη.
Εν πάση περιπτώσει, το θέατρο αποτελεί σταθερή επιλογή των Αθηναίων για έξοδο, τα εισιτήρια που κόβονται είναι περισσότερα και το box office του δεν έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, όπως του κινηματογράφο.
Αδιαμφισβήτητα, μία από τις πιο εμπορικές παραστάσεις της σεζόν ήταν οι «Μάγισσες της Σμύρνης», έχοντας μέχρι τα μέσα του Ιανουαρίου 80 sold-outs, πάνω από 120.000 θεατές και αναμενόμενη παράταση μέχρι τα τέλη του τρέχοντος μήνα.
Μια ματιά στα εισιτήρια των πιο επιτυχημένων παραγωγών της τρέχουσας σεζόν, που δεν είναι λίγες, είναι ενδεικτική. Σίγουρα τα παρακάτω νούμερα δεν αντιπροσωπεύουν όλη την πίτα, αλλά ένα μέρος της, ωστόσο είναι όλο και περισσότερες οι παραστάσεις που χαρακτηρίζονται από αλλεπάλληλα sold-outs (βοηθά, βέβαια, σε αυτό και η καθιέρωση στη συνείδηση του Έλληνα θεατή της ηλεκτρονικής προαγοράς του εισιτηρίου, ειδικά στην περίπτωση μαζικών προσφορών με δελεαστικότατες τιμές καθ' όλη όλη τη διάρκεια της σεζόν που κάνουν στο ξεκίνημά της θέατρα όπως το Εθνικό, το Τέχνης ή το Νέου Κόσμου).
Αδιαμφισβήτητα, μία από τις πιο εμπορικές παραστάσεις της σεζόν ήταν οι «Μάγισσες της Σμύρνης», έχοντας μέχρι τα μέσα του Ιανουαρίου 80 sold-outs, πάνω από 120.000 θεατές και αναμενόμενη παράταση μέχρι τα τέλη του τρέχοντος μήνα. Με δεδομένη την τεράστια χωρητικότητα των 1.400 θέσεων του Παλλάς αλλά και την τιμή των εισιτηρίων, που φτάνει μέχρι τα 80 ευρώ, είναι μια ακριβή παραγωγή που έκανε τεράστιο τζίρο.
Αλλά και δύο από τις βασικές παραστάσεις του ρεπερτορίου του Εθνικού Θεάτρου, το «Ξύπνα Βασίλη» και το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», είχαν πληρότητα σε ποσοστό 100% και 97% αντίστοιχα: με 9.000 θεατές, η μικρή σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Τσίλλερ, χωρητικότητας 112 θέσεων, ήταν μονίμως γεμάτη, ενώ η Κεντρική Σκηνή των 560 θέσεων συγκέντρωσε 29.000 θεατές.
Η άλλη σαρωτική επιτυχία της σεζόν, με αναλογικά μικρότερο απόλυτο αριθμό θεατών, λόγω του χωρητικότητας 200 θέσεων Μικρού Χορν, ήταν το «Masterclass»: 125 sold-outs μέχρι πριν από μερικές μέρες, όλα τα εισιτήρια μέχρι την Κυριακή των Βαΐων πουλημένα, ενώ ήδη έχουν εξαντληθεί τα πρώτα 1.000 εισιτήρια της επόμενης σεζόν, από τον Οκτώβριο κι έπειτα, οπότε η παράσταση, φυσικά, θα μεταφερθεί στο διπλανό μεγαλύτερο θέατρο, το «Δημήτρης Χορν» (όπου φέτος σημειώνει επίσης αλλεπάλληλα sold-outs ο «Βυσσινόκηπος»).
Αξιοσημείωτα νούμερα έχουν σημειώσει δουλειές όπως το «Πέτρες στις τσέπες του» (τρεις σεζόν με συνολικά 90.000 θεατές), ο «Γιούγκερμαν» με 30.000 θεατές στο 250 θέσεων Θέατρο Πορεία, η τρίτη σεζόν του «Στέλλα Κοιμήσου», που, μετά το Εθνικό, μεταφέρθηκε Δευτερότριτα στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (16.000 εισιτήρια μόνο φέτος), το «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» στην ίδια σκηνή (25.000 θεατές), η «Κωμωδία των Παρεξηγήσεων» στο Θέατρο Βασιλάκου (15.000), το «Δείπνο» στο Σύγχρονο Θέατρο (11.000), η «Προσωπική Συμφωνία» στο Από Μηχανής Θέατρο (με 64 sold-outs από την έναρξη των παραστάσεων μέχρι τώρα και 11.000 θεατές σε μια αίθουσα 130 θέσεων) και ο «Αρίστος» (12.000 συνολικά), που, από τον μικροσκοπικό Κάτω Χώρο του Θεάτρου Νέου Κόσμου πέρσι, μεταφέρθηκε φέτος στην Κεντρική Σκηνή και λόγω επιτυχίας πλέον συνεχίζεται Δευτερότριτα στο Άνεσις – αναλογικά η επιτυχία είναι μεγάλη και εδώ, γιατί μιλάμε για σκηνές πολύ μικρότερες από τις «εμπορικές».
Μοναδικό κοινό στοιχείο, βέβαια, όλων των παραπάνω παραστάσεων φαίνεται να είναι το θετικότατο word of mouth που τελικά συμβάλλει καθοριστικά στην επιτυχία τους: είναι παραστάσεις που αρέσουν πολύ στο κοινό.
Αλλά και οι ξένες προτάσεις της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση φαίνεται να έχουν καθιερώσει το κοινό τους: αναμενόμενο ήταν το εντός λίγων ωρών ξεπούλημα των 4 παραστάσεων του Δημήτρη Παπαϊωάννου που χορογράφησε το ανσάμπλ της Πίνα Μπάους στο «Since She», όμως sold-out ήταν και οι 5 παραστάσεις του Ουίλιαμ Φορσάιθ στο «A quiet evening of dance». Αμφότερα τα έργα παρουσιάστηκαν στη χωρητικότητας 880 θέσεων Κεντρική Σκηνή.
Στο μέτωπο της όπερας, από την άλλη, κερδισμένα φαίνονται τα μεγάλα στοιχήματα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Στη χωρητικότητας 1.400 θέσεων Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, οι περισσότερες παραγωγές της τρέχουσας σεζόν ήταν μέχρι στιγμής sold-out. Συγκεκριμένα, ο «Σιμόν Μποκανέγκρα» του Βέρντι οδηγήθηκε στην προσθήκη ακόμα μίας παράστασης στις έξι προγραμματισμένες, η «Μανόν» του Μασνέ και η παιδική όπερα του Τοχ, «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», έκλεισαν με οκτώ sold-outs έκαστη και η Λίμνη των Κύκνων σε χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου πήρε παράταση για δύο βραδιές επιπλέον των οκτώ προγραμματισμένες. Αλλά και στην Εναλλακτική Σκηνή των (maximum 400 θέσεων, ανάλογα με το στήσιμο), πλήρεις ήταν οι παραστάσεις του μιούζικαλ «Once» και της παιδικής όπερας «Το αηδόνι του αυτοκράτορα».
Κι ενώ το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου μόλις ανακοίνωσε το πλήρες πρόγραμμά του, επιφυλάσσοντας ένα πολύ δυνατό θεατρικό καλοκαίρι, για το δεύτερο μισό της τρέχουσας σεζόν οι αναμενόμενες παραστάσεις είναι ουκ ολίγες και πολυσυλλεκτικές, με κάποιες από αυτές να έχουν μόλις κάνει πρεμιέρα και άλλες να ξεκινούν τις προσεχείς ημέρες.
Τολμηρές θεματικές («Η Γίδα», «Η Αρχή του Αρχιμήδη»), πολύπαθες παραγωγές που άλλαξαν συντελεστές («Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης»), μεγάλες παραστάσεις του ευρωπαϊκού θεάτρου («Η Δίκη»), όπερα με αποκλειστικά Έλληνες συντελεστές («Οι γάμοι του Φίγκαρο»), καινούργια στοιχήματα κλασικής και σύγχρονης δραματουργίας που αναλαμβάνουν αγαπημένοι μας σκηνοθέτες της νέας γενιάς («Βόιτσεκ», «Βρικόλακες», «Ύψωμα 731»), αγαπημένοι ηθοποιοί σε σκηνοθετικά εγχειρήματα («Οθέλλος», «Νεολιθική νυχτωδία στην Κρονστάνδη», «Μισά Μισά»), διασκευές αγαπημένων ταινιών («La Strada», «Χορεύοντας στο Σκοτάδι») και πολλά ακόμα συνθέτουν τον θεατρικό χάρτη της Αθήνας για τους επόμενους μήνες.
Παρακάτω 34 παραστάσεις που αξίζει να δείτε μέχρι το Πάσχα >>>
