«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα

«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα Facebook Twitter
0
«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα Facebook Twitter
Η αγάπη του κόσμου για τη σοκολάτα είναι δεδομένη, γι' αυτό και αγκάλιασε το μαγαζί από τις πρώτες κιόλας μέρες. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Η σοκολάτα αποτελεί ίσως την πιο αγαπημένη τροφή σε ολόκληρο τον πλανήτη, αφού εκατομμύρια άνθρωποι την καταναλώνουν καθημερινά. Τα μικρά παιδιά τρελαίνονται για τη γεύση της, ερωτευμένα ζευγάρια συνοδεύουν προσωπικές στιγμές και σφραγίζουν τον έρωτά τους με αυτή, ενώ άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αναζητούν τα συναισθήματα που γεννά ένα μόνο κομμάτι της. Πολλοί, μάλιστα, είναι αυτοί που λατρεύουν να την καταναλώνουν και σε μορφή ροφήματος. Ποιος μπορεί, άλλωστε, να αντισταθεί σε μια κούπα ζεστής σοκολάτας κάποιο κρύο χειμωνιάτικο πρωινό, σε συνδυασμό με φιλική κουβέντα, ή ακόμα και ως ιδανική συντροφιά στο γραφείο, τη δουλειά και οποιαδήποτε στιγμή χαλάρωσης; Αμέτρητοι οι πιστοί της σοκολάτας ανά τον κόσμο λοιπόν, και στην Ελλάδα συγκεκριμένα. Και αν η σοκολάτα είναι για πολλούς κάτι σαν θρησκεία, τότε ο ναός τους βρίσκεται κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομα αυτού «Σοκολάτα» – τι άλλο; Σε αυτό τον ναό των Αθηναίων chocoholics με υποδέχτηκε η Πελαγία, η «ιέρεια» της σοκολάτας, για να μου μιλήσει για τη δική της αγάπη αλλά και του κόσμου όλου γι' αυτό το προϊόν.

Η ιστορία της Σοκολάτας ξεκινά πριν από αρκετό καιρό, συγκεκριμένα πριν από δεκαέξι χρόνια, όταν πήρε τη μεγάλη απόφαση να κάνει τη σκέψη της πραγματικότητα και να ανοίξει το μαγαζί που πάντα ονειρευόταν. Η πρώτη Σοκολάτα στεγάστηκε στην Ερμού 56, στη στοά που οδηγεί στην Αγία Ειρήνη, αρκετό καιρό πριν ανοίξουν οι πρώτες καφετέριες και μετατραπεί σε στέκι της πόλης. Όπως θυμάται η ίδια: «Στις αρχές έλεγα περιχαρής στους φίλους μου πως το μαγαζί βλέπει την Αγία Ειρήνη, που το θεωρούσα πολύ αισθαντικό μέρος, κι εκείνοι δυσανασχετούσαν. Όταν το έφτιαχνα, λοιπόν, σκεφτόμουν πως θα έκανα αυτό που ήθελα και πως 4-5 τρελοί σαν κι εμένα θα ακολουθούσαν. Τελικά, ακολούθησαν πάρα πολλοί». Πριν ανοίξει τη συγκεκριμένη επιχείρηση δεν είχε ιδιαίτερες γνώσεις γύρω από τη σοκολάτα. Ο λόγος που επέλεξε να δώσει αυτό το όνομα στο μαγαζί της ήταν οι σκέψεις που της γεννούσε το άκουσμα της λέξης. «Πάντα μου άρεσε ο τρόπος που ηχεί η λέξη "σο-κο-λά-τα" και όσα αυτή συμβολίζει. Κρύβει πολλά από πίσω της. Έχει κάτι το φιλικό, το αφροδισιακό, το ερωτικό. Δεν μπορείς να φανταστείς πού σε οδηγεί. Πραγματικά, γλυκαίνει τους ανθρώπους» προσθέτει.

Πάντα μου άρεσε ο τρόπος που ηχεί η λέξη «σο-κο-λά-τα» και όσα αυτή συμβολίζει. Έχει κάτι το φιλικό, το αφροδισιακό, το ερωτικό. Δεν μπορείς να φανταστείς πού σε οδηγεί. Πραγματικά, γλυκαίνει τους ανθρώπους.


Η αγάπη του κόσμου για τη σοκολάτα είναι δεδομένη, γι' αυτό και αγκάλιασε το μαγαζί από τις πρώτες κιόλας μέρες. Μία από τις αιτίες, φυσικά, είναι πως η Πελαγία επέλεξε να σερβίρει στους πελάτες της κάποιες από τις καλύτερες σοκολάτες που κυκλοφορούν στον κόσμο. Τα χαρμάνια βγαίνουν από δέντρα που φύονται στα καλύτερα εδάφη της Λατινικής Αμερικής και της Βενεζουέλας. Η συλλογή από τα κακαόδεντρα αλλά και η παρασκευή της σοκολάτας γίνεται με το χέρι, γι' αυτό το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Στο κατάστημα σερβίρονται και τα τρία είδη, λευκή, γλυκιά και μαύρη. Από αυτές προτείνονται συνολικά τριάντα διαφορετικές ποικιλίες και μπορεί να διαλέξει κανείς ανάμεσα σε κάποια μονοποικιλιακή σοκολάτα ή ένα blend.

«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα Facebook Twitter
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως κατάφερε να εκπαιδεύσει τους Αθηναίους στο να ξεχωρίζουν την καλή σοκολάτα. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Αυτή η ποιότητα είναι που διαφοροποιεί τα ροφήματά της από τα υπόλοιπα κι έκανε τους πελάτες της φανατικούς. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως κατάφερε να εκπαιδεύσει τους Αθηναίους στο να ξεχωρίζουν την καλή σοκολάτα. Η πρώτη φορά που δοκιμάζει κανείς κάποιο από τα ροφήματά της είναι ένα ταξίδι στον κόσμο των αισθήσεων. Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση περιγράφει την αρχή αυτού του ταξιδιού: «Αρχικά, με το που βλέπεις το ρόφημα, διεγείρονται οι αισθήσεις. Πρώτα αντικρίζεις την κούπα, έπειτα πλησιάζεις, το μυρίζεις και πριν καν ακουμπήσεις τα χείλη σου, σε κυριεύει ευφορία. Μόλις τα χείλη γευτούν τη σοκολάτα, τότε είναι που οι αισθήσεις απογειώνονται».

Εδώ και λίγες ημέρες οι φανατικοί αλλά και όσοι δεν έχουν μυηθεί ακόμα στη λατρεία της θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το αγαπημένο τους ρόφημα στον νέο χώρο, που βρίσκεται στη στοά Μπολάνη, στην οδό Βουλής 7. Το νέο κατάστημα έχει διατηρήσει τα παλιά του χαρακτηριστικά και την αισθητική που θυμίζει κάτι από κουκλόσπιτο. Στον κατάλογο, εκτός από τις δεκάδες ποικιλίες σοκολάτας, μπορεί να βρει κανείς καφέ, εξαιρετικά βότανα, χυμούς, γλυκά και αλμυρά σνακ, μέχρι και αλκοόλ.

_____________

Σοκολάτα, στοά Μπολάνη, στην οδό Βουλής 7

«Σοκολάτα»: Ο ναός των Αθηναίων chocoholics σε νέο ξεκίνημα Facebook Twitter
Εδώ και λίγες ημέρες οι φανατικοί αλλά και όσοι δεν έχουν μυηθεί ακόμα στη λατρεία της θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το αγαπημένο τους ρόφημα στον νέο χώρο, που βρίσκεται στη στοά Μπολάνη, στην οδό Βουλής 7. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

  

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ