Η Ελένη Βαρβιτσιώτη αποκαλύπτει το δραματικό παρασκήνιο του 2015 που σημάδεψε την Ελλάδα

Η Ελένη Βαρβιτσιώτη αποκαλύπτει το δραματικό παρασκήνιο του 2015 που σημάδεψε την Ελλάδα Facebook Twitter
Ως ανταποκρίτρια στις Βρυξέλλες σκοπός μου είναι να παρουσιάζω αυτά που λένε οι εκπρόσωποι των Βρυξελλών και όχι αυτά που θεωρεί η εκάστοτε κυβέρνηση ότι πρέπει να ειπωθούν. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
18

Πόσο κοντά έφτασε η Ελλάδα στην άτακτη έξοδο από το ευρώ; Πώς ένας νεαρός χαρισματικός, αντιμνημονιακός πρωθυπουργός γοητεύτηκε από τη «σιδηρά» καγκελάριο της Γερμανίας; Τι ακριβώς προέβλεπε το περιβόητο Plan B για την περίπτωση αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη; Τι πραγματικά ειπώθηκε στις μυστικές συναντήσεις των πιο ισχυρών και τελικά ποιος παίρνει τις πιο σημαντικές αποφάσεις στην Ευρώπη;


Οι απαντήσεις εμπεριέχονται στο αποκαλυπτικό βιβλίο «Η τελευταία μπλόφα: Το παρασκήνιο του 2015, Οι συγκρούσεις, το Plan B» των δημοσιογράφων Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτώριας Δενδρινού που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Το βιβλίο αυτό βασίζεται σε πάνω από 230 ώρες off the record συνεντεύξεων με 95 πρωταγωνιστές των γεγονότων που σημάδεψαν τη χώρα από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 2015. Από το μοναδικό αυτό υλικό προκύπτει μια ιστορία ανθρώπων χαρισματικών αλλά και ματαιόδοξων, μια σειρά κακών υπολογισμών και χαμένων στοιχημάτων.


Πρόκειται για ένα καταιγιστικό χρονικό που διαβάζεται απνευστί και δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να δει πίσω από τις κλειστές πόρτες κυβερνητικών κτιρίων και κατοικιών αξιωματούχων, να εισχωρήσει σε δωμάτια όπου πολύωρες διαπραγματεύσεις γεμάτες κρυφές προσφορές, μυστικές υποσχέσεις και ωμούς εκβιασμούς κατέληξαν σε δύσκολους συμβιβασμούς. Οι δύο δημοσιογράφοι συγκέντρωναν υλικό επί δυόμιση χρόνια, έπαιρναν συνεντεύξεις από κορυφαίους εμπλεκόμενους στα γεγονότα, τους οποίους ποτέ κανείς δεν κατάφερε να πλησιάσει και να τους κάνει να ανοιχτούν, ενώ παράλληλα διασταύρωναν στοιχεία και επανέρχονταν συνεχώς για διευκρινίσεις.

Μια χρεοκοπία θα οδηγούσε με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας, καθιστώντας το ανήμπορο να καλύψει βασικές ανάγκες όπως τροφή και στέγαση, προκαλώντας μια κρίση που η Ευρώπη δεν θα είχε ξαναδεί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.


Η Ελένη Βαρβιτσιώτη είναι ανταποκρίτρια της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ στις Βρυξέλλες από το 2014. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική της πορεία το 2004 από την ερευνητική ομάδα της τηλεοπτικής εκπομπής «Οι φάκελοι», καλύπτοντας πληθώρα θεμάτων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική και στις ΗΠΑ. Σπούδασε Δημοσιογραφία και Ιστορία στο Boston University.


Η Βικτώρια Δενδρινού εργάζεται για το πρακτορείο Bloomberg στις Βρυξέλλες. Αρθρογραφεί κυρίως για οικονομικά και πολιτικά θέματα, εστιάζοντας στην Ευρωζώνη. Στις Βρυξέλλες ξεκίνησε το 2014 ως ανταποκρίτρια της «Wall Street Journal», ενώ πριν εργαζόταν για το Reuters Breakingviews και τον «Economist» στο Λονδίνο. Σπούδασε Φιλοσοφία, Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και έκανε μεταπτυχιακό στα Οικονομικά στο University College London.


Με την Ελένη Βαρβιτσιώτη συναντηθήκαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό στο καφέ του Μουσείου Μπενάκη, σε ένα μικρό διάλειμμα λίγο πριν φύγει πάλι για τις Βρυξέλλες. Συζητήσαμε για τις αποκαλύψεις του βιβλίου, τα πρόσωπα, το παρασκήνιο, τη δημοσιογραφία, το ρεπορτάζ που δεν θα ξεχάσει, τα σχόλια για το επίθετό της αλλά και για την επίθεση του Παύλου Πολάκη εναντίον της.

— Γιατί αποφασίσατε να κυκλοφορήσει τώρα αυτό το βιβλίο;

Το βιβλίο αυτό είχε προγραμματιστεί εξαρχής να κυκλοφορήσει πριν από τις ευρωεκλογές, αλλά αποφασίσαμε τελικά να γίνει μετά απ' αυτές, χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε ότι στη συνέχεια θα προκηρύσσονταν εθνικές εκλογές. Δεν μπορούσαμε να το κρατήσουμε άλλο στο συρτάρι κι έτσι επιλέξαμε να κυκλοφορήσει κανονικά. Μάλιστα, την παρουσίασή του, η οποία ήταν προγραμματισμένη για τις αρχές Ιουλίου, τέσσερα χρόνια μετά το βράδυ του δημοψηφίσματος, τη μεταθέσαμε για το φθινόπωρο, για να αποφύγουμε σχόλια λόγω προεκλογικής περιόδου.

— Ποιοι λόγοι σάς παρακίνησαν να γράψετε την «Τελευταία Μπλόφα»;

Προφανώς και μιλάμε για την πιο ιστορική και δραματική περίοδο της Μεταπολίτευσης. Μαζί με τη Βικτώρια κρίναμε ότι έπρεπε να ειπωθεί η αλήθεια από την αρχή, αφού είχαμε συνομιλήσει με όλους τους πρωταγωνιστές. Ουσιαστικά, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου επιχειρούμε να «φωτίσουμε», παίρνοντας την απαραίτητη χρονική απόσταση, όλο το παρασκήνιο του 2015, με το συγκριτικό πλεονέκτημα ότι περιέχονται οι μαρτυρίες όλων των εμπλεκόμενων.


— Πότε έγινε το «κλικ» για τη συγγραφή του βιβλίου;

Ήταν Παρασκευή βράδυ όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε το δημοψήφισμα. Την επόμενη μέρα είχε προγραμματιστεί Eurogroup, το πιο δραματικό που έχω ζήσει όσο καιρό καλύπτω ανταποκρίσεις από τις Βρυξέλλες. Τότε ήρθε ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης και, δεδομένου ότι το πρόγραμμα έληγε σε τρεις μέρες, ζήτησε παράταση ενός μήνα ή κάποιων εβδομάδων. Οι υπόλοιποι υπουργοί Οικονομικών του διεμήνυσαν ότι δεν επρόκειτο να του δώσουν χρόνο, ειδικά από τη στιγμή που είχε βάλει τους Έλληνες στη διαδικασία να ψηφίσουν «όχι» σε μια πρόταση που δεν ήταν καν στην τελική της μορφή, κυρίως χωρίς να εξηγήσει ποιες θα ήταν οι συνέπειες της επόμενης μέρας.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης θυμάμαι να φεύγει ο Βαρουφάκης και το Eurogroup να συνεχίζεται χωρίς εκπροσώπηση της ελληνικής πλευράς. Εκεί, λοιπόν, συζητήθηκαν οι συνέπειες στην περίπτωση της αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Δεν θα ξεχάσω τον εκνευρισμό του Ντάισεμπλουμ στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που είχε χάσει τον έλεγχο, λέγοντας: «Ό,τι και αν ψηφίσετε στην Ελλάδα, είστε σε δύσκολη θέση». Έρχονταν συνάδελφοί μου από το εξωτερικό και με παρηγορούσαν, εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους για όσα θα ακολουθούσαν.

Αργότερα, βγήκα έξω από το κτίριο για να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον διευθυντή μου Αλέξη Παπαχελά. Τη στιγμή που μου έλεγε να κάνω μια βόλτα για να καθαρίσει το μυαλό μου και να επιστρέψω για να του στείλω το κείμενο, συνάντησα έναν από τους βασικούς Ευρωπαίους αξιωματούχους. Τον θυμάμαι να κάθεται και να κοιτά το κτίριο της Κομισιόν, η καύτρα από το τσιγάρο που κάπνιζε είχε ακουμπήσει τα δάχτυλά του. Κρατούσε έναν καφέ μισοτελειωμένο, τα μάτια του ήταν κόκκινα, με αγκάλιασε και μου είπε ότι μέσα συζητούσαν πώς θα έσωζαν τις υπόλοιπες χώρες. Με την ανησυχία αποτυπωμένη στο πρόσωπό του τον θυμάμαι να μου λέει ότι δεν μπορούσε να είναι παρών σε αυτήν τη συζήτηση.

Έτσι, γύρισα, έγραψα το κείμενο και το έστειλα στην εφημερίδα. Ζήσαμε ώρες αγωνίας, έντασης και προσμονής. Εκείνη τη βραδιά κλείδωσε μέσα μου η απόφαση να γράψουμε ένα βιβλίο για το πώς οδηγηθήκαμε στο χείλος του γκρεμού. Έχοντας, βέβαια, κατά νου να μη βρεθούμε πάλι στην ίδια κατάσταση.

Η Ελένη Βαρβιτσιώτη αποκαλύπτει το δραματικό παρασκήνιο του 2015 που σημάδεψε την Ελλάδα Facebook Twitter
Η Βικτώρια Δενδρινού εργάζεται για το πρακτορείο Bloomberg στις Βρυξέλλες. Αρθρογραφεί κυρίως για οικονομικά και πολιτικά θέματα, εστιάζοντας στην Ευρωζώνη.


— Τι σημαίνει για έναν δημοσιογράφο να ζει από τόσο κοντά όλες αυτές τις δραματικές εξελίξεις;

Ήταν μια πολύ έντονη περίοδος, αφού υπήρχε μεγάλη ανάγκη για πληροφόρηση. Δουλεύαμε ακατάπαυστα. Όμως δεν μπορούσες να αφήσεις τα συναισθήματα σου να παρεισφρήσουν στα κείμενα. Ο σκοπός μας ήταν να γράφουμε όλα όσα πραγματικά συνέβαιναν. Προφανώς και είναι πολύ δύσκολο να το επιτύχεις, γιατί στο τέλος της βραδιάς σκέφτεσαι ότι γράφεις για τη χώρα σου, για το μέλλον της αλλά και για τους δικούς σου ανθρώπους που έχουν μείνει πίσω.


— Τέσσερα χρόνια από εκείνη τη θρυλική βραδιά του δημοψηφίσματος. Εσύ πώς την έζησες;

Τις μέρες εκείνες βρισκόμουν στην Ελλάδα. Είχα ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ του «Ναι». Δεν μπορούσα να διανοηθώ την επιλογή του «Όχι», όταν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι τόνιζαν διαρκώς ότι το «Όχι» ήταν συνώνυμο της εξόδου. Αντίθετα, η ελληνική κυβέρνηση σημείωνε ότι το «Όχι» θα μας έφερνε σε πλεονεκτική θέση για μια καλύτερη συμφωνία. Οπότε, όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και η νίκη του «Όχι» ήταν συντριπτική ένιωσα ένα σοκ. Αναρωτήθηκα: «Και τώρα τι γίνεται;». Ευτυχώς, ακούγοντας το διάγγελμα του πρωθυπουργού, το οποίο ήταν καθησυχαστικό, φάνηκε ότι δεν θα πηγαίναμε σε σύγκρουση.

— Συμφωνείς ότι κανείς από τους υπεύθυνους δεν ενημέρωσε ποτέ για τις πραγματικές συνέπειες στην περίπτωση της εξόδου;

Αυτό που ξέρω είναι ότι γνώριζαν πως θα έκλειναν οι τράπεζες, αλλά κανείς δεν ενημέρωσε τους πολίτες για το τι θα ακολουθούσε. Φυσικά, από την έρευνα που κάναμε δεν προκύπτει από κάπου ότι ο Τσίπρας επιδίωκε να βγούμε από το ευρώ. Αλλά, αναμφίβολα, κυριαρχούσε μια μεγάλη αφέλεια για το πώς λειτουργούν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η «θεωρία της μπλόφας», ότι το να  φτάνεις τα πράγματα στα όριά τους σημαίνει υποχώρηση από την άλλη πλευρά, αποδείχτηκε εντελώς εσφαλμένη.

Στην αποκάλυψη που κάνουμε στο βιβλίο αναφέρουμε ότι η προοπτική ενός Grexit είχε μόλις αρχίσει να μπαίνει δειλά στις συζητήσεις του Eurogroup με το άκρως απόρρητο «Σχέδιο Β'», το οποίο υπήρχε στο τραπέζι ήδη από το 2012, όταν η Ελλάδα είχε φτάσει και πάλι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τότε, μια μικρή ομάδα υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ είχαν χαρτογραφήσει με απόλυτη μυστικότητα τη διαδρομή εξόδου της χώρας από το ευρώ. Στις μυστικές τους συναντήσεις οι ετικέτες με την ονομασία «Ένταξη Κροατίας» ήταν κολλημένες στα κόκκινα ντοσιέ με τα απόρρητα έγγραφα που μοιράζονταν στους συμμετέχοντες.

Όταν το ενδεχόμενο ενός Grexit απομακρύνθηκε, τα ντοσιέ αυτά κλειδώθηκαν στα συρτάρια λίγων και εκλεκτών αξιωματούχων. Τρία χρόνια αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου 2015, την επομένη του πρώτου Eurogroup, στο οποίο συμμετείχε ο Βαρουφάκης, ο τότε επικεφαλής του Euroworking Group Τόμας Βίζερ αποφάσισε ότι ήταν ώρα να ξεκλειδώσει την ψηλή ξύλινη ντουλάπα στο γραφείο του, να βγάλει το δικό του κόκκινο ντοσιέ και να το ξεσκονίσει. Εν τω μεταξύ, μια βασική λεπτομέρεια είχε αλλάξει: η Κροατία είχε γίνει ήδη μέλος της Ε.Ε., οπότε έπρεπε να βρεθεί νέα κωδική ονομασία. Ακολουθώντας την παράδοση, οι αρχιτέκτονες του σχεδίου μετονόμασαν την επιχείρηση σε «Αλβανία: Ανάλυση και σχέδιο έκτακτης ανάγκης, ενδεχόμενη χρεοκοπία 2015».


— Και τι περιείχε;

Είχε την ένδειξη «Αυστηρά απόρρητο» και σκιαγραφούσε μια ζοφερή προοπτική για τη χώρα. Στην πρώτη σελίδα, με bold γραμματοσειρά, έγραφε: «Οι συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου είναι ακραίες και μπορούν να βάλουν την Ελλάδα σε ένα ταχύ μονοπάτι προς την έξοδο από την Ευρωζώνη και πιθανώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάθε απαραίτητη δράση πρέπει να ληφθεί για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο και να μην ενεργοποιηθεί το πλάνο έκτακτης ανάγκης». Οι 157 σελίδες του χωρίζονταν σε τέσσερα κεφάλαια. Το πρώτο είχε τίτλο: «Άμεσες συνέπειες της μη πληρωμής» και παρουσίαζε τον τρόπο με τον οποίο θα εξελισσόταν η χρεοκοπία, τις επιπτώσεις που θα είχε στην ελληνική οικονομία και το πώς θα οδηγούσε σε έξοδο από το ευρώ.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρχε προβλεπόμενο πλαίσιο για έξοδο μιας χώρας από την Ευρωζώνη, χωρίς ταυτόχρονη έξοδο και από την Ε.Ε. Αφού διάβασαν τις ευρωπαϊκές συνθήκες ξανά και ξανά, οι αρχιτέκτονες του σχεδίου αποφάσισαν ότι το άρθρο 352 της Συνθήκης της Λισαβόνας πρόσφερε επαρκή ευελιξία και ήταν αρκετά αόριστο ώστε να αντιμετωπιστεί μια τέτοια πρωτοφανής εξέλιξη.

Το δεύτερο κεφάλαιο, με τίτλο «Διαχείριση Εξόδου», επικεντρωνόταν στον τρόπο με τον οποίο η Ευρωζώνη και η Ελλάδα θα διαχειρίζονταν τις συνέπειες ενός Grexit. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η έκθεση της υπόλοιπης Ευρωζώνης στην Ελλάδα αντιστοιχούσε τότε στα 325 δισ. ευρώ. Αυτό το ποσό ήταν το χρέος που θα έπρεπε να ξεπληρώσει η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στις υπόλοιπες κυβερνήσεις και τράπεζες της Ευρωζώνης.

Το τρίτο κεφάλαιο είχε τίτλο «Σχέδιο δράσης» και εξέταζε κατά πόσο θα ήταν δυνατόν η Ελλάδα να χρεοκοπήσει και συγχρόνως να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό ήταν σαφής: ήταν σχεδόν αδύνατο. Το τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο είχε τίτλο «Περιοριστικά μέτρα και έλεγχοι κεφαλαίου». Απαριθμούσε τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν για να διατηρηθεί έστω ένα υποτυπώδες τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, προτού η απόσυρση των καταθέσεων και ο απόλυτος πανικός των αγορών οδηγούσαν τη χώρα σε πλήρη κατάρρευση.

Το 2015, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, το ΑΕΠ της Ελλάδας είχε μειωθεί κατά 25% και η ανεργία βρισκόταν στο 25%, το υψηλότερο επίπεδο της Ε.Ε. Μια χρεοκοπία θα οδηγούσε με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας, καθιστώντας το ανήμπορο να καλύψει βασικές ανάγκες, όπως τροφή και στέγαση, προκαλώντας μια κρίση που η Ευρώπη δεν θα είχε ξαναδεί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην Ελλάδα, στην περίπτωση εξόδου από το ευρώ, το 20% του πληθυσμού, δηλαδή γύρω στα 2 εκατ. άνθρωποι, θα αντιμετώπιζε άμεσο πρόβλημα επιβίωσης. Αυτό σήμαινε ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφαλείας, το οποίο θα κάλυπτε την τροφή, τις ιατρικές ανάγκες, ακόμα και την ένδυση αυτών των ανθρώπων. Θα έπρεπε να εξασφαλίσει ότι τα νοσοκομεία θα συνέχιζαν να λειτουργούν ομαλά και δεν θα υπήρχαν μεγάλες ελλείψεις σε φάρμακα αλλά και καύσιμα. Τέλος, συζητούσαν και το πώς θα γινόταν η μετάβαση σε νέο νόμισμα και ανησυχούσαν για το τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα αποφάσιζε μονομερώς να χρησιμοποιήσει τα αποθέματα του νομισματοκοπείου της και να εκτυπώσει ευρώ.

Η Ελένη Βαρβιτσιώτη αποκαλύπτει το δραματικό παρασκήνιο του 2015 που σημάδεψε την Ελλάδα Facebook Twitter
Το βιβλίο αυτό είχε προγραμματιστεί εξαρχής να κυκλοφορήσει πριν από τις ευρωεκλογές, αλλά αποφασίσαμε τελικά να γίνει μετά απ' αυτές, χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε ότι στη συνέχεια θα προκηρύσσονταν εθνικές εκλογές.


— Ποια ήταν η γνώμη των υπόλοιπων Ευρωπαίων για τον Γιάνη Βαρουφάκη;

Τον Ιανουάριο του 2015 υπήρχε μια αίσθηση χαλάρωσης, επειδή ήδη η Ελλάδα είχε περάσει αρκετά δύσκολα στάδια το προηγούμενο διάστημα. Αναλογιστείτε ότι υπήρχε πρόβλεψη για ανάπτυξη στο τέλος του '14, το έλλειμμα είχε μειωθεί και είχε επιτευχθεί μια γιγαντιαία δημοσιονομική προσαρμογή. Η «περίοδος Σαμαρά» είχε επιτύχει πολλά βήματα και είχε προχωρήσει σε 72 μεταρρυθμίσεις μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ήταν ένας άθλος που, βέβαια, είχε αρνητικό αντίκτυπο στον πληθυσμό. Επομένως, σκέφτονταν μήπως τελικά έπρεπε να συζητήσουν την ελάφρυνση του χρέους. Άρα, υπήρχε στον αέρα μια καλή διάθεση, δηλαδή είχε δημιουργηθεί ένα θετικό πλαίσιο.

Όταν όμως ο Βαρουφάκης αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο tour στην Ευρώπη, είπε τα λάθος πράγματα σε όλους τους συνομιλητές που βρίσκονταν σε κρίσιμες θέσεις. Για παράδειγμα, στον Ντράγκι είπε ότι η χώρα είναι χρεοκοπημένη. Προφανώς και δεν το λες αυτό στον άνθρωπο που είναι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πώς θα δανείσει μια χώρα που είναι χρεοκοπημένη; Ένιωθαν, λοιπόν, οι εταίροι ότι είτε δεν κατανοεί τις διαδικασίες είτε δεν θέλει να τις καταλάβει. Πολλοί τον περιγράφουν ως τον άνθρωπο που, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έπαιζαν μπάσκετ, αυτός ήταν στο διπλανό γήπεδο, επιλέγοντας να παίξει μόνος του ποδόσφαιρο. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη την περίοδο ήταν ένας ροκ σταρ της πολιτικής.

Επίσης, μιλούσε διαρκώς υποτιμητικά σε άλλους. Δεν είναι τυχαίο ότι τον παρουσίαζαν ως έναν άνθρωπο που μιλούσε σαν να κάνει διάλεξη σε πανεπιστήμιο. Εν τω μεταξύ, είναι αξιοπερίεργο να ρητορεύεις μπροστά σε πρόσωπα τα οποία τυγχάνουν υπουργοί Οικονομικών των υπόλοιπων χωρών. Εκτός των άλλων, όλη η διαπραγματευτική ομάδα της περιόδου 2015 επέδειξε τεράστια απειρία. Έρχονταν στις συνεδριάσεις χωρίς καν τους φακέλους, συνήθως τελευταία στιγμή και με ένα επιτελείο το οποίο δεν γνώριζε τις διαδικασίες.

— Από τη στάση του Αλέξη Τσίπρα τι είναι αυτό που σου είχε κάνει μεγαλύτερη εντύπωση;

Το πώς άλλαζε άποψη συνεχώς. Πάντοτε είχε έναν ευρύτατο κύκλο συμβούλων που χωρίζονταν στην ομάδα της «μπλόφας» και στην ομάδα του «έντιμου συμβιβασμού». Ο πρωθυπουργός μού έδινε την αίσθηση ότι δεν ήταν σίγουρος για το τι έπρεπε να πράξει και αποφάσιζε ανάλογα με το τι του έλεγε η εκάστοτε ομάδα.


— Είχες δεχτεί επιθέσεις εκείνη την περίοδο;

Ως ανταποκρίτρια στις Βρυξέλλες σκοπός μου είναι να παρουσιάζω αυτά που λένε οι εκπρόσωποι των Βρυξελλών και όχι αυτά που θεωρεί ότι πρέπει να ειπωθούν η εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό, λοιπόν, είχε ως αποτέλεσμα πολλές φορές αυτά που έλεγα ή έγραφα να μη συμβαδίζουν με όσα ανακοίνωναν τα κυβερνητικά στελέχη, έτσι δεχόμουν πολλές επιθέσεις από τρολ, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.


— Πάντα ήθελες να γίνεις δημοσιογράφος;

Ναι, από πολύ μικρή ηλικία μού άρεσε να λέω ιστορίες. Σκοπός μου, όταν ξεκίνησα τη δημοσιογραφία, ήταν να μεταδίδω τις ιστορίες των ανθρώπων που δεν είχαν «φωνή». Επιπρόσθετα, είναι ένα επάγγελμα που με γοητεύει επειδή διαθέτει αντίκτυπο και επιρροή. Αλλά με την έννοια ότι είσαι το πρόσωπο που με ένα ρεπορτάζ, μια ιστορία, ένα πρόσωπο, μπορείς να φέρεις την αλλαγή προς το καλύτερο.

Η Ελένη Βαρβιτσιώτη αποκαλύπτει το δραματικό παρασκήνιο του 2015 που σημάδεψε την Ελλάδα Facebook Twitter
Πολλοί θεωρούν ότι εκπροσωπώ πολιτικά συμφέροντα, κάτι που έχω προσπαθήσει αρκετές φορές να αντικρούσω. Θυμηθείτε ότι ήμουν το άτομο που έβγαλε στη δημοσιότητα το «Mail Χαρδούβελη», το οποίο ήταν καταστροφικό για την κυβέρνηση Σαμαρά. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


— Ένα ισχυρό επίθετο είναι εμπόδιο ή διαβατήριο;

Στη δική μου περίπτωση, μάλλον εμπόδιο. Πολλοί θεωρούν ότι εκπροσωπώ πολιτικά συμφέροντα, κάτι που έχω προσπαθήσει αρκετές φορές να αντικρούσω. Θυμηθείτε ότι ήμουν το άτομο που έβγαλε στη δημοσιότητα το «Mail Χαρδούβελη», το οποίο ήταν καταστροφικό για την κυβέρνηση Σαμαρά. Επίσης, υπάρχουν κι εκείνοι που νομίζουν ότι όλα στη ζωή μου έχουν έρθει πολύ εύκολα. Ούτε αυτό ισχύει.


— Διάβασες ποτέ κάτι που να σε ενόχλησε πολύ;

Πολλά. Σίγουρα με ενόχλησε η προσωπική επίθεση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη. Είναι αδιανόητο και δεν νομίζω ότι συμβαίνει σε άλλη χώρα ένας αναπληρωτής υπουργός να γράφει σε ανάρτηση στο Facebook: «Η τρομερή στιγμή που "έμπλεη χαράς" η δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ (ξεφτίλες), κα Βαρβιτσιώτη, ανακοινώνει την θετική άποψη του EWG για τη ΜΗ περικοπή των συντάξεων!!!!!! Τριγμός οδόντων, διάσπαση βλέμματος, φωνή που δε βγαίνει, αλλά στάζει χολή. ΞΥΔΙ παιδιά και μάλιστα μπαλσάμικο...». Κι όλα αυτά συνοδευόμενα από τη φωτογραφία μου τη στιγμή της ανταπόκρισης. Στην αρχή, δεν σου κρύβω ότι στενοχωρήθηκα. Στη συνέχεια, προσπάθησα να τα αγνοήσω.


— Ένα ρεπορτάζ που ξεχωρίζεις;

Σίγουρα, εκείνο χάρη στο οποίο πήγα στην Αργεντινή για να κάνω συνέντευξη με τον υπουργό Οικονομικών της χώρας Ερνάν Λορενσίνο – τότε εργαζόμουν στους «Νέους Φακέλους». Ενώ συνομιλούσαμε, αποφάσισε ξαφνικά να διακόψει τη συνέντευξη και να αποχωρήσει, λέγοντας ότι ήταν δύσκολες οι ερωτήσεις μου. Συγκεκριμένα, το θέμα που τον ενόχλησε αφορούσε τον πληθωρισμό της χώρας του. Όταν ρωτήθηκε τι σχεδιάζει να πράξει ώστε να άρει τη μορφή του ΔΝΤ για το θέμα, αφού δήλωσε ότι ο ετήσιος πληθωρισμός στην Αργεντινή είναι στο 10,2% «ή κάπου εκεί», διέκοψε τη συνέντευξη και μου είπε: «Θέλω να φύγω». Λίγες μέρες αφού προβλήθηκε  εκπομπή ξύπνησα από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα του κινητού και τις ειδοποιήσεις του Τwitter. Τελικά, το βίντεο είχε κυκλοφορήσει μέσω διαδικτύου στην Αργεντινή και είχε γίνει viral μέσα σε ελάχιστες ώρες, ενώ ο ίδιος αναγκάστηκε σε παραίτηση εξαιτίας των πιέσεων. Αυτή είναι η δύναμη των social media.


— Τι θεωρείς σημαντικό στη ζωή;

Όσο και να αλλάζουν γύρω σου τα πράγματα, να παραμένεις πιστός στις αξίες σου.

Το βιβλίο της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού «Η Τελευταία Μπλόφα – Το παρασκήνιο του 2015, Οι Συγκρούσεις, το Plan B» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Βιβλίο
18

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εθνικές εκλογές: Η άνοδος και η πτώση των κομμάτων που αλλάζει τον χάρτη

Πολιτική / Εθνικές εκλογές: Η άνοδος και η πτώση των κομμάτων που αλλάζει τον χάρτη

Οι ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής κατέδειξαν μεγάλες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, με κόμματα του κοινοβουλίου να καταποντίζονται και άλλα να έρχονται στο προσκήνιο

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Συζητώντας για ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τους δωσίλογους της Κατοχής

Βιβλίο / Oι δωσίλογοι, ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα από την έρευνά του σε αρχεία που μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστά ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξετάζει τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές σε μια πολύπαθη και αιματηρή για την Αθήνα περίοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Βιβλίο / Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Το Λίγα Λόγια για μένα της Καλλιρρόης Παρούση είναι ένα μυθιστόρημα με ποιητικό λόγο που το νεανικό κοινό το ανακάλυψε μέσω word of mouth. Και όπως λέει και ένας φίλος της «ένα καλό βιβλίο είναι σαν μία νάρκη, δεν ξέρεις σε ποιανού την ψυχή θα σκάσει».
M. HULOT
Γκαζμέντ Καπλάνι «Με λένε Ευρώπη»

Το πίσω ράφι / «Με λένε Ευρώπη»: Το βιβλίο ενός Αλβανού μετανάστη για τις περιπέτειές του στην Ελλάδα

Ο Γκαζμέντ Καπλάνι εναλλάσσει την εμπειρία του στην Ελλάδα με τις μικρές οδύσσειες ανθρώπων που άφησαν πίσω την πατρίδα τους, σε ένα βιβλίο που κινείται διαρκώς μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας και καταπιάνεται με το ανεξάντλητο θέμα της μετανάστευσης και της ταυτότητας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

The Book Lovers / Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

O Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον μουσικό και συνθέτη Larry Gus, aka Παναγιώτη Μελίδη, για τα βιβλία που επηρέασαν τη μουσική του. Πρόκειται για έναν εντελώς ιδιοσυγκρασιακό αναγνώστη.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Μέχρι τον Αύγουστο»: Το ‘χαμένο’ μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Βιβλίο / «Μέχρι τον Αύγουστο»: Το «χαμένο» μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Το βιβλίο προσφέρει στιγμιαίες απολαύσεις, αλλά είναι ολοφάνερα ημιτελές και πολλά σημεία του μοιάζουν τόσο κακογραμμένα που καθιστούν απολύτως κατανοητή την επιθυμία του συγγραφέα να μην εκδοθεί ποτέ.
THE LIFO TEAM
Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Βιβλίο / Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Ο βραβευμένος συγγραφέας που μόλις κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων του με τον διφορούμενο τίτλο «Τέλος Πάντων» εξηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, γιατί τον απασχολούσε συνέχεια το τέλος του κόσμου, σε σημείο που του έγινε εμμονή.
M. HULOT
Πέρα από τις Ακυβέρνητες πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του 1967

Lifo Mini – Series / Πέρα από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του '67

H Κωνσταντίνα Βούλγαρη σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Στρατή Τσίρκα, μιλά για τη φιλία του με τον Σεφέρη, την πολιτική του δράση μέσα στη Δικτατορία, αλλά και για το πώς έπεισε τον Παύλο Ζάννα να μεταφράσει Προυστ, μέσα στη φυλακή. Στο podcast ακούγονται για πρώτη φορά αποσπάσματα από διάλεξη που είχε δώσει ο Σ. Τσίρκας μαζί με τον Α. Kοτζιά.
THE LIFO TEAM
Σέρχιο Πιτόλ «Συζυγική ζωή»

Το Πίσω Ράφι / «Η συζυγική ζωή»: Η απολαυστική σάτιρα του Σέρχιο Πιτόλ για τις δηλητηριασμένες σχέσεις

Μέσα από τις απέλπιδες προσπάθειες μιας γυναίκας ν’ απαλλαγεί οριστικά από τον άπιστο σύζυγό της, με τη λοξή και ειρωνική ματιά του, ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς μεταμορφώνει σε φάρσα αυτό που άλλοι θα έβλεπαν ως τραγωδία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Paul Lynch

Βιβλίο / Paul Lynch: «Υπάρχουν συγγραφείς που παίζουν στο κέντρο του γηπέδου, εγώ παίζω στα άκρα»

Ο πέμπτος Ιρλανδός συγγραφέας που παίρνει το Booker εξηγεί στη Βένα Γεωργακοπούλου γιατί στην Ιρλανδία βγαίνουν τόσο σημαντικά βιβλία, περιγράφει πως σε μια λαϊκή σχολίασαν το βραβευμένο βιβλίο του ως «πολύ μαύρο» και πως αν καθόταν να γράψει κάτι για να κερδίσει, αυτό δεν θα ήταν το «Τραγούδι του προφήτη».
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

σχόλια

7 σχόλια
Είναι πάρα πολύ νωρίς, ιστορικά και όχι μόνο, ώστε να ξέρουμε και να μάθουμε τι αληθινά συνέβη.Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά των πρόσκαιρων αποκαλυπτικών αφηγήσεων και ενώ ουσιαστικά συνεχίζουν να βρίσκονται σε περίοδο των εν εξελίξει (περιγραφόμενων) συνθηκών, με επίσης ενεργά πρόσωπα σε ενεργές θέσεις των εν λόγω (τρεχουσών) καταστάσεων, τα ονόματα όλων των συνεντευξιαζόμενων πρέπει να αναφέρονται αναλυτικά, ξεκάθαρα και όχι απλώς ως... ανώνυμοι υψηλόβαθμοι, χαμηλόβαθμοι και πάσης φύσεως αξιωματούχοι. Διαφορετικά, οι εν λόγω μαρτυρίες μπορεί είναι από μη ρεαλιστικές (από τους ίδιους τους αφηγητές, καλυμμένους πίσω από την ανωνυμία τους), έως και πλήρη αποκυήματα μιας συγγραφικής φαντασίας, διανθισμένης με ολίγον περιρρέουσα πραγματικότητα για να «ντύνεται» το σασπένς...Όταν μετά από κάποιες δεκαετίες, όπως γίνεται συνήθως, για τον ένα ή άλλο λόγο, θα μιλήσουν εκείνοι που πραγματικά συμμετείχαν και ήταν παρόντες στα γεγονότα και μάλιστα από κορυφαίες θέσεις, όχι γραμματείς και βοηθοί που κάτι είδαν πίσω από μισάνοιχτες πόρτες ή κάτι άκουσαν πίσω από λεπτούς τοίχους ή... τους είπαν να πούνε πως άκουσαν κάποιοι άλλοι που τα είχαν πιει ένα βράδυ σε ένα μπαρ των Βρυξελών, το... μπαρ το ναυάγιο...!Θα μάθουμε τις αλήθειες όταν μιλήσουν κάποιοι από όσους σήμερα συνεχίζουν να τηρούν σιγή ιχθύος. Συνήθως είναι πρώην κορυφαίοι και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που όταν φτάσουν σε μεγάλη ηλικία, χωρίς να έχουν να χάσουν κάτι, σε κρίσεις ειλικρίνειας και αυτοκριτικής, λένε τις αλήθειες τους.Η πραγματική ιστορία και κάποια στιγμή αποκαλύπτεται. Υ.Γ.: Γεγονός αποτελεί, χωρίς πολύ σκέψη, πως μας στρίμωξαν άσχημα και μας έβαλαν (για πολλοστή φορά,) τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι... ..υπήρχαν και πιο όποιοι τρόποι, πραγματικής βοήθειας και όχι να γονατίσουν μία ολόκληρη κοινωνία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ζοριζόμασταν, όπως είναι φυσικό.
Μην ανησυχείτε, στο δικαστήριο θα ακουστούν πολλές καταθέσεις και θα μάθει ο ελληνικός λαός τι έγινε το 2015 και πως φορτώθηκε κλείσιμο τραπεζών, 100 δις, ύφεση, φόρους και τον κίνδυνο κατάρρευσης της χώρας και εξόδου από την ΕΕ. Δεν θα χρειαστεί να περάσουν δεκαετίες, το ειδικό δικαστήριο θα γίνει πολύ σύντομα. Φαντάζομαι τη χαρά σου ως πολίτη που θα μάθεις την αλήθεια, ε;====
Μιλάς όμως με πολύ στόμφο, Νοών... Τι είδους "αλήθειες" φαντάζεσαι πως μπορει να αποκαλυφθούν μια μέρα; Ότι φέρανε δήμιο με πέτσινη κουκούλα και τσεκούρι να απειλήσει τον Τσίπρα; Και πότε θα αποκαλυφθούν, όταν θα ανοίξουν τα αρχεία της Ιντέλλιτζενς; Επίσης δεν είδα κανέναν να τηρεί "σιγήν ιχθύος", αντιθέτως όλοι (και κορυφαίοι αξιωματούχοι) έχουν πει μέσες άκρες τα ίδια εξευτελιστικά πράγματα για την ελληνική πλευρά, τα τελευταία 4 χρόνια.Εμένα πάντως αν με είχαν πιάσει έτσι κορόιδο, να μου υπόσχονται πασιφανή ψέμματα ότι θα σκίσουν τα μνημόνια και τις γάτες και δεν ξέρω τι άλλο, "και θα είναι μέρα μεσημέρι", θα ήμουν πραγματικά έξαλλος. Με τον εαυτό μου πρώτα, που υπήρξα εντελώς βλάκας. Και θα έβγαζα όλο μου το άχτι στον απατεωνάκο (γιατί περί ατζαμή απατεωνάκου πρόκειται--που έκανε όμως μεγάλη ζημιά--δεν ήταν δα και καμία ιδιοφυής σύλληψη το να πεις στους βλάκες ότι πετάει ο γάιδαρος).Δεν σας τιμά που βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες και καλύπτετε τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη. Σας εξευτέλισαν τελείως (και ο μεν Βαρουφακης προώθησε την μετριότατη μέχρι τότε καριέρα του, ο δε Τσίπρας μετά γελούσε και γλεντούσε στα κότερα). Και μας καταχρέωσαν ενώ ήμασταν ήδη χρεοκοπημένοι. Αυτό είναι χειρότερο έγκλημα από των προηγούμενων που μας χρεοκόπησαν. Αλλά ως αριστεροί έχετε δυστυχώς παρωπίδες και ενδόμυχα θα δικαιολογήσετε ένα αριστερό καθεστώς (όπως πολλοί κάνατε και επί ψυχρού πολέμου με τον "Υπαρκτό").
Δεν έχω διαβάσει πιο άξια φεμινιστικό άρθρο. Η κα Βαρβιτσιώτη με την χρόνια σκληρή και εξαιρετική δουλειά της είναι στην αιχμή της πρωτοπορίας χωρίς να επικαλείται τίποτα άλλο εκτός από την (εξαιρετική) δουλειά της.Από την εποχή που ήταν στο προσωπικό που Παπαχελά που τεκμηρίωνε τους Φακέλους μέχρι σήμερα.Μπράβο.
To βιβλίο απευθύνεται κυρίως σ'εκείνους που έστηναν χορούς και κρεμάλες στο Σύνταγμα και προσδοκούσαν καλύτερες μέρες, επειδή ήταν τόσο ανίδεοι και αδαείς που αδυνατούσαν να αντιληφθούν, τι παίζεται στην πλάτη τους. Να το διαβάσουν, μπας και ξυπνήσουν από το λήθαργο τους και τις ψευδαισθήσεις τους.Όλοι οι υπόλοιποι γνωρίζαμε πολύ καλά τι γινόταν, μέσα στην αγορά ήμασταν, ξέραμε ότι η παιδική χαρά που λεγόταν κυβέρνηση πήγαινε στα τυφλά χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα του τι θα αντιμετώπιζε. Την καταστροφή την είδαμε να έρχεται όχι με τις εκλογές, ούτε με το δημοψήφισμα (άλλη απάτη αυτό, μόνο γιαυτό πρέπει να κτιστεί καινούργιος Κορυδαλλός). Την είδαμε με το πολιτικό σαμποτάζ που έκανε ο Τσίπρας στην εκλογή προεδρου της δημοκρατίας το Δεκέμβριο του 2014. Η δίψα για εξουσία ήταν τόσο μεγάλη, που έλεγε ακομα και τον Μίκη αν πρότειναν αυτός θα τον απέρριπτε. Χάσαμε τον Μίκη και πήραμε τον Πάκη... Τρελά πράγματα, μόνο σε έργα του Ιονέσκο μπορούν να συναντηθούν τέτοια σχιζοφρενικά φαινόμενα του παραλόγου.Και από πάνω είχαμε τον Βαρουφάκη με τις επικές μπαρούφες που ξεστόμιζε και που προσπαθούσε να τις επιβάλλει στον ελληνικό λαό και τη Μουσσολινικές του γκριμάτσες που πήγαζαν από μια αδικαιολόγητη υπεροψία - το αναφέρει και το βιβλίο άλλωστε.Tην καλύτερη απεικόνιση των απίθανων πρωταγωνιστών της τραγωδίας που πέρασε η Ελλάδα, την έκανε το έγκυρο ιταλικό περιοδικό Panorama, που παρουσίασε τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη σαν παλιάτσους.https://www.panorama.it/magazine/crisi-greca-default-euro-tsipras-referendum/Σημειωτέον, ότι κανένα σοβαρό ευρωπαϊκό έντυπο δεν ξεφτίλισε έτσι έλληνα πολιτικό, οιασδήποτε απόχρωσης. Το δίδυμο Τσίπρα- Βαρουφάκη πρωτοτύπησε και σ'αυτό.
Το Panorama, έγκυρο και σοβαρό έντυπο! Τι άλλο θα διαβάσουμε. Εδώ και χρόνια, πλήρως υποταγμένο στον ιδιοκτήτη του (Μπερλουσκόνι) και με εκδότη έναν γνωστό, χυδαίο εξυπηρετητή από αυτούς που κάνουν καριέρα και στην εδώ πλευρά, πηδώντας χορευτικά από το ένα κόμμα στο άλλο, ή από τηλεοπτικά κανάλια συστημένοι προς τη Βουλή.Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Panorama και Μπερλουσκόνι, υπενθυμίζω ότι ο τελευταίος είναι τελεσίδικα καταδικασμένος για φοροδιαφυγή. Διαθέτει στρατιά δικηγόρων (που ενίοτε μετατρέπονται και σε βουλευτές στον ελεύθερο χρόνο τους) με μοναδικό σκοπό την παρακώλυση των ατελείωτων δικαστικών υποθέσεων (λέγε με παραγραφή). Μεταξύ άλλων, οι διάφορες χαριτωμένες κατηγορίες είναι: πορνεία και προαγωγή ανηλίκων, εξαγορά βουλευτών και συνεργασία με τη μαφία.Ιδανικό πρότυπο λοιπόν για πολλούς εγχώριους πολιτικούς, «δημοσιογράφους» και οργισμένους σχολιαστές κάθε είδους.
"Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Panorama και Μπερλουσκόνι, υπενθυμίζω ότι ο τελευταίος είναι τελεσίδικα καταδικασμένος για φοροδιαφυγή. Διαθέτει στρατιά δικηγόρων (που ενίοτε μετατρέπονται και σε βουλευτές στον ελεύθερο χρόνο τους) με μοναδικό σκοπό την παρακώλυση των ατελείωτων δικαστικών υποθέσεων (λέγε με παραγραφή). Μεταξύ άλλων, οι διάφορες χαριτωμένες κατηγορίες είναι: πορνεία και προαγωγή ανηλίκων, εξαγορά βουλευτών και συνεργασία με τη μαφία"Μας είπες για τον Μπερλουσκόνι, αλλά για το Panorama δεν μας είπες τίποτα. Άλλωστε τι είναι το Panorama? Το Documento? ή το προπαγανδιστικό HotDoc?Bonus δωράκι: παρ'όλες τις χαριτωμένες κατηγορίες, ο Μπερλουσκόνι παραμένει ελεύθερος, γιατί έτσι αποφάσισε η ιταλική δικαιοσύνη. Όπως αποφάσισε και η δική μας για τον Περικλη και την Ηριάννα. Τι, όχι?
Για το 2015 θα οδηγηθεί κόσμος στη φυλακή και ο κόσμος θα μάθει την αλήθεια.Μην έχετε καμία αμφιβολία. Θα υπάρξουν αποκαλύψεις και τιμωρία, ώστε να μην διανοηθεί ποτέ ξανά κανείς να παίξει με τη δημοκρατία και την κοινωνία. Κανείς.
Εξαιρετικές οι προθέσεις για την καταγραφή και γνωστοποίηση κεφαλαίων ιστορικής σημασίας - και τραγικότητας - για τη χώρα.Σαφώς, είναι κάτι που πρέπει να γίνει - να γίνεται σε κάθε περίπτωση και η γνώση να επικοινωνείται με κάθε ευκαιρία, να διδάσκεται στα σχολεία. Και να πραγματοποιείται από τέτοιους ανθρώπους, που είχαν βιώματα και γνώση των πραγμάτων από μέσα, καθώς και την κατάλληλη κατάρτιση στις τεχνικές έρευνας - αλλά και αντικειμενικότητα, όπως απαιτείται πάνω απ'όλα στα επαγγέλματα του δημοσιογράφου και του ιστορικού.Παρεπιμπτόντως, το βιβλίο αυτό, με περιεχόμενο διεθνούς αξίας και σημασίας, θα κυκλοφορήσει μόνο εδώ, ή θα είναι άμεσα διεθνής - διευρωπαϊκή - η κυκλοφορία του, όπως θα άρμοζε;Ακόμα, ας μην υποκρινόμαστε πολιτικώς ορθά: οπωσδήποτε και ως ένα βαθμό δικαίως, η αντικειμενικότητα αλλά και η αξία ενός τέτοιου εγχειρήματος/πονήματος, υπονομεύεται από ισχυρούς δεσμούς και πρώτου βαθμού συγγένειες με πολιτικά τζάκια, από έμμισθη εργασία και καριέρες σε Μέσα που φανερά επιλέγουν "πλευρές", ή που ανήκουν σε καθαρά επιχειρηματικά και οικονομικά προσανατολισμένους Ομίλους.Για να μην παρεξηγηθώ, ή ξεκινήσουν οι κλασικές τρολιές στα σχόλια, δεν υποστηρίζω (δυστυχώς) κανένα κόμμα και δεν τα γράφω αυτά από τη σκοπιά "Συριζοτρόλ" που θέλει να υπερασπιστεί την απερχόμενη κυβέρνηση και τις διαπραγματεύσεις της. Όλοι είδαμε, ζήσαμε και ζούμε τα αποτελέσματά τους.Από την άλλη πλευρά, θέλω να έχω τη δυνατότητα να δω μάχιμη, αντικειμενική δημοσιογραφία, με πλήρη παρουσίαση γεγονότων και πράξεων και από τις δυο πλευρές, να ενημερωθώ ως πολίτης και άνθρωπος για όλα τα λάθη και τις κινήσεις τόσο αυτών που μας κυβερνούν ανά πάσα στιγμή, όσο των φαινομενικά "άμεμπτων" εταίρων.Ειλικρινά, μου προκαλεί απορία μέσα και μετά από όλα αυτά τα γεγονότα, πώς άνθρωποι όπως οι συνεντευξιαζόμενες δημοσιογράφοι/συγγραφείς και πολλοί άλλοι, δεν αντιλαμβάνονται την απόλυτη έλλειψη τόσο επαγγελματισμού, όσο και ουμανιστικής οπτικής από πλευράς "Βρυξελλών", "θεσμών", "εταίρων" και καταλήγουν σε απλουστευτικές γενικεύσεις όπου η αυτοτιμωρία συναντά το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.Γράφω λοιπόν τα παραπάνω απλώς πολίτης του σύγχρονου κόσμου που θλίβεται εξαιρετικά από την πραγματικότητα και την τρομακτική ευκολία των όποιων fake news και τον τρόπο που μπορούν να λειτουργήσουν τα σύγχρονα Μεσα και social media στη διασπορά, διαμόρφωση και "καλλωπισμό" ειδήσεων και πληροφορίας.Ξεκινώντας την ανάγνωση του άρθρου κεντρίστηκε εξαιρετικά το ενδιαφέρον μου από το αντικείμενο του βιβλίου και τη προοπτική να έχουμε επιτέλους inside information και documentation αυτών των στιγμών, όσο δύσκολες ή ασχημες και αν ήταν. Αλλά στην πορεία διαβάζοντας, συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο μου γινόταν να εμπιστευτώ το περιεχόμενό του επερχόμενου βιβλίου και ότι πιθανώς ποτέ δε θα λάβουμε τα δεδομένα στο 100% της αλήθειας τους, ή δίχως η απόδοσή τους να έχει δομηθεί με τρόπο που να δείχνει σε επιθυμητά συμπεράσματα.
Μέχρι πρότινος "inside information και documentation" είχαμε κυρίως από το βιβλίο αυτομυθοποίησης του Βαρουφάκη. Ευτυχώς τώρα έχουμε και κάτι που μπορούμε να εμπιστευτούμε περισσότερο, το οποίο συμφωνώ πως πρέπει να κυκλοφορήσει και εκτός Ελλάδος.
Οι τράπεζες δεν έκλεισαν ούτε στην Κατοχή, αλλά έκλεισαν στην εποχή του Τσίπρα και του Βαρουφάκη. Το ζήσαμε κι αυτό!Παρακολουθούσα τον Βαρουφάκη στα σοσιαλ από το 2012. Και έλεγα, έχει αυτός σχέση με την Οικονομία? Είναι όντως καθηγητής? Στο μυαλό του πάντα ήταν καρφωμένη η ιδέα της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ. Τρομοκρατούσε τους αναγνώστες του με την σίγουρη χρεοκοπία που θα έφερναν τα μέτρα των αντιπάλων. Και τελικά φτάσαμε στη χρεοκοπία επί των ημερών του!Και σήμερα επιστρατεύει την Πάολα - που ελπίζω σύντομα να αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται και να τον μουτζώσει και να σηκωθεί να φύγει.Και έχει και μια άλλη καλημερίτσα - δημόσια υπάλληλος αυτή - που δεν δουλεύει ποτέ είναι συνεχώς με άδειες και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και στέλνει καλημερίτσες και γλυκοκαληνύχτες στα σόσιαλ και την πληρώνουμε κιόλας.Και αυτή τώρα αυτή θα μας εκπροσωπήσει στη βουλή!
Επειδή δεν βλέπω να αναφέρεται κάπου, εκτός απο μια γενική ερώτηση περί «ισχυρού επιθέτου», να πούμε ότι πρόκειται για την αδελφή του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και κόρη του ιστορικού στελέχους της ΝΔ, Ιωάννη Βαρβιτσιώτη.
Νομιζω πως δεν χρειάζεται να το αναφέρει κάποιος, είναι γνωστή η συγγενεια της με τους πολιτικούς που αναφέρεις. Και να μην ήταν, η τρομακτική ομοιότητα της με τον Μηλιάδη Βαρβιτσιώτη θα το πρόδιδε.