Είναι πάρα πολύ νωρίς, ιστορικά και όχι μόνο, ώστε να ξέρουμε και να μάθουμε τι αληθινά συνέβη.Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά των πρόσκαιρων αποκαλυπτικών αφηγήσεων και ενώ ουσιαστικά συνεχίζουν να βρίσκονται σε περίοδο των εν εξελίξει (περιγραφόμενων) συνθηκών, με επίσης ενεργά πρόσωπα σε ενεργές θέσεις των εν λόγω (τρεχουσών) καταστάσεων, τα ονόματα όλων των συνεντευξιαζόμενων πρέπει να αναφέρονται αναλυτικά, ξεκάθαρα και όχι απλώς ως... ανώνυμοι υψηλόβαθμοι, χαμηλόβαθμοι και πάσης φύσεως αξιωματούχοι. Διαφορετικά, οι εν λόγω μαρτυρίες μπορεί είναι από μη ρεαλιστικές (από τους ίδιους τους αφηγητές, καλυμμένους πίσω από την ανωνυμία τους), έως και πλήρη αποκυήματα μιας συγγραφικής φαντασίας, διανθισμένης με ολίγον περιρρέουσα πραγματικότητα για να «ντύνεται» το σασπένς...Όταν μετά από κάποιες δεκαετίες, όπως γίνεται συνήθως, για τον ένα ή άλλο λόγο, θα μιλήσουν εκείνοι που πραγματικά συμμετείχαν και ήταν παρόντες στα γεγονότα και μάλιστα από κορυφαίες θέσεις, όχι γραμματείς και βοηθοί που κάτι είδαν πίσω από μισάνοιχτες πόρτες ή κάτι άκουσαν πίσω από λεπτούς τοίχους ή... τους είπαν να πούνε πως άκουσαν κάποιοι άλλοι που τα είχαν πιει ένα βράδυ σε ένα μπαρ των Βρυξελών, το... μπαρ το ναυάγιο...!Θα μάθουμε τις αλήθειες όταν μιλήσουν κάποιοι από όσους σήμερα συνεχίζουν να τηρούν σιγή ιχθύος. Συνήθως είναι πρώην κορυφαίοι και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που όταν φτάσουν σε μεγάλη ηλικία, χωρίς να έχουν να χάσουν κάτι, σε κρίσεις ειλικρίνειας και αυτοκριτικής, λένε τις αλήθειες τους.Η πραγματική ιστορία και κάποια στιγμή αποκαλύπτεται. Υ.Γ.: Γεγονός αποτελεί, χωρίς πολύ σκέψη, πως μας στρίμωξαν άσχημα και μας έβαλαν (για πολλοστή φορά,) τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι... ..υπήρχαν και πιο όποιοι τρόποι, πραγματικής βοήθειας και όχι να γονατίσουν μία ολόκληρη κοινωνία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ζοριζόμασταν, όπως είναι φυσικό.