Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου

Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
0

Η αξιαγάπητη περίοδος του θερινού ηλιοστάσιου μας προσφέρει δύο παράλληλες εκθέσεις του Διονύση Καβαλλιεράτου. Εκείνην του Οργανισμού Πολιτισμού ΝΕΟΝ, που, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών, ανέθεσε στον καλλιτέχνη τη διοργάνωση –στο Ηρώδειο, για φέτος– του δημοφιλούς προγράμματος «Έργο στην Πόλη». Και την έκθεση σχεδίων του με μολύβια και παστέλ, στην γκαλερί Bernier/Εliades, τα οποία, προσθέτουν προεκτάσεις στις γλυπτικές μορφές του Ηρωδείου.


Και οι δύο, άψογες από κάθε άποψη.


Γι' αυτό και θα ήταν άσκοπο να τις συγκρίνει κάποιος. Αν το κάνει, θα είναι σαν να αποσπά από ένα όλον το μισό του. Παρόλ' αυτά, δεν μπορεί και να μη σταθεί στην έκπληξη που προκαλεί η δύναμη της ένταξης των γλυπτών του Καβαλλιεράτου στο Ηρώδειο. Παρά το μάλλον μικρό μέγεθός τους, ο θεατής, όταν τα κοιτάζει από κοντά, στο επίπεδο που βρίσκονται, γρήγορα αποκτά την αίσθηση ότι συγκρατούν κοντά τους, δήθεν ανέμελα, αλλά υποτακτικά, ολόκληρο τον μαρμάρινο όγκο του αρχαίου θεάτρου, ως εάν αυτός τους ανήκε. Και έτσι, σχηματίζεται μια άλλη αντίληψη της γενικής κλίμακας της σύνθεσης, πολύ πιο υποβλητική και καθηλωτική.

Το έργο του Διονύση Καβαλλιεράτου προσφέρει στον θεατή τέρψη και ευθυμία, αποδίδοντας τα σοβαρά αδιέξοδα του σημερινού ανθρώπου ως παρωδία του εαυτού τους – τα αδιέξοδα, που οφείλονται στον οικειοθελή εξαναγκασμό μας να ακολουθούμε τον μονόδρομο που ούτε κατά λάθος δεν θα μας οδηγούσε στην ευτυχία.


Οι παράξενες γλυπτικές φιγούρες που «χορεύουν» ακίνητες στην ορχήστρα του Ηρωδείου και εκείνες των σχεδίων στην γκαλερί Bernier/Εliades είναι «ανθρωπόμορφες», με την έννοια ότι διακρίνονται κεφαλή, σώμα, άνω και κάτω άκρα, όπως αυτά προκύπτουν από ολίγον εφιαλτικές συγκολλήσεις αντικειμένων.

Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Installation viewΔιονύσης ΚαβαλλιεράτοςΑποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης Φωτογραφία © Ναταλία ΤσουκαλάΕυγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη


Επιπλέον, η στάση του σώματος όλων τους και η κίνηση που αυτή αποδίδει, συναισθητικά οδηγεί τον θεατή στην ιθυφαλλική σιλουέτα του περίφημου μπρούτζινου αγαλματιδίου του Σειλινού, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που στηρίζεται στο ένα πόδι, κρατώντας το άλλο λίγο ανασηκωμένο με ένα κάποιο σκέρτσο και με τα χέρια ελαφρώς υψωμένα και λυγισμένα στους αγκώνες και τις παλάμες να ατενίζουν τον ουρανό. Φυσικά, παραπέμπει και σε όλες τις αναπαραστάσεις «ορχούμενων κωμαστών», δηλαδή, των μισομεθυσμένων χορευτών στο τελετουργικό των διονυσιακών εορτών, από το οποίο κατάγεται η κωμωδία και οι οποίοι απεικονίζονται πάντα σε αυτήν τη χορευτική πόζα.


Οι «σταμνούλες» (εμπνευσμένες μάλλον από τη μακρά παράδοση άγαρμπων τουριστικών σουβενίρ), ο «κολοκυθάκης» (που μάλλον τον έχει «φάει» η ορθοβιωτική νεύρωση για bio και μόνο bio), ο «αρχιτεκτονικούλης» (που η τέχνη του είναι και οι παρωπίδες του, που φιλτράρουν το σύνολο των εξωτερικών ερεθισμάτων που προσλαμβάνει), ο (χαμένος στην κατοχυρωμένη χλιδή) «πισινούλης» και όλα τα υπόλοιπα γλυπτά με τους τόσο διασκεδαστικούς και αποκαλυπτικούς τίτλους, μαζί τους και μια «καρτουνίστικη» εκδοχή της αιγυπτιακής Μεγάλης Σφίγγας (μάλλον ως εκπρόσωπος του αρχαίου πολιτισμού που διατίθεται πλέον και ως καταναλωτικό προϊόν), επιδίδονται με ολοκληρωτική αφοσίωση στο να κάνουν όσο το δυνατόν πιο εκφραστικό και παθιασμένο αυτό τον απεγνωσμένο χορό.


Ανάμεσα τους «τρυπώνει» σαρκαστική και ανελέητη η φιγούρα του θανάτου, συμμετέχοντας στον απονενοημένο οίστρο της όμορφης αυτής συντροφιάς, η οποία, μέσω των αλληγοριών, απαρτίζεται από την γενικευμένη σύγχυση, την μπουρζουά και μποέμ μπουρζουά αντίληψη του εαυτού, την «καταναλωτική μανία» για διάκριση και αναγνώριση, μια σκοτεινή αποικιοκρατικής καταγωγής επιθετικότητα και άλλα επίκτητα ή κληρονομημένα ηδονιστικά παθήματα, τα οποία συνεργούν ώστε να γίνεται η πραγματικότητα που βιώνουμε παραβατική της κοινής λογικής και με πλήρη εκτροπή της προς το πεδίο της αήθειας.

Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Πολίνα Κοσμαδάκη & Διονύσης Καβαλλιεράτος.© Ναταλία Τσουκαλά / Ευγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, Ηθοποιός που υποδύετο έναν ηθοποιό που έπαιζε τον ηθοποιό, 2020. Λαμαρίνα, ανοξείδωτο ατσάλι. Installation view, Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης. © Ναταλία Τσουκαλά / Ευγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη


Μία συνθήκη που είναι βέβαιο ότι κάνει «αμφίβολη» κάθε ανθρώπινη τραγωδία, προκρίνοντας τη ροπή της προς το σατυρικό δράμα, το οποίο κατά κάποιο τρόπο είναι φυσικό να κυριαρχεί στο ρεπερτόριο της εποχής μας, όπου το δραματικό στοιχείο «πατινάρει», για να το περιγράψουμε με έναν απλό τεχνικό όρο, που είναι πολύ πιο πρόσφορος για να ερμηνεύσει τους αμήχανους και μαλθακούς αυτοσχεδιασμούς της ύπαρξης, προκειμένου να καταφέρνει να επιβιώνει. Επιπλέον, το «πατινάρισμα» κάθε σύγχρονου δράματος υπογραμμίζει τη διάλυση, την ευτέλεια και την ασημαντότητα που επιβάλλει η κοινωνικο-πολιτισμική παρακμή που βιώνουμε σε παγκόσμιο επίπεδο.


Το έργο του Διονύση Καβαλλιεράτου προσφέρει στον θεατή τέρψη και ευθυμία, αποδίδοντας τα σοβαρά αδιέξοδα του σημερινού ανθρώπου ως παρωδία του εαυτού τους – τα αδιέξοδα, που οφείλονται στον οικειοθελή εξαναγκασμό μας να ακολουθούμε τον μονόδρομο που ούτε κατά λάθος δεν θα μας οδηγούσε στην ευτυχία.


Τέλος, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην τονιστεί ότι τα κεραμικά έργα του Καβαλλιεράτου είναι απαράμιλλης τεχνικής αρτιότητας. Τα τελευταία χρόνια με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος των καλλιτεχνών για την κεραμική, η οποία δίνει μια πολύ ικανοποιητική απάντηση στο γενικευμένο αίτημα για υλικότητα στη σύγχρονη τέχνη, δεν έχουν παρουσιαστεί στην Αθήνα άλλα κεραμικά Ελλήνων εικαστικών που να μπορούν να επιδείξουν τέτοιο επίπεδο κατασκευαστικής τελειότητας και τιθάσευσης του υλικού. Ακριβώς ανάλογη βέβαια είναι και η ποιότητα των σχεδίων του. Πρόκειται για τη δουλειά ενός μετρ.

Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, Οι Σταμνούλες, 2019. Κεραμικό, κόντρα πλακέ80×70×30 εκ. Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης © Ναταλία Τσουκαλά / Ευγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Installation view, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης. © Ναταλία Τσουκαλά / Ευγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης ΚαβαλλιεράτοςΤο όνειρο της Ισαδώρας, 2018Κεραμικό57 x 77 x 33 εκ.Installation viewΑποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτηςΦωτογραφία © Ναταλία ΤσουκαλάΕυγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης ΚαβαλλιεράτοςΑποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης (Κυρία Διονυσία), 2020Κεραμικό, γύψος43 x 43 x 10 εκ.Installation viewΦωτογραφία © Ναταλία ΤσουκαλάΕυγενική παραχώρηση του ΝΕΟΝ και του καλλιτέχνη
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, "Πισινέλο / Pischinelo", 2020.
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, "Σταμνούλες (λευκό) / Pitches (white)" , 2020.
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, "Make America Again (colour)" , 2020
Το σατυρικό καλοκαίρι του Διονύση Καβαλλιεράτου Facebook Twitter
Διονύσης Καβαλλιεράτος, "Αλήτες του Δυτικού Κόσμου / Vagabonds of the Western World", 2019.

Διονύσης Καβαλλιεράτος - Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης

5/6/-3/7

Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

Τρ.-Κυρ. 17:00-20:30, Δευ. κλειστά

Διονύσης Καβαλλιεράτος - Chorus/Χορός

Γκαλερί Bernier-Eliades (Επταχάλκου 11, Θησείο)

18/6-18/7

Τρ.-Σάβ. 12:00-21:00

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτας σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ