Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter

Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο;

0

Ο Στηβ Γιανάκος δεν χρειάζεται συστάσεις ή μάλλον χρειάζεται - δυστυχώς ακόμη και τώρα, ύστερα από περίπου 40 χρόνια πορείας στον διεθνή χώρο της συγχρονης τέχνης. Από τη μια έχει υπάρξει μια αρκετά διακριτική προσωπικότητα και, ενώ παίρνει τη δουλειά του στα σοβαρά, έχει το θάρρος να μην παίρνει πάντα τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά. Βέβαια, από την άλλη, έχει να κάνει και με την κατάσταση της τέχνης στην Ελλάδα: ένας χώρος που δεν έδινε μέχρι τώρα σημασία στη νεότερη ιστορία του σε καλλιτέχνες που ιστορικά διαμόρφωσαν το κλίμα της έκφρασης τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μάτια ερμητικά κλειστά προς αυτούς τους Ελληνες (ή Ελληνοαμερικάνους) καλλιτέχνες που «έκαναν πραγματική διαφορά» στη διεθνή σύγχρονη εικαστική έκφραση και έδειχναν προσοχή μόνο σ' ένα στενά επαρχιώτικο κλίμα της εγχώριας σκηνής ήταν η τέλεια συνταγή πάνω στην οποία μπορούσαν, μέχρι πρότινος, να δημιουργηθούν «λαϊκοί εγχώριοι ήρωες».

Ευτυχώς, τέτοιου είδους συνταγές δεν έχουν ποτέ μόνιμη υπόσταση. Γεννημένος το 1938 στη Νέα Υόρκη, ο Στηβ Γιανάκος άρχισε να εκθέτει το 1966 πάνω στη γέννηση και την ανάπτυξη της ποπ αρτ. Στη Νέα Υόρκη έχει κάνει πάνω απο εικοσιεπτά εκθέσεις παγκοσμίως σε γνωστές γκαλερί, μουσεία και ιδρύματα τέχνης όπως το Guggenheim και το PS1, την γκαλερί της Barbara Gladstone, και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές με άλλους σημαντικούς αμερικανούς καλλιτέχνες. Γι' αυτόν έχει γράψει, το Σεπτέμβριο του 2004, ένας από τους πιο σημαντικούς ιστορικούς της σύγχρονης τέχνης, ο Robert Rosenblum, ότι: «Εδώ και τρεις δεκαετίες έχει, όπως ο Mel Brooks, σπρώξει στα όριά τους τις προκαταλήψεις μας. Οι εικόνες του αποτελούν εξέλιξη του δέντρου που φυτεύτηκε από τον Roy Lichtenstein, που, ας σημειωθεί, υπήρξε μεγάλος θαυμαστής της δουλειάς του Γιανάκου».

Αγαπώ την ποπ, αλλά δεν ένιωσα ποτέ ότι ήταν αυτό που έκανα. Η ποπ δεν εμπεριέχει «ζόρια» και εμένα μου αρέσουν οι «αλητείες».

  

Αν υποθέσουμε πως κάποιος νεότερος καλλιτέχνης -και η αλήθεια είναι πως όσο νεότεροι είναι οι καλλιτέχνες τόσο περισσότερο επικοινωνούν με την δουλειά του Γιανάκου- θα έπρεπε να έρθει σε επαφή με το έργο του, ή θα έπρεπε να έχει πρόσβαση στα ιδρύματα και στις βιβλιοθήκες της Νέας Υόρκης ή να τον συναντήσει τυχαία στα Χανιά, όπου ο καλλιτέχνης μοιράζει τον χρόνο του με την Νέα Υόρκη, ή να προλάβει να πληροφορηθεί για τις αθηναϊκές γκαλερί και να έχει καταφέρει να δει έκθεση του Γιανάκου στην ΑΔ.

Θα μπορούσε να πιστέψει κανείς ότι ανάμεσα στις είκοσι επτά εκθέσεις του Γιανάκου ζήτημα να υπάρχει μια αναδρομική σε ένα σημαντικό μουσείο της Ελλάδας ή μια μονογραφία του καλλιτέχνη στα ελληνικά; Γεγονός που πρέπει να μας κάνει να ντρεπόμαστε όλοι εμείς, στον χώρο της τέχνης, στην Ελλάδα. Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις. Η γκαλερί ΑΔ υποστηρίζει σθεναρά το έργο του Γιανάκου τα τελευταία χρόνια, ενώ ο Θανάσης Μουτσόπουλος έχει κάνει εκτενή αναφορά στο έργο του στην έκδοση Ποπ Αλλόκοτο.

Ο Στηβ Γιανάκος κατασκευάζει προκλητικές εικόνες στις οποίες η αφήγηση παραπέμπει στην εποχή της «αθωότητας» και σε ένα ερωτικό παιχνίδι από το οποίο, όμως, απουσιάζει η πραγματική βία, αλλά ταυτόχρονα δοκιμάζονται τα όρια της «οικογενειακής γαλήνης». Δανείζεται τη γλώσσα και τα σύμβολα της «κλασικής» εικονογράφησης, προσβάλλοντας το «σημαινόμενό» τους και αποδομώντας κάθε έννοια εμπιστοσύνης στο συλλεκτικό φαντασιακό. Οικειοποιείται εικόνες γνωστές σε όλους, τις οποίες με καυστικό χιουμορ και διαβολική ευφυΐα στέλνει στα άκρα. Κανείς βλέπει μπροστά του ό,τι μπορεί να έχει φανταστει στην πιο «αμαρτωλή στιγμή», σύμφωνα με τη συμβατική εκδοχή της σημερινής κοινωνίας. Δεν υπάρχει, όμως, καμία έννοια «πρόστυχου» ή φτηνού «προκλητικού εντυπωσιασμού». Οι τίτλοι των έργων αποτελούν συστατικό στοιχείο της δουλειάς του Γιανάκου. Είτε ενσωματώνονται στη ζωγραφική επιφάνεια είτε συνοδεύουν το έργο και πάντα με τον ίδιο κυνικό χαρακτηρα, όπως αυτός της εικόνας, καταστρέφουν ολοκληρωτικά οποιουδήποτε είδους στερόετυπο. Ο Στηβ Γιανάκος βρίσκεται αυτές τις μέρες στα Χανιά, και είχαμε την τιμή να πάρουμε απαντήσεις του σε ορισμένες ερωτήσεις μας. Απαντήσεις που συνάδουν απόλυτα με τον χαρακτήρα του έργου του και μας θυμίζουν ότι όπου υπάρχει σοβαρή και στιβαρή πράξη τα πολλά λόγια περιττεύουν...


Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, It was then inevitably followed by a brief lecture, 2010



Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

―Πόσο επηρέασε το οικογενειακό περιβάλλον σου τον επαγγελματικό προσανατολισμό σου;

Ο αδελφός μου και εγώ μεγαλώσαμε στη Νέα Υόρκη. Οι γονείς μας θέλανε να γίνουμε δικηγόρος και γιατρός. Ακόμη και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, όταν γνωρίζομαι με κάποιον σε ένα μπαρ, συστήνομαι ως χειρουργός.

― Τι «πράγματα» σου έδωσε η αμερικάνικη και τι η ελληνική κουλτούρα;

(Γέλια) Το τι πήρα από την αμερικανική κουλτούρα είναι το πιο ορατό πράγμα στη δουλειά μου. Στην Ελλάδα έμαθα τα περισσότερα για την ιδιωτική μου ζωή, ξοδεύοντας χρόνο στο καφενείο με τους μάγκες.

― Τι διάβαζες στην εφηβεία;

Στα δεκατρία μου ανακάλυψα τον Χένρι Μίλερ και βρέθηκα στον παράδεισο.

― Πότε νομίζεις ότι ένας άνθρωπος φτάνει στη ενηλικίωση, αν το καταφέρνει ποτέ;

Δεν ξέρω, γιατί δεν μου έχει τύχει ακόμη!

― Ο RoyLichtenstein έχει υπάρξει θερμός θαυμαστής της δουλειάς σου. Ποια ήταν η σχέση σας;

Ο Roy υπήρξε ένας θαυμάσιος και πολύ γενναιόδωρος φίλος. Είχε τρομερό χιούμορ και άρεσε και στους δυο να ζωγραφίζουμε γυναίκες, αλλά με διαφορετικό τρόπο... ( γέλια)

― Άρχισες να εκθέτεις στο αποκορύφωμα της ποπ αρτ. Νιώθεις ένας από τους συνδημιουργούς της;

Αγαπώ την ποπ, αλλά δεν ένιωσα ποτέ ότι ήταν αυτό που έκανα. Η ποπ δεν εμπεριέχει «ζόρια» και εμένα μου αρέσουν οι «αλητείες».

― Πιστεύεις ότι το χιούμορ είναι κάποιου είδους επανάσταση; Πιστεύεις στην «εξουσία» του γέλιου;

Είναι το καλύτερο κομμάτι μιας στιγμής στην καθημερινή μας ζωή.

― Τι σε ενοχλεί στο σύστημα των «οικογενειακών αξιών»;

Αυτήν τη στιγμή είμαι σ' ένα παραλιακό καφέ στην Κρήτη και ακούω μια «μανουλίτσα» να λέει στο παιδί της δυνατά: «Φάε, φάε φάε!».

Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, She could evoke strong reactions, 2014
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos. It was business as usual with no strings attached. 2009

― Σκέφτηκες ποτέ τη δουλειά σου ως σεξουαλικά ερεθιστική;

Όχι, ποτέ!

― Νιώθεις την Ελλάδα πατρίδα σου;

Κάθε μέρος της με τρελαίνει.

― Υπάρχει κάποια ανέκδοτη ιστορία, στην οικογένειά σου η στην παιδική σου ηλικία, που υπήρξε έναυσμα για τα έργα σου;

Όταν ήμουν πολύ μικρός, θυμάμαι τον πατέρα μου να με βάζει σε μια τεράστια κατσαρόλα στο εστιατόριο που δουλεύει και να τον ακούω να γελάει πολύ δυνατά.

― Τι μισείς περισσότερο στην Ελλάδα;

Τους χοντρούς και άσχημους τουρίστες.

― Πώς σου φαίνεται ο χώρος της σύγχρονης τέχνης σήμερα και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται;

Προσπαθώ να μην αφήνω το μυαλό μου να ενδιαφέρεται για ό,τι δεν με απασχολεί.

― Εάν ήταν να γίνει μια τεράστια παγκόσμια καταστροφή και μπορούσες να σώσεις ένα μόνο έργο τέχνης, ποιο θα ήταν;

Μάλλον ένα πολύ σέξι έργο από έναν πολύ καλό καλλιτέχνη.

― Αν σου ζητούσαν να δώσεις μια συμβουλή σ' έναν πολύ νέο καλλιτέχνη, ποια θα ήταν;

Δίνω συμβουλές μόνο όταν μπορώ να πάρω και εγώ μια σε αντάλλαγμα.

______

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην έντυπη LIFO, στις 14.7.2010

Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, Ugly girl with big tits, 2002


Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, Dining without music was unforgivable, 2007


Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, Untitled, 1996

Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Her knees shook like castanets, 2012
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, Chubby Boys and Chubby Girls
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© S. Gianakos, Chubby Boys and Chubby Girls
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: She Could Hardly Wait
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Bird Brain #1, 1984
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Two bird brains, 1984
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: An incurable longing, 2006
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: She was the center of excitement and affordability, 2002
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Her appetite was irrelevant, 1995
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Pied à terre, 1998 - 2001
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: The cheery service offered ample compensation, 2000
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Around midnight, the bass tartare had been eaten, 2003
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: She sang to rare reggae, 2005
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Mother and child, 2012
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: She blew the job interview with her arrogance, 1998
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Mother and child, 1999
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Untitled, 2000
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Untitled, 2002
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: They were smart and cunning but accessible and entertaining, 2002
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: The meat and potatoes night out, 1999
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Jesus with nose, 1980
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Scuba Hitler, 1980
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Ridiculous accusations, 2013
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: She was best viewed from a distance, 2006
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Smoldering eyes, sulky smile and beauty, 2008
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Τwo greek boys museum piece
Ποιος φοβάται τον Στηβ Γιανάκο; Facebook Twitter
© Steve Gianakos: Suddenly She Started Singing Her Song, 2011

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει στον πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Εικαστικά / Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει με πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Η συμβολαιογράφος, η οποία πριν από δεκαπέντε χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το δικό της δημιουργικό ταξίδι, αποκωδικοποιεί την αγάπη της για τη φύση ως έμπνευση για τη διακόσμηση των κεραμικών της και μας μεταφέρει σε έναν φανταστικό κήπο χρωμάτων και αναμνήσεων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Εικαστικά / Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Οι χώροι όπου εκτίθενται οι συλλογές που αφορούν την Ελληνική επανάσταση αλλάζουν και εμπλουτίζονται. Ο επιστημονικός διευθυντής του μουσείου Γιώργης Μαγγίνης μάς ξεναγεί στη νέα μόνιμη έκθεση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Εικαστικά / Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Οι Βρυξέλλες τιμούν μια ακούραστη δημιουργό που χάρη στη νεωτερικότητα, την οραματική αντιμετώπιση των εικόνων, του χρόνου και του χώρου και στους προβληματισμούς που διατρέχουν το έργο της εξακολουθεί να επηρεάζει γενιές καλλιτεχνών.
NEWSROOM
Τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας

Εικαστικά / Μέσα στο '24 θα τρέξουν όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς

Τρεις μεγάλες εκθέσεις αποκαλύπτουν τις πολλές μορφές του έργου μιας καλλιτέχνιδας που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας και αψήφησε την κατηγοριοποίηση.
NEWSROOM
ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2024

Εικαστικά / 28 εκθέσεις για έναν Μάρτιο γεμάτο τέχνη

Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου στο Μουσείο Μπενάκη, ακόμα περισσότερες γυναίκες καλλιτέχνιδες στο ΕΜΣΤ, Marcel Duchamp στην Eleftheria Tseliou Gallery, Martin Margiela στην Bernier/Eliades, τρεις νέες προτάσεις στην Breeder και πολλές ακόμα επιλογές στο κορύφωμα της φετινής εικαστικής σεζόν.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich

Εικαστικά / Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich ανθίζουν στο ΕΜΣΤ

Η διεθνής καλλιτέχνιδα και δημιουργός της πολύχρωμης τοιχογραφίας «Επικούρειος Εδέμ» περιγράφει όσα κρύβονται στην εξωτική βλάστηση και στα λαμπερά χρώματα των έργων της, μιλά για την ερωτική τους διάσταση και απαντά στο αν την ενοχλεί που κάποιοι χαρακτηρίζουν τη δουλειά της περισσότερο ως διακοσμητική.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Εικαστικά / Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Η έκθεση «Re(a)Duchamp» μας προσκαλεί σε μια διανοητική συζήτηση με τα έργα του Duchamp, που περισσότερο από κάθε άλλου καλλιτέχνη του 20ού αιώνα επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν τους σύγχρονους δημιουργούς σε ένα ευρύ και σύνθετο πνευματικό πεδίο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Εικαστικά / O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Ένας αιώνας συμπληρώνεται φέτος από το «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο» του Μπρετόν και μια σειρά από εκθέσεις και εκδηλώσεις ανά την υδρόγειο γιορτάζουν την επέτειο αναζητώντας τα ίχνη του κινήματος στις παράξενες μέρες μας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Εικαστικά / Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Ακολουθώντας το μότο της ζωής της «δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά», η κόρη του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα και εκδότη Τζίο Πόντι έκανε σχέδια που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην γκαλερί The Breeder.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ