TO BLOG ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΒΕΡΗ
Facebook Twitter

Μην συγχέετε την κριτική του Ισραήλ με τον αντισημιστισμό

35 προσωπικότητες του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου του Ισραήλ λένε στην Ευρώπη:

 

"Μην συγχέετε την κριτική του Ισραήλ με τον αντισημιστισμό"

 

*

"Στο πλαίσιο της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που ανέλαβε, η αυστριακή κυβέρνηση διοργανώνει στις 21 Νοεμβρίου ένα συνέδριο υψηλού επιπέδου με τίτλο "H Ευρώπη πέρα από τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό: για την προάσπιση της ασφάλειας της εβραϊκής ζωής στην Ευρώπη".

Συμμεριζόμαστε πλήρως και υποστηρίζουμε την ασυμβίβαστη καταπολέμηση του αντισημιτισμού από την ΕΕ. Η άνοδος του αντισημιτισμού μας ανησυχεί. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι έχει συχνά σηματοδοτήσει μελλοντικές καταστροφές για όλη την ανθρωπότητα. Η άνοδος του αντισημιτισμού αποτελεί πραγματική απειλή και πρέπει να αποτελέσει βασική αιτία ανησυχίας για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική.

Ωστόσο, η ΕΕ υπερασπίζεται επίσης τα ανθρώπινα δικαιώματα και πρέπει να τα προστατεύει με την ίδια δύναμη που καταπολεμά τον αντισημιτισμό. Η καταπολέμηση του αντισημιτισμού δεν πρέπει να επιστρατευτεί για την καταστολή της νόμιμης κριτικής κατά της κατοχής από το Ισραήλ [των παλαιστινιακών εδάφων] και των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου επρόκειτο να μιλήσει στη διάσκεψη στην Αυστρία, αλλά ακύρωσε την επίσκεψή του για να σταθεροποιήσει την κυβέρνησή του. Έχει προσπαθήσει σκληρά ώστε η κριτική κατά του Κράτους του Ισραήλ να γίνεται αντιληπτή ως αντισημιτισμός.

Εκείνο που προκαλεί τη μεγάλη ανησυχία μας είναι που διαπιστώνουμε ότι αυτό το αμάλγαμα εμφανίζεται επίσης στην επίσημη ανακοίνωση της διάσκεψης που διοργάνωσε η αυστριακή κυβέρνηση. Διαβάζουμε σ' αυτήν: "πολύ συχνά, ο αντισημιτισμός εκφράζεται μέσω μιας υπερβολικής και δυσανάλογης κριτικής κατά του κράτους του Ισραήλ".

Τα λόγια αυτά απηχούν τον ορισμό του αντισημιτισμού της IHRA (International Holocauste Remembrance Alliance). Αρκετά παραδείγματα ενός πρόσφατου αντισημιτισμού που συνδέονται με αυτόν τον ορισμό αφορούν σκληρές επικρίσεις του Ισραήλ. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο ορισμός αυτός να μπορεί να χρησιμοποιείται επικίνδυνα προκειμένου να παρέχεται μια ασυλία στο Ισραήλ απέναντι στις επικρίσεις που προκαλούν οι σοβαρές και εκτεταμένες παραβιάσεις του των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου (επικρίσεις που θεωρούνται νόμιμες όταν στρέφονται εναντίον άλλων χωρών). Αυτό δρα αποτρεπτικά για οποιαδήποτε κριτική κατά του Ισραήλ.

Επιπλέον, η ανακοίνωση της διάσκεψης ταυτίζει τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό. Ωστόσο, ο σιωνισμός, όπως και άλλα σύγχρονα εβραϊκά κινήματα του 20ου αιώνα, απορρίφθηκε έντονα από πολλούς Εβραίους, καθώς και μη Εβραίους που δεν ήταν μολαταύτα αντισημιτικοί. Πολλά θύματα του Ολοκαυτώματος αντιτάχθηκαν στο σιωνισμό. Επίσης, πολλοί αντισημίτες υποστήριξαν τον σιωνισμό. Το να ταυτίζεις τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό είναι άκαιρο και στερείται νοήματος.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το Κράτος του Ισραήλ είναι μια δύναμη κατοχής για περισσότερο από 50 χρόνια. Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που βρίσκονται υπό καθεστώς κατοχής στερούνται των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, στερούνται την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Ενώ η ισραηλινή κατοχή μετατρέπεται πλέον σε προσάρτηση, έχει μεγαλύτερη σημασία παρά ποτέ να απορρίπτει η Ευρώπη τις προσπάθειες περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης και φίμωσης της κριτικής που στρέφεται κατά του Ισραήλ με την εσφαλμένη δικαιολογία ότι πρόκειται για εκφράσεις αντισημιτισμού.

Η Ευρώπη πρέπει να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο και για έναν άλλο λόγο: διακυβεύεται η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της μάχης κατά του αντισημιτισμού. Προσφέροντας ως προέκταση του αγώνα αυτού μια κάλυψη στο κράτος του Ισραήλ απέναντι σε κάθε κριτική τροφοδοτείται η εσφαλμένη αντίληψη μιας εξομοίωσης των Εβραίων με το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να θεωρούνται όλοι τους συνυπεύθυνοι των πράξεων του Ισραήλ.

Ως ισραηλινοί διανοούμενοι, που στην πλειοψηφία τους διδάσκουν και διεξάγουν έρευνα στην εβραϊκή ιστορία, λέμε στην Ευρώπη:

Ας καταπολεμήσουμε χωρίς ανάπαυλα τον αντισημιτισμό για να προστατέψουμε την εβραϊκή ζωή στην Ευρώπη, και να της επιτρέψουμε να ανθίσει. Ενεργήστε κάνοντας όμως μια σαφή διάκριση ανάμεσα στην κριτική κατά του κράτους του Ισραήλ, όσο σκληρή κι αν είναι, και τον αντισημιτισμό. Μην συγχέετε τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό. Διατηρήστε επίσης την ελευθερία έκφρασης όσων αντιτίθενται στην κατοχή του Ισραήλ και απαιτούν να τερματιστεί."

Η επιστολή δημοσιεύτηκε σε αυστριακές εφημερίδες καθώς και στην ισραηλινή Haaretz

Αναδημοσίευση και μετάφραση στα γαλλικά από το σάιτ Alencontre  (27.11.2018)

Μτφ. Σ.Σ.

*

Υπογράφουν:

 

Moshe Zimmerman, emeritus professor at Hebrew University and former director of the university's Koebner Center for German History; Moshe Zukermann, emeritus professor of history and philosophy of science at Tel Aviv University; Zeev Sternhell, a Hebrew University emeritus professor in political science and current Haaretz columnist; Israel Prize laureate (2008); Dani Karavan; sculptor, Israel Prize laureate (1977), creator of the Memorial to Sinti and Roma Victims of National Socialism in Berlin (2012) and the Way of Human Rights at Germanisches Nationalmuseum in Nuremberg (1989-93); Alex Levac, Israel Prize laureate (2005); Michal Naaman, artiste, Israel Prize recipient (2005); Gadi Algazi, history professor at Tel Aviv University; Eva Illouz, professor of Sociology at the Hebrew University in Jerusalem and former President of Bezalel Academy of Art and Design; Gideon Freudenthal, professor in the Cohn Institute for the History and Philosophy of Science and Ideas at Tel Aviv University; Rachel Elior, Israeli professor of Jewish philosophy at the Hebrew University of Jerusalem; Anat Matar, philosophy professor at Tel Aviv University; Yael Barda, professor of Sociology at the Hebrew University in Jerusalem; Miki Kratsman, former chairman of the photography department at the Bezalel Academy of Arts and Design; Jose Brunner, emeritus professor at Tel Aviv University and a former director of the Minerva Institute for German History; Alon Confino, professor of Holocaust Studies at the University of Massachusetts at Amherst; David Tartakover, Israel Prize laureate (2002), graphic designer; Arie M. Dubnov, Chair of Israel Studies at George Washington University; David Enoch, history, philosophy and Judaic Studies professor at Israel's Open University; Amos Goldberg, Jewish History and Contemporary Jewry professor at the Hebrew University of Jerusalem; David Harel, Weizmann Institute of Science; Israel Prize laureate (2004) and vice-president of the Israel Academy of Sciences and Humanities; Hannan Hever, comparative literature and Judaic Studies professor at Yale University; Hannah Kasher, professor emerita in Jewish Thought at Bar-Ilan University; Michael Keren, emeritus professor of economics at Hebrew University of Jerusalem; Yehoshua Kolodny, professor emeritus in the Institute of Earth Sciences at Hebrew University of Jerusalem, Israel Prize recipient (2010); Nitzan Lebovic, professor of Holocaust studies at Lehigh University; Idith Zertal, Hebrew University of Jerusalem, author of Israel's Holocaust and the Politics of Nationhood; Dmitry Shumsky, Department of Jewish History and Contemporary Jewry, former Director Bernard Cherrick Center for the Study of the Zionism, the Yishuv and the State of Israel, Hebrew University of Jerusalem; David Shulman Israel Prize laureate 2061), professor emeritus of Asian studies at Hebrew University of Jerusalem; Ishay Rosen-Zvi, Jewish philosophy professor at Tel Aviv University; Dalia Ofer, professor emerita in Jewry and Holocaust Studies at Hebrew University of Jerusalem; Paul Mendes-Flohr, professor emeritus for Jewish thoughts at the Hebrew University; Jacob Metzer, former president of Israel's Open University; Yehuda Judd Ne'eman, Faculty of Arts, Tel Aviv University; Israel Prize recipient (2009).

ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ