Στα βήματα του Αποστόλου Παύλου
'Ενας ιδιότυπος προσκυνηματικός τουρισμός
Μια παλιά ιδέα για ένα φιλόδοξο ρεπορτάζ που θα εγγυόταν περιπέτειες και ταξίδια δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. 'Ηταν μια ιδέα παρόμοια -αν και πιο χιμαιρική από άποψη οικονομικών δυνατοτήτων- με εκείνη του Άγγλου συγγραφέα William Dalrymple, ο οποίος, με το Λειμωνάριο του Ιωάννη Μόσχου ανά χείρας, ξεκίνησε να επισκεφθεί όλα τα μέρη απ' όπου ο μοναχός είχε περάσει, όταν διέσχιζε την τότε βυζαντινή αυτοκρατορία απ' άκρη σ' άκρη, "από τις ακτές του Βοσπόρου ως τους αμμόλοφους της Αιγύπτου". Τα "βήματα του Αποστόλου Παύλου" ακολούθησαν, ώστόσο, πρόσφατα, κάποιοι άλλοι τουρίστες νέου τύπου, μία ομάδα "Μεσσιανικών Ισραηλινών στρατιωτών" που ήρθε στην Ελλάδα για ...resourcing.
Τα ταξίδια του ακαταπόνητου Αποστόλου Παύλου:
Πρώτη αποστολική περιοδεία: Αντιόχεια, Σελεύκεια, Κύπρος, Πέργη Παμφυλίας, Αντιόχεια Πισιδίας,Ικόνιο, Δέρβη Λυκαονίας, Λύστρα, Αττάλεια, Αντιόχεια Συρίας
Δεύτερη αποστολική περιοδεία: Αντιόχεια, Δαμασκός, περιοχές Συρίας και Κιλικίας, Δέρβη Λυκαονίας, Λύστρα, Φρυγία, Γαλατία, Μυσία,Τρωάδα, Σαμοθράκη, Νεάπολη, Φίλιπποι, Αμφίπολη, Απολλωνία, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Αθήνα, Κόρινθος, 'Εφεσσος, Καισάρεια, Ιεροσόλυμα, Αντιόχεια.
Τρίτη αποστολική περιοδεία: Αντιόχεια, Γαλατία, δυτική Βιθυνία, Φρυγία, 'Εφεσσος (3ετής παραμονή), Τρωάδα, Μακεδονία, Δαλματία, Κόρινθος, Φίλιπποι, Τρωάδα, Άσσος, Μυτιλήνη, Σάμος, Μίλητος, Κως, Ρόδος, Πάταρα, Τύρος, Πτολεμαΐδα, Καισάρεια, Ιεροσόλυμα.
Τετάρτη Αποστολική περιοδεία: Ρώμη, Νότια Γαλλία, Ισπανία, Ρώμη, Κρήτη, Έφεσος, Μακεδονία (Φίλιπποι), Νικόπολη, Δαλματία, Μακεδονία (Φίλιπποι}, Τρωάδα - Δεύτερη σύλληψη από τις ρωμαϊκές αρχές επί Νέρωνα.
Στα Βήματα του Παύλου - "Μια ομάδα Μεσσιανικών Ισραηλινών στρατιωτών στην Ελλάδα που προσπαθούν να έρθουν πιο κοντά στον Ιησού"
Sammy Marlow
All Israel News - 16.09.2024
Ο Sammy Marlow είναι ένας 24χρονος Μεσσιανικός Εβραίος από τη Γαλιλαία. Υπηρετεί ως μάχιμος έφεδρος γιατρός στον ισραηλινό στρατό.
[...] Αν και πρόκειται για μια μικρή κοινότητα στο Ισραήλ (υπολογίζεται περίπου στο 0,02% του πληθυσμού), οι περισσότεροι Ισραηλινοί Μεσσιανικοί Εβραίοι έχουν υπηρετήσει στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις και είναι ενεργοί έφεδροι. Σήμερα υπάρχουν Μεσσιανικοί Εβραίοι που υπηρετούν πιστά σε όλα τα σώματα των IDF, στο ναυτικό, την αεροπορία, το στρατό, τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών, τις μονάδες κομάντος κ.λπ.
Στην αρχή του πολέμου, ο βασικός εξοπλισμός μάχης, όπως τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, τα κράνη, οι επιγονατίδες, ακόμη και ο βασικός ιατρικός εξοπλισμός, έλειπαν σε μεγάλο βαθμό. Πολλοί μάχιμοι στρατιώτες ετοιμάζονταν να εισέλθουν στη Γάζα φορώντας παλιά γιλέκα από την εποχή του Βιετνάμ, που δεν ήταν αλεξίσφαιρα. Χάρη στις προσπάθειες πολλών μεσσιανικών οργανώσεων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων της χώρας και στις γενναιόδωρες δωρεές από πιστούς σε όλο τον κόσμο, εμείς οι στρατιώτες λάβαμε τις προμήθειες και τον εξοπλισμό που χρειαζόμασταν, και ακόμη περισσότερα. Μοιράζοντας τον εξοπλισμό μεταξύ μας, μπορούσαμε επίσης να μοιραστούμε και να επιδείξουμε την αγάπη του Yeshua [Χριστού -σ.σ.], αλλά και να ενθαρρύνουμε τους συναδέλφους στρατιώτες ότι υπάρχουν Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο που τους αγαπούν και τους υποστηρίζουν. [...]
Ο Danny και ο Shmuel, οι διοργανωτές του ταξιδιού στην Ελλάδα, και οι δύο ηγέτες των τοπικών αδελφοτήτων, υπηρέτησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου ως μάχιμους στρατιώτες των IDF. Και οι δύο κατανοούν την ανάγκη να έχουν οι μεσσιανικοί στρατιώτες της πρώτης γραμμής την ευκαιρία να θεραπευτούν και να ανανεώσουν τις δυνάμεις τους. Αυτό το ταξίδι στην Ελλάδα ήταν για εκείνους που έχουν επηρεαστεί με αρνητικό τρόπο. Μια ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες μεταξύ μας και να ανηψωθούμε στη σχέση μας με τον Κύριο. Μια ευκαιρία να ξεκουραστούμε μια εβδομάδα και να μην βομβαρδιστούμε από ειδήσεις- ένα διάλειμμα από το να ακούμε εβραϊκά. Όλα αυτά είναι παράγοντες που εξαντλούν τους ανθρώπους μετά από 11 μήνες πολέμου.
Το ταξίδι είχε σκοπό να μας επιτρέψει να αναπνεύσουμε λίγο καθαρό αέρα.
Με τη χάρη του Θεού και χάρη στη σκληρή δουλειά του Danny και του Shmuel με το συντονισμό και την οργάνωση, στις 2 Σεπτεμβρίου είχαμε την ευκαιρία και το προνόμιο να ενωθούμε όλοι μαζί - 26 Μεσσιανικοί Εβραίοι πιστοί, όλοι εν ενεργεία έφεδροι, μάχιμοι στρατιώτες - για να κάνουμε ένα διάλειμμα από την αυστηρή ρουτίνα των μαχών και της "κανονικής ζωής", να πετάξουμε στην Ελλάδα και να περπατήσουμε στα βήματα του Αποστόλου Παύλου.
Να εμπνευστούμε από την πορεία του Γιεσούα και να έρθουμε πιο κοντά σε Αυτόν.
Ήμασταν μια ομάδα ανδρών από όλα τα κοινωνικά στρώματα - σύζυγοι, πατέρες, νέοι εργένηδες... φοιτητές και καθηγητές, μηχανικοί, διευθύνοντες σύμβουλοι και άνεργοι... Αλλά με δύο κοινούς παρονομαστές: Αδελφοί εν Χριστώ και αδελφοί στα όπλα.
Το ταξίδι αυτό στην Ελλάδα ήταν μια ιδιαίτερη ευκαιρία για να δεθούμε μεταξύ μας, να μοιραστούμε ιστορίες και μαρτυρίες για την πίστη στο Θεό κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά και να ξεκουραστούμε και να προετοιμαστούμε σωματικά, πνευματικά και ψυχικά για να γυρίσουμε στην πατρίδα και να επιστρέψουμε στη δράση.
Αφού συγκεντρωθήκαμε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν έξω από το Τελ Αβίβ, ξεκινήσαμε μαζί το ταξίδι μας για την Ελλάδα. Αναχωρώντας με την πτήση της El-Al, οι 26 συμμετέχοντες ήμασταν γεμάτοι ενέργεια και ενθουσιασμό για τις περιπέτειες που θα ακολουθούσαν. Φτάνοντας στην Αθήνα αργά το πρωί, βγήκαμε από το αεροδρόμιο και μας υποδέχτηκε ο οδηγός του λεωφορείου μας, ο Πέτρος. Στριμωχτήκαμε στο λεωφορείο και έτσι ξεκίνησε επίσημα το ταξίδι μας στην Ελλάδα στα βήματα του Αποστόλου Παύλου. [...]
Αν και είχαμε συνηθίσει να περιβαλλόμαστε από αρχαία ερείπια στο Ισραήλ, ήταν εντυπωσιακό να στεκόμαστε στα αρχαία ερείπια του Παρθενώνα και του Ναού της Αθηνάς. Ο Danny άνοιξε τη Βίβλο του στις Πράξεις των Αποστόλων 17 και διάβασε δυνατά την ομιλία του Παύλου προς τους φιλοσόφους.
Τελικά, αυτοί οι φιλόσοφοι διέκοψαν τον Παύλο και τον ξαπόστειλαν. "Είναι περίεργο...", σκεφτήκαμε, "ότι ένας ναός χτίστηκε εδώ προς τιμήν της ελληνικής θεάς της σοφίας, της Αθηνάς, και οι φιλόσοφοι εκείνης της εποχής να μην ήταν σε θέση να κατανοήσουν και να δεχτούν τη σοφία του Θεού και του Ευαγγέλιου.
Θυμηθήκαμε το εδάφιο από την Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους: "Κανείς ας μην εξαπατά τον εαυτό του. Αν κάποιος ανάμεσά σας φαίνεται να είναι σοφός σε αυτόν τον αιώνα, ας γίνει ανόητος για να γίνει σοφός. Διότι η σοφία αυτού του κόσμου είναι αφροσύνη για τον Θεό. Διότι είναι γραμμένο: "Πιάνει τους σοφούς με την πονηριά τους." (Α΄ Κορινθίους 3:18-19 Κ.Δ.Π.)
Αυτό το εδάφιο ζωντάνεψε για μάς όταν, την επόμενη μέρα, κατευθυνθήκαμε στην αρχαία πόλη της Κορίνθου, στον ίδιο τόπο όπου πήγε ο Παύλος μετά τη συναντησή του με τους φιλοσόφους στην Αθήνα. Καθώς περιηγηθήκαμε στα ερείπια με τον τοπικό μας ξεναγό, στο βουνό απέναντι από την πόλη βρίσκονταν τα υπολείμματα του ναού της Αφροδίτης - ενός αρχαίου τόπου πορνείας και ανηθικότητας. Ήδη είχαμε αρχίσει να κατανοούμε καλύτερα τις επιστολές του Παύλου προς τους Κορινθίους που μλούσαν για σεξουαλική καθαρότητα και ηθικότητα. Η ευημερούσα και πλούσια αρχαία πόλη, όπως και το Λας Βέγκας του σήμερα, δεν υστερούσε σε αμαρτωλές συμπεριφορές. Ωστόσο, ίσως εξαιτίας της υφέρπουσας ανηθικότητας, το μήνυμα του Παύλου για το Ευαγγέλιο έγινε ευνοϊκά δεκτό από τους Κορινθίους και ιδρύθηκε μια εκκλησία.
Παρά την απόρριψη από τους Αθηναίους, το Ευαγγέλιο άνθισε στην Κόρινθο και ο Απόστολος Παύλος πέρασε εκεί ενάμιση χρόνο. Στο μουσείο, ο ξεναγός μάς έδειξε ένα έκθεμα, μια αρχαία πέτρα με τη φράση "Εβραϊκή συναγωγή" στα ελληνικά, επιβεβαιώνοντας αυτό που λέει η Βίβλος αναφορικά με τη μεγάλη εβραϊκή παρουσία στην πόλη κατά την αρχαιότητα και τη διδασκαλία του Παύλου στη συναγωγή.
Την τρίτη ημέρα, ταξιδέψαμε στην αρχαία πόλη των Δελφών. Ο ντόπιος ξεναγός μας μάς οδήγησε στα διάφορα τμήματα των ερειπίων - το ναό του Απόλλωνα, το μουσείο κ.λπ. Ακούσαμε πολλές παράξενες και παράλογες ιστορίες για τους Έλληνες θεούς και τις διαμάχες μεταξύ τους, τη ζήλια, την απιστία... Το αποκορύφωμα ήταν η ιστορία του Απόλλωνα που μεταμορφώθηκε σε δελφίνι και έκανε ένα σούπερ άλμα δεκάδες χιλιόμετρα μέσα στη θάλασσα.
Αναρωτηθήκαμε τότε: "Γιατί να λατρεύουμε θεούς που είναι αμαρτωλοί σαν εμάς;" και συμπεράναμε ότι μόνο ο Ιησούς, που ήρθε εν τη σάρκα του και έζησε μια αναμάρτητη ζωή, είναι άξιος των δοξασιών μας.
Την 4η ημέρα του ταξιδιού μας, ξεναγηθήκαμε στα ορθόδοξα μοναστήρια των Μετεώρων. Αυτά τα συμπλέγματα μοναστηριών βρίσκονται στις κορυφές πανέμορφων φυσικών βραχωδών σχηματισμών. Για πολλούς από μάς τους Ισραηλινούς, αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο τοπικός μας ξεναγός μας διηγήθηκε την ιστορία των μοναχών που έφτασαν σε αυτούς τους βραχώδεις σχηματισμούς και που, με μεγάλο ρίσκο και κόπο, μετέφεραν προμήθειες στην κορυφή για να χτίσουν τα μοναστήρια. [...]
Η τελευταία στάση της ημέρας ήταν στη Συναγωγή της Βέροιας. Περπατήσαμε μέσα στην εβραϊκή συνοικία της Βέροιας. Τα κτίρια ήταν παλιά. Η πλειονότητα του εβραϊκού πληθυσμού εδώ εκδιώχθηκε από τους Ναζί και στάλθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα να παραμείνει μόνο μια πολύ μικρή εβραϊκή κοινότητα. Αμέσως φτάσαμε σε ένα παλιό κτίριο με μια πινακίδα στα ελληνικά, αγγλικά και εβραϊκά που έγραφε: "Συναγωγή της Βέροιας". Μας υποδέχτηκε με χαρά μια ντόπια Εβραία που είναι η επιστάτρια του χώρου. Συγκεντρωθήκαμε μέσα στη συναγωγή και καθίσαμε, ενώ ο Danny διάβαζε ένα απόσπασμα από τις Πράξεις των Αποστόλων, στο κεφάλαιο 17, σχετικά με τους Εβραίους της Βέροιας. [...]
Την πέμπτη ημέρα του ταξιδιού μας, φτάσαμε στα αρχαία ερείπια των Φιλίππων, στο βορειοανατολικό τμήμα της Ελλάδας. Περνώντας μέσα από την Αγορά, φτάσαμε γρήγορα στα ερείπια αυτού που παραδοσιακά αναγνωρίζεται ως η φυλακή όπου ο Παύλος και ο Σίλας κρατήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας. [...]
Ο Παύλος ήταν αλυσοδεμένος, φυλακισμένος σε άθλιες συνθήκες, και όμως με χαρά δόξαζε τον Κύριο και έψελνε ύμνους. Ο Κύριος προκάλεσε έναν σεισμό και τελικά απελευθέρωσε τον Παύλο. Για πολλούς από μάς στο ταξίδι, αυτή η ιστορία χτύπησε μια χορδή. Μερικές φορές ο πόλεμος μοιάζει με φυλακή - να πρέπει να περνάς ώρες, νύχτες, μέρες, εβδομάδες σε μια εμπόλεμη ζώνη, να μην μπορείς να βγάλεις τη στολή και τον πολεμικό σου εξοπλισμό, ίσως να είσαι κλεισμένος σε ένα APC ή ένα τανκ για ώρες: να πρέπει να βρίσκεσαι σε ένα μέρος που δεν θέλεις να βρίσκεσαι· να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις να κάνεις· να πρέπει να αφήνεις την οικογένεια και τους φίλους σου για να πολεμήσεις- και παρόλα αυτά να επιλέγεις να δοξάζεις τον Κύριο και να Τον εμπιστεύεσαι. Αυτή είναι μια πρόκληση για όλους εμάς τους οπαδούς του Ιησού!
"Μη λυπάσαι, διότι η χαρά του Κυρίου είναι η δύναμή σου". (Νεεμίας 8:10)
Από τους Φιλίππους φτάσαμε στη Λυδία, την παραδοσιακή τοποθεσία όπου ο Παύλος βάφτισε την ίδια και την οικογένειά της.
"Μια γυναίκα, όμως, που ονομαζόταν Λυδία, μας άκουσε. Ήταν πωλήτρια πορφύρας από την πόλη Θυάτειρα, η οποία λάτρευε τον Θεό. Ο Κύριος άνοιξε την καρδιά της για να δεχτεί τα λόγια του Παύλου". (Πράξεις 16:14)
Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατασκεύασε μια όμορφη εκκλησία κοντά στην όχθη του ποταμού. Καθίσαμε εκεί ενώ ο Danny μας διάβαζε δυνατά την ιστορία. Βγάλαμε τα σανδάλια μας και βουτήξαμε τα πόδια μας στο κρύο ποτάμι. Αυτή ήταν μια όμορφη και γαλήνια στιγμή που μοιραστήκαμε μαζί, ακούγοντας το λόγο του Θεού και απολαμβάνοντας την όμορφη φύση Του. Ο Danny τόνισε ότι ήταν ο Θεός που άνοιξε την καρδιά της Λυδίας για να προσέξει όσα έλεγε ο Παύλος. Ήταν μια πολύ σημαντική υπενθύμιση ότι, επιστρέφοντας στην πατρίδα μας, ο καθένας από μάς θα πάει στο δικό του "πεδίο αποστολής" με την οικογένειά του, τους συναδέλφους του και τη στρατιωτική του ομάδα. Είναι καθήκον μας να μοιραστούμε το Ευαγγέλιο και να μιμηθούμε τον χαρακτήρα του Ιησού, αλλά ο Θεός είναι αυτός που εδράζεται στίς καρδιές μας και φέρνει τους ανθρώπους κοντά Του. [...]
Περάσαμε το τελευταίο μας βράδυ μαζί στην πόλη της Λάρισας. Ήταν δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι είχε ήδη περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα. Σύντομα θα βρισκόμασταν στο αεροπλάνο για το Ισραήλ, πίσω στην πατρίδα μας. Το συναίσθημα ήταν γλυκόπικρο: οι οικογένειές μας και οι αγαπημένοι μας μας περιμένουν, αλλά και ο πόλεμος μας περιμένει. Το καθήκον μάς καλεί πάντα.
Μόλις επιστρέψουμε, μερικοί από εμάς θα κληθούν ήδη πίσω στην εφεδρεία. Αλλά καθώς το αύριο είναι ακόμη μακριά, απολαύσαμε τις τελευταίες στιγμές της "ομάδας των αδελφών" μας, με την οποία είχαμε το προνόμιο να ακολουθήσουμε τα βήματα του Αποστόλου Παύλου.
Μας ενέπνευσαν πραγματικά όλα όσα είδαμε και μάθαμε. Εκτός από την εκπαιδευτική πτυχή του ταξιδιού, το πραγματικό δυνατό σημείο ήταν το δέσιμο και η συντροφικότητα μεταξύ αδελφών εν Χριστώ, καθώς μπορέσαμε να τραγουδήσουμε λατρευτικά τραγούδια και να κάνουμε συζητήσεις στις διαδρομές με το λεωφορείο, να μοιραστούμε τα γεύματα μαζί, να προσευχηθούμε μαζί, να περάσουμε τα βράδια μας καθιστοί όλοι μαζί, διηγώντας ιστορίες πολέμου και μαρτυρίες για την πίστη και τα θαύματα του Θεού κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων 11 μηνών. Χωρίς αμφιβολία, καθώς συνεχίζουμε να μαχόμαστε για την υπεράσπιση της πατρίδας μας και να εμπιστευόμαστε τον Θεό, θα συναντηθούμε ξανά Θεού θέλοντος, και θα έχουμε πολλές περισσότερες ιστορίες και μαρτυρίες να μοιραστούμε μεταξύ μας και με όσους προσευχήθηκαν για μάς.
