Μια λεπτομέρεια, που δεν αναφέρουν οι NYT, είναι ότι η έννοια "ανήλικος", "ενήλικος", "έφηβος" κτλ, όπως τα χρησιμοποιούμε σήμερα, στην Ελλάδα και ευρύτερα σε Ευρώπη και Η.Π.Α. αναπτύχθηκαν μόλις τον 20ο αιώνα και έχουν εξελιχθεί/διαφοροποιηθεί από τότε μέχρι τις ημέρες μας πάρα πολύ. Για αιώνες ολόκληρους, οι άνθρωποι πέρναγαν από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή, μόλις ήταν έτοιμοι να αναλάβουν τα καθήκοντα που περίμενε από αυτούς η κοινωνία. Έτσι, έχουμε 16χρονους να ηγούνται στρατών ή να αναλαμβάνουν μεγάλες οικονομικές και εμπορικές αποστολές. Και κορίτσια να παντρεύονται στα 14. Η γιαγιά μου ήταν 16 χρονών όταν παντρεύτηκε, γέννημα θρέμα Αθηναία, τον επίσης Αθηναίο 32χρονο παππού μου (δεν μιλάμε για κάποιο χωριό, για αυτό αναφέρω ότι και οι 2 είναι Αθηναίοι). Μήπως να του ρίξουμε το ανάθεμα, συγχωρεμένοι άνθρωποι και οι 2 (ο παππούς μου πέθανε στην Κατοχή και η γιαγιά μου και τα παιδιά του τον υπεραγαπούσαν); Όλο αυτό που συμβαίνει θα ήταν γραφικό, αν δεν ήταν κουραστικό και επικίνδυνο.