Επειδή δεν είναι χώρος εδώ να αναλύσουμε τις αδυναμίες της queer θεωρίας της σεξουαλικότητας (η οποία σήμερα είναι το τρέχον ακαδημαϊκό trend και υπαγορεύει απόλυτα και το περιεχόμενο των απόψεων και τη μεθοδολογία της έρευνας), θα κάνουμε κάτι πολύ πιο απλό:θα δούμε τα λόγια της ίδιας της εξομολογούμενης.Παραθέτω επί λέξει:"δεν εχω καποια ιδιαιτερη κλιση προς το ιδιο φυλο"Με δυο λόγια: "κλίση" προς το ίδιο φύλο υπάρχει μεν, αλλά δεν είναι ιδιαίτερη (δηλ δεν είναι πολύ έντονη, δεν είναι η επικρατούσα).Νομίζω, λοιπόν, ότι τα πράγματα στην προκειμένη περίπτωση είναι μάλλον καθαρά (ανεξάρτητα απ' τη ετοιμότητα της εξομολογούμενης να τα αποδεχτεί).Σε πολύ γενικές γραμμές ισχύει ότι η ύπαρξη φαντασιώσεων δε σημαίνει και δυνατότητα περάσματος στην πράξη, αλλά, απ' την άλλη, οι φαντασιώσεις και η επιλογή ταινιών προς παρακολούθηση (που είναι κι αυτό μια πράξη) δεν είναι και τελείως άσχετες με τις επιθυμίες μας.Ο βαθμός της επιθυμίας και η δυνατότητά μας να μεταπλάσουμε μια εικόνα του μυαλού σε ερωτική πράξη ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από φαντασίωση σε φαντασίωση.Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, η εξομολογούμενη θέτει (θελημένα ή άθελά της) και ένα άλλο ζήτημα, με γενικότερο ενδιαφέρον.Υποστηρίζει δηλ ότι η ύπαρξη τέτοιου είδους (ομοερωτικών) φαντασιώσεων πιθανώς ισχύει για όλες τις κοπέλες.Σ' αυτό το ζήτημα, ασχέτως γνώσεων, δε θα ήθελα να αναφερθώ, γιατί δεν έχω χρηματίσει ποτέ κοριτσάκι.Ωστόσο, η βασική (ψυχοδυναμική) άποψη επιμένει ότι οι γυναίκες έχουν πιο ρευστό και συγκεχυμένο σεξουαλικό προσανατολισμό απ' ό,τι οι άνδρες (δλδ είναι κάπως πιο ευμετακίνητο το ανεμολόγιο της σεξουαλικότητάς τους και πιθανότερες οι παρεκκλίσεις και οι μετακινήσεις στη διάρκεια της ζωής τους), επειδή έχουν περισσότερες ομοερωτικές καθηλώσεις στο ασυνείδητό τους.Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι όλα εμείς τα ανθρωπάκια, άνδρες και γυναίκες αδιακρίτως, είχαμε τουλάχιστον μια ερωτική επαφή με γυναίκα και διατηρούμε ακόμα μέσα μας μια ανάμνηση εκείνης της γλύκας: την (βρεφική) ερωτική σχέση με τη μαμά και το στήθος της.Θηλαστικό ζώο ο άνθρωπος γαρ...
Σχολιάζει ο/η