Αν κατάλαβα καλά, λέτε πως ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να ενεργήσει ώστε να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την αναγραφή ή όχι του θρησκεύματος στις ταυτότητες, επειδή αυτό υπαγορεύει η δημοκρατία και δεδομένου ότι την αναγραφή ήθελαν πλέον των 3.000.000 ανθρώπων.Αν σας αντιλαμβάνομαι ορθώς, πρέπει να πω πως σας διαφεύγει το ότι είμαστε εκτός από δημοκρατία και κράτος δικαίου. Έχουμε κανόνες για την άσκηση των λειτουργιών και κανόνες για το πώς αλλάζουν αυτοί οι κανόνες.Εν προκειμένω, άρ. 44 παρ. 2 Συντάγματος: "Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο."Επομένως μόνο δύο περιπτώσεις δημοψηφίσματος προβλέπονται από το Σύνταγμα και αμφότερες εκκινούν με απόφαση της Βουλής.Αλλά έστω ότι αυτή η βούληση αυτών των 3.000.000 ανθρώπων δεν έπρεπε να αγνοηθεί από την κυβέρνηση (αφήνουμε έξω τον ΠτΔ που δεν μπορεί ούτε πρέπει να παρέμβει επ' αυτού). Το εκλογικό σώμα ανέρχεται σε περίπου 9.800.000 πολίτες το 2015, μάλλον ανάλογο θα ήταν και τότε (πηγή: https://goo.gl/qa2zd6 σελ. 24). Οι υπόλοιποι 6.800.000 πολίτες είναι παραπάνω από διπλάσιοι. Θα ψήφιζαν όλοι υπέρ της μη αναγραφής; Όχι βέβαια. Αλλά ένας ολόκληρος μηχανισμός, αυτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΝΠΔΔ να υπενθυμίσω), αφιέρωσε μέρος των δυνάμεών του για μήνες και κατόρθωσε να συγκεντρώσει αυτόν τον αξιοσημείωτο, πλην όμως ανεπαρκή για πλειοψηφία αριθμό υπογραφών. Ποιος μας εξασφαλίζει ότι σε μια εξίσου μεθοδική καμπάνια υπέρ της αντίθετης άποψης, δεν θα συγκεντρωνόταν μεγαλύτερος αριθμός υπογραφών;Επίσης, κάθε τέτοια διαδικασία που δεν έχει δικλείδες ασφαλείας (ταυτοποίηση υπογράφοντος, σύστημα αποφυγής διπλοψηφισάντων, κάποιες εγγυήσεις μη άσκησης πίεσης προς τους πιστούς σε χώρους και τόπους λατρείας κλπ) δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι αξιόπιστη για τα αποτελέσματα που παράγει.Όλα αυτά τα σημειώνω χωρίς να αγγίζω το ζήτημα της ορθότητας ή μη της κατάργησης αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.