Όλυμπος: Μικρός οδηγός για την πιο συναρπαστική βόλτα στην κορυφή του κόσμου

Όλυμπος: Μικρός οδηγός για την πιο συναρπαστική βόλτα στην κορυφή του κόσμου Facebook Twitter
Οι ορειβατικές διαδρομές ξεκινούν από το Λιτόχωρο, το Δίον και την Πέτρα. Δύο είναι οι πιο κλασικές και με σαφή σήμανση διαδρομές: από Πριόνια και Γκορτσιά προς τα δύο καταφύγια κι από κει στις τελικές αναβάσεις προς τις κορυφές.
1
Και ένα βουνό είναι ένα ποίημα που σου γυρεύει να τ' ακούσεις.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Τι να 'βλεπε ο ποιητής απ' το παράθυρό του όταν ατένιζε τον Ταΰγετο για να βρει τόσο λιτά και γρήγορα το συνώνυμο του βουνού ουδείς γνωρίζει. Eμείς κρατάμε την «ποιητική διάθεση» και ανεβαίνουμε στα βουνά. Για να πατήσουμε την κορυφή του Ολύμπου που ψήλωσε 1 μέτρο και να μείνουμε σε μερικά από τα ωραιότερα ορεινά χωριά της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Στερεάς και της Θεσσαλίας.


Ολύμπου Ανάβαση

Επειδή σίγουρα δεν έχουμε καμία σχέση με τον Χρίστο Κάκκαλο, που τον Αύγουστο του 1913 ήταν ο πρώτος Έλληνας που πάτησε στην κορυφή, ας μάθουμε μερικά χρήσιμα πράγματα γι' αυτό που πάμε να κάνουμε. Έχουμε και λέμε:

• Θα πατήσουμε την καμπύλη κορυφή του βουνού (Μύτικας) στα 2.918 μέτρα και 8 εκατοστά, βάσει των νεότερων μετρήσεων του ΑΠΘ.

• Το βουνό -με πολλές κορυφές πάνω από τα 2.500 μέτρα- υφίσταται επαίσχυντες διακρίσεις λόγω ύψους. Πολλοί ξέρουν το Στεφάνι (2.909 μ.) δεύτερη ψηλότερη κορυφή, λίγοι την Τουρτοφωλιά, που παρά το πιασάρικο όνομα παραμένει άγνωστη λόγω ύψους (1.241 μ.).

• Είναι βουνό με δύσκολο ανάγλυφο, μεγάλες διαδρομές, απότομες και σαθρές κορυφές.

• Αλλαγές καιρού με καταιγίδες και ισχυρούς ανέμους συμβαίνουν ξαφνικά.

Το βουνό είναι ο πρώτος χαρακτηρισμένος εθνικός δρυμός της χώρας από το 1938 και συντηρεί 32 είδη θηλαστικών, 108 είδη πτηνών και χιλιάδες διαφορετικά είδη φυτών και λουλουδιών, μερικά από τα οποία είναι ενδημικά, δηλαδή ζουν μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο. Άρα, στην πορεία μας μόνο φωτογραφίζουμε ή τραβάμε βίντεο, δεν κόβουμε λουλουδάκια και πρασινάδες ούτε κυνηγάμε σαύρες και έντομα.


10 τρόποι για να μη μου βγει ξινός ο Όλυμπος

1. Δεν ανεβαίνω ποτέ μόνος.

2. Δεν ξεκινάω αν χθες το βράδυ αποξήρανα τη Βιστωνίδα.

3. Μαθαίνω τη μετεωρολογική πρόγνωση και ενημερώνω φίλους ότι θα κάνω ανάβαση.

4. Στα δύσκολα σημεία κρατάω μεγάλη απόσταση από τους μπροστινούς.

5. Δεν συνεχίζω στα δύσκολα λούκια, αν νιώσω ανασφάλεια.

6. Κινούμαι αργά και προσεκτικά, χωρίς νευρικότητα.

7, Αν προκαλέσω λιθόπτωση, ειδοποιώ με δυνατή φωνή όσους ακολουθούν.

8. Κάνω οικονομία δυνάμεων, δεν πιέζω υπερβολικά το σώμα μου κι αν χρειαστεί δεν συνεχίζω.

9. Δεν ντρέπομαι να ζητήσω βοήθεια, αν νιώθω ότι τη χρειάζομαι.

10. Ακούω τις συμβουλές των ανδρών της Πυροσβεστικής, της Δασικής Υπηρεσίας και των εθελοντών της Πολιτικής Προστασίας.

Όλυμπος: Μικρός οδηγός για την πιο συναρπαστική βόλτα στην κορυφή του κόσμου Facebook Twitter
O Όλυμπος είναι βουνό με δύσκολο ανάγλυφο, μεγάλες διαδρομές, απότομες και σαθρές κορυφές.


Διαδρομές

Οι ορειβατικές διαδρομές ξεκινούν από το Λιτόχωρο, το Δίον και την Πέτρα. Δύο είναι οι πιο κλασικές και με σαφή σήμανση διαδρομές: από Πριόνια και Γκορτσιά προς τα δύο καταφύγια κι από κει στις τελικές αναβάσεις προς τις κορυφές. Ενημερώστε κάποιον από τους ορειβατικούς συλλόγους μια μέρα πριν την ανάβασή σας.


1. Πριόνια - Καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» - Κορυφή

Η διαδρομή από τα Πριόνια (1.100 μ.) στα 2.100 μ. του καταφυγίου γίνεται από φαρδύ όμορφο μονοπάτι μέσα σε δάσος πεύκων και οξιάς. Από το καταφύγιο ξεκινούν μονοπάτια προς τις καθαρά πεζοπορικές κορυφές Σκάλα, Σκολιό και Αγ. Αντώνιο και για το δυσκολότερο Μύτικα μέσα από δάσος με ρόμπολα (ο προϊστορικός παππούς του πεύκου που ζει μόνο εκεί που λιγοστεύει το οξυγόνο) και αλπικό τοπίο. Το μονοπάτι για το Μύτικα είναι μεν άνετο αλλά σε σαθρό πεδίο, κάτω από λούκια και ορθοπλαγιές.


2. Γκορτσιά - Οροπέδιο Μουσών - Κορυφή

Από τα Γκορτσιά στα 1.100 μ. έως τα 2.700 μ. του Οροπεδίου των Μουσών, όπου και τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης» (2.760 μ.) και «Χρίστος Κάκκαλος» (2.650 μ.) η πορεία ξεκινά άνετη και όμορφη σε δάσος πεύκου και οξιάς. Στα 2.000 μ., στη θέση Πετρόστρουγκα, έχετε το νου σας: οι καταιγίδες είναι συχνές, το μονοπάτι παραμένει καλό, το πράσινο αραιώνει, τα ρόμπολα εμφανίζονται και το αλπικό τοπίο κυριαρχεί. Από τα 2.450 μ. (κορυφή Σκούρτα) μέχρι τα καταφύγια υπάρχει ένα στενό πέρασμα (Λαιμός) κι ένα σαθρό πεδίο (Καγκέλια), το μονοπάτι παραμένει άνετο και οδηγεί στο Οροπέδιο των Μουσών κι από κει στην τελική ευθεία σε σαθρό αλλά φαρδύ μονοπάτι κάτω από ορθοπλαγιές και λούκια για τις κορυφές του Στεφανιού και του Μύτικα.

Εξοπλισμός

Ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια, κατά προτίμηση μποτάκια με τρακτερωτή σόλα, αδιάβροχο, μακριά μπλούζα και παντελόνι, δεύτερο μπλουζάκι και κάλτσες, καπέλο και σκούφος, γυαλιά ηλίου, μικρό φαρμακείο, τρόφιμα, μπόλικο νερό, χάρτης φυσικά και κάποιο μέσο επικοινωνίας, π.χ. κινητό.

Όποιος έχει VHF οι συχνότητες είναι:

• 146.500: Ελληνική Ομάδα Διάσωσης
• 146.475: Ομάδα Διάσωσης Λιτόχωρου
• 151.175: Νομαρχία Πιερίας

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ

Κατερίνης: 23510 23102, 23510 31311
Λιτόχωρου: 23520 82444, 23520 84200

 

Ταξίδια
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ