Μικρός οδηγός για το Bordeaux, την πόλη του κρασιού και της χαράς

Μικρός οδηγός για το Bordeaux, την πόλη του κρασιού και της χαράς Facebook Twitter
Οι ηλικίες 20-30 κυριαρχούν. Ζωντάνια, γέλια, φωνές, μια πόλη που χαίρεται να ζει.
0

Υπάρχουν επαγγελματικά ταξίδια βαρετά, ενίοτε ευχάριστα και ελάχιστες φορές συναρπαστικά. Η πρόσφατη επίσκεψη στο Bordeaux, με αφορμή τη διεθνή έκθεση κρασιού Vinexpo, ανήκει στην τρίτη εκδοχή. Και η λέξη «συναρπαστικά» δεν σημαίνει τίποτα αν δεν βρεθείς και δεν αισθανθείς τον νεανικό παλμό αυτής της πανέμορφης γαλλικής πόλης με πληθυσμό 1.000.000 κατοίκους.


Με την άφιξη στο αεροδρόμιο Mérignac, γίνεται ξεκάθαρο ότι εδώ το αμπέλι και το κρασί είναι οι πρωταγωνιστές. Στον περιβάλλοντα χώρο του αεροδρομίου, αντί για καλλωπιστικά φυτά και δέντρα, έχουν φυτέψει κλήματα. Μα, και τα διαφημιστικά πάνελ προβάλλουν μόνο περιβόητα Châteaux ή οίκους champagne και cognac. Η ετήσια παραγωγή κρασιού από την ευρύτερη περιοχή του Bordeaux ξεπερνά τις 800.000.000 φιάλες. Ιλιγγιώδες νούμερο!

Προετοιμασμένος για τον νεφελώδη και υγρό καιρό που συνήθως επικρατεί εκεί, κατά τη διαδρομή προς το κέντρο της πόλης αισθάνομαι αφόρητη ζέστη. Σε μια φωτεινή ένδειξη φαρμακείου διαβάζω 36ºC. Ρωτάω και μου απαντούν ότι είναι η πρώτη ημέρα ενός πενθημέρου που προβλέπεται ζεστό. Κόσμος παντού γύρω από την Place Gambetta. Τα café γεμάτα, είναι η ώρα για απεριτίφ άλλωστε. Τακτοποιούμαι στο ξενοδοχείο και αμέσως παίρνω τους δρόμους. Είναι σαββατόβραδο και θέλω να νιώσω τον παλμό της πόλης. Οι ηλικίες 20-30 κυριαρχούν. Ζωντάνια, γέλια, φωνές, μια πόλη που χαίρεται να ζει. Απλότητα στη συμπεριφορά του κόσμου, όμορφα μαγαζιά, χωρίς υπερβολικά ντεσιμπέλ. Το κρασί παντού. Ευλογημένος τόπος για όποιον έχει όρεξη να δοκιμάζει. Παραλλαγή της «μπαρότσαρκας» η βόλτα στα bar à vin. Ένα ποτήρι κρασί με ένα συνοδευτικό στα όρθια και ρότα για το επόμενο. Η γαστριμαργική περιπέτεια διαρκεί ώρες. Αν και αργά, οι δρόμοι και οι πλατείες είναι ακόμα γεμάτες κόσμο. Ο μέσος όρος ηλικίας έχει πέσει. Επιστρέφω στο ξενοδοχείο εξαντλημένος. Αύριο πρωί-σε, λίγες ώρες δηλαδή, πρέπει να βρίσκομαι στη Vinexpo.

Εάν έκαναν τον κόπο οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρωτοστατούν στη δημιουργία της αθηναϊκής Ριβιέρας να επισκεφθούν το Bordeaux, ίσως έπαιρναν χρήσιμες ιδέες για το έργο.


Η έκθεση, ενδιαφέρουσα, χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα με συμμετοχές απ' όλο τον κόσμο, όμως όποιος έχει πραγματικά εμπορικό ενδιαφέρον, μάλλον προτιμά την ProWein στο Düsseldorf.

Μικρός οδηγός για το Bordeaux, την πόλη του κρασιού και της χαράς Facebook Twitter
Tο υπέροχο μουσείο La Cité du Vin, έργο του αρχιτεκτονικού γραφείου X-TU σε συνεργασία με τον Βρετανό σκηνογράφο Casson Mann.


Το βράδυ, πάλι τα ίδια, έτοιμος να χαρτογραφήσω νέες συντεταγμένες της πόλης. Την επομένη, επίσκεψη στο μουσείο La Cité du Vin, έργο του αρχιτεκτονικού γραφείου X-TU σε συνεργασία με τον Βρετανό σκηνογράφο Casson Mann. Άφωνος! Όποιος αγαπάει την κουλτούρα του κρασιού και αναζητά τη γνώση διαδραστικά, πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθεί. Αποκορύφωμα, η κάβα στο ισόγειο, δίπλα στο κατάστημα αναμνηστικών του μουσείου, με ετικέτες κρασιών απ' όλο τον κόσμο. Και όταν λέμε απ' όλο τον κόσμο, δεν εννοούμε μόνο από τις οινοπαραγωγικές χώρες του Παλαιού και Νέου Κόσμου αλλά και από κράτη (συνήθως πρώην αποικίες) που μας είναι άγνωστα για το κρασί τους. Λέτε να μην έχει ενδιαφέρον ένα ποτήρι από τη Ναμίμπια, το Πράσινο Ακρωτήρι ή την Ινδία; Για όσους κυνηγούν τα «μεγάλα» και «καλύτερα» κρασιά μάλλον όχι. Εμείς ανήκουμε σε αυτούς που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τον κόσμο και γευτήκαμε κάτι νέο και διαφορετικό.

Επιστρέφοντας στο κέντρο, περπάτησα για χιλιόμετρα πλάι στον ποταμό Garonne. Εάν έκαναν τον κόπο οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρωτοστατούν στη δημιουργία της αθηναϊκής Ριβιέρας να επισκεφθούν το Bordeaux, ίσως έπαιρναν χρήσιμες ιδέες για το έργο. Αρκεί να κάνουν έναν σχεδιασμό βασισμένο στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, όπως οι Γάλλοι. Το σύντομο ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Οι μπαταρίες φόρτισαν ανέλπιστα γρήγορα.


Αν κάτι μου έμεινε περισσότερο, είναι η αποστομωτική απάντηση μιας νεαρής οινοχόου, όταν της εξέφρασα την έκπληξή μου για τις πολυεθνικές λίστες κρασιών που συνάντησα στη Μέκκα του κρασιού, τα μαγαζιά του Bordeaux: «Μα, αφού αγαπάμε πραγματικά το κρασί, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο παρά να δοκιμάζουμε».


Στη ζωή, τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.

Μικρός οδηγός για το Bordeaux, την πόλη του κρασιού και της χαράς Facebook Twitter

Tips:

Εστιατόρια πολλά και διάφορα, για όλα τα γούστα. Ξεχωρίσαμε το Miles (33, rue du Cancera, www.restaurantmiles.com). Η ομάδα, μέσα κι έξω από την ανοιχτή κουζίνα, έχει κάτι θεατρικό στον τρόπο που δουλεύει. Το βραδινό tasting menu ήταν νοστιμότατο, με άριστη σχέση ποιότητας/τιμής.


Για όλα τα bar à vin που επισκεφθήκαμε έχουμε καλό λόγο να πούμε, όμως μας κέρδισαν περισσότερο το μικροσκοπικό Le Flacon (43, rue de Cheverus) και το Soif, ακριβώς δίπλα στο εστιατόριο Miles. Και τα δύο δίνουν έμφαση στα «φυσικά» κρασιά, τάση που, μετά τα ανάλογα μαγαζιά του Παρισιού και της Tουλούζης, δείχνει να κερδίζει έδαφος και στο Bordeaux.


Η Aegean πετάει απευθείας για Bordeaux μέχρι τον Οκτώβριο. Με έγκαιρο προγραμματισμό, μπορείτε να βρείτε εισιτήρια σε προσιτές τιμές.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM