Υπάρχουν επαγγελματικά ταξίδια βαρετά, ενίοτε ευχάριστα και ελάχιστες φορές συναρπαστικά. Η πρόσφατη επίσκεψη στο Bordeaux, με αφορμή τη διεθνή έκθεση κρασιού Vinexpo, ανήκει στην τρίτη εκδοχή. Και η λέξη «συναρπαστικά» δεν σημαίνει τίποτα αν δεν βρεθείς και δεν αισθανθείς τον νεανικό παλμό αυτής της πανέμορφης γαλλικής πόλης με πληθυσμό 1.000.000 κατοίκους.
Με την άφιξη στο αεροδρόμιο Mérignac, γίνεται ξεκάθαρο ότι εδώ το αμπέλι και το κρασί είναι οι πρωταγωνιστές. Στον περιβάλλοντα χώρο του αεροδρομίου, αντί για καλλωπιστικά φυτά και δέντρα, έχουν φυτέψει κλήματα. Μα, και τα διαφημιστικά πάνελ προβάλλουν μόνο περιβόητα Châteaux ή οίκους champagne και cognac. Η ετήσια παραγωγή κρασιού από την ευρύτερη περιοχή του Bordeaux ξεπερνά τις 800.000.000 φιάλες. Ιλιγγιώδες νούμερο!
Προετοιμασμένος για τον νεφελώδη και υγρό καιρό που συνήθως επικρατεί εκεί, κατά τη διαδρομή προς το κέντρο της πόλης αισθάνομαι αφόρητη ζέστη. Σε μια φωτεινή ένδειξη φαρμακείου διαβάζω 36ºC. Ρωτάω και μου απαντούν ότι είναι η πρώτη ημέρα ενός πενθημέρου που προβλέπεται ζεστό. Κόσμος παντού γύρω από την Place Gambetta. Τα café γεμάτα, είναι η ώρα για απεριτίφ άλλωστε. Τακτοποιούμαι στο ξενοδοχείο και αμέσως παίρνω τους δρόμους. Είναι σαββατόβραδο και θέλω να νιώσω τον παλμό της πόλης. Οι ηλικίες 20-30 κυριαρχούν. Ζωντάνια, γέλια, φωνές, μια πόλη που χαίρεται να ζει. Απλότητα στη συμπεριφορά του κόσμου, όμορφα μαγαζιά, χωρίς υπερβολικά ντεσιμπέλ. Το κρασί παντού. Ευλογημένος τόπος για όποιον έχει όρεξη να δοκιμάζει. Παραλλαγή της «μπαρότσαρκας» η βόλτα στα bar à vin. Ένα ποτήρι κρασί με ένα συνοδευτικό στα όρθια και ρότα για το επόμενο. Η γαστριμαργική περιπέτεια διαρκεί ώρες. Αν και αργά, οι δρόμοι και οι πλατείες είναι ακόμα γεμάτες κόσμο. Ο μέσος όρος ηλικίας έχει πέσει. Επιστρέφω στο ξενοδοχείο εξαντλημένος. Αύριο πρωί-σε, λίγες ώρες δηλαδή, πρέπει να βρίσκομαι στη Vinexpo.
Εάν έκαναν τον κόπο οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρωτοστατούν στη δημιουργία της αθηναϊκής Ριβιέρας να επισκεφθούν το Bordeaux, ίσως έπαιρναν χρήσιμες ιδέες για το έργο.
Η έκθεση, ενδιαφέρουσα, χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα με συμμετοχές απ' όλο τον κόσμο, όμως όποιος έχει πραγματικά εμπορικό ενδιαφέρον, μάλλον προτιμά την ProWein στο Düsseldorf.
Το βράδυ, πάλι τα ίδια, έτοιμος να χαρτογραφήσω νέες συντεταγμένες της πόλης. Την επομένη, επίσκεψη στο μουσείο La Cité du Vin, έργο του αρχιτεκτονικού γραφείου X-TU σε συνεργασία με τον Βρετανό σκηνογράφο Casson Mann. Άφωνος! Όποιος αγαπάει την κουλτούρα του κρασιού και αναζητά τη γνώση διαδραστικά, πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθεί. Αποκορύφωμα, η κάβα στο ισόγειο, δίπλα στο κατάστημα αναμνηστικών του μουσείου, με ετικέτες κρασιών απ' όλο τον κόσμο. Και όταν λέμε απ' όλο τον κόσμο, δεν εννοούμε μόνο από τις οινοπαραγωγικές χώρες του Παλαιού και Νέου Κόσμου αλλά και από κράτη (συνήθως πρώην αποικίες) που μας είναι άγνωστα για το κρασί τους. Λέτε να μην έχει ενδιαφέρον ένα ποτήρι από τη Ναμίμπια, το Πράσινο Ακρωτήρι ή την Ινδία; Για όσους κυνηγούν τα «μεγάλα» και «καλύτερα» κρασιά μάλλον όχι. Εμείς ανήκουμε σε αυτούς που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τον κόσμο και γευτήκαμε κάτι νέο και διαφορετικό.
Επιστρέφοντας στο κέντρο, περπάτησα για χιλιόμετρα πλάι στον ποταμό Garonne. Εάν έκαναν τον κόπο οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρωτοστατούν στη δημιουργία της αθηναϊκής Ριβιέρας να επισκεφθούν το Bordeaux, ίσως έπαιρναν χρήσιμες ιδέες για το έργο. Αρκεί να κάνουν έναν σχεδιασμό βασισμένο στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, όπως οι Γάλλοι. Το σύντομο ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Οι μπαταρίες φόρτισαν ανέλπιστα γρήγορα.
Αν κάτι μου έμεινε περισσότερο, είναι η αποστομωτική απάντηση μιας νεαρής οινοχόου, όταν της εξέφρασα την έκπληξή μου για τις πολυεθνικές λίστες κρασιών που συνάντησα στη Μέκκα του κρασιού, τα μαγαζιά του Bordeaux: «Μα, αφού αγαπάμε πραγματικά το κρασί, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο παρά να δοκιμάζουμε».
Στη ζωή, τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.
Tips:
Εστιατόρια πολλά και διάφορα, για όλα τα γούστα. Ξεχωρίσαμε το Miles (33, rue du Cancera, www.restaurantmiles.com). Η ομάδα, μέσα κι έξω από την ανοιχτή κουζίνα, έχει κάτι θεατρικό στον τρόπο που δουλεύει. Το βραδινό tasting menu ήταν νοστιμότατο, με άριστη σχέση ποιότητας/τιμής.
Για όλα τα bar à vin που επισκεφθήκαμε έχουμε καλό λόγο να πούμε, όμως μας κέρδισαν περισσότερο το μικροσκοπικό Le Flacon (43, rue de Cheverus) και το Soif, ακριβώς δίπλα στο εστιατόριο Miles. Και τα δύο δίνουν έμφαση στα «φυσικά» κρασιά, τάση που, μετά τα ανάλογα μαγαζιά του Παρισιού και της Tουλούζης, δείχνει να κερδίζει έδαφος και στο Bordeaux.
Η Aegean πετάει απευθείας για Bordeaux μέχρι τον Οκτώβριο. Με έγκαιρο προγραμματισμό, μπορείτε να βρείτε εισιτήρια σε προσιτές τιμές.
