H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Στη Χίο θα βρείτε και τις γνωστές σε όλους τουλίπες ή αλλιώς «λαλάδες».
0

Μένω στον Κάμπο της Χίου. Είναι μια περιοχή κοντά στην πόλη, γεμάτη με κτήματα και αρχοντικά, κατοικίες των παλιών αριστοκρατικών οικογενειών της Χίου. Η συνύπαρξη των αρχοντικών με τα περιβόλια και τις στέρνες με τα πηγάδια είναι μαγική, σχεδόν από άλλη εποχή.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί. Όλα μου τα παιδικά χρόνια ήταν μια ατελείωτη εξερεύνηση. Έφυγα για σπουδές στην Αθήνα για αρκετά χρόνια, επέστρεψα για μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο της Χίου, στο Τμήμα Ναυτιλίας, κι από τότε έμεινα εδώ και διατηρώ ένα κατάστημα με παιδικά εκπαιδευτικά παιχνίδια, τη Σβούρα.

Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του νησιού είναι φυσικά η μαστίχα. Αυτός ο φυσικός θησαυρός είναι η ρητινώδης έκκριση του μαστιχόδενδρου. Πρόκειται για φυσική, αρωματική ρητίνη, που εκκρίνεται σε σχήμα δακρύων από τον κορμό και τα μεγάλα κλαδιά του μαστιχόδενδρου, στις επιφανειακές τομές που του προξενούν οι παραγωγοί με αιχμηρά εργαλεία.

Θα πρέπει όμως να πούμε πως η Χίος είναι πολύ γνωστή γενικά για τη χλωρίδα της. Στη Χίο θα βρείτε και τις γνωστές σε όλους τουλίπες ή αλλιώς «λαλάδες». Η ονομασία αυτή προέρχεται από το «lale» που είναι η περσική ονομασία της τουλίπας, η οποία πέρασε μέσω των τουρκικών στη χιώτικη διάλεκτο. Στη Χίο φύονται τέσσερα είδη άγριας τουλίπας (Tulipa praecox, Tulipa agenensis, Tulipa clusiana και Tulipa undulatifolia) που δίνουν στα λιβάδια της κεντρικής και νοτιοανατολικής Χίου, κάθε Μάρτιο και Απρίλη, ένα μαγευτικό κόκκινο χρώμα.

Το μεγάλο μυστικό του νησιού είναι ο ελάχιστος τουρισμός που έχει η βόρεια Χίος, με αποτέλεσμα να κρύβει μοναδικούς φυσικούς θησαυρούς.

Αγαπημένος περίπατος είναι οπουδήποτε είσαι κοντά στη φύση. Κοντά στην πόλη είναι φυσικά ο Κάμπος με τα δαιδαλώδη δρομάκια του, όπου μπορείς να χαθείς και να ανακαλύψεις κρυμμένους θησαυρούς πίσω από τεράστιους μαντρότοιχους. Αλλά και ο λόφος στο Μονοδένδρι, στον Άγιο Παντελεήμονα, που είναι στα σύνορα της πόλης· ανεβαίνοντας το δασάκι βρίσκεις ξέφωτα με απίστευτη θέα σε όλη την πόλη.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο λόφος στο Μονοδένδρι, στον Άγιο Παντελεήμονα, είναι στα σύνορα της πόλης και ανεβαίνοντας το δασάκι βρίσκεις ξέφωτα με απίστευτη θέα σε όλη την πόλη.

Γενικά τα τελευταία χρόνια σχεδόν κάθε Κυριακή κάνουμε μικρές εξορμήσεις στα χωριά του νησιού και ανακαλύπτουμε διαδρομές, μονοπάτια, φαράγγια και υπέροχα δασάκια. Ειδικά η βόρεια Χίος είναι ένα μοναδικό, ανεξερεύνητο μέρος. Το φαράγγι των Καμπιών, ιδανικό να το διασχίσεις από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Το άγριο Αίπος, οι καστανιές σε Κουρούνα και Εγρήγορο, η Παλιά Ποταμιά, η Νέα Μονή, το Αυγώνυμα, το Θολοποτάμι...

Μπορείς εύκολα να βρεις διαδρομές χαρτογραφημένες για πεζοπορία. Οι φίλοι των μονοπατιών, ο κ. Χαλάτσης και ο Γιώργος Κάκαρης, έχουν χαρτογραφήσει όλο το νησί. Τους ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά.

Τα μεσαιωνικά χωριά της νότιας Χίου, τα καστροχώρια, είναι πολύ ξεχωριστά. Όλα τα σπίτια ενώνονται μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν τοίχο για να προστατεύονται από τους πειρατές. Όπως επίσης και το Πυργί με τη μοναδική αρχιτεκτονική του και τα ξυστά στους τοίχους. Το «ζωγραφιστό χωριό» είναι σαν ένα υπαίθριο εργο τέχνης, λόγω των περίτεχνων διακοσμητικών μοτίβων στις προσόψεις των κτιρίων.

Το μεγάλο μυστικό του νησιού είναι ο ελάχιστος τουρισμός που έχει η βόρεια Χίος, με αποτέλεσμα να κρύβει μοναδικούς φυσικούς θησαυρούς. Όπως τον Άγιο Γάλας, τα Αγιάσματα, τα Λεπτόποδα, το Βίκυ, το φαράγγι των Καμπιών. Αλλά και κάποιες μυστικές παραλίες. Όπως η Αυλωνιά στα Δότια, που είναι ένα παρθένο, μοναδικό μέρος, μια φανταστική παραλία, με πρόσβαση μόνο με τα πόδια, 20 λεπτά περίπου περπάτημα, ή μέσω θαλάσσης. Εύχομαι να μην καταστραφεί ποτέ αυτός ο μοναδικός φυσικός πλούτος.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Το Πυργί με τη μοναδική αρχιτεκτονική του και τα ξυστά στους τοίχους.
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Η Αυλωνιά στα Δότια, ένα παρθένο μέρος με φανταστική παραλία.

Θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάποιους ανθρώπους πολύ σημαντικούς για τον τόπο μας. Προανέφερα τον κ. Χαλάτση και τον Γιώργο Κάκαρη, δυο ανθρώπους που ασχολούνται πολύ με τον τόπο. Ο πρώτος έχει χαρτογραφήσει και έχει ανοίξει περιπατητικές διαδρομές σε όλο το νησί και έχει δημιουργήσει σχέσεις με όλο τον κόσμο για να επισκέπτονται πεζοπόροι και ορειβάτες το νησί. Και ο δεύτερος, με τις μοναδικές του γνώσεις, διάβασμα και όρεξη, έχει κάνει φοβερές έρευνες για τα βουνά και τις ορεινές περιοχές του νησιού. Ο Γ. Μακριδάκης επίσης ξέρει το νησί και την ιστορία του απέξω και ασχολείται με θέματα που αφορούν όλους μας.

Οι άνθρωποι πίσω από το Chios Music Festival, Όλγα Holdorff Μυριαγκού και Λευτέρης Βενιάδης, κάνουν εξαιρετική δουλειά, όπως και ο Άκης Κόκκινος με το DEO FESTIVAL, που μας δίνουν τη δυνατότητα να απολαύσουμε, εμείς και άνθρωποι από όλο τον κόσμο, υπερθεάματα. Φυσικά και τα 3 κορίτσια του «Εκεί που ζω», Μαρούσα Μάμμα, Ναυσικά Σαλιάρη, Μαρία Ζαννίκου, που ψάχνουν, ενημερώνονται και μας μεταφέρουν ιστορίες για τον τόπο μας.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Χίου είναι διαχρονικά η επικοινωνία μας με την υπόλοιπη Ελλάδα. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να μετακινηθούμε εύκολα, λόγω δρομολογίων αλλά και λόγω κόστους. Υπάρχουν τους καλοκαιρινούς μήνες κάποιες άγονες γραμμές, αλλά γενικά είμαστε αποκομμένοι. Λόγω της παραμεθορίου θέσης των νησιών μας, έχουμε πολλούς στρατιωτικούς, φαντάρους, δάσκαλους, φοιτητές και γενικά πολύ κόσμο από όλη την Ελλάδα. Όλοι αυτοί για να πάνε στα σπίτια τους ή φοιτητές για να έρθουν να σπουδάσουν θέλουν και πολλές μέρες για τη μεταφορά τους και μεγάλο κόστος, με αποτέλεσμα το νησί να μην είναι πρώτη επιλογή ούτε τουριστικά ούτε και για διαβίωση.

Άλλο μεγάλο θέμα η έλλειψη ασθενοφόρων. Είμαστε ένα νησί με πολύ μεγάλο αριθμό μόνιμων κατοίκων και σχεδόν διπλασιαζόμαστε τους καλοκαιρινούς μήνες. Δεν γίνεται να εξυπηρετεί ένα ασθενοφόρο όλο το νησί. Είναι απαράδεκτο να φοβάσαι μην πάθεις τίποτα.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Τα μεσαιωνικά χωριά της Νότιας Χίου, τα καστροχώρια, είναι πολύ ξεχωριστά.

Θα ήθελα να ανοίξει ένα καλό σινεμά –είχαμε, αλλά έκλεισε πρόσφατα– το οποίο ιδανικά να μπορεί να σηκώσει και θεατρικές παραστάσεις. Τον χειμώνα η ζωή είναι λίγο πιο δύσκολη, όπως σε όλη την επαρχία. Βέβαια, υπάρχουν πάρα πολλοί σύλλογοι στους οποίους μπορείς να ασχοληθείς με μουσική, χορό, πηλό, ζωγραφική, γυμναστική. Να συμμετέχεις σε πολιτιστικά δρώμενα και να γίνεις εθελοντής, όπως π.χ. για τη γνωστή Μόστρα των Θυμιανών, που ετοιμάζει τα άρματα και τις αποκριάτικες στολές ή το Χριστουγεννιάτικο Χωριό επίσης στα Θυμιανά. Το καλοκαίρι η κατάσταση, όπως καταλαβαίνετε, αλλάζει δραστικά!

Τα τελευταία χρόνια έχουν επιστρέψει πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι στο νησί. Μερικοί και με οικογένειες για καλύτερες συνθήκες ζωής. Σίγουρα παίζει ρόλο και τι ζητάει ο καθένας από το κάθε μέρος. Αλλά η Χίος είναι ένα μεγάλο νησί, έχει επιλογές, έχει πράγματα να ανακαλύψεις και μπορείς γενικά να δραστηριοποιηθείς.

Όσο για αγαπημένα μαγαζιά, φυσικά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο δικό μου, τη Σβούρα. Είναι σε έναν πολύ όμορφο πεζόδρομο στην πόλη, όπου μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου στο The Grind, να φας υπέροχους λουκουμάδες στου Κανελού (έχει και στα Μεστά), και να πιεις τσιπουράκι στο Καφάλτι.

Το Blender είναι μέσα στην πόλη και έχει ωραία smoothies και υγιεινά σαντουιτσάκια. Ωραίο brunch μπορείς να απολαύσεις στην Πιπερόριζα και στο Pura Vida. Για καφέ επίσης στα υπέροχα καφέ πάνω στην κεντρική αγορά, όπως το Anthill, The Grinders και το Ρόδι. Και να ψάξεις για να φας τυρόπιτα στην Αλκυόνη. Για ποτό φυσικά στα Κιούμπρικ, Μαύρο Πρόβατο, Plan b, Vupalu και στο 44.

Μην ξεχάσεις να πιεις ένα τσιπουράκι στο Shozo, να δοκιμάσεις τα πιατάκια της Αλικοντήσης, να φας στο Καρδαμό, στο Ρακουμέλ, στην Ιχθυόσκαλα, στον Καφενέ και οπωσδήποτε μην αμελήσεις να πας στον Βραδύποδα. Μοναδικά πιάτα, απίστευτες γεύσεις, υπέροχο περιβάλλον μέσα στο κάστρο της Χίου, στην καρδιά της πόλης όλα αυτά. Και αν θες κάτι στο χέρι, σουβλάκι από τον Αιμίλιο (έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές – πρόσεξε γιατί δουλεύει μόνο πρωί), μπιφτέκι στου Μαμούνια και φυσικά hot dog από το Doggy’s Style.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Τα τελευταία χρόνια έχουν επιστρέψει πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι στο νησί. Μερικοί και με οικογένειες για καλύτερες συνθήκες ζωής.

Για όσους έχουν παιδιά συνιστώ ανεπιφύλακτα τον φυσικό παράδεισο στο Άγιο Γάλας. Είναι ένα φανταστικό, παραμυθένιο μέρος. Απολαμβάνεις καφέ και φαγητό δίπλα στο ποταμάκι κάτω από τα δέντρα, με πολλά παιχνίδια και χώρο για παιδιά, για να απολαύσετε τη διαμονή σας στην περιοχή. Μην αμελήσετε να επισκεφθείτε και το σπήλαιο.

Άλλα σημεία ενδιαφέροντος: Κάστρο της Χίου, Νέα Μονή, Αυγώνυμα -  Ανάβατος (ο Μυστράς της Χίου), Λωβοκομείο ή αλλιώς Λεπροκομείο, Μουσείο Μαστίχας, Καλαμωτή, Πυργί, Ολύμποι, Μεστά, Βέσσα, Αγίος Γεώργιος Συκούσης, Βολισσός, Παλιά Ποταμιά, Αγιάσματα, Λεπτόποδα, Μονή Μουνδών, Κηπουριές, Λαγκαδά.

Συστήνω να δοκιμάσετε: τον βιολογικό, φυσικό χυμό από αλόη και μαστίχα της Natuevo Aloe Vera, όπου μπορείτε να επισκεφτείτε και τον χώρο για ξενάγηση. Το παγωτό του Κρόνου. Τις φυσικές μαρμελάδες στο Μάσα Κει. Τα χερίσια μακαρόνια. Τα χιώτικα γλυκά του κουταλιού. Το μαστέλο, ένα χιώτικο τυρί που ψήνεται. Φυσικά τα ούζα μας. Προτείνω επίσης να δοκιμάσετε κεραμική στα Αρμόλια και καταδύσεις στην Αγία Φωτιά και Αποθήκα.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«γύρω γύρω θάλασσα», ένας διαφορετικός άτλαντας της Χίου

Βιβλίο / «γύρω γύρω θάλασσα», ένας διαφορετικός άτλαντας της Χίου

Το βιβλίο του Γιάννη Κωσταρή, μια προσωπική τοπογραφία από φωτογραφίες, αποσπάσματα ημερολογίου, αφηγήσεις και μικρές ιστορίες που αναζητώντας το παρόν σκοντάφτουν συνεχώς στο παρελθόν θα παρουσιαστεί στο βιβλιοπωλείο "Λεμόνι".
M. HULOT
Oι αναγεννησιακές φορεσιές της Χίου

Βιβλίο / Oι αναγεννησιακές φορεσιές της Χίου

Η επίκουρη καθηγήτρια Λαογραφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Νάντια Μαχά-Μπιζούμη, μιλά με αφορμή το βιβλίο της για τις τοπικές ενδυμασίες των Μαστιχοχωρίων από το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Φεύγαμε από τη Βίτσα και κλαίγαμε, γιατί ξέραμε ότι θα αργούσαμε να ξαναπάμε»

Ο Τάσος Ανέστης άφησε πίσω του τις πισίνες και τους παιδότοπους της Αθήνας και μετακόμισε σε ένα Ζαγοροχώρι για να μεγαλώσουν τα παιδιά του με μυρωδιές του δάσους και βόλτες στα ποτάμια και τα βουνά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ