Συνταγή για πανεύκολη, τραγανή και αρωματική ψευτοσπανακόπιτα

Συνταγή για πανεύκολη, τραγανή και αρωματική ψευτοσπανακόπιτα Facebook Twitter
Η ψευτοσπανακόπιτα δεν έχει σπανάκι αλλά έχει όλα τα άλλα που κάνουν τη σπανακόπιτα νόστιμη.
0





Η ΨΕΥΤΟΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΠΑΝΑΚΙ
αλλά έχει όλα τα άλλα που κάνουν τη σπανακόπιτα νόστιμη, όπως φινόκιο, μυρώνια, άνηθο, φρέσκα κρεμμυδάκια, καυκαλήθρες κ.λπ., υλικά που μπορούν να σας ξεγελάσουν και να νομίζετε ότι πράγματι τρώτε σπανακόπιτα ενώ τρώτε μόνο τις νοστιμιές της και το φύλλο της, τα δύο μέρη της, δηλαδή, που την κάνουν τόσο αρωματική και τραγανή. Ειλικρινά, τώρα, ποιος νοιάζεται για το άνοστο, φρέσκο σπανάκι που θέλει μια ώρα δουλειά πριν μπει στη γέμιση;

Τα φύλλα γιουφκά που θα χρειαστείτε για την παρασκευή της διατηρούνται ελαστικά μόνο πέντε μέρες μετά την αγορά τους, μετά γίνονται εύθραυστα και δύσκολα στη χρήση τους και ως έτσι δεν μπαίνουν στην κατάψυξη. Έχουν διάμετρο κοντά στα 30 εκατοστά, συγκλονιστικό αλλά και απαγορευτικό μέγεθος, αν σκεφτείτε ότι κάθε σπίτι μπορεί να μην έχει 4 ή 14 άτομα να ταΐσει με μία τόσο μεγάλη πίτα, που το φύλλο της επιβάλλει να ψηθεί σε μεγάλο στρογγυλό ταψί.

Εκτός αν ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που τους αρέσουν τόσο οι πίτες, που μπορείτε να την τρώτε κάθε μέρα για μια βδομάδα, ή στους τυχερούς που τους αρέσει να μοιράζονται την πίτα τους. Και οι δυο είναι καλοί λόγοι για να τη φτιάξετε.

Τα φύλλα γιουφκά που θα χρειαστείτε για την παρασκευή της διατηρούνται ελαστικά μόνο πέντε μέρες μετά την αγορά τους, μετά γίνονται εύθραυστα και δύσκολα στη χρήση τους και ως έτσι δεν μπαίνουν στην κατάψυξη.

Υλικά

5 φύλλα γιουφκά (1 πακέτο)

2 ματσάκια φρέσκα κρεμμυδάκια με αρκετό από το πράσινο μέρος τους, ψιλοκομμένα

1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο

1 μάτσο μυρώνια και ένα καυκαλήθρες, ψιλοκομμένα

1 μικρό φινόκιο ψιλοκομμένο (με τα τριχοειδή φύλλα του)

4 αυγά ελαφρά χτυπημένα και ελάχιστα αλατισμένα

¼ της κούπας ελαιόλαδο για τη γέμιση και ελαιόλαδο για το άλειμμα του ταψιού και των φύλλων

1 κιλό πικάντικη φέτα Κεφαλονιάς ή Παρνασσού, χονδροσπασμένη

3 κ.γ. πιπέρι μαύρο, τουλάχιστον

1 τσικ αποξηραμένο δυόσμο


Και για τη διακόσμηση της πίτας:

1 φλυτζάνι γεμάτο σουσάμι, ηλιόσπορους, μαυροκούκι, κολοκυθόσπορους

Θα χρειαστείτε ένα μεγάλο ταψί στρογγυλό

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς, κατά προτίμηση στη ρύθμιση με αέρα. Πλένουμε τα λαχανικά και τα αρωματικά, τα στραγγίζουμε αλλά δεν τα στίβουμε. Τα ψιλοκόβουμε σε μπολ. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά και το λάδι και τα ανακατεύουμε απαλά με πιρούνι. Το μείγμα μας είναι ελαφρύ και υγρό.

Σε καλά λαδωμένο ταψί ακουμπάμε το πρώτο φύλλο τεντωμένο καλύπτοντας τα πλαϊνά του ταψιού. Το λαδώνουμε και ακουμπάμε το δεύτερο τσαλακωμένο στη μέση.

Ρίχνουμε το μισό μίγμα στο ταψί, σκεπάζουμε με ένα αλάδωτο τσαλακωμένο φύλλο και προσθέτουμε το υπόλοιπο μισό μίγμα.


Σκεπάζουμε με ένα τσαλακωμένο φύλλο, το λαδώνουμε και ακουμπάμε το πέμπτο και τελευταίο τεντωμένο φύλλο. Το λαδώνουμε προσέχοντας να διπλώσουμε καλά τις άκρες του φύλλου προς τα κάτω και να τις βολέψουμε όμορφα στα πλαϊνά τοιχώματα του ταψιού «κλείνοντας» έτσι με ασφάλεια το μίγμα μέσα στην πίτα.

Χαράζουμε με κοφτερό μαχαίρι ή ψαλιδιστά, ραντίζουμε με νερό αφήνοντας έτσι το φύλλο 10 λεπτά να μαλακώσει, τα υπόλοιπα φύλλα θα μαλακώσουν από τα υγρά των λαχανικών. Ψήνουμε για 50-60 λεπτά μέχρι η πίτα να ξεκολλάει από τον πάτο του ταψιού και τα τοιχώματά της, όταν το κουνάμε. Αφήνουμε να κρυώσει για 5 λεπτά χωρίς να τη σκεπάσουμε και σερβίρουμε.

Ακούστε το podcast γεύσης της ΤwoMinutes Angie με θέμα της πίτες και τη συνταγή της ψευτοσπανακόπιτας. 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Είναι οι πίτες προϊόν επανάστασης;

Radio Lifo / Είναι οι πίτες προϊόν επανάστασης;

Η Αντζελίνα Καλογεροπούλου λατρεύει τις πίτες όλων των χωρών και όλων των ειδών. Σ' αυτό το podcast εξηγεί γιατί τα φύλλα γιουφκά μπορεί και να είναι τα ιδανικά για σπιτικές πίτες και δίνει μια πανεύκολη συνταγή για ψευτοσπανακόπιτα.
TWOMINUTES ANGIE

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ