Πώς ένα βαζάκι Νουτέλα άρχισε να σώζει ζωές

Facebook Twitter
0


Το μόνο που σκέφτομαι όταν βλέπω ένα βαζάκι Νουτέλα είναι να το ανοίξω και να φάω λίγο. Ένας Γάλλος παιδίατρος όμως σκέφτηκε κάτι καλύτερο (που δεν συμπεριλάμβανε τον εαυτό του.)


Σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα φαγώσιμο, εμπλουτισμένο με βιταμίνες και θερμίδες με βάση το φυστίκι, με υφή σαν της Νουτέλα ως όπλο κατά της πείνας. Το προϊόν που προέκυψε λέγεται Plumpynut και ως τώρα έχει σώσει 1.9 εκατομμύρια ζωές.


Το θέμα της πείνας ήταν μόνιμα στο μυαλό του Briend. Προσπαθούσε να βρει ένα τρόπο κατασκευής ενός τροφίμου που θα έσωζε παιδιά αλλά σε απλή μορφή: χωρίς να απαιτούνται ειδικές συνθήκες υγιεινής, καθαρό νερό, ή ειδικούς. Η έμπνευση ήρθε μέσα από ένα βαζάκι Νουτέλα: διαβάζοντας τα συστατικά, ανακάλυψε ότι οι αναλογίες και τα υλικά ήταν σαν αυτά που συνιστούσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Το μόνο πρόβλημα ήταν το γάλα. Έτσι, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να αντικαταστήσει το γάλα με φυστικοβούτυρο κι έτσι θα μπορούσε να καταναλωθεί άμεσα, χωρίς να απαιτείται καθαρό νερό (που είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα αυτών των χωρών.) Ήταν αυτό που έψαχνε: ένα προϊόν ιδιαίτερα θρεπτικό, που μεταφέρεται εύκολα και δεν είναι ακριβό. Συνεργάστηκε με μία γαλλική εταιρία και το Plumpynutέγινε προσβάσιμο σε μεγάλη κλίμακα.


Πλέον κατασκευάζεται και στις χώρες που το έχουν ιδιαίτερα ανάγκη. Η γαλλική εταιρία παρέχει το βασικό μείγμα βιταμινών και μετάλλων οι οποίοι το συνδυάζουν με το φυστικοβούτυρο. Μία τέτοια εταιρία είναι το Projec Peanut Butterστο Μαλάουι.


Βέβαια, προσυσκευασμένες τροφές που παράγονται στην Ευρώπη είναι ανακούφιση και όχι λύση για τα παγκόσμια προβλήματα πείνας. Αυτό δεν γιατρεύει προβλήματα όπως ανεργία, έλλειψη παιδείας και φυσικές καταστροφές: το θέμα είναι τεράστιο, καθώς μπαίνει και ζήτημα ηθικής, όταν η πείνα γίνεται κερδοφόρα μπίζνες, κάτι που δε φαίνεται να ήταν μέσα στα σχέδια του εμπνευστή του, ο οποίος εξακολουθεί να αποφεύγει τη δημοσιότητα. Αν σας ενδιαφέρει το θέμα, περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ