Ο ιπτάμενος σεφ!

Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
0
Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
Φωτό:Johannes Marburg / www.johannesmarburg.com/

Τον συνάντησα τον Αύγουστο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου “Ελιές” στη Καρδαμύλη της Μάνης. Μετά το πρώτο γεύμα, η παρέα αποφάσισε να τρώει εκεί κάθε βράδυ μέχρι να φύγουμε, μερικοί απο εμάς τό ίδιο ακριβώς πιάτο. 

Τον ξαναβρήκα στο καφέ Qahwa στο Αιγάλεω να ξεροψήνει πολύχρωμα λουκούμια (παγωμένα μπαλάκια από λουκούμια, παναρισμένα με ζάχαρη) πάνω από ένα γκαζάκι . 

Οταν του τηλεφώνησα ένα πρωί ήταν σε ένα τροχόσπιτο σε μιά παραλία και δεν είχε πιεί ακόμα καφέ. 

Οταν είχε πιεί καφέ ήταν ήδη σε σαλέ στην Ελβετία για μαγειρέματα και διακοπές και την άλλη βδομάδα , ναί, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε μέσω Skype γιατί θα ήταν στο Μπαλί για δουλειά και διακοπές. Ο Κώστας Παπαχαραλάμπους κάπως γίνεται και τα συνδυάζει πάντα αυτά τα δυό, διακοπές και δουλειά. Οχι μόνο μαγειρέματα λοιπόν: μπορεί να βοηθάει τη  μητέρα του Αύρα Πανουσοπούλου (yiam.gr ) να στήσει το καινούργιο εργαστήρι της στην Αγιά της Λάρισσας φτιάχνοντας χαρμάνι μπετόν, ας πούμε… 

Το αγαπημένο του υλικό είναι το κοντινότερο στη κουζίνα όπου βρίσκεται κάθε φορά και θεωρεί τη χωριάτικη σαλάτα με τηγανιτά καλαμαράκια σαν ένα αντιπροσωπευτικό ελληνικό πιάτο. 

Από τους έλληνες σεφ εκτιμά τον Πέσκια,  τον Δαμαλά , την Φάκλαρη και το δίδυμο Μανουσόπουλος-Κυπριανίδης και αν ποτέ άνοιγε εστιατόριο θα προτιμούσε τη γειτονιά της παλιάς Αθήνας ή αλλιώς κάποιο απομονωμένο παραλιακό χωριό.

Για τον Κώστα Παπαχαραλάμπους το πιό σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η ζωή η ίδια και η πιό όμορφη γυναίκα του κόσμου είναι η πρώτη του νταντά, η πανέμορφη Σοφία (“μέχρι νεοτέρας..χαα”). 

Αν δεν ήταν σεφ θα ήθελε να είναι μπασίστας, φωτογράφος, μουσικός, αρχαιολόγος, φιλόσοφος κι αστρονόμος  και τη πρώτη μαγειρική δημιουργία του τη σέρβιρε στην οικογένειά του , σε ηλικία δέκα ετών , όταν γύρισε σπίτι από το σχολείο και οι γονείς του ήταν ακόμη στο χωράφι.

Είναι 26 χρονών, ονειρεύεται να μαγειρέψει κάποτε το "Ιδανικό Δείπνο" (όπως το ονομάζει) για τον “Δειπνοσοφιστή”  Ζουράρη (το οποίο σχεδιάζει και αλλάζει εδώ και δύο χρόνια στο μυαλό του) και δεν υπάρχει περίπτωση να δουλέψει σε εστιατόριο που δεν έχει σχεδιάσει εκείνος το μενού. 

Δεν έχει αποφοιτήσει από σχολή μαγειρικής. Ξεκίνησε να μαγειρεύει στο  εστιατόριο “48” (με σεφ τον Χριστόφορο Πέσκια) στα δεκαεπτά του και από τότε έχει μαγειρέψει με τον Andoni Luis Anduriz (καλύτερος σεφ για το 2012), για τον Joel Robuchon (σεφ του 20ου αιώνα) και τον Arzak. Ο  τρελάρας σεφ Gabriel Vidolin από τη Βραζιλία του στέλνει συχνά sms ρωτώντας τον πότε θα ανοίξει επιτέλους το δικό του εστιατόριο για να μαγειρέψουν επιτέλους μαζί. 

Είναι εγγονός του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου και πιστεύει ότι τον έχει επηρεάσει περισσότερο από κάθε άλλον στον τρόπο σκέψης και ζωής. 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ