Ο ιπτάμενος σεφ!

Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
0
Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
Φωτό:Johannes Marburg / www.johannesmarburg.com/

Τον συνάντησα τον Αύγουστο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου “Ελιές” στη Καρδαμύλη της Μάνης. Μετά το πρώτο γεύμα, η παρέα αποφάσισε να τρώει εκεί κάθε βράδυ μέχρι να φύγουμε, μερικοί απο εμάς τό ίδιο ακριβώς πιάτο. 

Τον ξαναβρήκα στο καφέ Qahwa στο Αιγάλεω να ξεροψήνει πολύχρωμα λουκούμια (παγωμένα μπαλάκια από λουκούμια, παναρισμένα με ζάχαρη) πάνω από ένα γκαζάκι . 

Οταν του τηλεφώνησα ένα πρωί ήταν σε ένα τροχόσπιτο σε μιά παραλία και δεν είχε πιεί ακόμα καφέ. 

Οταν είχε πιεί καφέ ήταν ήδη σε σαλέ στην Ελβετία για μαγειρέματα και διακοπές και την άλλη βδομάδα , ναί, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε μέσω Skype γιατί θα ήταν στο Μπαλί για δουλειά και διακοπές. Ο Κώστας Παπαχαραλάμπους κάπως γίνεται και τα συνδυάζει πάντα αυτά τα δυό, διακοπές και δουλειά. Οχι μόνο μαγειρέματα λοιπόν: μπορεί να βοηθάει τη  μητέρα του Αύρα Πανουσοπούλου (yiam.gr ) να στήσει το καινούργιο εργαστήρι της στην Αγιά της Λάρισσας φτιάχνοντας χαρμάνι μπετόν, ας πούμε… 

Το αγαπημένο του υλικό είναι το κοντινότερο στη κουζίνα όπου βρίσκεται κάθε φορά και θεωρεί τη χωριάτικη σαλάτα με τηγανιτά καλαμαράκια σαν ένα αντιπροσωπευτικό ελληνικό πιάτο. 

Από τους έλληνες σεφ εκτιμά τον Πέσκια,  τον Δαμαλά , την Φάκλαρη και το δίδυμο Μανουσόπουλος-Κυπριανίδης και αν ποτέ άνοιγε εστιατόριο θα προτιμούσε τη γειτονιά της παλιάς Αθήνας ή αλλιώς κάποιο απομονωμένο παραλιακό χωριό.

Για τον Κώστα Παπαχαραλάμπους το πιό σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η ζωή η ίδια και η πιό όμορφη γυναίκα του κόσμου είναι η πρώτη του νταντά, η πανέμορφη Σοφία (“μέχρι νεοτέρας..χαα”). 

Αν δεν ήταν σεφ θα ήθελε να είναι μπασίστας, φωτογράφος, μουσικός, αρχαιολόγος, φιλόσοφος κι αστρονόμος  και τη πρώτη μαγειρική δημιουργία του τη σέρβιρε στην οικογένειά του , σε ηλικία δέκα ετών , όταν γύρισε σπίτι από το σχολείο και οι γονείς του ήταν ακόμη στο χωράφι.

Είναι 26 χρονών, ονειρεύεται να μαγειρέψει κάποτε το "Ιδανικό Δείπνο" (όπως το ονομάζει) για τον “Δειπνοσοφιστή”  Ζουράρη (το οποίο σχεδιάζει και αλλάζει εδώ και δύο χρόνια στο μυαλό του) και δεν υπάρχει περίπτωση να δουλέψει σε εστιατόριο που δεν έχει σχεδιάσει εκείνος το μενού. 

Δεν έχει αποφοιτήσει από σχολή μαγειρικής. Ξεκίνησε να μαγειρεύει στο  εστιατόριο “48” (με σεφ τον Χριστόφορο Πέσκια) στα δεκαεπτά του και από τότε έχει μαγειρέψει με τον Andoni Luis Anduriz (καλύτερος σεφ για το 2012), για τον Joel Robuchon (σεφ του 20ου αιώνα) και τον Arzak. Ο  τρελάρας σεφ Gabriel Vidolin από τη Βραζιλία του στέλνει συχνά sms ρωτώντας τον πότε θα ανοίξει επιτέλους το δικό του εστιατόριο για να μαγειρέψουν επιτέλους μαζί. 

Είναι εγγονός του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου και πιστεύει ότι τον έχει επηρεάσει περισσότερο από κάθε άλλον στον τρόπο σκέψης και ζωής. 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ