Μια κρέπα απ' τα Πετράλωνα για να γλυκάνει το ξενύχτι

Μια κρέπα να μας γλυκάνει το ξενύχτι Facebook Twitter
Στο κέντρο υπάρχει μια κρεπερί που ξεχωρίζει και είναι το Food Spot 69 που λειτουργεί στην Τρώων εδώ και 12 χρόνια. Φωτ.: Ορέστης Σεφέρογλου/ LIFO
0


ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ, αλλά στην εγχώρια pop culture ο χαρακτηρισμός της κρέπας ως «σολόδερμα» από τη Δήμητρα στους «Απαράδεκτους» όταν ο Γιάννης βγάζει το μενού που πρέπει να ετοιμάσουν για τον Γάλλο φίλο του, τον Ζεράρ, στο επεισόδιο «Γαλλική Κουλτούρα», έγραψε ιστορία στα ’90s.

Και ακόμα κι αν η κρέπα μπήκε πρόσφατα ως πιάτο ή επιδόρπιο σε μερικά από τα καλύτερα μπραντσάδικα και εστιατόρια της Αθήνας, σίγουρα κάποιοι τη λένε ακόμα έτσι (το κάνω, το παραδέχομαι), είτε χαριτολογώντας είτε γιατί πράγματι την έχουν φάει κάπου σε κακή βερσιόν, αν και η κρέπα είναι μια κάπως safe επιλογή σε πρόχειρο φαγητό – δεν μπορούν να πάνε πολλά πράγματα στραβά. 

Μια και λέμε και ξαναλέμε ότι το φαγητό είναι μνήμη, αν και μεγάλωσα σε μια πολύ μικρή περιοχή της Αθήνας, υπήρχαν δύο εικοσιτετράωρα μαγαζιά που εξυπηρετούσαν τα ξημερώματα όσους ήθελαν να στρώσουν με κάτι το στομάχι τους πριν γυρίσουν σπίτι. Και τα δύο ήταν κρεπερί, και συνήθως έβλεπες σε αυτά εργαζόμενους που έπιαναν δουλειά αχάραγα, παρέες που είχαν ξεμείνει να παίζουν επιτραπέζια, ξενύχτηδες και εφήβους που μόλις είχαν γυρίσει από σχολική εκδήλωση σε τοπικό κλαμπ και ένιωθαν πολύ έμπειροι στη ζωή για ένα βράδυ.

Η κρέπα είναι ένα γρήγορο φαγητό συνδεδεμένο με τη νύχτα της Αθήνας χειμώνα - καλοκαίρι, μια λύση για εκείνους που θέλουν να τσιμπήσουν κάτι πριν ή μετά το ποτό, αλλά να μη βαρύνουν με ψωμιά και πολλά υλικά, αν και υπάρχουν κι εκείνοι που της βάζουν μέσα τα πάντα, λες και είναι «βρόμικο». 

Αλλά, πέρα από μένα και τα της γειτονιάς μου, η κρέπα είναι ένα γρήγορο φαγητό συνδεδεμένο με τη νύχτα της Αθήνας χειμώνα - καλοκαίρι, μια λύση για εκείνους που θέλουν να τσιμπήσουν κάτι πριν ή μετά το ποτό, αλλά να μη βαρύνουν με ψωμιά και πολλά υλικά, αν και υπάρχουν κι εκείνοι που της βάζουν μέσα τα πάντα, λες και είναι «βρόμικο». 

Μια κρέπα να μας γλυκάνει το ξενύχτι Facebook Twitter
Σπεσιαλιτέ του είναι η Mexican με τσένταρ και φρέσκο μοσχαρίσιο κιμά, μπέικον, πιπεριά πράσινη, λιαστή ντομάτα και chilli σος. Φωτ.: Ορέστης Σεφέρογλου/ LIFO

Στο κέντρο υπάρχει μια κρεπερί που ξεχωρίζει και είναι το Food Spot 69 που λειτουργεί στην Τρώων εδώ και 12 χρόνια. Ο Ανδρέας γεννήθηκε μέσα σε μια κρεπερί· διατηρούσε η μητέρα του μία για πολλά χρόνια στην Κέρκυρα, «ήξερα από μικρός τι θα κάνω». Από τις αρχές του 2000 είχε τη δική του στο Γκάζι και όταν αυτό άλλαξε και η διασκέδασή του πήρε μια άλλη μορφή, αποφάσισε να μετακομίσει στα ζωντανά μεν, πιο ήσυχα δε Πετράλωνα.

Όλο το θέμα στην κρέπα είναι το ζυμάρι, «τόσα χρόνια οι συνταγές που έπαιρναν οι κρεπάδες ήταν ζάχαρη, αλάτι, αυγό και έβγαινε ένα φύλλο που δεν ταίριαζε με τις αλμυρές γεμίσεις». Ο Ανδρέας δεν το παρακάνει με τη ζάχαρη στο φύλλο, ούτε βάζει πολύ αυγό. Το αποτέλεσμα είναι ουδέτερο, χρησιμοποιεί αλεύρι που μπαίνει και σε ψωμί και σε πίτσα.

Σπεσιαλιτέ του είναι η Mexican με τσένταρ και φρέσκο μοσχαρίσιο κιμά, μπέικον, πιπεριά πράσινη, λιαστή ντομάτα και chilli σος, η Red Chicken, για την οποία χρησιμοποιεί φρέσκο φιλέτο κοτόπουλο στήθος που το φιλετάρει και το μαρινάρει ο ίδιος, η κρέπα με τυρί Μετσόβου καπνιστό και μπριζολάκια λαιμού, τηγανητά κρεμμύδια, φρέσκα μανιτάρια, ντομάτα λιαστή και σος μουστάρδας.

Μια κρέπα να μας γλυκάνει το ξενύχτι Facebook Twitter
Εκεί θα πετύχετε κόσμο που τα έπινε κάπου στις γύρω κεντρικές περιοχές ή έχει δώσει ραντεβού σε κάποιο μπαρ μετά το φαγητό, αλλά έρχονται μέχρι τα Πετράλωνα ακόμα και από το Μαρούσι. Φωτ.: Ορέστης Σεφέρογλου/ LIFO

Σε όσους τρώτε γλυκιά κρέπα και ξέρετε ποια είναι η σωστή πραλίνα θέλω να σας πω ότι έχει και Ιon Nucrema, εκτός από Nutella· τελευταία έχουν και μια δική τους βιολογική, παίζει και το φιστικοβούτυρο, μπορείτε να κάνετε ψαγμένους συνδυασμούς με γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες και cranberries, πέρα από τις φράουλες που είναι must σε μια κρέπα σοκολάτα.

Προφανώς εκεί θα πετύχετε κόσμο που τα έπινε κάπου στις γύρω κεντρικές περιοχές ή έχει δώσει ραντεβού σε κάποιο μπαρ μετά το φαγητό, αλλά έρχονται μέχρι τα Πετράλωνα ακόμα και από το Μαρούσι. Τις καθημερινές κλείνει στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, τα Σαββατοκύριακα στις 3.

Τρώων 69, Πετράλωνα, 210 3476093

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Ρεμί / Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Ο κύριος Ρεμί πιστεύει πως όταν δοκιμάζεις κάτι που είχες καιρό στο μυαλό σου, συχνά απογοητεύεσαι. Εκτός κι αν πρόκειται για ένα ζυγούρι με χυλοπίτες που θα μπορούσε να τρώει και αποκλεισμένος με χιονοθύελλα σε βουνό, και να μην τον νοιάζει.
ΡΕΜΙ