Μελιτζάνες ξεροψητές

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter
0

Μελιτζάνες ξεροψητές/Η θεία Συμέλα έχει (σχεδόν) πάντα δίκιο

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter

Παρασκευή με ζέστη και αποπνικτική υγρασία στην ερωτική Θεσσαλονίκη και αυτή την εβδομάδα. Ο Τσέλιος, σε ένα τριτοκοσμικό και χωρίς κλιματισμό λεωφορείο  κατεβαίνει στο κέντρο, στην καινούρια του δουλειά. Μάγειρας σε κουζίνα πραγματικού εστιατορίου!


«Λες να είχε δίκιο η θεία μου η Συμέλα που με λέγε να μην αφήσω την σίγουρη θέση του μυστικού εισπράκτορα στον ΟΑΣΘ;» σκεφτόταν ο Τσέλιος. «Η θεία η Συμέλα έχει συνήθως δίκιο -αυτή δεν με είχε πει να μαζεύουμε αγριόχορτα και να τα πουλάμε, τον είδες τον άλλον που έβαλε προχθές ο Mhulοt. Αυτόν που μαζεύει χόρτα και τα πουλάει μια χαρά την έφτιαξε την δουλειά ο χαμουτζής... Αμ, την άλλη την ιδέα που είχε η θεία μου η Συμέλα με τα σαλιγκάρια; Τώρα άμα την άκουγα και είχα και ένα κεφάλαιο 80.000 ευρώ(που να τα βρω ρε θεία?) ή είχα ενταχθεί σ αυτά τα ΕΣΠΑ-ΜΕΣΠΑ πως τα λένε, που δίνουν κοινοτικά κονδύλια, δεν θα είχα ανάγκη κανέναν, θα ήμουν ο άρχων των σαλιγκαριών και δεν θα έτρεχα μεσημεριάτικα να μαγειρεύω σε καυτές κουζίνες με 40 βαθμούς Κελσίου, τουλάχιστον κινούμενος  με τα πόδια περνάω από ωραίες γειτονιές», σκέφτηκε ο Τσέλιος βλέποντας σε έναν τοίχο το γκράφιτι της Bjork.

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter

Μεσημέρι, η ώρα μία στην κουζίνα του Estrella στην Παύλου Μελά 48 επικρατεί αναβρασμός. Ξεκινάει η προετοιμασία για μία δύσκολη Παρασκευή, όπως όλες άλλωστε. Όλοι κυλούν ομαλά, μόνος μέσα στην κουζίνα με μοναδική παρέα τα μαχαίρια μου και διάφορα νεκρά ζώα, όπως κοτόπουλα σε κομμάτια και τα μέρη ενός χοιρινού που αν ήταν ζωντανό όχι -δεν θα έτρεχε σε ένα όμορφο λιβάδι.

Κάπου ανάμεσα στις 3 με 5 το μεσημέρι έρχονται οι πρώτες παραγγελίες που σε βγάζουν από την νωχελική σου ηρεμία, να τεμαχίζεις διάφορα πράγματα, και σου υπενθυμίζουν ό,τι και εσύ μπορείς να γίνεις για λίγο «δημιουργός» κάτι σαν μικρός θεός αλλά σε έναν χώρο με τηγάνια, κατσαρόλες και υψηλές θερμοκρασίες.

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter

Στις πεντέμιση έρχονται μερικοί φίλοι και κάθονται στο μπαρ. Α! ξέχασα να σας πω ότι η κουζίνα είναι ανοικτή και έχω επαφή με τους πελάτες- τους ετοιμάζω λοιπόν κάτι για να συνοδεύσουν την μπύρα τους, βγαίνω να τους χαιρετήσω και να κάνω μαζί τους ένα τσιγάρο.


Μπαίνω πάλι στην κουζίνα για να κάνω την προετοιμασία μου για το βράδυ. Τελευταία μου δουλειά είναι να φτιάξω μια περίπλοκη παραδοσιακή συνταγή από τα Σέρρας τις ξεροψητές μελιτζάνες που ο αστικός μύθος λέει ότι έδειξε η γιαγιά του στον Κοπαράνη, αλλά ο Κοπαράνης λείπει σήμερα και δεν μου έχει αφήσει το τηλέφωνο της γιαγιάς του τώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω αν ζει καν η γυναίκα.


Μία μπελαλίδικη συνταγή αλλά με εξαίσιο γευστικό αποτέλεσμα. Ξεκινάω κόβοντας τις μελιτζάνες σε μπαστουνάκια, σα δάχτυλα χοντρά. για να τις ζεματίσω, να τις αλευρώσω και να τις βάλω στο φούρνο. Η ώρα περνάει ευχάριστα και παράλληλα ετοιμάζω εκείνο τον μυστικό πολτό από καρύδια, σκόρδο, ξύδι και μυρωδικά για να λούσω τις μελιτζάνες πριν μπουν στο φούρνο, συμμετέχω στην κουβέντα με τους φίλους στο μπαρ, μετά από ώρα το φαγητό είναι έτοιμο για δοκιμή. Τα σχόλια στο μπαρ δίνουν και παίρνουν για την έκβαση του φαγητού με σκοπό όπως θα έλεγαν και οι γιαγιάδες να το ματιάσουν, η γεύση και η παρουσίαση του πιάτου, έχοντας ακολουθήσει κατά γράμμα την συνταγή δεν με καλύπτουν, η πίεση μου αρχίζει να ανεβαίνει και τα σχόλια στο μπαρ με εκνευρίζουν, απομονώνομαι στον επάνω όροφο με μια μπύρα και τα τσιγάρα μου. Ύστερα από δέκα λεπτά κατεβαίνω στην κουζίνα. «Μη μου μιλήσει κανείς για την επόμενη μισή ώρα», δηλώνω. Και δεν ξέρω αν ήταν το μάτι μου που γυάλιζε μου όμως κατευθείαν σταμάτησαν τα γελάκια και τα ειρωνικά σχόλια από την ομήγυρη. Μισή ώρα και μία επανεκτέλεση συνταγής μετά, το φαγητό ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. Ρουστίκ.


Σε αυτό συμφώνησαν και οι φίλοι στο μπαρ. Δεν ξέρω αν το έκαναν από φόβο ή ευγένεια, αλλά δήλωσαν πως το φαγητό είναι πραγματικά υπέροχο.

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter

Οι τελευταίες δικές μου σκέψεις επικεντρώθηκαν στο ότι αν κάνεις κάτι που σου αρέσει πολύ ειδικά όταν μαγειρεύεις πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος και να μην κοιτάς τα κορίτσια στο μπαρ
Αυτό το τελευταίο δεν είναι συμβουλή της θείας της Συμέλας αλλά του Γιώργου Μίνου που τον είχα δει μια φορά τυχαία στην λαϊκή και όταν συναντήθηκαν τα βλέμματα μας μου πέταξε ένα Θεσσαλονικιώτικο χαϊκού «Να ζεις,να αγαπάς και να μαθαίνεις ότι σαν την Χαλκιδική δεν έχει».

Μελιτζάνες ξεροψητές Facebook Twitter

Υστερόγραφο

Με τα παιδιά στο μπαρ είμαι ακόμα φίλος

 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ