Λονδίνο 2012 – Oλυμπιακή γαστρονομική αποτυχία;

Facebook Twitter
1

Μαζί με την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων ξεκινάει και μια υπερπροσπάθεια κέιτερινγκ: 14 εκατομμύρια γεύματα υπολογίζεται ότι θα σερβιριστούν σε θεατές και αθλητές κατά τη διάρκεια των αγώνων, και η γκρίνια έχει ήδη ξεκινήσει.

Η εταιρία που ανέλαβε το τεράστιο εγχείρημα υποσχέθηκε τα καλύτερα στο δελτίου τύπου που έστειλε πριν από έναν μήνα: σύμφωνα με την ανακοίνωσή της, παράλληλα με τις υποσχέσεις της συνολικής οργάνωσης για «πράσινη» αντιμετώπιση, όλα τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά έχουν την βούλα του Red Tractor (εταιρία που εξασφαλίζει τα στάνταρ ποιότητας στην Αγγλία) και θα είναι από τη Βρετανία και εποχιακά. Το ίδιο ισχύει για τα κρεατικά ενώ τα ψάρια θα είναι σύμφωνα με τη λίστα των ειδών που επιτρέπεται να αλιευθούν. Οι μπανάνες, το τσάι, ο καφές, η ζάχαρη και το κρασί θα είναι αγορές Fair Trade.

Μόνο που όσοι είναι εκεί έχουν ήδη απογοητευτεί.

Η Jacquelin Magnay του Daily Telegraph έγραψε ότι το φαγητό στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι «άνοστο και ακριβό.» Για παράδειγμα, το fish and chips κάνει 10 ευρώ, ένα pint μπίρας (470 ml) 9 ευρώ, διπλάσια από το μέσο όρο της Βρετανίας και το μοναδικό διαθέσιμο νερό 2,20 ευρώ. Οι διοργανωτές δικαιολογούνται λέγοντας ότι «οι τιμές μας είναι συγκρίσιμες με τις τιμές σε ανάλογες διοργανώσεις.»

Όποιος αποφασίσει να παρακάμψει τις ουρές και να φέρει το δικό του φαγητό, δεν θα μπορεί: δεν επιτρέπεται ούτε αυτό, ούτε τα πικνικ. Επίσης τα μπουκάλια που περιέχουν υγρό περισσότερο από 100ml θα κατάσχονται.

Ερώτηση για όσους ήταν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας: πώς ήταν το φαγητό;

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

1 σχόλια