Το κοκτέιλ της Κυριακής: αφιερωμένο στη μέρα της Γης

Facebook Twitter
0

Κάθε χρόνο στις 22 Απριλίου γιορτάζεται η επέτειος αυτού που πολλοί θεωρούν τη γέννηση του περιβαλλοντολογικού κινήματος που ξεκίνησε το 1970. Ήταν η εποχή του θανάτου του Τζίμι Χέντριξ, του τελευταίου άλμπουμ των Μπήτλς, και των Simon & Garfunkel. Οι διαμαρτυρίες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Η μέρα της Γης δημιουργήθηκε μέσα από την αυξανόμενη συνειδητοποίηση και διοχέτευσε την ενέργεια των διαμαρτυριών σε ζητήματα περιβάλλοντος.

Αν θέλετε να γιορτάσετε αυτή τη μέρα τιμώντας τη Γη θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε υλικά που ξέρετε ότι δεν ήρθαν από μακριά και δεν είναι επεξεργασμένα. Φαντάζομαι ότι όλοι οι Έλληνες έχουν στο σπίτι τους κάποιο μπουκάλι με αλκοόλ «του κουμπάρου», του ξάδερφου, του φίλου από το χωριό. Ας ξεκινήσουμε από κει: χρειαζόμαστε αλκοόλ, αλλά όσο γίνεται χωρίς γεύση, οπότε όχι ούζο. Επίσης ελπίζω ότι έχετε γλάστρα με βασιλικό, αν όχι, να η αφορμή για να αποκτήσετε μία (κοκτέιλ! Σαλάτα ντομάτα!) Ίσως μπορείτε να βρείτε λεμόνια από τον κήπο κάποιου φίλου. Χρειαζόμαστε επίσης ζάχαρη και κόκκους πιπεριού – αυτά δεν συνάδουν καθόλου με την ημέρα, το ξέρω.

  • 2 σφηνάκια αλκοόλ (ρακή, τσίπουρο) με γεύση βασιλικού* (ακολουθεί συνταγή)
  • ½ σφηνάκι χυμός λεμονιού
  • ½ σφηνάκι σιρόπι πιπεριού/μήλου** (ακολουθεί συνταγή)

Χτυπήστε τα υλικά στο σέικερ με πάγο.

(*) Τσίπουρο/Ρακή με γεύση βασιλικού

Σε ένα δοχείο που κλείνει καλά, βάλτε 750 γρ αλκοόλ και ένα ματσάκι πλυμένο και στεγνό βασιλικό. Κλείστε καλά, βάλτε το δοχείο σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για 24 ώρες. Αφαιρέστε το βασιλικό, βάλτε το υγρό σε μπουκάλι και αφήστε το να ωριμάσει σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για άλλη μια εβδομάδα.

(**) Σιρόπι πιπεριού/μήλου

Βάλτε σε ένα κατσαρολάκι ένα κουταλάκι κόκκους πιπεριού, τη φλούδα ενός μήλου, 2 φλιτζάνια ζάχαρης και 3 φλιτζάνια νερό. Ζεστάνετέ τα σε μέτρια φωτιά για περίπου μισή ώρα ή όσο χρειάζεται για να γίνει το σιρόπι όσο πηχτό και έντονο θέλετε. Στραγγίξτε και βάλτε το σε ένα δοχείο και από κει στο ψυγείο. Ταιριάζει σε διάφορα ποτά που θέλουν ζάχαρη, όπως τζιν, βότκα ή λευκή τεκίλα, μαζί με λίγο χυμό λάιμ ή/και τόνικ ή/και ανθρακούχο νερό.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ