H μύτη που αξίζει εκατομμύρια

Facebook Twitter
0


[via] Ο κριτικός με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο σήμερα είναι ένας κριτικός κρασιού. Δεν πρόκειται για κάποιον σνομπ όπως θα φανταζόταν κανείς, αλλά για έναν συνηθισμένο Αμερικάνο, έναν άντρα από το βόρειο Μέριλαντ, που ζει ακόμα σε μια φάρμα. Το όνομά του είναι Robert Parker Jr, Bob για τους φίλους του, και δεν έχει κλασική εκπαίδευση στο κρασί.  



Δεν δουλεύει μπροστά σε άλλους αλλά μόνος του, σε ένα γραφείο, το οποίο έχει έναν υπολογιστή, πολλά CD, (Bob Dylan, Neil Young), έναν πάγκο γεμάτο με μπουκάλια κρασί, μια σειρά με καθαρά ποτήρια κρασιού, και ένα νεροχύτη αρκετά βαθύ για να μπορεί να φτύνει χωρίς να λερώνεται. Εκεί γράφει το περιοδικό του με όνομα The Wine Advocate, με υπότιτλο “ανεξάρτητος διμηνιαίος οδηγός για καλό κρασί.» Το περιοδικό δεν έχει φωτογραφίες.


Το περιοδικό δεν δέχεται διαφημίσεις. Η συνδρομή κάνει 40 ευρώ το χρόνο. κάθε τεύχος έχει ένα εντιτόριαλ και περίπου πενήντα έξι σελίδες με σχόλια για κρασιά που έχει δοκιμάσει ο ίδιος. Τα σχόλια συνήθως είναι σύντομα, δύο ή τρεις προτάσεις, και η βαθμολογία κυμαίνεται μεταξύ 50 και 100.



Το περιοδικό έχει 40.000 συνδρομητές, σε όλη την Αμερική και σε 37 ξένες χώρες. Οι αναγνώστες έχουν επίσης επιρροή και οι γνώμες κυκλοφορούν, ανεβοκατεβάζοντας υπολήψεις και παραγωγούς στην Ασία, στις ΗΠΑ, τώρα ακόμα και στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα φαίνονται στα ράφια, όπου οι πωλητές αναρτούν τα σχόλια του Parker και αυτό δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις που φτάνουν ξανά πίσω, μέχρι τους παραγωγούς. Ήταν η πρώτη φορά που αυτός ο κλάδος απέκτησε μία τόσο ισχυρή φωνή.


Βέβαια από το 2008 και μετά οι φήμες σχετικά με την αμεροληψία του και την αντικειμενικότητά του έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν: ταξίδια πληρωμένα από εφημερίδες, συγγενείς που συμμετέχουν σε εταιρίες σχετικές με κρασί, υπάλληλοι που κατηγορήθηκαν ευθέως για χρηματισμό, έχουν κλονίσει το όνομά του αλλά δεν τον έχουν εκθρονίσει. Πριν από μερικά χρόνια δήλωσε ότι αφήνει τις κριτικές για τα κρασιά της Καλιφόρνια σε συνεργάτη του, κάτι που ερμηνεύτηκε ως πρόθεση απόσυρσης.


Tώρα ο Parke rέχει και Twitter. Ποιό περιοδικό κατέληξε σ’ αυτό το ποσοστό, αναρωτιέμαι, γιατί ούτε η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει βγάλει άκρη ακόμα.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ