Αυτό το φαγητό συγκινεί περισσότερο τη Σοφία Φιλιππίδου

Αυτό το φαγητό συγκινεί περισσότερο τη Σοφία Φιλιππίδου Facebook Twitter
Συνοδευόταν πάντα με τη συνήθεια να κάνω Πάσχα με τη μάνα μου, που «έφυγε» πέρσι τον Νοέμβριο, και κανείς δεν είναι πρόθυμος να συνεχίσει το έθιμο.
0

Το φαγητό που «αγαπώ» γιατί το έτρωγα μόνο μία φορά τον χρόνο και πάντα το μεγάλο Σάββατο είναι αυτό που δεν θα ξαναφάω. Συνοδευόταν πάντα με τη συνήθεια να κάνω Πάσχα με τη μάνα μου, που «έφυγε» πέρσι τον Νοέμβριο, και κανείς δεν είναι πρόθυμος να συνεχίσει το έθιμο. Μάλλον. Γι' αυτό θα σας μιλήσω σήμερα, γιατί τα τελευταία είκοσι χρόνια το μαγείρευα εγώ στη Θεσσαλονίκη. Είχα μια σχετική χαρά, γιατί πάντα κατάφερνα να κάνω το «τάμα», να πάω τη μάνα μου, που δεν περπατούσε, να προσκυνήσει τον επιτάφιο τη Μ. Παρασκευή – ολόκληρη επιχείρηση με το αναπηρικό καροτσάκι, που δεν χωρούσε ακριβώς στο ασανσέρ και που δεν κατέβαινε τις σκάλες προς την έξοδο.

Ερχόταν, λοιπόν, το πρωί του Μ. Σαββάτου από τον χασάπη η παραγγελία που έκανε πάντα ο μικρός μου αδελφός Παντελής: μισό αρνί, μια συκωταριά και ένα πακέτο αντεράκια. Έπιανα δουλειά αμέσως. Έπλενα καλά-καλά τη συκωταριά και την έβαζα να πάρει μία βράση. Πετούσα το πρώτο νερό και την ξανάβραζα. Την ξάφριζα και όταν κρύωνε λιγάκι την έκοβα πάνω στο ξύλο σε μικρά κομματάκια, όχι όμως και πολύ μικρά. Εν τω μεταξύ, είχα βάλει τα έντερα μέσα σε νερό με ξίδι και ένα-ένα τα αναποδογύριζα κάτω από τη βρύση με μια βελόνα πλεξίματος ξύλινη που είχα φυλαγμένη γι' αυτόν το σκοπό. Έπειτα τα έβαζα να πάρουν μια βράση και τα ψιλόκοβα επίσης. Στην κατσαρόλα ψιλόκοβα κάμποσα φρέσκα και παλιά κρεμμύδια, τέσσερα μεγάλα μαρούλια (τις καρδιές τις κρατούσα για τη σαλάτα), άνηθο, μαϊντανό και δυόσμο, έβαζα αλάτι και πιπέρι, ανακάτευα και τα άφηνα ήσυχα να βράσουν κάμποση ώρα μέχρι να μαλακώσουν. Πρόσθετα την ψιλοκομμένη συκωταριά και τα εντεράκια, λίγο νεράκι και τα άφηνα σε πολύ σιγανή φωτιά σχεδόν μέχρι το απόγευμα. Το βράδυ πρόσθετα το λάδι, τα έβαζα να πάρουν ακόμη μία βράση και χτυπούσα με δυο-τρία λεμόνια το αυγολέμονο.

Μετά την Ανάσταση δεν είχα ποτέ όρεξη να φάω, έβαζα όμως λίγο στο πιάτο. Εκείνη που αγαπούσε πολύ αυτό το φαγητό ήταν η μάνα μου, που κι εκείνη με τον καιρό δεν μπορούσε να το φάει. Έτσι, η μαγειρίτσα πήγαινε πάντα σε τάπερ για την Κυριακή του Πάσχα στον αδελφό μου – η νύφη μου η Χρύσα την αγαπούσε περισσότερο απ' όλους. Πάντα η Ανάσταση το βράδυ είχε μια στενοχώρια, όμως η μυρωδιά της μαγειρίτσας όλη τη μέρα που σιγόβραζε ήταν αναστάσιμη.

Η Σοφία Φιλιππίδου είναι ηθοποιός.

 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Γεύση / «Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Τα βίντεό της κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές στο TikTok και μας δείχνουν τι χάναμε τόσο καιρό που αγνοούσαμε κλασικά γλυκά της γειτονικής μας χώρας. Η ίδια, βέβαια, πιστεύει ότι τα φτιάχνει καλύτερα.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
«Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Ο Κύριος Ρεμί στοχάζεται πάνω στα όρια της κριτικής εστιατορίων, μαγειρεύει τέσσερις παστιτσάδες μέσα στην εβδομάδα και δεν έχει κάτι προσωπικό με το σπανακόρυζο. Απλώς δεν είναι μακαρονάδα!
ΡΕΜΙ
«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM