Αυτές τις μέρες με απασχολεί πολύ ο ''συνθέτης Ντίνος Χριστιανόπουλος''. Με έβαλε στην πρίζα το cd της May Roosevelt ''Μουσική σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου'', το οποίο ήδη έχω ακούσει πάνω από είκοσι φορές, ανατρέχοντας ταυτόχρονα στη φειδωλή δισκογραφία του ίδιου του ποιητή: Κύκλοι λαϊκών τραγουδιών, ηχογραφημένοι στο περιθώριο της επίσημης δισκογραφίας, που μοιάζουν με βιολογικά προϊόντα, αγνά και καθαρά, της Θεσσαλονίκης!
Εκτιμώ απεριόριστα το γεγονός πως ο τραγουδοποιός Χριστιανόπουλος εξέδωσε τα τραγούδια του για τις φωνές νέων ''άφθαρτων'' τραγουδιστών της πόλης του: Του Δημήτρη Νικολούδη, που κάποτε τον βλέπαμε στην ΕΡΤ3 να τραγουδάει ''έντεχνο'', του Παναγιώτη Καραδημήτρη, τον οποίο γνώριζα από τη δεύτερη δισκογραφική έκδοση των ''Πικροσάββατων'' του Μίκη Θεοδωράκη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου (τά'χε πρωτοτραγουδήσει ο συχωρεμένος ο Μητροπάνος αυτά τα τραγούδια εν έτει 1984) και της Αριάδνης, μία τελείως δωρική λαϊκή φωνή, που δε θα δίσταζα να χαρακτηρίσω ''τραγουδιστικό απομεινάρι του αρχαίου ελληνικού κόσμου''. Ο μοναδικός τραγουδιστής - ''πρώτο όνομα'' που ευτύχησε να ερμηνεύσει τον ποιητή και συνθέτη Ντίνο Χριστιανόπουλο ήταν ο Μανώλης Μητσιάς, κι αυτός ένα μόνο τραγούδι του (το ''Βαρδάρι'' στον δίσκο ''Με τέχνη και με πάθος'', που περιείχε συνθέσεις του Κουγιουμτζή και του Χριστιανόπουλου σε ποίηση πάντα του τελευταίου).
Όχι βέβαια ότι ο ποιητής Χριστιανόπουλος δεν τραγουδήθηκε από μεγάλες ''πρωτοκλασάτες'' φωνές και ξεχωριστούς δημιουργούς. Θυμίζω μερικές ενδιαφέρουσες μελοποιήσεις που του έχουν γίνει:
Το 1964 ο 20χρονος Διονύσης Σαββόπουλος ηχογράφησε σε δίσκο 45 στροφών ''Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας''. Το τραγούδι εντάχθηκε αργότερα, το 1975, στον δίσκο του, ''Δέκα χρόνια κομμάτια'' με ερμηνεύτρια τη Δόμνα Σαμίου και με μία διαφορετική, πιο ''διονυσιακή'', ενορχήστρωση:
Τον Δεκέμβριο του 1982 κυκλοφόρησε από τη Lyra ο κύκλος τραγουδιών ''Μικραίνει ο κόσμος'' του Σταύρου Κουγιουμτζή σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, Μίλτου Σαχτούρη, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Ντίνου Χριστιανόπουλου, Κώστα Ριτσώνη και Τάσου Κόρφη. Τραγουδούσαν ο Αντώνης Καλογιάννης, ο Γιάννης Κούτρας, ο Γιάννης Μπογδάνος (ανιψιός του Γρηγόρη Μπιθικώτση που συνεργάστηκε και με τον Μίκη Θεοδωράκη στα 80s), η Αιμιλία Κουγιουμτζή (σύζυγος του συνθέτη), αλλά και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος! Ο ίδιος ο Χριστιανόπουλος αναφέρει τον ''Φωτογράφο'' ως το πρώτο ποίημα του που μελοποίησε ο Κουγιουμτζής. Το ακούμε εδώ με τον Γιάννη Μπογδάνο σε πρώτη εκτέλεση:
Φαίνεται, όμως, πως ο ποιητής μάλλον δε θυμάται καλά. Τρία χρόνια πριν το άλμπουμ ''Μικραίνει ο κόσμος'', το 1979, είχε προηγηθεί ο μεγάλος προσωπικός δίσκος της Βίκυς Μοσχολιού με τίτλο μάλιστα παρμένο από ποίημα του: ''Όταν σε περιμένω''. Εκεί μέσα, ενώ στιχουργικά η μερίδα του λέοντος ανήκε στον Μιχάλη Μπουρμπούλη, η ''σούπερ-σταρ'' τότε Μοσχολιού ερμήνευε και δύο τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή σε ποίηση Χριστιανόπουλου, το ομότιτλο του δίσκου και το ''Έλα ν' ανταλλάξουμε'' (αμφότερα θα μελοποιούσε και ο Μάνος Χατζιδάκις στα ''Τραγούδια της αμαρτίας''). Ακούμε το ''Έλα ν' ανταλλάξουμε'' με τη Βίκυ Μοσχολιού:
Δέκα χρόνια μετά τον δίσκο της Μοσχολιού, το 1989, κυκλοφορεί από τον Σείριο επί των ημερών του Χατζιδάκι το άλμπουμ των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω με τίτλο ''Εγκαίνια'': Ένας κύκλος λυρικών τραγουδιών σε ποίηση Γιώργου Σαραντάρη, Μνασάλκα Σικυώνιου, Mallarme, Muller, Ντίνου Χριστιανόπουλου κ.α. Το ποίημα του τελευταίου ήταν ''Το μουτράκι'' και ως συνθέτης αναφερόταν ο Γιώργος Φιλιππάκης, ιδρυτικό μέλος των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω. Θα το τραγουδούσε μοναδικά σε δεύτερη εκτέλεση η Νένα Βενετσάνου στο δίσκο του συγκροτήματος ''Ένα ευχαριστώ'' το 1999:
Παρακάμπτω τα υπέροχα ''Τραγούδια της αμαρτίας'' του Μάνου Χατζιδάκι σε ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου και ένα του Γιώργου Χρονά (θα κάνω σύντομα ξεχωριστό post) και πάω κατ' ευθείαν στο 2007 και στο άλμπουμ ''Το πέρασμα σου'' των Χειμερινών Κολυμβητών. Μέσα εκεί περιέχονταν η, μόλις ενάμισι λεπτού διάρκειας, μελοποίηση του Αργύρη Μπακιρτζή και της παρέας του στο ποίημα ''Το φιλί'' του Ντίνου Χριστιανόπουλου:
Σε ότι αφορά τώρα τον συνθέτη Ντίνο Χριστιανόπουλο, από τη δεκαετία του 1980 υπήρχαν σκέψεις να ηχογραφηθούν τα δικά του τραγούδια με τους πιο κορυφαίους ερμηνευτές: Τον είχαν πλησιάσει σχετικά ο Γιώργος Νταλάρας και η Χάρις Αλεξίου, αλλά μπήκε η εταιρεία στη μέση και το σχέδιο ναυάγησε. Όσο για εκείνον τον δίσκο που επρόκειτο να βγει στις αρχές της ίδιας δεκαετίας με ερμηνεύτρια την Ελευθερία Αρβανιτάκη (πιθανώς ο δαιμόνιος Πατσιφάς να ήθελε να επαναλάβει τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του ''Κέντρου διερχομένων'' του Νίκου Μαμαγκάκη σε στίχους ενός άλλου σημαντικού λογοτέχνη της Θεσσαλονίκης, του Γιώργου Ιωάννου), δυστυχώς ναυάγησε επίσης εξαιτίας του θανάτου του διευθυντή της Lyra.
________________
Τι μένει λοιπόν; Οι πρώτες κασέτες που εξέδωσε ο Χριστιανόπουλος αυτοπροσώπως το 1982, το 1986 και το 1990 αντίστοιχα, σαν ένας άλλος Νικόλας Άσιμος του νέου λαϊκού ποιητικού τραγουδιού. Οι δίσκοι ''Το αιώνιο παράπονο'' και ''Με τέχνη και με πάθος'', που πέρσι κυκλοφόρησαν σε βιβλίο - cd από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, χωρίς φυσικά τις συνθέσεις του Κουγιουμτζή απ' τον κύκλο ''Με τέχνη και με πάθος''.
Ενημερωτικά αναφέρω πως τον επερχόμενο Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει και η εργασία των Socos & The Live Project Band σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου με ερμηνευτή τον Μαρίνο Τζιάρο.
Θα επανέλθω, όμως, αύριο - μεθαύριο με την αναλυτική κριτική μου στο cd ''Μουσική σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου'' της May Roosevelt.
Στο πρώτο βίντεο του post, από τον κύκλο ''Βαρδάρι κι Εγνατία'' σε μουσική και ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου (κυκλοφόρησε σε κασέτα το 1990), η Αριάδνη ερμηνεύει την ''Απληστία''. Τη συνοδεύει στο πιάνο, έξοχος, ο Γιάννης Bach Σπυρόπουλος.
