Αν μου πέφτει λόγος, υποστηρίζω απόλυτα το δημόσιο θηλασμό.
Όμως -προσέξτε αυτό-
δεν μου πέφτει λόγος.
Δεν πέφτει σε κανέναν λόγος πέρα από τις μητέρες. Από τη στιγμή που δεν είμαι γυναίκα, αλλά ούτε και μητέρα δεν είναι στο χέρι μου να αποφασίσω, να εγκρίνω ή να νουθετήσω.
Η Σώτη Τριανταφύλλου βέβαια είδε το θέμα από άλλη σκοπιά, ανθρωπιστική. Δεν ξέρω γιατί έπεσαν να την φάνε όλοι - και αν διάβασαν όλο το απόσπασμα απ' το άρθρο της για το Καράκας το οποίο επισκέφτηκαν ή αν απλώς απομόνωσαν μια ατάκα εκτός context. (Απ' την όλη ιστορία πάντως βγήκε και ένα χρήσιμο και ενδιαφέρον άρθρο της Αυγής για τον θηλασμό στη Βενεζουέλα).
ΕΓΡΑΨΕ Η ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ:
"Ένας από τους πρωταρχικούς δείκτες της υπανάπτυξης είναι η μεταχείριση των παιδιών: στη Βενεζουέλα τα παιδιά φαίνονται εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους.
Όχι μόνο στη Βενεζουέλα: προ ημερών, στο κέντρο της Αθήνας, είδα μια τσιγγάνα που θήλαζε το μωρό της καταμεσής στο πεζοδρόμιο: ο θηλασμός στο πεζοδρόμιο απαγορεύεται – τα παιδιά έχουν ανάγκη από στέγη κι όποιος δεν έχει στέγη πρέπει πρώτα να βρει κι ύστερα να γίνει γονιός. Θεωρητικά.
Στη Βενεζουέλα, οι άνθρωποι των λαϊκών τάξεων κάνουν παιδιά χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τις βασικές συνθήκες με αποτέλεσμα οκτάχρονα να περιφέρονται στους δρόμους και, όχι σπάνια, να προσχωρούν σε συμμορίες."
Όλο αυτό μεταφέρθηκε κάπως στα ελληνικά social media, ότι η Σώτη είναι εναντίον του δημόσιου θηλασμού κλπ, ενώ στην πραγματικότητα είναι εναντίον του "άκριτου γεννοβολήματος που οδηγεί σε δυστυχισμένα παιδιά".
Όταν γεννάς 10 ή 15 παιδιά έχοντας μηδέν χρήματα σκεπτόμενος ότι "ε, έχει ο Θεός και θα μας δώσει" και δεν καταλαβαίνεις ότι και δεν έχει ο Θεός και δεν θα σου δώσει, παίρνεις ένα μεγάλο ρίσκο. Δικαίωμά σου βέβαια, όμως η απόφαση και η ευθύνη να μεγαλώσεις τα παιδιά με φροντίδα και να τους παρέχεις τα απαραίτητα είναι δική σου.
Στην πατρίδα μας οι πολύτεκνοι είναι χρήσιμοι για την υπογεννητικότητα κλπ, όμως υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν 15 παιδιά ενώ ξέρουν ότι δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν και μετά κατηγορούν το κράτος που δεν τους δίνει αρκετά χρήματα - το οποίο θα έπρεπε να φροντίσει βέβαια να τους μάθει τους τρόπους προφύλαξης, αντισύλληψης κλπ. (Δεν μιλάω για ανθρώπους φτωχούς που θέλουν να κάνουν ένα, δύο, τρία παιδιά. Μιλάω για αυτούς που κάνουν άπειρα, χωρίς να νοιάζονται για το πώς θα τα θρέψουν, ή που στο τέλος τα στέλνουν να ζητιανεύουν.)
Έτσι λοιπόν, χωρίς να μασάει τα λόγια της, η Σώτη νομίζω ότι μιλά για τους γονείς που δεν κάνουν οικογενειακό προγραμματισμό (χωρίς φυσικά να μιλά για νόμους που προωθούν την ευγονική ή άλλα απαράδεκτα πράγματα) με αποτέλεσμα δυστυχισμένα παιδιά που ζουν στο δρόμο -και τα θηλάζουν εκεί- και όχι στο απωθητικό ή όχι θέαμα του θηλασμού μωρών.
Μπορεί βέβαια και να θεωρεί απωθητικό και το ίδιο το θέαμα -δεν το γνωρίζω, σε τέτοια περίπτωση θα διαφωνούσα κάθετα μαζί της- δεν μοιάζει όμως να μιλά για αυτό, αλλά για τα παιδιά που μεγαλώνουν στο πεζοδρόμιο, χωρίς σπίτι, χωρίς φροντίδα.
Δείτε περισσότερα
Για το δεύτερο, πραγματικά αναρωτιέμαι. Δεν λέω ότι δεν το πιστεύω, αλλά αναρωτιέμαι πώς γίνεται κάποιος άνθρωπος που ζει σ' αυτή τη Γη να μην έχει ακούσει ποτέ για το προφυλακτικό. Που και να μην είναι τελείως ασφαλές πάντα, αποκλείεται να αποτύχει δέκα δεκαπέντε φορές (με αποτέλεσμα ισάριθμες γέννες).
λογικό δεν είναι;
Αλλά εσύ τί προτείνεις; Ότι θα πρεπε να μεριμνήσει το κράτος και να απαγορεύει την τεκνοποιία σε άτομα με εισόδημα κάτω από ορισμένο χρηματικό ποσό; Μήπως να μας πρότεινε να κάνουμε και τεκνοδάνειο;
Ερωτώ, τις υποανάπτυκτες ή αναπτυσσόμενες χώρες το φαινόμενο είναι θέμα μη-Δυτικής νοοτροπίας ή λόγω του ότι η χώρα όντας υποανάπτυκτη ή αναπτυσσόμενη, ωθεί τις φτωχές οικογένειες να γεννοβολούν εργατικά χέρια για να επιβιώνουν;
Ανεξάρτητα από τον δρόμο που θα πάρει μια αναπτυσσόμενη χώρα, κύριο μέλημα της οποιαδήποτε διακυβέρνησης δεν είναι το να καταφέρνει να κατοχυρώνει το για όλους το δικαίωμα στην τεκνοποίηση;
Άρα και από ηθική σκοπιά τώρα, όσο και να λέμε για χάρη των παιδιών ότι δεν έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να τα γεννάμε σε κακές συνθήκες και με αβέβαιο μέλλον, δεν είναι από την άλλη ένα είδος εξαναγκαστικής αποστέρησης, το να αποφασίσεις ότι δεν πρέπει να κάνεις παιδί, λόγω οικονομικής δυσπραγίας; Δεν είναι ένα είδος υποβιβασμού, ακρωτηριασμού της ζωής, ή ας το πούμε μια έμμεση επιβολή αναπηρίας; Δεν κατηγορώ φυσικά αυτούς που αναγκάζονται να μην τεκνοποιήσουν αλλά αυτό που τους εξαναγκάζει. Νομίζω ότι η τεκνοποίηση είναι κοινός πόθος όλων των ανθρώπων, κοινό ένστικτο και κοινό δικαίωμα Ή τουλάχιστον ας πουμε ότι πρέπει να μην αποστερείτε από δικαίωμα για όσους θέλουν να τεκνοποιήσουν.
και τώρα ρεαλιστικά, λέμε ότι η επιλογή του να μην κάνεις έτσι παιδί είναι λογική και υπεύθυνη απόφαση. Αν όλοι αυτοί την έπαιρναν αυτήν την απόφαση, ως το ίδιο ανησυχητική δεν θα εκλαμβάνονταν και η μαζική αποστέρηση τεκνοποίησης; Αφού αυτό τότε θα προέκυπτε ως ένα ταξικό ζήτημα, ως το ίδιο δεν προκύπτει και η ασύδοτη τεκνοποιία που τηρούν αυτές οι φτωχές μάζες έναντι του να μην κάνουν καθόλου παιδιά; Για τους ίδιους δεν θα επρόκειτο;
Καθόλου ή πολλά λοιπόν, η αιτία του φαινομένου είναι η ίδια. Τα ταξικά χάσματα σε διεθνές επίπεδο και αυτό που τα συντηρεί.
Άρα αφού
αυτό που προτείνεις δεν είναι η λύση αλλά ή άλλη πλευρά του προβλήματος, τότε ποια είναι;
http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1102.html
Όμως και σε αυτόν τον τομέα υπάρχουν επίσης ισχυροί βιολογικοί οι λόγοι και τα πιο πολλά πράγματ γίνονται αυτόματα και ασυναίσθητα.
Συγκεκριμένα στη φύση έχουμε δύο αναπαραγωγικές στρατηγικές: το K-strategy (λίγοι απόγονοι - πολλή φροντίδα) και το R strategy (πολλοί απόγονοι - λίγη έως καθόλου φροντίδα). Είδη όπως τα αμφίβια είναι σχεδόν αποκλειστικά R-strategists, ενώ είδη όπως τα πουλιά είναι σχεδόν αποκλειστικά K-strategists. Αλλά στα πιο πολλά είδη υπάρχει μια μίξη των δύο στρατηγικών και το ποια θα προτιμηθεί εξαρτάται από τις συνθήκες.
Ας πούμε για λόγους απλότητας ότι υπάρχει μόνο ένας πόρος, η τροφή. Και ότι οι καιροί είναι καλοί, οπότε υπάρχουν 1000 μονάδες τροφής για τα παιδιά σου. Αν κάνεις 2 (K-strategy), αναλογούν 500 μονάδες στο καθένα, μια χαρά όλα μεγαλώνουν τέλεια. Αν κάνεις 4, αναλογούν 250 μονάδες στο καθένα, που σε απόλυτα νούμερα είναι μια σημαντική υποβάθμιση και καθιστά αρκετά πιθανό να μην τα καταφέρει κανένα τους, ιδιαίτερα αν ο δίπλα κάνει μόνο 2 παιδιά, που με τις 500 μονάδες το καθένα θα έχουν πλεονέκτημα.
Αντίθετα αν υπάρχουν μόνο 10 μονάδες τροφής, ακόμα και με 1 παιδί αναλογεί πολύ λίγη τροφή για να είναι ΟΚ. Ισοδύναμα η πιθανότητα να επιβιώσει ένα παιδί είναι πάρα πολύ μικρή, και ο μόνος τρόπος να πετύχεις κάτι που έχει πολύ μικρές πιθανότητες να πετύχει είναι να δοκιμάσεις όσο το δυνατόν περισσότερες φορές.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το να μην έχεις στον ήλιο μοίρα ευνοεί το R-strategy ενώ το να έχεις πολλά λεφτά ευνοεί το K-strategy. Γι' αυτό στις φτωχές χώρες οι άνθρωποι κάνουν πιο πολλά παιδιά απ' ό,τι στις πλούσιες, ενώ το "λογικό" θα ήταν το αντίστροφο.
Άρα το αν θα κάνει κανείς ή όχι παιδιά ουδεμία σχέση έχει με το αν πληρεί ένα συγκεκριμένο μοντέλο ευζωίας.
Εδώ όμως εύκολα πάμε από το (αναντίρρητο γεγονός ότι) δε φταίει πάντα ο φτωχός για τη φτώχεια του, στο (ηλίθιο συμπέρασμα ότι) δε φταίει ΠΟΤΕ ο φτωχός για ΤΙΠΟΤΑ και αποκλείεται να κάνει μαλακίες.
Κατά συνέπεια πέφτουν όλοι να φάνε τη Σώτη.
Αν και μεταξύ μας, αν δεν είχε γράψει αντιμνή και ειδικότερα αντισύριζα πράγματα, πολύ που θα τους ένοιαζε. Από τη στιγμή που τα έγραψε, σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να τη βγάλουν διασταύρωση Μαρίας Αντουανέττας και Κρουέλας Ντε Βιλ.
Στο θεμα μας: Ειδα τον φανατισμο και τι εγινε στις ομαδες μαμαδων-θηλασμων κτλ και οντως, τα ακρα ειναι παντοτε υπερβολικα και λαθος.
Καταλαβαινω τι εννοουσε η Σωτη για τα φτωχα παιδια της Βενεζουελας που γεννιουνται καταδικασμενα, δεν εχουν στον ηλιο μοιρα και συμφωνω.
Διαφωνω ομως με τον παραλληλισμο της τσιγγανας στην Αθηνα. Οι τσιγγανοι εχουν εναν διαφορετικο τροπο ζωης και νοοτροπια απο μας, και στο πλαισιο αυτο δεν νομιζω οτι τους λειπουν αγαθα οπως τ αντιλαμβανομαστε με τον δικο μας τροπο ζωης.
Αλλα ενω ειμαι φαν της Σωτης και ειναι η αγαπημενη μου ελληνιδα συγγραφεας με ενοχλησε πολυ η φραση στην παυλα
-ο θηλασμος στο πεζοδρομιο απαγορευεται-
θελω να πω οτι ο δημοσιος θηλασμος, ειτε ειναι στο παγκακι, ειτε στο πεζοδρομιο, ειτε σε μια πεζουλα, ειτε σε μια μερια του δρομου οχι μονο δεν απαγορευεται αλλα ειναι ενα (θα πρεπε)αυτονοητο δικαιωμα της μητερας που επισης κατοχυρωνεται απ το ελληνικο Συνταγμα.
Μπορει το θεμα της συγγραφεως οντως να ηταν η παιδικη ανεχεια, ομως οταν βαζεις κατι τετοιο σε παυλες-οντας συγγραφευς, ξερεις οτι το περνας εντεχνα και με πλαγιο τροπο.
Συγνωμη για το τεραστιο σχολιο, αλλα το σκεφτομαι απο χτες που το διαβασα. Αλλη μια φορα με απογοητευσε η Σωτη, εχει ξεσηκωσει ξανα σαλο με τις δηλωσεις της περι αμβλωσης.
Πρώτα όπως ισχυρίστηκε η συντάκτρια της Εφημερίδας των Συντακτών ότι τα είπε η Δημουλά >> http://www.lifo.gr/now/culture/26729
Και μετά όπως τα είπε στ' αλήθεια η Δημουλά >> http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/38098
Ξέρεις, συχνά, στον ανθρωποφαγικό μας οίστρο δεν διαβάζουμε καν τι λέει κάποιος, απλώς νομίζουμε ότι είπε κάτι και το διαιωνίζουμε. Χαίρομαι όταν σπάω αυτήν την απρόσεκτη παραφιλολογία - στη συγκεκριμένη περίπτωση με τον δημόσιο θηλασμό της Τριανταφύλλου.
Όμως η λογική πρέπει να υπερέχει των συναισθημάτων, μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Αλλιώς μιλάμε για τον απόλυτο σκοταδισμό, και σαν τους άραβες, από οργή απλά θα λιντσάρουμε, λιθοβολούμε όσους τα λαϊκά δικαστήρια κρίνουν ένοχους.
Λαικό δικαστήριο θα ήταν όποιου η φωνή είναι πιο δυνατή. Γιατί σε μια κραυγή δυστυχώς δεν υπάρχει "αντι-κραυγή" να την σιωπήσεις.
χαιρομαι παντα να διαβαζω τα αρθρα σου!
Εννοουσα κυριολεκτικα ο,τι εγραψα και
λυπαμαι αν τα εξελαβες ως ειρωνεια :-(
Το μικρό αθώο πλάσμα, στην αγκαλιά της μάνας του έξω στα κρύα τις ζέστες και τις σκόνες, το ξέρει;
Έχω δει τσιγγάνες μάνες στις γωνιές των δρόμων να συμπεριφέρονται στα μικρά τους σαν να είναι τσουβαλάκια. Τι σόι επιλογή είναι αυτή;
αυτό δεν συμβαίνει ειδικά από τσιγγάνες μητέρες ούτε από όλες τις τσιγγάνες μητέρες.
Η πρακτική αυτή σχετίζεται με ψυχαναγκαστική ή εκμεταλλευόμενη εργασία, συνδεδεμένη με μαφίες, εγχώρια και μη δίκτυα εκμετάλευσης, υπόκοσμο, παρακράτος, κτλ.
Συνήθως δε, αν όχι πάντοτε, δεν πρόκειται καν για δικά τους παιδιά.
Αν διαβαζεις 20 βιβλια τον χρονο και δεν εχεις ακουστα την Σωτη εχεις προβλημα!Αλλο να μην σου αρεσει και αλλο να μην την εχεις ακουστα.
Tα μεταπτυχιακά το ξέρουν ότι τα έχεις?
Ειναι πολυ καλη συγγραφεας. Δυστυχως αντι να γραφει καλα βιβλια προτιμαει να σχολιαζει την επικαιροτητα με αποτελεσμα να της ξεφευγουν αρκετες... μπουρδες. Ετερον εκατερον!
Σοφό.Του Καμύ και αυτό?
Ο θηλασμός σε δημόσιο χώρο είναι ταμπού στην Ελλάδα. Η μητέρα έχει να αντιμετωπίσει αδιάκριτα βλέμματα, πουριτανούς, διαστροφικούς ή και ανώμαλους.
Στη Δανία ή την Ολλανδία αυτό φυσικά δεν συμβαίνει. Βρήκαμε άλλο ένα θέμα που μας υπενθυμίζει που/ποιοι είμαστε.
Άρη, γιατί παραπέμπεις στη Webcache; Το άρθρο υπάρχει στο Protagon: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kosmos&id=26868&page=100. Το ’χανε κατεβάσει;