Παντα χαιρομαι ρε Αρη πως αναδημοσιοποιεις αρθρα ή δηλωσεις που σηκωνουν φουρτουνες και παιρνεις το μερος των συγγραφεων και προσπαθεις να τους δικαολογησεις. Σε θαυμασα και στην Κικη Δημουλα. Πρεπει να εισαι πολυ καλοψυχος ανθρωπος.Στο θεμα μας: Ειδα τον φανατισμο και τι εγινε στις ομαδες μαμαδων-θηλασμων κτλ και οντως, τα ακρα ειναι παντοτε υπερβολικα και λαθος. Καταλαβαινω τι εννοουσε η Σωτη για τα φτωχα παιδια της Βενεζουελας που γεννιουνται καταδικασμενα, δεν εχουν στον ηλιο μοιρα και συμφωνω. Διαφωνω ομως με τον παραλληλισμο της τσιγγανας στην Αθηνα. Οι τσιγγανοι εχουν εναν διαφορετικο τροπο ζωης και νοοτροπια απο μας, και στο πλαισιο αυτο δεν νομιζω οτι τους λειπουν αγαθα οπως τ αντιλαμβανομαστε με τον δικο μας τροπο ζωης.Αλλα ενω ειμαι φαν της Σωτης και ειναι η αγαπημενη μου ελληνιδα συγγραφεας με ενοχλησε πολυ η φραση στην παυλα-ο θηλασμος στο πεζοδρομιο απαγορευεται- θελω να πω οτι ο δημοσιος θηλασμος, ειτε ειναι στο παγκακι, ειτε στο πεζοδρομιο, ειτε σε μια πεζουλα, ειτε σε μια μερια του δρομου οχι μονο δεν απαγορευεται αλλα ειναι ενα (θα πρεπε)αυτονοητο δικαιωμα της μητερας που επισης κατοχυρωνεται απ το ελληνικο Συνταγμα. Μπορει το θεμα της συγγραφεως οντως να ηταν η παιδικη ανεχεια, ομως οταν βαζεις κατι τετοιο σε παυλες-οντας συγγραφευς, ξερεις οτι το περνας εντεχνα και με πλαγιο τροπο. Συγνωμη για το τεραστιο σχολιο, αλλα το σκεφτομαι απο χτες που το διαβασα. Αλλη μια φορα με απογοητευσε η Σωτη, εχει ξεσηκωσει ξανα σαλο με τις δηλωσεις της περι αμβλωσης.