Τι νέα, ψιψίνα;

Τι νέα, ψιψίνα; Facebook Twitter
Όσο και να του άξιζε του τύπου και της παρέας του το τόσο «κράξιμο», δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι υπήρχε τόσος κόσμος που ζητούσε από το να του σπάσουν τα πόδια και τα χέρια, να τον βιάσουν, να τον βάλουν μέσα ισόβια, μέχρι για κρεμάλες διάβασα κάπου.
0

ΗΤΑΝ, ΠΟΥ ΛΕΤΕ, προχθές σε ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι κάπου κοντά στην Αιδηψό ένα παρεάκι «κάγκουρες» και «καγκούρισσες», ας μου συγχωρεθεί ο νεολογισμός, ένας εκ των οποίων βρήκε εξαιρετικά αστείο το να δελεάσει ένα γατάκι με ένα ψάρι και να το κλoτσήσει χασκογελώντας στη θάλασσα (ο ίδιος επιμένει ότι έπεσε στα χαλίκια της παραλίας, αλλά μικρή η διαφορά) μόλις αυτό πλησίασε υπό τις επευφημίες των υπόλοιπων παριστάμενων. Ακολούθως επιχείρησε να πράξει το ίδιο και με ένα άλλο γατάκι, το βρήκε δε τόσο αστείο όλο αυτό, ώστε το βιντεοσκόπησε και το ανέβασε στα κοινωνικά δίκτυα.

Αυτό που ο δράστης, παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας του, που τον εντάσσει στις «καλωδιωμένες από κούνια» γενιές, δεν υπολόγισε είναι ότι το κατόρθωμά του αυτό θα γινόταν viral αμέσως και ότι για λίγα έστω εικοσιτετράωρα θα ήταν το πιο μισητό πρόσωπο σε όλη την επικράτεια.

Η προσπάθειά του να «δικαιολογηθεί», δε, πρώτα με ένα άτσαλο, επιθετικό βίντεο και ύστερα, έχοντας αντιληφθεί ότι διέπραξε ποινικό αδίκημα, με ένα εξίσου άτσαλο, απολογητικό, τύπου «ε, είχαμε πιει λίγο παραπάνω» –χωρίς να μας εξηγεί γιατί, εφόσον είχε πιει «λίγο παραπάνω», δεν έστελνε κάποιο μεθυσμένο ερωτικό μήνυμα π.χ., αντί να κακομεταχειρίζεται αθώα πλάσματα– χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο τα πράγματα, δίνοντας επιπλέον αφορμές για τις οργισμένες αναρτήσεις που «ξεχείλισαν» στα κοινωνικά δίκτυα, συν οι διάφορες «βρόμες» που βγήκαν στον αέρα για το άτομό του. 

Τι μας έχει συμβεί ως κοινωνία ώστε να βγάζουμε τόσο μίσος επί δικαίους και αδίκους, να έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο στην αναλογία μεταξύ αδικημάτων και ποινών, να θεωρούμε την αυτοδικία υπό μορφή λιντσαρίσματος περίπου αυτονόητη, να απαιτούμε τις αυστηρότερες δυνατές ποινές ακόμα και για πταίσματα, να φτάσουμε να ζητάμε ένας στους δύο Έλληνες την επαναφορά της θανατικής ποινής, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Dianeosis;

Ο ίδιος μάλιστα ο υπουργός ΠροΠο παρενέβη δημόσια, δηλώνοντας ότι «η βία εναντίον των ζώων είναι απαράδεκτη» – τέτοια τιμή το άμοιρο γατάκι ούτε στην έβδομη ζωή του δεν θα φανταζόταν.

Όσο για τις διαμαρτυρίες που ακούστηκαν ότι ο ίδιος άνθρωπος δεν βάζει ούτε τη γάτα του –αν υποθέσουμε ότι έχει– να κλάψει για τη συχνά-πυκνά υπέρμετρη όσο και αδικαιολόγητη βία που ασκείται σε διαμαρτυρόμενους πολίτες από υφισταμένους του, ότι όταν επτά «ήρωες», κατά τους συναδέλφους τους, αστυνομικοί γάζωσαν έναν άοπλο νεαρό Ρομά όχι μόνο δεν βγήκε στα κάγκελα, αλλά έσπευσε στη ΓΑΔΑ να τους συμπαρασταθεί, ότι όχι μόνο δεν δίνει δεκάρα για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που πνίγονται ή επαναπροωθούνται παράνομα, αλλά μας βγάζει και τρελούς, κι ας υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά τη σωρεία αποκαλύψεων ο ίδιος ο επικεφαλής της Frontex, δεν είναι παρά κακόβουλες συκοφαντίες – όχι;

Όντας ορκισμένος γατόφιλος, τα πήρα κι εγώ με τον τύπο και αρχικά πολύ το χάρηκα το πακέτο που έφαγε. Υπόψη ότι μετά απ' όλα αυτά συνελήφθη, απολογήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος ώσπου να δικαστεί – η κατηγορία που εν τέλει του απαγγέλθηκε είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα, αν κατηγορούνταν για βασανισμό ζώου, θα δικαζόταν με τη νέα νομοθεσία για κακούργημα που επιφέρει χρηματικό πρόστιμο έως 50.000 ευρώ και ποινή φυλάκισης έως δέκα έτη, σε κάθε περίπτωση πάντως δεν θα περάσει «έτσι» . 

Στην πορεία, όμως, άρχισα να χαλιέμαι. Καταρχάς, όσο και να του άξιζε του τύπου και της παρέας του το τόσο «κράξιμο», δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι υπήρχε τόσος κόσμος που ζητούσε να του σπάσουν τα πόδια και τα χέρια, να τον βιάσουν και να τον βάλουν μέσα ισόβια – μέχρι για κρεμάλες διάβασα κάπου. Δηλαδή αν είχε κακοποιήσει άνθρωπο, τι ποινή θα έπρεπε να του επιβληθεί;

Τι μας έχει συμβεί ως κοινωνία ώστε να βγάζουμε τόσο μίσος επί δικαίους και αδίκους, να έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο στην αναλογία μεταξύ αδικημάτων και ποινών, να θεωρούμε την αυτοδικία υπό μορφή λιντσαρίσματος –όπως στην περίπτωση της Πισπιρίγκου– περίπου αυτονόητη, να απαιτούμε τις αυστηρότερες δυνατές ποινές ακόμα και για πταίσματα –«αίτημα» στο οποίο μετά χαράς ανταποκρίνεται, σιγοντάροντάς το, η παρούσα κυβέρνηση–, να φτάσουμε να ζητάμε ένας στους δύο Έλληνες την επαναφορά της θανατικής ποινής, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Dianeosis;

Πώς γίνεται, έπειτα, να συγκινούμαστε τόσο δυσανάλογα πολύ με ένα κακοποιημένο ζωάκι, παραβλέποντας ή υποβαθμίζοντας κακοποιήσεις ή και εγκλήματα κατά ανθρώπων που μπορεί να συμβαίνουν ακόμα και δίπλα μας, στις ίδιες θάλασσες όπου ετοιμαζόμαστε να κολυμπήσουμε ξένοιαστα, τώρα που ζεσταίνει ο καιρός, για παράδειγμα;

Αν ισχύει –που ισχύει– το ότι όσοι κακοποιούν ζώα είναι πολύ πιθανό να κακοποιήσουν και ανθρώπους, εξίσου ισχύει και ότι ένας φιλόζωος δεν μπορεί να είναι μισάνθρωπος και αντιστρόφως, αλλιώς κάτι πάει πολύ στραβά. Το ίδιο στραβά πάει όταν συνδέουμε αυθαίρετα την εθνικότητα κάποιου –ο δράστης τυχαίνει αλβανικής καταγωγής– με κακοποιητικές συμπεριφορές απέναντι σε ζώα ή σε ανθρώπους, λες και οι Ελληνάρες δεν διαπρέπουμε στο «σπορ».    

Εξίσου άτοπες βρήκα τις συγκρίσεις του αδικοχαμένου Ζακ Κωστόπουλου με το γατάκι της Αιδηψού, ότι αν ήταν τάχα γατάκι ο Ζακ, θα είχαν συγκινηθεί περισσότερο τόσο ο κ. υπουργός όσο και οι δικαστές, επιβάλλοντας αυστηρότερες ποινές στους δράστες.

Παρότι κατανοητό το πνεύμα τέτοιων σχολίων, ας συνειδητοποιήσουμε πως ο Ζακ, παρότι υπήρξε επίσης πολύ φιλόζωος, δεν ήταν απλώς ένα ακόμη «γατάκι» και δεν κακοποιήθηκε θανάσιμα ως τέτοιο, κάνοντας μάλιστα τέτοιες συγκρίσεις αδικούμε, φοβάμαι, τόσο τον ίδιο όσο και τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για τη δικαίωση της μνήμης του.    

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ