Τα ανήλικα της διπλανής πόρτας

Τα ανήλικα της διπλανής πόρτας Facebook Twitter
Τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, με τη βοήθεια διαφόρων τύπων που αναζητούν λίγα λεπτά δημοσιότητας, προκαλούν αυτά που προκαλούσαν πάντα: εντυπωσιασμό. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ
μια εκπομπή από αυτές που χαρακτηρίζονται ως «ενημερωτικές» – δεν είναι τέτοιες, θέαμα παράγουν, όπως και το πρωινό εκείνο. Θέμα της η ανήλικη παραβατικότητα, ένα πιασάρικο ζήτημα της εποχής που πουλάει, τα μηχανάκια της AGB πρέπει να ενθουσιάζονται με αυτό. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι η κοινωνία εδώ και καιρό εισπράττει από παντού τρόμο και φόβο γι’ αυτά τα ανήλικα της διπλανής πόρτας, αγόρια και κορίτσια, που παρουσιάζονται ως μεγάλοι εγκληματίες. Δέρνουν, βγάζουν μαχαίρια, κάνουν μπούλινγκ, βιάζουν. Και αν πάρουμε στα σοβαρά αυτούς που μας μιλάνε για όλα αυτά πρωί, μεσημέρι, βράδυ, πρέπει να είμαστε η χώρα με τη υψηλότερη νεανική παραβατικότητα, τουλάχιστον στην Ευρώπη.

Η παρουσιάστρια μίλησε με έμφαση για «στοιχεία που σοκάρουν» και μια άλλη δημοσιογράφος ανέλαβε να τα παραθέσει με τη βοήθεια ενός μεγάλου πίνακα. Ήταν στοιχεία της αστυνομίας. Αυτά έλεγαν περίπου ότι αυξήθηκαν φέτος σε μεγάλο ποσοστό οι συλλήψεις ανηλίκων σε σχέση με το προηγούμενο οκτάμηνο. Σκέφτηκα ότι αν ο Χρυσοχοΐδης ή ένας ανώτερος αστυνομικός έλεγαν στους υφισταμένους τους να κάνουν πιο εντατικούς ελέγχους φέτος σε σχέση με πέρσι, θα ήταν λογικό να έχουν αυξηθεί τα ποσοστά. Αυτά τα στοιχεία μόνα τους, αποκομμένα από κάθε άλλη παράμετρο, αποτελούν επαρκείς λόγους για να πούμε ότι αυξήθηκε η νεανική εγκληματικότητα και να μας βομβαρδίζουν τα κανάλια καθημερινά με τόσο φόβο;

Δεν έχει καταγραφεί επίσημα μια μεγάλη αύξηση, δηλαδή η πραγματικότητα και τα στοιχεία δεν συμφωνούν με όσα τρομολάγνα ακούγονται, ούτε καν με τους αριθμούς της αστυνομίας, οι οποίοι από μόνοι τους δεν σημαίνουν πολλά.

Σκέφτηκα και κάτι άλλο, αλλά ενδεχομένως να υπερβάλω, να είναι ένα ακραίο σενάριο. Η κυβέρνηση, ζορισμένη από τα προβλήματα που συνεχώς συσσωρεύονται άλυτα και βλέποντας ιδιαίτερα τις καμπύλες των δημοσκοπήσεων που τη δείχνουν, αργά αλλά σταθερά, να καταρρέει, να προωθεί τη λογική του φόβου, μοιράζει περίσσιο τρόμο και φόβο για ένα θέμα που μας αφορά όλους, ώστε να στρέψουμε τα μάτια μας αλλού. Και τι σχέση έχει η κυβέρνηση με τα μεγάλα κανάλια, τα οποία είναι οι φορείς του φόβου, αυτά που τον μεταφέρουν; Εκεί δεν δυσκολεύτηκα να βρω την απάντηση.

Σαν ένας συνηθισμένος τηλεθεατής, παρότι σπάνια βλέπω τηλεόραση, συνέχισα να παρακολουθώ. Ο παρουσιαστής, όπως και η συνάδελφος δίπλα του, είχαν σοβαρό ύφος και αρκετούς καλεσμένους στα τηλεοπτικά παράθυρα. Έναν από αυτούς τον έχω ξαναδεί κάπου, είναι πρώην ή νυν αστυνομικός και μια φορά τον είχαν αποκαλέσει «αστυνομικό συνεργάτη του σταθμού» ή κάτι παρόμοιο – περίεργη ιδιότητα, οφείλουμε να παραδεχτούμε. Μίλησε αυτός, μίλησε μια εκπρόσωπος της αστυνομίας, μίλησε ο πρόεδρος μιας σχολικής επιτροπής, μίλησε και ο πατέρας ενός θύματος παιδικής βίας· η ατμόσφαιρα είχε φορτιστεί, μέχρι που ήρθε η σειρά ενός συμπαθητικού ανθρώπου που έχει την ιδιότητα του παιδοψυχιάτρου και τον λένε Γιώργο Νικολαΐδη.

Είπε ενδιαφέροντα πράγματα, αν και δεν τον άφησαν να πει πολλά. Σε αυτά που πρόλαβε ήταν και κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία: ότι η βία μεταξύ ανηλίκων, η οποία είχε κορυφωθεί στα χρόνια της κρίσης και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε, ακολούθησε πτωτική πορεία στη διάρκεια της πανδημίας λόγω της αδυναμίας συνάθροισης των παιδιών σε δημόσιους χώρους και μια «διορθωτική» πορεία μετά την πανδημία. Δεν έχει καταγραφεί επίσημα μια μεγάλη αύξηση, δηλαδή η πραγματικότητα και τα στοιχεία δεν συμφωνούν με όσα τρομολάγνα ακούγονται, ούτε καν με τους αριθμούς της αστυνομίας, οι οποίοι από μόνοι τους δεν σημαίνουν πολλά.

Τα στοιχεία της Eurostat που εντοπίσαμε για ανήλικους δράστες ή υπόπτους φτάνουν μέχρι το 2021. Και αυτά δεν επιβεβαιώνουν καμιά ελληνική πρωτιά στον τομέα αυτό – Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Φινλανδία, είναι πολύ μπροστά. Όμως, το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό, δηλαδή η ασυμφωνία της πραγματικότητας με την εικόνα που μεταφέρεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, τα οποία μεγεθύνουν ένα αντικειμενικά υπαρκτό ζήτημα που είναι πολυπαραγοντικό. Τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, με τη βοήθεια διαφόρων τύπων που αναζητούν λίγα λεπτά δημοσιότητας, προκαλούν αυτά που προκαλούσαν πάντα: εντυπωσιασμό.

Το πρόβλημα είναι αν ο δημόσιος διάλογος για ένα τόσο σημαντικό θέμα μπορεί ακόμα να πραγματοποιείται με αυτούς τους όρους τηλεοπτικής δημοκρατίας, τόσο μεγάλης μάλιστα, ώστε να ωθεί κυβέρνηση και πρωθυπουργό σε προτάσεις αυστηροποίησης των ποινών, η οποία ποτέ δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, σε κανένα θέμα. Στη χώρα μας δεν γίνεται ποτέ ουσιαστικός διάλογος με τη συμμετοχή εκείνων που πρέπει. Η ενημέρωση κινείται με όρους εντυπωσιασμού, οι κυβερνήσεις νομοθετούν με βάση το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη. Αν όχι πάντα, τουλάχιστον πολλές φορές.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εφηβική βία: Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τα «Τσακάλια» του Δαλιανίδη

Daily / Εφηβική βία: Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τα «Τσακάλια» του Δαλιανίδη

Ένας συρφετός υστερίας, ηθικού πανικού, κοινωνικού κανιβαλισμού, αμφίβολων μαρτυριών και βαρυσήμαντων αναλύσεων από «ειδικούς» της συμφοράς. Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται το ζήτημα της έξαρσης της εφηβικής βίας από τα τηλεοπτικά μέσα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χάρβαρντ: Οι τελευταίοι των διεθνών

Οπτική Γωνία / Χάρβαρντ: Οι τελευταίοι των διεθνών

Ο Ισπανός επισκέπτης ερευνητής στο Χάρβαρντ, Αλμπέρτο Λόπεζ Ορτέγκα, γράφει στην El País ότι αυτό που παρακολουθούμε δεν είναι απλώς μια επίθεση στο ίδρυμα ή στους διεθνείς φοιτητές, αλλά μια επίθεση στην ίδια την ιδέα της γνώσης ως παγκόσμιου εγχειρήματος.
THE LIFO TEAM
 Ισραήλ - Ιράν: Μισός αιώνας βίας και αντιπαλότητας 

Οπτική Γωνία / Ισραήλ - Ιράν: Μισός αιώνας βίας και αντιπαλότητας 

Από την Ιρανική Επανάσταση του 1979 έως την ανταλλαγή πυραύλων το 2025, η αντιπαράθεση Ισραήλ - Ιράν εξελίσσεται σε μια από τις πιο επικίνδυνες και πολυεπίπεδες γεωπολιτικές διαμάχες της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Νεραντζιές: Γιατί κινδυνεύει το δέντρο-μνημείο της Αθήνας;

Ρεπορτάζ / Νεραντζιές: Γιατί κινδυνεύει το δέντρο-μνημείο της Αθήνας;

Κινδυνεύει το άρωμα της Αθήνας; Στα μικρά λευκά άνθη της νεραντζιάς χρωστάμε κάθε άνοιξη το υπέροχο άρωμα στις γειτονιές και στους δρόμους της πόλης. Οι νεραντζιές όμως προσβάλλονται από ένα έντομο-εισβολέα που έρχεται από την Ασία, το οποίο γίνεται προσπάθεια να καταπολεμηθεί με την εισαγωγή του φυσικού του εχθρού από την Ιαπωνία και το Βιετνάμ.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Γλυκιά τουριστική Αθήνα: Σπάστε πιάτα και φωνάξτε ΟΠΑ-ΟΠΑ!

Οπτική Γωνία / Γλυκιά τουριστική Αθήνα: Σπάστε πιάτα και φωνάξτε ΟΠΑ-ΟΠΑ!

« Με εκνευρίζουν πλέον σχεδόν τα πάντα σε αυτήν τη νέα Αθήνα: από τη φασαρία και το μποτιλιάρισμα με τα τουριστικά λεωφορεία και τα μαύρα βανάκια ως τα χρυσά στεφανάκια που φοράνε τα κορίτσια στο κεφάλι τους»
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Θα παραδοθεί ολόκληρη η Μέση Ανατολή στις φλόγες;

Οπτική Γωνία / Θα παραδοθεί ολόκληρη η Μέση Ανατολή στις φλόγες;

Τι σηματοδοτεί η σημερινή επίθεση στο Ιράν; Γιατί η ισορροπία ισχύος εισέρχεται πλέον σε μια εξαιρετικά ρευστή και επικίνδυνη φάση; Και γιατί η νέα αυτή κλιμάκωση προκαλεί ανησυχία στη διεθνή κοινότητα; Ειδικοί αναλυτές εξηγούν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή, ελεύθερη και χωρίς ταμπέλες

Οπτική Γωνία / Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή και χωρίς ταμπέλες

Γιατί οι νέοι αμφισβητούν τα πρότυπα των millennials, τι είναι το «slowmance» και τι σημαίνει η αποδοχή της ταυτότητας φύλου για την ψυχική τους υγεία; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αντιγόνη Γινοπούλου εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Τεχνολογία / Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως ειδικούς της νέας ψηφιακής επανάστασης που φέρνουν το Web 3.0, τα κρυπτονομίσματα, τα NTF και η τεχνολογία blockchain, μιλά στη LiFO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
CHECK Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Ρεπορτάζ / Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Η κυβέρνηση, υποστηρίζει ο Αλ Σίσι, είχε αποδεχθεί την κυριότητα της Μονής του Σινά επί των 71 ακινήτων της, αλλά η αιγυπτιακή προεδρία στις ανακοινώσεις της αναγνωρίζει μόνο το θρησκευτικό και όχι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ