Στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη

Στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη… Facebook Twitter
Αν καταφέρναμε να μπούμε στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη, θα είχαμε πολλά περισσότερα να του μεταφέρουμε. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ δεν είχα και δεν έχω καμιά σχέση, τη θυμάμαι μόνο όταν διασχίζω τον δρόμο για να πάω σε κανένα μπαράκι στα Εξάρχεια. Άχαρη η διευκρίνηση, αλλά απαραίτητη και αναγκαία.

Αν έγραφα ότι η ιδέα Ανδρουλάκη για ένα τρίτο –εκτός Μητσοτάκη και Τσίπρα– πολιτικό πρόσωπο που θα μπορούσε να προταθεί για τη θέση του πρωθυπουργού σε ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας είναι σωστή και έχει λογική βάση, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είμαι εγκάθετος του ΠΑΣΟΚ ή κάτι σχετικό, φθηνό και χυδαίο.

Αντίθετα, φθηνός και χυδαίος είναι ο τρόπος της λεγόμενης και «πρωθυπουργικής φρουράς» (που μοιάζει να εκτελεί «πολιτικά συμβόλαια θανάτου»), η οποία έσπευσε να κατακεραυνώσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επειδή «είναι αντιθεσμικό να μην προτείνει συγκεκριμένο όνομα του πρωθυπουργού που σκέφτεται να στηρίξει» ή υποστηρίζοντας ακόμα ότι είναι παράδοξο να μη δέχεται να ηγηθεί της νέας κυβέρνησης ο ηγέτης του πρώτου κόμματος, που ελπίζει (η φρουρά) να είναι ο ευεργέτης της, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αν μπαίναμε στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη, όσο και αν αυτό είναι δύσκολο, δεν θα βρίσκαμε την πρότασή του άσχημη ιδέα πολιτικής επιβίωσης για τον ίδιο και το κόμμα του.

Το τελευταίο επιχείρημα των φανατικών υποστηρικτών του σημερινού πρωθυπουργού λέει πως αν είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ, τότε αυτοδίκαια σε μια κυβέρνηση συνεργασίας πρέπει να είναι και πάλι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης. Η λογική (;) τους στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι αφού η ΝΔ θα είναι το πρώτο κόμμα, είναι αυτονόητο να ξαναζεστάνει την πρωθυπουργική καρέκλα ο ίδιος, αφού θα ηγείται ενός πλειοψηφούντος κόμματος που απλά αδυνατεί να συγκεντρώσει αυτοδυναμία.

Με βάση τις δημοσκοπήσεις (τις οποίες το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί κάτι ιερό), στην καλύτερη για τη Νέα Δημοκρατία περίπτωση που θα είναι πρώτο κόμμα, θα συγκεντρώσει ποσοστό 30-32%. Με αναγωγή ίσως φτάσει το 35%, αν και εξαιρετικά δύσκολο. Στις εκλογές του 2019 η ΝΔ συγκέντρωσε ποσοστό 39,85% (2.251.618 ψήφοι). Αυτό σε απόλυτους αριθμούς ψήφων επί συνόλου εγγεγραμμένων ψηφοφόρων (9.984.934) αντιστοιχεί σε περίπου το 1/5 των ψηφοφόρων. Αλλά ακόμα και αν υπολογιστεί με βάση όσους ψήφισαν τότε (5.769.644), σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για μια πλειοψηφία όσων μετέχουν στις κάλπες.

Ανάλογης «βαρύτητας» είναι και το πρώτο επιχείρημα, που αναφέρει ότι αφού δεν προτείνει όνομα πρωθυπουργού ο Ν. Ανδρουλάκης, πρόκειται για μια αντιθεσμική κίνηση και με την οποία ο ψηφοφόρος πριν την κάλπη θα αγνοεί το όνομα του πρωθυπουργού σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν εχει καμία υποχρέωση να προτείνει όνομα, το οποίο άλλωστε σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από τα ποσοστά των δυο κομμάτων που ενδεχομένως θα συνεργαστούν μετά τις πρώτες κάλπες.

Οι ψηφοφόροι (ιδιαίτερα αυτοί που δεν συμπεριφέρονται ως παρακολουθήματα κομματικών επιλογών) ίσως δεν θα γνωρίζουν το όνομα του πρωθυπουργού, αλλά θα γνωρίζουν κάτι πιο σημαντικό. Ότι θα είναι κάποιος που θα υλοποιεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, προϊόν διαβουλεύσεων και συμφωνίας των συνεργαζόμενων κομμάτων και –το κυριότερο– δεν θα εχει συγκεντρώσει με τρόπο ανεξέλεγκτο την απόλυτη εξουσία επάνω του, πράγμα που όλοι, ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία, καταλάβαμε τι σημαίνει.  

Αν μπαίναμε στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη, όσο και αν αυτό είναι δύσκολο, δεν θα βρίσκαμε την πρότασή του άσχημη ιδέα πολιτικής επιβίωσης για τον ίδιο και το κόμμα του. Η δεύτερη επιλογή του θα ήταν να συνεργαστεί με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ (όποιο είναι πρώτο κόμμα) με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα. Μια τέτοια στάση θα ήταν πολιτικά αυτοκτονική, ιδιαίτερα στην πρώτη περίπτωση. Θα ακύρωνε την όποια κριτική με την οποία προσπαθεί να εμφανιστεί ως τρίτος πόλος και θα είχε χειρότερη τύχη από αυτή που είχε το άλλοτε παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ όταν συνεργάστηκε με τη ΝΔ του Σαμαρά.

Σε ενδεχόμενη συνεργασία με πρωθυπουργό τον Τσίπρα, η τύχη του δεν θα ήταν θεαματικά καλύτερη. Θα απομάκρυνε σχεδόν οριστικά τους ψηφοφόρους του αποκαλούμενου «μεσαίου» χώρου, οι οποίοι στέκονται αρνητικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ για πολλούς λόγους.

Βέβαια, αν καταφέρναμε να μπούμε στο μυαλό του Νίκου Ανδρουλάκη, θα είχαμε πολλά περισσότερα να του μεταφέρουμε. Να απαντήσει, για παράδειγμα, γιατί δεν είχε συνέχεια και σε μεγάλο βαθμό διέψευσε τις προσδοκίες όσων πίστεψαν σε αυτόν όταν κέρδιζε πανηγυρικά την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Γιατί δεν κατάφερε να ορθώσει έναν πειστικό και ελκυστικό λόγο που θα ήταν ικανός να κερδίσει το εξαιρετικά δυσαρεστημένο ακροατήριο των δυο μεγάλων (sic) κομμάτων, τα οποία βλέπουν να μειώνεται η επιρροή τους. Γιατί αδυνατεί να μιμηθεί έστω και σε έναν βαθμό στις επιλογές του τον Ισπανό Πέτρο Σάντσεθ, ο οποίος ανέστησε το σοσιαλιστικό κόμμα και συγκυβερνά με επιτυχία με τους Podemos.

Υπάρχουν ακόμα πολλά «γιατί», αλλά δεν φαίνεται ότι θα απαντηθούν…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ