Ο πλούσιος Γάλλος και ο φτωχός Πορτογάλος

Ο πλούσιος Γάλλος και ο φτωχός Πορτογάλος Facebook Twitter
Η κοινωνική και ταξική διαφορά μεταξύ του πλούσιου Γάλλου και του Πορτογάλου εργαζόμενου είναι μεγάλη, χαοτική. Όμως αυτό στην εποχή μας μοιάζει να μη σημαίνει πολλά. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΡΙΒΙΕΡΑ, όπου πλούσιοι ηλικιωμένοι περνάνε αρκετό χρόνο, δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές που πλησιάζουν. Ένας από αυτούς δηλώνει στο Politico πως νοιάζεται μόνο για τις γυναίκες, το ψάρεμα και το «boules», το παιχνίδι με τις βαριές μπάλες που πετιούνται στο έδαφος. Ο ηλικιωμένος Γάλλος κοιτάζει το ηλιοβασίλεμα μαζί με δυο κυρίες που κρατάνε τα σκυλάκια τους και όταν ο δημοσιογράφος επιμένει να τον ρωτάει για τις πολιτικές του ανησυχίες απλώς απαντάει πως η Λεπέν του φαίνεται πολύ κεντρώα. Αναζητεί έναν «μεγαλύτερο πατριώτη». Ο συνταξιούχος μισεί τους ξένους και ιδιαίτερα τους Άραβες.

Σε μια περιοχή του τουριστικού Αλγκάρβε στην Πορτογαλία, ο Μάτος, σκληρά εργαζόμενος, παραπονιέται για όλα όσα τον αφορούν, και όταν δημοσιογράφος του ίδιου μέσου τον ρωτάει για τη ζωή του, διαμαρτύρεται για τα υψηλά ενοίκια, για τα βασικά είδη διατροφής των οποίων οι τιμές έχουν διπλασιαστεί, για τον χαμηλό μισθό που παίρνει και δεν επαρκεί για πολλά.

Έχει κι αυτός ενστάσεις για τους πολλούς μετανάστες στη χώρα του. Στην πόλη των 60.000 κατοίκων, που ήταν το προπύργιο της αριστεράς από το 1974 και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές τα πράγματα άλλαξαν. Μαζί με χιλιάδες άλλους στράφηκε στο ακροδεξιό κόμμα Chega που έκανε δυναμική εμφάνιση για πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας στη χώρα.

Οι Βελόπουλοι, οι Σπαρτιάτες και οι οπαδοί της Νίκης εκφράζουν τις ακροδεξιές απόψεις τους μέσα και έξω από τη Βουλή και αυτές έχουν ενταχθεί στον δημόσιο διάλογο, πλάι σε όλες τις υπόλοιπες δημοκρατικές απόψεις.

Η κοινωνική και ταξική διαφορά μεταξύ του πλούσιου Γάλλου και του Πορτογάλου εργαζόμενου είναι μεγάλη, χαοτική. Όμως αυτό στην εποχή μας μοιάζει να μη σημαίνει πολλά. Και οι δύο αναζητούν απαντήσεις για όσα τους απασχολούν στην ακροδεξιά και στις πολλές και διαφορετικές μορφές με τις οποίες αυτή εκφράζεται στις χώρες της Ευρώπης. Το εντελώς παράδοξο δεν προκαλεί εντύπωση, ότι οι διαφορετικές αφετηρίες και τα διαφορετικά συμφέροντα δυο εκπροσώπων τόσο διαφορετικών κόσμων συναντιούνται στις εκλογικές αναμετρήσεις έχοντας κοινό υπόστρωμα το αναιτιολόγητο μίσος για τους ξένους που ξεκίνησε ως κοινή ανησυχία γι’ αυτούς, αλλά γρήγορα επεκτάθηκε σε άλλα θέματα.

Το παράδοξο συμβαίνει και στη δική μας χώρα, όπου σχεδόν αμέριμνοι παρατηρούμε να παγιώνεται η ακροδεξιά έκφραση και με έναν τρόπο να κανονικοποιείται. Ο κατακερματισμός της ψήφου σε πολλά διαφορετικά ακροδεξιά μορφώματα μπορεί να δείχνει αδυναμία για ενιαία έκφραση, αλλά, όπως παρατήρησε η καθηγήτρια Βασιλική Γεωργιάδου πριν από λίγο καιρό σε μια συνέντευξή της στη LiFO, από το 2019 έως τις τελευταίες εκλογές το συνολικό ποσοστό της ακροδεξιάς είναι αυξημένο κατά 2,5%.

Οι Βελόπουλοι, οι Σπαρτιάτες και οι οπαδοί της Νίκης εκφράζουν τις ακροδεξιές απόψεις τους μέσα και έξω από τη Βουλή και αυτές έχουν ενταχθεί στον δημόσιο διάλογο, πλάι σε όλες τις υπόλοιπες δημοκρατικές απόψεις. Οι επιεικώς αναχρονιστικές και δήθεν αντισυστημικές θέσεις που νομίζαμε ότι παρέμεναν για πάντα στα περίφημα χρονοντούλαπα της Ιστορίας εμφανίστηκαν πάλι και γίνονται αντικείμενο συζήτησης, ενώ δεδομένες κατακτήσεις δεν μοιάζουν πια καθόλου δεδομένες. Το 2024 μιλάμε για τις εκτρώσεις και τα προαναφερθέντα μορφώματα διεκδικούν την εκπροσώπηση των λαϊκών συμφερόντων.

Οι δημοσκοπήσεις σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνουν αύξηση της ακροδεξιάς, η οποία θα στείλει πολλούς εκπροσώπους της στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η «Guardian», βασιζόμενη στις μετρήσεις αυτές, εκτιμά ότι ακροδεξιά και σκληροπυρηνικά συντηρητικά κόμματα έχουν πολλές πιθανότητες να τερματίσουν πρώτα σε εννέα κράτη της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων της Αυστρίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας, και να αναδειχθούν δεύτερη ή τρίτη δύναμη σε άλλα εννέα κράτη όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Σουηδία. Οι εκτιμήσεις είναι πως αυτές οι εκφράσεις μπορούν να κερδίσουν το ¼ από τις συνολικά 720 θέσεις των ευρωβουλευτών.

Ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά και αυτές οι αλλαγές ξεπερνούν τα σύνορα της Ευρώπης. Βαθιά συντηρητικές και λαϊκιστικές δυνάμεις διεκδίκησαν και σε μεγάλο βαθμό πέτυχαν να εμφανιστούν ως εκφραστές λαϊκών συμφερόντων, οι ισορροπίες ανατράπηκαν, πλούσιοι και ισχυροί εμφανίζονται ως προστάτες των φτωχών. Όλα αυτά σίγουρα δεν συνέβησαν επειδή δικαιώθηκε ο Φραντς Φουκουγιάμα που το μακρινό 1992 έγραψε για το τέλος των ιδεολογιών.

Πιο πειστική απάντησε έδωσε ένας σύγχρονος Γάλλος διανοητής, ο Ντιντιέ Εριμπόν. Όταν τα αριστερά και σοσιαλιστικά κόμματα πήραν την εξουσία, μεταλλάχθηκαν, και με έναν ύποπτο ενθουσιασμό βάλθηκαν να διαγράψουν κάθε αριστερό από την αριστερά. Οι πολίτες, σε σύγχυση, ελκύονται πια από τον λαϊκιστικό ακροδεξιό λόγο που υπόσχεται ανέξοδα, ενώ το αντίπαλο δέος δεν πείθει. Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου θα είναι καθοριστικές…

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Tο νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Αυτά που θα δούμε στις ευρωεκλογές θα είναι πρωτόγνωρα»

LiFO politics / «Αυτά που θα δούμε στις ευρωεκλογές θα είναι πρωτόγνωρα»

Ο Στράτος Φαναράς, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων Metron Analysis, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τις νέες προκλήσεις και το ρίσκο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ