Νίκος Παπαγγελής: «Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου πόδι»

Νίκος Παπαγγελής: «Ο καρκίνος μού έμαθε να χαίρομαι τη ζωή» Facebook Twitter
Προσπαθώ να χαίρομαι καθετί στη ζωή, να απολαμβάνω την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία.
0

Το 2012 ο παραολυμπιονίκης στο άθλημα της ποδηλασίας Νίκος Παπαγγελής ήταν μόλις 13 ετών. Στα εφηβικά του χρόνια βρέθηκε αντιμέτωπος με μια απρόσμενη κατάσταση αναμονής, ενώ η καθημερινότητα του, ως παιδιού, άλλαξε μονομιάς. Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό του πόδι, εξέλιξη που τον οδήγησε στον γιατρό. Η γνωμάτευση ηχεί ακόμη στα αυτιά του: είχε διαγνωστεί με οστεοσάρκωμα. Στην ηλικία αυτή δεν ήξερε καν τι είναι ο καρκίνος αλλά ούτε τι επρόκειτο να ακολουθήσει.

Τα πάντα γύρω του γκρεμίστηκαν. Ήταν αντιμέτωπος μ’ ένα τεράστιο σοκ, ενώ την ίδια στιγμή ο οργανισμός του εξασθενούσε. Από την άλλη, αδημονούσε να πάνε όλα καλά και να επιστρέψει στο σχολείο, στους φίλους και στο ποδόσφαιρο που λάτρευε. Του άρεσε πολύ η μπάλα, η κίνηση και ο αθλητισμός. Η σκέψη, ωστόσο, που κυριαρχούσε στο μυαλό του ήταν μία: θα μπορούσε να σώσει το πόδι του από τον ακρωτηριασμό; Ο όγκος εντοπίστηκε στις κεντρικές αρτηρίες. Οι γιατροί έπρεπε τελικά να ακρωτηριάσουν ολόκληρο το αριστερό του πόδι. Ήταν 2014 όταν του είπαν «Νίκο, μπαίνουμε για ακρωτηριασμό», αφού δεν υπήρχε άλλη επιλογή πέρα από τη συγκεκριμένη επέμβαση.

Έκτοτε βίωσε μια επώδυνη περίοδο με χειρουργεία, χημειοθεραπείες και φαρμακευτική αγωγή. Παρά ταύτα, τα κατάφερε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά αξιοποίησε αυτήν τη δυσάρεστη εξέλιξη, εκκινώντας από μια νέα αφετηρία. Με επιμονή, άτρωτη θέληση και πίστη στον εαυτό του, σκέφτηκε, αναθεώρησε και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτό τον νεκρό χρόνο για να λάβει αποφάσεις που θα καθόριζαν το μέλλον του.

«Θυμάμαι τα πάντα από την περιπέτεια υγείας μου, τα άσχημα και τα όμορφα, γιατί υπήρχαν και αυτά. Όλα τα χειρουργεία, όλες τις στιγμές. Όταν έμαθα ότι πρέπει να ακρωτηριαστεί το πόδι, είχα μια τεράστια άρνηση, θυμό και ένα τεράστιο ερωτηματικό με κατέκλυζε, με την έννοια ότι αναρωτιόμουν γιατί να μου συμβεί αυτό».

Η κομβική του στιγμή ήταν όταν ένα βράδυ κλείστηκε μόνος στο δωμάτιό του και αποφάσισε να μην αφήσει, όπως μου λέει, την αναπηρία να του στερήσει τις χαρές της ζωής. Είδε τον ακρωτηριασμό ως μια δεύτερη ευκαιρία αλλά και τη ζωή με μια διαφορετική οπτική. Τι ήταν αυτό που τον βοήθησε περισσότερο; Η πρωτοβουλία της μητέρας του να τον φέρει σ’ επαφή με παιδιά τα οποία είχαν υποστεί ακρωτηριασμούς, που είχαν παρόμοιες αναπηρίες, αλλά στο τέλος τις είχαν ξεπεράσει. Όλες αυτές οι ιστορίες τού μετέδωσαν ένα αισιόδοξο μήνυμα. 

Έκτοτε μπήκε στη ζωή του το ποδήλατο. Ήταν η κινητήρια δύναμή του, αφού σ' αυτό ανακάλυψε την ελευθερία και την αγάπη που δεν συνάντησε ποτέ σε κανένα άλλο άθλημα. Σήμερα έχει διανύσει μια επιτυχημένη διαδρομή, έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις και εκπροσωπεί επάξια τη χώρα μας σε πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις. Αρχικά, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδηλασίας δρόμου στο Έμεν της Ολλανδίας το 2018 στο αγώνισμα της αντοχής.

Έγινε μέλος της εθνικής ομάδας ποδηλασίας, τερματίζοντας 6ος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πίστας το 2019 και το 2020. Το 2021, έγινε ο πρώτος άνθρωπος με αναπηρία που ανέβηκε στον Όλυμπο, υποβοηθούμενος με πατερίτσες και όχι με κάποιο προσθετικό μέλος. Εξασφάλισε την 6η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 2020 και κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια (ατομική χρονομέτρηση και αντοχή) στο Παγκόσμιο Κύπελλο Παρα-ποδηλασίας Δρόμου του 2023. Τον περασμένο Αύγουστο κέρδισε δύο ασημένια μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ρότερνταμ και αυτή την περίοδο ετοιμάζεται πυρετωδώς για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν το καλοκαίρι στο Παρίσι. 

Νίκος Παπαγγελής: «Ο καρκίνος μού έμαθε να χαίρομαι τη ζωή» Facebook Twitter
Έγινε μέλος της εθνικής ομάδας ποδηλασίας, τερματίζοντας 6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πίστας το 2019 και το 2020.

Στο πλαίσιο ενός διαλείμματος από το επιβαρυμένο πρόγραμμά του συναντηθήκαμε στους Δελφούς, όπου είχε έρθει ως ομιλητής για το 9ο Οικονομικό Φόρουμ. Από την πρώτη στιγμή τον ρωτώ τι σημαίνει για ένα παιδί να μαθαίνει σε τόσο μικρή ηλικία ότι έχει καρκίνο. «Δεν ήξερα και δεν μπορούσα να καταλάβω πραγματικά τι είναι ο καρκίνος και πόσο επικίνδυνη ασθένεια είναι αν δεν διαγνωστεί νωρίς. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μη χάσω τα μαλλιά μου. Στην πορεία, όταν έκανα τις χημειοθεραπείες, άρχισα να καταλαβαίνω, όταν έβλεπα τις επιπτώσεις στον οργανισμό μου», απαντά και επιστρέφει σε εκείνη την περίοδο. «Θυμάμαι τα πάντα από την περιπέτεια υγείας μου, τα άσχημα και τα όμορφα, γιατί υπήρχαν και αυτά. Όλα τα χειρουργεία, όλες τις στιγμές. Όταν έμαθα ότι πρέπει να ακρωτηριαστεί το πόδι, είχα μια τεράστια άρνηση, θυμό και ένα τεράστιο ερωτηματικό με κατέκλυζε, με την έννοια ότι αναρωτιόμουν γιατί να μου συμβεί αυτό». 

Στη συζήτησή μας ο νεαρός αθλητής ξεχωρίζει για την ευγένεια, την ευχάριστη διάθεση αλλά και το αλτρουιστικό του πνεύμα. Υπήρχαν πράγματα για τα οποία αναθεώρησε; Χωρίς δισταγμό λέει: «Σίγουρα. Αναθεώρησα σχεδόν για τα πάντα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι βλέπω τη ζωή και την κάθε μέρα ξεχωριστά. Προσπαθώ να χαίρομαι καθετί στη ζωή, να απολαμβάνω την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία. Και ευτυχώς δεν ένιωσα μοναξιά ποτέ. Αυτό οφείλεται στο ότι είχα πάντα τεράστια στήριξη απ’ όλη μου την οικογένεια, φίλους και γνωστούς». 

Νίκος Παπαγγελής: «Ο καρκίνος μού έμαθε να χαίρομαι τη ζωή» Facebook Twitter
Αυτήν την περίοδο ετοιμάζεται πυρετωδώς για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν το καλοκαίρι στο Παρίσι. 

Ο Νίκος Παπαγγελής έχει επιλέξει ένα άθλημα, την ποδηλασία, που δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ελλάδα. Τι θα ήθελε να αλλάξει; «Πράγματι, η ποδηλασία είναι ένα άθλημα που δεν είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα. Σίγουρα μέσα από αυτό που κάνω θα ήθελα να αλλάξει αυτό. Ως χώρα έχουμε όλες τις προδιαγραφές για να εξελιχθούμε σε μια ποδηλατική κοινωνία. Από τον καιρό, τα τοπία μέχρι τις διαδρομές. Θέλω να πιστεύω ότι θα αναπτυχθεί περαιτέρω το άθλημα και θα έχει την ίδια αναγνώριση με άλλα αθλήματα». Στη συνομιλία μας δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στα προβλήματα προσβασιμότητας που κυριαρχούν στην Ελλάδα για τα άτομα με αναπηρία. Ποιο μήνυμα θα ήθελε να στείλει; «Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα η προσβασιμότητα, αλλά πιστεύω ότι γίνονται καθημερινά βήματα τόσο από τους ανθρώπους όσο και από την πολιτεία, έτσι ώστε να υπάρχουν οι ίδιες δυνατότητες και ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία. Το μήνυμα που θέλω λοιπόν να περάσω είναι να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε οτιδήποτε. Από τα πιο απλά έως τα πιο εξειδικευμένα», υποστηρίζει με αισιοδοξία. 

Το ποδήλατο πλέον είναι η ζωή του αλλά και η δουλειά του. Το φετινό καλοκαίρι στο Παρίσι θα φτάσει στην κορυφή; Και τι προσδοκά; «Ο στόχος μου για φέτος στο Παρίσι είναι ένας. Να βρεθώ στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και να πραγματοποιήσω τον καλύτερο αγώνα της ζωής μου. Αν καταφέρω να κάνω τα παραπάνω, είμαι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα», επισημαίνει. Ποιες σκέψεις κάνει άραγε όταν είναι εκτός αγώνων πάνω στο ποδήλατο; «Εκτός ή εντός αγώνων, οι σκέψεις είναι ίδιες. Στο ποδήλατο νιώθω μια ελευθερία και μια ηρεμία, ακόμα και σε δύσκολες προπονήσεις. Σκέφτομαι ότι είμαι πολύ τυχερός που έχω τη δυνατότητα να κάνω αυτό το πράγμα», υπογραμμίζει. 

Λίγο πριν τον αποχαιρετίσω, τον ρωτώ αν εμείς δημιουργούμε τις ευκαιρίες στη ζωή μας ή αν αυτές μάς βρίσκουν. Και μ’ ένα χαμόγελο να διαγράφεται στο πρόσωπό του καταλήγει: «Τις ευκαιρίες τις δημιουργούμε εμείς με τις πράξεις μας, τις συνήθειές μας, τις σκέψεις μας. Ευκαιρίες θα έρθουν στη ζωή μας αρκετές φορές, ωστόσο πρέπει να είμαστε έτοιμοι νοητικά, σωματικά ή ψυχολογικά για να τις αξιοποιήσουμε. Γι’ αυτό πιστεύω ότι τα πάντα είναι σημαντικά στη ζωή μας. Δεν υπάρχει μόνο μία απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Για εμένα σημαντικό είναι να ζεις τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο. Ας το αφήσουμε ως τροφή για σκέψη». 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ