Μια φωτογραφία, πολλές υπερβολές

katerina sakellaropoulou Facebook Twitter
Είδαμε ακόμα συγκρίσεις με το τείχος του Βερολίνου(!) ή τη διχοτομημένη Λευκωσία(!). Σοβαρά τώρα; Φωτ.: Eurokinissi
0



Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
 δέχτηκε κριτική επειδή φωτογραφήθηκε μπροστά στον φράχτη του Έβρου. Κατανοητή η αξιακή συνέπεια όσων έχουν αυξημένη ευαισθησία για τα δικαιώματα των μεταναστών, προσφύγων ή γενικώς δεν θέλουν τέτοια πράγματα στα σύνορα, αλλά οι υπερβολές που ακούστηκαν ήταν πολλές.

Ξεκινάμε από τα αυτονόητα. Η αρχική σκέψη για δημιουργία φράχτη στον Έβρο διατυπώθηκε το 2007 επί κυβέρνησης Καραμανλή. Οι διαδικασίες του διαγωνισμού ξεκίνησαν το καλοκαίρι 2011 επί Γιώργου Παπανδρέου. Η κατασκευή του ξεκίνησε επί Σαμαρά. Επί Τσίπρα δεν προχώρησε, αλλά δεν κατεδαφίστηκε κιόλας. Ο φράχτης επεκτάθηκε και ολοκληρώθηκε επί Μητσοτάκη. Για ποιο πράγμα ακριβώς επικρίνεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Επειδή φωτογραφήθηκε μπροστά σε έναν φράχτη, του οποίου την κατασκευή εμπνεύστηκαν, δρομολόγησαν, υλοποίησαν ή, έστω, ανέχτηκαν οι πέντε τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις;

Πάμε στην ουσία. Ο φράχτης περιφρουρεί τα ελληνικά σύνορα. Είναι δικαίωμα κάποιου να πιστεύει ότι δεν πρέπει να υπάρχει περιφρούρηση των συνόρων, αλλά χώρα στον κόσμο που να έχει παραιτηθεί από το δικαίωμα να προστατεύει τα σύνορά της δεν υπάρχει.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ισπανική κυβέρνηση (συγκυβέρνηση σοσιαλιστών και αριστεράς των Podemos να θυμίσουμε) στέλνει στρατό να προστατεύσει τον ισπανικό θύλακα της Θέουτα, στον οποίο τις τελευταίες ημέρες εισέρχονται παράνομα Μαροκινοί μετανάστες. Καμία χώρα στον κόσμο δεν αφήνει τα σύνορά της ανεξέλεγκτα και δεν μπορεί να πρωτοτυπήσει η Ελλάδα.

Για ποιο πράγμα ακριβώς επικρίνεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Επειδή φωτογραφήθηκε μπροστά σε έναν φράχτη, του οποίου την κατασκευή εμπνεύστηκαν, δρομολόγησαν, υλοποίησαν ή, έστω, ανέχτηκαν οι πέντε τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις;

Όσοι διαφωνούν με τον φράχτη ως μέτρο περιφρούρησης είχαν τεσσεράμισι χρόνια στη διάθεσή τους να πείσουν την προηγούμενη κυβέρνηση να τον γκρεμίσει. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (που είχε καταψηφίσει την ανέγερσή του ως αντιπολίτευση) δεν το έκανε ως κυβέρνηση –παρότι οι φωνές εναντίον του φράχτη ήταν πολλές στο εσωτερικό του– κάτι δείχνει.

Το όλο ζήτημα θα μπορούσε να αφορά μια ζωηρή συζήτηση για το μεταναστευτικό - προσφυγικό. Μετά την κρίση στον Έβρο έγινε ξεκάθαρο ότι το υπερβαίνει. Αυτό που συνέβη πέρσι στον Έβρο δεν ήταν (όχι μόνο έστω) προϊόν της απόγνωσης κάποιων ταλαιπωρημένων ανθρώπων να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη αλλά το αποτέλεσμα της εργαλειοποίησής τους από την Τουρκία προκειμένου να εξευτελίσει την Ελλάδα, να τρομάξει την Ευρώπη, να δημιουργήσει τετελεσμένα στην επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας της με την Ε.Ε. για το μεταναστευτικό.

Ήταν δυνατό να μην αντιδράσει η Ελλάδα; Φαντάζεται κανείς τις συνέπειες, σε όλα τα επίπεδα, από μια πιθανή κατάρρευση του φράχτη και την ανεξέλεγκτη είσοδο χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα μας;

Είδαμε ακόμα συγκρίσεις με το τείχος του Βερολίνου(!) ή τη διχοτομημένη Λευκωσία(!). Σοβαρά τώρα; Συγκρίνουμε το απολύτως θεμιτό και διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα φύλαξης των συνόρων μιας κυρίαρχης χώρας με το αποτέλεσμα μιας παράνομης πράξης εισβολής και κατοχής, όπως στην Κύπρο, ή με το σύμβολο της ψυχροπολεμικής διαίρεσης που ανεγέρθηκε από ένα αυταρχικό καθεστώς;

Βέβαια, η σύγκριση που είχε το μεγαλύτερο σουξέ ήταν αυτή με το τείχος του Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό και οι μομφές που κυριάρχησαν ήταν περί… τραμπικής απόκλισης εκ μέρους της Ελληνίδας Προέδρου της Δημοκρατίας. Ας παραβλέψουμε το ότι το τείχος εκεί έχει δυσθεώρητο κόστος και μειωμένη αποτελεσματικότητα –λόγω της έκτασης και της φύσης των συνόρων– και χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως σύμβολο της αντιμεταναστευτικής ρητορικής του τέως Προέδρου.

686
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Η βασική διαφορά είναι ότι ο Πρόεδρος του Μεξικού δεν έδωσε σήμα για «έφοδο» προς τα αμερικανικά σύνορα. Το ζήτημα εκεί αφορά αποκλειστικά την τύχη ταλαιπωρημένων ανθρώπων, όχι την ισχύ, το κύρος και κατ’ επέκταση την ασφάλεια της χώρας, όπως στη δική μας περίπτωση. (Παρεμπιπτόντως, έχει ενδιαφέρον ο επιλεκτικός αντιτραμπισμός ορισμένων. Η ανέγερση συνοριακού τείχους τούς ενοχλεί. Ο λαϊκιστικός, αντιθεσμικός, τραμπούκικος λόγος, καθώς και οι θεωρίες συνωμοσίας, τους φαίνονται μια χαρά!).

Ως προς τα πολιτικά «απόνερα» αυτού του θέματος, τα πράγματα είναι ακόμα πιο καθαρά. Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης πέρσι στον Έβρο χαρακτηρίστηκε ως θετική, με ποσοστά άνω του 75%. Το ποσοστό όσων πιστεύουν ότι η χώρα πρέπει να περιφρουρεί αποτελεσματικά τα σύνορά της είναι συντριπτικά πλειοψηφικό. Η ίδια η Ε.Ε., που μόνο αδιάφορη για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τη λες, συμβάλλει στην περιφρούρηση των ελληνικών συνόρων μέσω της FRΟΝΤΕΧ και στήριξε απολύτως την Ελλάδα στην κρίση στον Έβρο.

Το να επιλέγεις να στηλιτεύσεις τη φωτό της Προέδρου της Δημοκρατίας μπροστά στον φράχτη, έχοντας αυτά τα δεδομένα, δείχνει μειωμένο πολιτικό αισθητήριο. Διότι στρώνεις στους αντιπάλους σου το χαλί να θέσουν εκλογικά διλήμματα που μόνο αμελητέα δεν είναι και για τα οποία η κοινή γνώμη έχει διαμορφωμένη άποψη.

Θα πει, βέβαια, κάποιος ότι οι ακτιβιστές είναι ακτιβιστές και όχι πολιτικοί strategists. Δεκτόν. Θα πει επίσης ότι το να υποστηρίζεις τις ιδέες σου, ακόμα και αν δεν είναι δημοφιλείς, είναι αξιέπαινο. Επίσης δεκτό, απλώς καλό είναι να έχεις επίγνωση ότι είναι μειοψηφικές. Και σίγουρα ένα κόμμα δεν δεσμεύεται κεντρικά από το τι κάνουν οι υποστηρικτές του ή κάποια μεμονωμένα στελέχη του. Εκτός αν σε άλλες περιπτώσεις τούς έχει επιτρέψει να έχουν ρόλο ταγού και στρατηγικού καθοδηγητή. Εκτός αν τους έχει αφήσει να δίνουν το πολιτικό στίγμα του χώρου ή τους έχει χρησιμοποιήσει ως «πολιορκητικό κριό». Σε αυτή την περίπτωση, αναπόφευκτα το παίρνουν τα σκάγια.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM