Το λιντσάρισμα των δημοσιογράφων στα σόσιαλ μήντια από κομματικούς στρατούς 

Το λιντσάρισμα των δημοσιογράφων στα σόσιαλ μήντια από κομματικούς στρατούς  Facebook Twitter
0

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ να γράφει κανείς ένα άρθρο (είτε με αγαθά, είτε με ταπεινά κίνητρα) και επειδή διαφωνείς, να σπεύδεις να αποδομήσεις τον αρθρογράφο με ύβρεις και όχι το άρθρο με επιχειρήματα. 

Αυτό συμβαίνει επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει ψυχραιμία, οι οπαδοί των κομμάτων εξουσίας είναι ακριβώς αυτό: οπαδοί και μετέρχονται ανάλογες μεθόδους. Την κριτική την εκλαμβάνουν ως επίθεση που θέτει σε κίνδυνο αυτά που υποστηρίζουν ή -ακόμα πιο κυνικά- τα συμφέροντα τους. 

Το τουίτερ είναι η ιδανική αρένα για τους κομματικούς στρατούς, καθώς επιτρέπει τον κανιβαλισμό, αν δεν τον διευκολύνει κιόλας. 

Αν είσαι ένας δημοσιογράφος που υπηρετεί μία συγκεκριμένη ατζέντα, όταν “χτυπήσεις” την αντίθετη πλευρά, θα σου επιτεθεί ο όχλος που την υποστηρίζει. Θα σε στηρίξει όμως, ο όχλος που βρίσκεται στην δική σου πλευρά. Οπότε το ματς θα λήξει περίπου ισοπαλία, παρότι θα έχεις φάει πολύ ξύλο μέχρι να τελειώσει.  Αντιστρόφως, το ίδιο συμβαίνει και με τον δημοσιογράφο που θα “χτυπήσει” την δική σου πλευρά. Θα τον τραμπουκίσουν αυτοί που σε υποστήριζαν, ενώ θα τον στηρίξουν αυτοί που σου είχαν επιτεθεί. 

Αν είσαι ανεξάρτητος δημοσιογράφος, θα σε στοχοποιεί και θα σε κανιβαλίζει και η μία και η άλλη πλευρά, ενώ δεν θα σε υποστηρίζει κανένας. Σε αυτή την περίπτωση έχεις τρεις επιλογές: α) συνεχίζεις και δεν δίνεις σημασία, β) τα παρατάς γ) συνεχίζεις αλλά αυτολογοκρίνεσαι/συμβιβάζεσαι για να μην τρως μπούλινγκ (αλλά τότε θα έχουν νικήσει οι “στρατοί”). 

Η μεγαλύτερη και πιο βαθιά υποκρισία είναι εκείνων που κάθε φορά καταγγέλλουν το φαινόμενο αυτό και ζητούν παρεμβάσεις μόνο όταν το θύμα είναι “δικό” τους. Οταν ανήκει στην άλλη πλευρά δεν βλέπουν πρόβλημα και αντιμετωπίζουν το μπούλινγκ περίπου ως απόδοση λαϊκής δικαιοσύνης. Όταν ο δημοσιογράφος είναι ανεξάρτητος και δεν ανήκει σε καμία αυλή, δεν ενδιαφέρεται κανείς για να τον προστατεύσει. 

Θα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά, όταν την επόμενη φορά που θα λιντσαριστεί ένας δημοσιογράφος, θα σπεύσουν να καταγγείλουν το γεγονός αυτοί που διαφωνούν μαζί του. 

Υ.Γ1 Η γραμμή ή οι σκοπιμότητες ενός μέσου είναι άλλο ζήτημα. Τα ΜΜΕ ανήκουν συνήθως σε επιχειρηματίες ή fund (αν μιλάμε για διεθνή μέσα) και καλό θα ήταν όταν υπερασπίζεστε ή κατηγορείτε ένα μέσο, να γνωρίζετε σε ποιον ανήκει. 

Υ.Γ2 Εννοείται ότι η αμφισβήτηση των δημοσιογράφων και των  ΜΜΕ είναι θεμιτή (αλλά όχι ο κανιβαλισμός). 

Υ.Γ3 Ως δημοσιογράφους δεν εννοούμε αυτούς που χρησιμοποιούν το επάγγελμα ως μέσο για να βγάλουν χρήματα ή να αποκτήσουν εξουσία με αθέμιτους τρόπους, ούτε κάποιους που πρωτοστατούν στα λιντσαρίσματα. 

 

 

 

Οπτική Γωνία
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ