Το καταφύγιο της οδού Βύσσης

Το καταφύγιο της οδού Βύσσης Facebook Twitter
Την ώρα που το Κίεβο ισοπεδώνεται και βλέπω φωτογραφίες με νεογέννητα σε σταθμούς του μετρό σκέφτομαι το καταφύγιο της οδού Βύσσης διαφορετικά.
0



ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ
 βρέθηκα σε ένα παλιό πολεμικό καταφύγιο. Πολλά, κυρίως μεσοπολεμικά, κτίρια στο κέντρο της Αθήνας έχουν καταφύγιο. Όλα τα κτίρια που χτίστηκαν από το 1938 έως το 1940 είχαν, υποχρεωτικά, καθώς η χώρα προετοιμαζόταν για μια πιθανή επίθεση. Άλλα φτιάχτηκαν τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου τη δεκαετία του ’50. 

Ήμασταν στην οδό Βύσσης, κοντά στο Μοναστηράκι. Από πάνω υπήρχε ένα μαγαζί με πόμολα, στον πρώτο όροφο γραφεία, ο δεύτερος όροφος ήταν μια αποθήκη με στοιβαγμένες καρέκλες. Κατεβήκαμε δύο ορόφους κάτω από το υπόγειο. Το καταφύγιο ήταν ένας μεγάλος σκοτεινός χώρος που σχημάτιζε ένα μακρόστενο Π. Μου θύμισε κλιμακοστάσιο παλιάς πολυκατοικίας. Ήμουν με δύο αρχιτέκτονες – είχαν πιάσει τεχνική συζήτηση για την αντισεισμική προστασία και τα θεμέλια. Ένιωσα από αμηχανία μέχρι κλειστοφοβία, είχα αργήσει σε ένα ραντεβού.

Ξαναθυμήθηκα το καταφύγιο που μου είχε φανεί τόσο εξωτικό μέσα στην αφέλειά μου, βλέποντας τους Ουκρανούς να συνωστίζονται· μάνες, παιδιά, οικογένειες ολόκληρες σε υπόγεια, άνθρωποι που την προηγούμενη εβδομάδα ζούσαν περίπου σαν κι εμάς και που το τελευταίο πράγμα που περίμεναν ήταν να τρέχουν να κρυφτούν από τις βόμβες.

Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι ο πόλεμος είναι σχεδόν ξεπερασμένος, πως δεν μας αφορά. Μακάρι να είχαμε δίκιο.

Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι ο πόλεμος είναι σχεδόν ξεπερασμένος, πως δεν μας αφορά. Μακάρι να είχαμε δίκιο, αλλά κοιτάζοντας πίσω τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, περίμενε κάποιος από μας μια οικονομική κρίση που θα φτωχοποιούσε τη χώρα σε τέτοιο βαθμό ή μήπως ότι θα περνούσαμε για χρόνια ολόκληρα μια θανατηφόρα πανδημία; Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εντελώς καινούργιο και εξαιρετικά επικίνδυνο γεωπολιτικό τοπίο. Όλα μοιάζουν ρευστά και πιθανά ακόμα μια φορά.

Την προηγούμενη Τετάρτη, τη μέρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου. Τα τελευταία δέκα χρόνια οι μεγαλύτερες αϋπνίες μου ήταν για λόγους πολιτικούς. Δεν κοιμήθηκα το βράδυ που η Χρυσή Αυγή έβγαλε ποσοστό 12%, δεν κοιμήθηκα το βράδυ που ψηφίστηκε το δεύτερο μνημόνιο, το βράδυ που εκλέχτηκε ο Τραμπ, το βράδυ που προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα. (Ελπίζω να μη χρειαστεί να απολογηθώ σε κάποιον για τις αϋπνίες μου, γιατί ξαγρύπνησα τότε και όχι τότε, αν και στην Ελλάδα ποτέ δεν ξέρεις.)

Συνήθως, μετά τις αϋπνίες, έρχεται η απελπισία και μετά, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ένα σχέδιο διαφυγής. Το 2012 είχα σκεφτεί ότι ίσως να πρέπει να γυρίσω στο σπίτι όπου μεγάλωσε ο πατέρας μου στην Κέρκυρα. Σε ένα αγροτικό παραλήρημα, είχα αρχίσει να βλέπω και βίντεο στο ΥouΤube για το πώς φυτεύουμε πατάτες, πώς κλαδεύουμε ελιές. Σίγουρα δεν ήμουν η μόνη. Άπειροι άνθρωποι της γενιάς μου έφυγαν ή επέστρεψαν στην επαρχία κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

Η εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν στην Ουκρανία με έχει οδηγήσει σε βαθιά απελπισία και νέες φαντασιώσεις διαφυγής. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να στοκάρω κεριά, φακούς και κονσέρβες, ενώ η φαντασίωσή μου για την αγροτική ζωή στην Κέρκυρα έχει εμπλουτιστεί πλέον («Να πάρουμε ένα γουρούνι να το σφάζουμε;» - «Εξαιρετική ιδέα. Κάθε χρόνο θα σφάζουμε το ίδιο γουρούνι ή θα πολλαπλασιάζεται μόνο του, σαν την αμοιβάδα;»). Ψάχνω στο Google αν η Ελλάδα έχει πυρηνικά καταφύγια. Στέλνω μηνύματα στις φίλες μου που προσφέρονται να έρθουν μαζί μου να φυτεύουμε πατάτες, αν επιζήσουμε βέβαια. Μάλλον δεν είμαι η μόνη που κάνει σχέδια διαφυγής.

Την ώρα που το Κίεβο ισοπεδώνεται και βλέπω φωτογραφίες με νεογέννητα σε σταθμούς του μετρό σκέφτομαι το καταφύγιο της οδού Βύσσης διαφορετικά. Με παρηγορεί το ότι οι πόλεις είναι πολλές φορές αόρατες και συνεχείς, πολλές πόλεις σε μία, πως κάτω από το καταφύγιο της οδού Βύσσης υπάρχει ίσως μια πόλη βυζαντινή, πιο κάτω μια πόλη ρωμαϊκή και ακόμα παραπέρα μια πόλη αρχαία.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ